struikelen en vallen

[trea]

Nou gelukkig! Kan je dat uitsluiten.

[Gwenny]

Het was niet rasgebonden. Het ding om zowel pony's als paarden. Alle dieren hadden wel een moeilijk leven gehad.

Ik was nog heel jong toen ik ermee te maken kreeg, dus precies weet ik het niet meer. Het had met stress en vermoeidheid te maken waardoor de paarden waarschijnlijk duizelig werden en gingen struikelen.

Het sloop er als het ware in. In het begin viel het struikelen totaal niet op en het werd langzaam vaker en meer.

Gwen

[trea]

Het ding om zowel pony's als paarden. Alle dieren hadden wel een moeilijk leven gehad.

Waren dat manegepaarden of zo dan? Kan me niet voorstellen dat het gemiddelde hobbypaard zoveel met vermoeidheid en stress te maken heeft.

[Gwenny]

Nee niet allemaal manegepaarden. En de manegepaarden waar het om ging liepen geen uren in de lessen.

Bij paarden met een hartkwaal is er natuurlijk een kleine mate van spanning nodig om voor problemen te zorgen.

[Tinky]

Gwen, was het een paard op de Eenhoorn? Toen ik daar namelijk op trektoch was, heb ik op een paard (Sjoukje meen ik) gereden waar ik ook (tijdens die trektocht) 3 keer mee over de kop gegaan ben. (Achteraf natuurlijk te stom voor woorden, maar goed, dat bedenk je niet als 12 jarige..). Dat paard wilde ook niet opstaan als 'ie eenmaal lag. Geen idee wat daarmee aan de hand was, maar die struikelde over de kleinste dingen....

[Gwenny]

Hey,

Ja, het ging o.a. over Sjoukje. Daar kan jij denk ik het beste goede uitleg over geven. Het speelde al bij dat paard toen ik daar nog reed (het struikelen dan, de hartkwaal kwam later aan het licht). Jij hebt haar toen een paar jaar later op die trektocht gereden.

*Ik had veel redenen om daar weg te gaan, eentje daarvan was dat ik vond dat ze medisch gezien te weinig deden. Zij gingen liever pendelen inplaats van met een stethoscoop luisteren wat er eventueel loos was*

[trea]

Bovendien zouden de klachten dan toch ook niet moeten verminderen na een bezoek van de hoefsmid of osteopaat...

O overigens... osteopaatbehandelingen kunnen voor een (tijdelijke) verbetering zorgen in het beeld. Omdat blokkades opgeheven worden en zenuwimpulsen weer op gang komen verbetert het algehele beeld.
De therapie voor ataxie bestaat dan ook uit osteobehandelingen, chiropactiche behandelingen, fysiotherapie, acupunctuur, acupressuur, oefentherapie, en hulp bij de traning voor souplesse en specifieke spieropbouw. Naast medicatie natuurlijk.

En als de klachten blijven aanhouden Marja, en ook de achterhand vaker problemen gaat geven, zou ik het toch niet helemaal uitsluiten. De geringe vormen van ataxie zijn soms heel moelijk te onderscheiden van spierproblemen of andere oorzaken van kreupelheid.

Het is misschien iets om in het achterhoofd te houden als het ondanks alles blijft aanhouden en misschien verergert.
http://www.paardenkliniekgarijp.nl/index.html

[Marja]

Dank voor de link Trea.
Niet iets om echt vrolijk van te worden! Maar ik hou het in elk geval in mijn achterhoofd.
Voorlopig hoop ik toch maar dat de osteo het op kan lossen, en dat die binnenkort tijd heeft om langs te komen...

@ Gwenny: het is wel een beetje een vaag verhaal... Als meerdere paarden op één plaats hartproblemen zouden hebben, dan denk je toch al snel aan iets besmettelijks... Jammer dat je geen duidelijke diagnose weet.

[anroomy]

Dit vind ik wel interessant.

Mijn paard zakte de laatste tijd ook regelmatig door een achterbeen...en ik maar denken dat er een gat in de bodem zat ofzo...

Ik kan niet zeggen wanneer het is begonnen of in welke ferquentie het voorkwam en of het verbeterd is na een bepaalde behandeling maar hij heeft in elk geval last van zijn knieeen achter...

Ik zou ook zeggen dat mijn paard voldoende gespierd was om dit op te kunnen vangen maar blijkbaar niet.

