academische praatjes /gymnastische praatjes

[libertyodessa]

Ik vind het heerlijk om iemand anders zijn belevenissen te lezen , helemaal omtrent dit onderwerp.
Misschien leuk om je aha momenten enzo. hier neer te zetten.Of vragen aan elkaar te stellen.

[anroomy]

AHA mijn paarden zijn geniaal

En ik ben blij dat ik naast dit werk nog hardloop training doe...want regelmatig ben ik uitgepuft na een gym sessie AHA

En verder.....pfff gymmen gaat TRAAG ik weet nog dat ik van mijn 4e tot mijn 10e op gym heb gezeten en dat ik na 6 jaar nog steeds geen borstwaards om kon op de rekstok en geen overslag....pfff ik hoop maar dat mijn paarden iets meer talent hebben

[libertyodessa]

haha ongetwijfeld wel

[libertyodessa]

mijn allerleukste aha moment was ongv een jaar geleden, wanneer ik op de bibbel het links rechts gevoel voelde waardoor ik eindelijk beter op hem kon zitten in draf, op de merrie voelde ik hem op de paarden die ik trainde voelde ik hem maar op de bibbel en die rijd ik toch al zo een beetje mijn hele leven (wat veel veel moeite kost , maar nu dus veel gemakkelijker is) Jah dat was mijn allerfinste aha momentt.maar zo kan ik natuurlijk uren doorgaan , dingen die eerst zo ongrijpbaar leken en dan opeens heel duidelijk worden.

[whoopie]

Ik blijf het zooo moelijk vinden, er komt zoveel bij kijken wil je het goed (laten ) doen, vindt het af en toe moelijk om geduldig genoeg te zijn,is ook weer een leerweg voor mijzelf moet ik zeggen
Maar zie het wel als een uitdaging, vooral dit jaar om met Whoopie flink aan de slag te gaan.

[Dorien_Boy]

Eind 2007 had ik mijn ahah moment. Ik zat wat vast in het rijden, had jaren een instructrice waar ik me niet goed bij voelde en waar geen ruimte voor discussie was. Ik begon me meer en meer vragen te stellen, en nam uiteindelijk ook geen les meer, maar dat was ook de oplossing niet. Oktober 2007 heb ik een tweedaagse cursus met Boy bij Antoine de Bodt gevolgd en toen was het: ahah! Zo logisch allemaal eigenlijk.
Sindsdien gaat het alleen maar beter en beter met ons. Niet dat ik nu helemaal een adb aanhangster ben, maar het heeft wel de ogen opengedaan. En net na de cursus heb ik een super lesgeefster gevonden waar ik nu elke week een les bij volg.
Binnekort ga ik met Boy waarschijnlijk naar Wim Vonck en zo wil ik het gymnasticeren op de grond ook beter onder de knie krijgen! Nog een lange weg te gaan, maar die weg is leuk en leerrijk!

[Wilma]

Ik heb een paar van die momenten.

De eerste is bijna drie jaar terug, de eerste keer dat ik een clinic volgde van Klaus Hempfling. Zijn lichaamstaal, zijn ZIJN hoe de paarden op hem reageren. De boodschap die hij doorgaf aan de eigenaren die hun paarden hadden meegenomen. Maar vooral hem met de paarden te zien werken. Ik word daar zo warm van vanbinnen, maar begreep zelf ook waar het naar toe moest voor mij in omgang met Jutha. Ik voel het nog als ik er weer aan denk, het was zo indrukwekkend hoe hij de paarden benaderd en hoe de paarden onmiddelijk op zijn lichaamstaal reageren. Hij hoefde er niets voor te doen ze kwamen meteen met hem mee.

Mijn tweede moment was na het gesprek dat Gerrie Huijts met Jutha heeft gehad. Zij wilde in die periode helemaal niets van mij, liet me steeds maar weer alle hoeken van de bak zien. Ze had toen aan Gerrie verteld dat ze mij wel om mijn oren kon slaan en vroeg zich af wanneer ik eens een leider word. Toen Gerrie mij haar boodschap doorgaf kwam ook Klaus zijn clinic weer voorbij, en ik begreep precies wat er bedoeld werd. Waarom ik het toen van binnen wel pakte, weet ik niet maar er is toen wel iets in mij gebeurd waardoor het contact met Jutha en mij klopte.

