Afsluiten

[trea]

Het oordeel dat het paard van Parelli "dus" angst heeft is niet juist.

Zo zwart/wit wordt het ook helemaal niet gesteld door Linda. Het heeft alles te maken met het verleden van Allure waardoor hij snel van onzeker tot zeer angstig (met uiterlijke kenmerken die doen denken aan het menselijk beeld van katatonie) kan raken.
Evenmin wordt door de Parelli's de term 'katatonie' zo bedoeld als de menselijke variant, die een symptoom van een mentale aandoening is. Ze willen hiermee alleen maar aangeven dat een paard van introvert naar een diepere staat van introversie kan afglijden, waarin het zich niet meer kan bewegen en soms stereotiepe bewegingen maakt (dus kenmerken vertoont van katatonie, want katatonie is tenslotte een psychomotore stoornis). Een paard dat zich afsluit doet dat enkel en alleen om zichzelf te beschermen.

nou even logisch nadenken...

waartegen zou een paard zichzelf willen afsluiten/beschermen?

Verveling? Lijkt me heel onlogisch, want een paard dat zich verveelt gaat zichzelf wel bezighouden. Natuurlijk kan het paard zichzelf gaan vermaken met weven, luchtzuigen, schuren, hoefschrapen (wat allemaal ook een katatonisch beeld oplevert). Óf het paard slaapt/dut wat meer, of het gaat streken uithalen/ongewenst gedrag vertonen (zoals slopen van alles wat los en vast zit).

Het enige echte waar een prooidier zich nogal druk om maakt is zijn zelfbehoud. Angst om dood te gaan, angst om gewond te raken. Veiligheid is de nr 1 op de piramide van een prooidier. Angst is de meest aannemelijke reden om in katatonisch gedrag te vervallen.

Paarden met een traumatisch verleden (een ongeluk, mishandling, verwaarlozing) zijn heel kwetsbaar, zeker in combinatie met een RB karakter, en zullen veel sneller in katatonsch gedrag kunnen vallen. RB extraversie (Katatonische opwinding) en RB introversie (Katatonische verlamming).
Vergeet niet dat een 'katatonisch zijn' van een paard (wat, denk ik, niet zoveel voorkomt, maar dat mensen het al snel zo noemen) altijd begint met onzekerheid, gevolgd door een milde introversie. Als de mens, die op dat moment in interactie is met het paard, deze verandering in bewustzijn niet doorheeft en niets aan zijn actie verandert, zal het paard meer onzekerheid, meer angst, meer introversie gaan ontwikkelen, met heel soms echte uitschieters naar een katatonisch beeld.

Ook grappig om te weten is dat 'automatische gehoorzaamheid' ook een vorm van katatonie is. Hmmm moet ik meteen denken aan de 'robotachtige' paarden die ontstonden door de oude manier van Parelli-trainen.

[BBreedveld]

Schijnt dat als je dat echt hardop naar ze uitspreekt, dat dat een goed effect op hem kan hebben. Probeer het maar eens?

Dat heb ik gisteren al gedaan - kleine moeite en wie weet helpt het

[Marianne]

Zo zwart/wit wordt het ook helemaal niet gesteld door Linda. Het heeft alles te maken met het verleden van Allure waardoor hij snel van onzeker tot zeer angstig (met uiterlijke kenmerken die doen denken aan het menselijk beeld van katatonie) kan raken.

Dat beweer ik ook niet (voor zover je het tegen mij hebt!) . Maar een andere poster in dit topic wél, en ik schreef dus ook': onzekerheid ja.. maar geen angst. Ik denk dat Allure bij de Parelli's ook niet de weg van hevige angst opgestuurd wordt want dan zouden ze hun paardvriendelijke credo in de steek gelaten hebben.. Wat je dus inderdaad ( wellicht vanuit zijn verleden) nog ziet als 'restwaarde' is zijn onzekerheid. Voor mij is dat niet uniek verbonden met 'angst' . Wat wél gaande is, is dat het paard zich naar een safe place terugtrekt door zich geestelijk af te sluiten als het allemaal te moeilijk/ingewikkeld wordt, en zelfs zoiets als 'onzekerheid' kan de geleider naar afsluiten zijn.

Ik denk overigens dat dit in het geval van Barbara's Thijs helemaal niet aan de orde is.
Hij zal net als wij allemaal ook wel eens gewoon geen zin hebben, te moe zijn, whatever.. Na een dag ingewikkelde dingen oplossen in m'n kop ben ik ook niet altijd meer aanspreekbaar. Dan ga ik catatonisch voor de tv zitten

[Wilma]

Ik weet niet of het nog zin heeft om te reageren, het is inmiddels twee maanden verder en misschien heb je het antwoord al op je vraag over het afsluiten van je paard.
Boodschap van de paarden, Klaus Ferdinand Hempfling. Paarden spiegelen ons. En ergens schreef jezelf ook al dat je jezelf soms afsloot "geestelijk uitbuiken" noemde je dat. Weet van mijn paard toen ik haar kocht ze was 3 1/2 jaar en ze was heel flegmatiek, maakte helemaal geen contact, dat dat kwam omdat er over haar grens was gegaan. Er was niet gekeken naar wat zij aankon. Nou ja kijk maar of je er nog iets mee kunt. Veel succes