Is er bij ijslanders iets bekend over een eventueel zwak gewricht?? Bij dravers (Room is halve draver) zijn dat specifiek de achterknieen... helaas heb ik dat nooit geweten voor die tijd

[Marja]

Bij IJslanders wil er nog wel eens spat voorkomen. Atli is daar echter al ooit eens op onderzocht; in de periode dat hij zo slecht liep en wat achteraf door beroerd bekappen bleek te komen.
Ik kan nu zo vanaf de buitenkant in elk geval geen rare dingen aan zijn spronggewrichten zien...En hij vertoont verder ook niet de typische startkreupelheid. Hij is helemaal niet kreupel, eigenlijk.

Maar Anna, wat had je dan anders gedaan als je wist dat Room de kans had zwakke knieën te hebben?

[anroomy]

dan had ik hem in eerste instantie geen 7 jaar freestyle laten lopen denk ik...al is dat nu makkelijk gezegd want slecht trainen is ook niet goed en zoveel wist ik niet van goed trainen de eerste 7 jaar van zijn leven...

Maar als ik dat geweten had was ik ook vanaf de grond waarschijnlijk eerder begonnen met gericht werk op het zo goed mogelijk houden van zijn zwakke plekken.
En wellicht had ik hem ook op jongere leeftijd beter in de gaten gehouden om te kijken hoe de zaken ervoor stonden...maar daar heb ik nu niks meer aan natuurlijk!

Room vertoonde voordat hij 'echt' kreupel was ook geen rare dingen behalve dan dat hij stijver was op rechts (wat in principe altijd al zo was) en dat hij dus af en toe door zijn achterbeen ging....
Ik struikel ook weleens dus ik heb er nooit bij stilgestaan dat dat weleens zou kunnen duiden op slijtage ergens.

Ik wil er eigenlijk dus mee zeggen dat, ook al sloft Atli van nature en kan dat best een oorzaak zijn, het ook kan duiden op slijtage en je beter nu iets kan doen dan dat je, net als ik, straks met een kreupel paard zit.....

Maar dat had je ook wel al begrepen denk ik...
Haha...laat ik het zo zeggen dat ik je erg graag voor een jaar zoals de mijne met Room wil behoeden

[Marja]

Sinds de toestand met bekappen van euhm hoe lang is het nu geleden, 4 jaar ofzo, toen Atli dus onregelmatig liep en rugklachten kreeg, ben ik al serieus met zijn fysieke training bezig (wat ik daarvoor met 2 jaar Parelli dus niet gedaan had) dus wat dat betreft zou een diagnose van slijtage niet zo heel veel veranderen denk ik. Ja tenzij blijkt dat hij bepaalde dingen gewoon echt niet meer kan, naturlijk. Maar veel freestyle rijden doe ik toch al niet meer.

Lullig is dat hè, als je er achteraf achter komt dat de training die je je paard met de beste bedoelingen hebt gegeven, funest voor zijn fysieke gezondheid blijkt te zijn... Ik ben dan ook blij dat Parelli daar nu EINDELIJK wat meer aandacht aan besteedt! (Alhoewel ik het nog lang niet genoeg vindt, wat ze doen....)

[Pocalover]

Nog even los van een oplossingsrichting, daar kom ik hopelijk later op, zou ik in geen geval meer op hem gaan zitten totdat je iets weet.

[anroomy]

Nou ja...ik denk dat de slijtage bij Room ook aanwezig was voordat ik hem dressuurmatig ging trainen...
Hij is alleen zo krom gebouwd (niet per see scheef maar wel korte pootjes, lange rug, lange nek enz) dat het echt veel tijd nodig had voordat we het samen doorhadden...
We waren echt op een fijn punt in de training waarin hij echt voldoende spieren had om alles goed aan te kunnen....

Alleen de artrose was er al en alles wat er dan nog beweegt, goed of slecht, maakt het niet beter voordat het gewricht is 'hersteld'.

Dus ookal is het al 4 jaar geleden en heb je daarna veel gedaan om hem goed te laten lopen ALS er al slijtage was dan kan dat nu problemen geven al let je nu wel erg goed op....
Het hoeft niet zo te zijn maar het kan wel denk ik...

En ja ik BAAL als een stekker maar het komt ook wel weer goed!! Met paarden met een ander gestel is het gewoon minder ingrijpend om wat langer freestyle te rijden...Voor Room en zijn postuur is dat gewoon niet goed, bij Sier kan het wat minder kwaad...ik heb gister gezien dat hij ook met zijn neus in de wolken prima met gedragen rug kan lopen

[Marja]

Het zal idd ook wel per paard verschillen, of en hoeveel kwaad het kan als je lang freestyle rijdt. Sommige paarden lopen al veel meer gedragen van zichzelf. Types als Atli (slofferdeslof) doen dat niet, en voor sterrenkijkers zou ik het ook niet aanraden.

Maarreh... dat vind ik toch wel knap hoor, neus in de wolken en dan toch een gedragen rug! Dat zou ik wel eens willen zien.