Mijn derde moment was bij Florien, Jutha wilde na een jaar bij iemand gelest te hebben niet meer werken, ik ben toen even helemaal gestopt met gymnasticeren wist het allemaal even niet meer. Tot ik Florien via via tegenkwam voorzichtig 4 lessen bij haar geboekt en bij de eerste les al had ik het gevoel, aha, ook toen wilde Jutha niet werken, maar de manier waarop Florien haar benaderde en met haar sprak, je zag haar ogen rollen, grote vraagtekens. Het vertrouwen moest nog wel groeien, maar dat moment zal ik ook nooit meer vergeten, ik zat te huilen op het paard want het voelde zo goed hoe Florien dat deed naar Jutha toe. En ze werkt nu na al die jaren zo goed mee, vind de oefeningen best moeilijk en herken in wat Anna zegt, maar ze doet het geweldig.

[Nacino]

Ik vind het zo leuk dat het met zulke enorme pieken en dalen gaat, of eigenlijk piekjes en daltjes
Dan gaat het twee dagen zwaar bagger, doe je een dag niets, gaat het opeens allemaal 'vanzelf'...
Leuk is eigenlijk ook niet het goede woord, meer leuk dat 5 goede minuten 2 slechte uren geheel kunnen compenseren
Blijkbaar heb je tijdens de slechte dagen toch een juiste aanpak gehad, denk ik dan?
Maar het blijft retemoeilijk allemaal!!

[skey]

Aha momenten...teveel om op te noemen zo ongeveer.
Steeds kleintjes tot nu toe maar steeds zo fijn om weer eens wat meer te snappen van het 'hoe en waarom'.

De eerste keer toen we tijdens het circelwerk onder de man echt goed gingen. Dat was zo gaaf. Voelen hoe je paard je echt naar buiten kan zetten en voelen hoe groots paarden zijn, hoeveel power je eigenlijk werkelijk onder je kont hebt. En hoe ze die power kunnen gebruiken om jou te pleasen.

[libertyodessa]

@nancino jah die dalen zijn niet leuk maar zoals jij omschrijft jah dat die piekjes alles doen vergeten.
Het is heel bijzonder maar ik maak maar zo weining daaltjes meer mee , mochten ze een keer geen zin hebben wat enkel voorkomt dan kan ik dat nu gewoon accepteren en lekker iets anders of niks doen zo heerlijk he.

@skey jah bijzonder he die paarden


heerlijk

[libertyodessa]

hebben jullie nu ook dat als je paard een poosje (paar dagen) heeft stilgestaan je hem zo weer oppakt waar je bent gebleven?

Toen ik nog wedstrijdruiter enzo was , was het een ramp als de paarden een week stilstonden en moest ik overnieuw beginngen iig dat gevoel had ik erbij.Maar nu bouw ik ze wel even rustig op ivm hun spieren maar goed ik kan zo verder daar waar ik gebleven was en is het net alsof ze helemaal niet stil hebben gestaan.

[anroomy]

haha soms wem en soms niet...dan hebben ze even een dagje nodig om op te starten en kunnen we de dag erna weer verder...

Ik heb ook gemerkt dat teveel gymmen ( zo'n 4/5 paarden per dag) slecht is voor de pezen in mijn linker arm...gister kon ik mezelf maar met moeite afdrogen...Dat rare lopen, nek verdraaien en de hand aan de buitenteugel zijn niet zo'n fijne combi nog...

Even rustig aan dus.....

[sandra]

erg gymmen doen we momenteel niet. Maar mn grootste ahamoment op dressuurgebied was volgens mij wel dat mn instructrice me vertelde dat Shanna me er altijd afgooide omdat ik haar fijn kneep met mn knieën. Sinds dat moment ben ik nooit meer van mn paard gevallen en is ze een veel zachter en liever paard geworden om te rijden.

[Nacino]

haha soms wem en soms niet...dan hebben ze even een dagje nodig om op te starten en kunnen we de dag erna weer verder...

Ja idd, soms wel soms niet. Soms niet te verklaren waarom wel of waarom niet. Maar uiteraard ga je nooit helemaal terug naar af, hooguit 1 of 2 daagjes (of soms rondjes!) even terug naar wat rekken-strekken basis.

[quote="anroomy"]Ik heb ook gemerkt dat teveel gymmen ( zo'n 4/5 paarden per dag) slecht is voor de pezen in mijn ]

hahaha dat heb ik ook, spierpijn van het achteruit lopen bijvoorbeeld

[libertyodessa]

hehe moet je de travers in draf eens doen , ik ben altijd een beetje bang dat ik dan ga vallen , doe hem om deze reden dus ook niet zo vaak.

jammer anyroomy dat je last van je pezen krijgt maar goed vijf paarden op een dag is ook best wel wat.

@sandra dat was me daar wel even een fijn aha moment scheelt je ws wel wat ongelukken.