Don't make assumptions.... geldt er voor de mens.
Maar hoe zit dat voor het paard ?
Ik wil voorkomen dat Boris assumptions maakt, probeer dus zo creatief en onvoorspelbaar mogelijk zijn, maar toch gebeurt het dat paardlief heel energiek en heel enthausiast iets doet wat ik eigelijk net niet wou.
Ik wil dit niet afstraffen, maar ook weer niet toejuichend bejubelen.
Om een voorbeeld te geven
Er ligt een balk op de grond, als ik Boris met zone 5 ervoor zet en hem dan uiteruit vraagt dmv de yoyo game dan gaat hij er op een superlichte fase 1 overheen. Met een uitdrukking die Linda Parelli "yes sir!" zou noemen. Dit is goed, dit is mooi, en hier ben ik ook heel blij mee.
Alleen wil ik hem er eigelijk niet overheen hebben, maar precies met zijn achterbenen ervoor.
Dit gaat niet. Hij blijft denken dat hij OVER de balk heen moet, en blijft dat ook super braaf doen.
Hoe gaan jullie met zulke situaties om? Het paard biedt iets aan wat opzich super is, het is alleen niet wat je vraagt. Ik ben op zo'n moment echt wel blij wat het paard aanbiedt, maar ja, het is het net niet.
Bladwijzers