Micromanagen

[Ebby]

Hallo,

Sinds een week of vijf a zes verzorg ik Drusla, een lieve, leuke, ijslander. Ik ben met haar vooral bezig met rijden, en dan vooral buitenrijden, aangezien ik dat eigenlijk gewoon heel graag wil. Drusla is er klaar voor en heeft er geen issues mee, dus ik zie geen reden om het niet te doen.
Vorige week had ik les van de stal-eigenaar, na een boel positieve verhalen was ik gewoon nieuwsgierig. Je kunt haar denk ik het beste omschrijven als een mens met hart&gevoel voor paarden, maar die niet aan grondwerk doet. Ik had een erg positief gevoel over de les, maar ze had het wel steeds over "micromanagen". Je moest iedere stap van het paard erbij zijn, de aanleuning herstellen voordat Drusla de kans had gekregen die te onderbreken en iedere stap "rijden". Waarbij rijden dan niet inhield iedere stap voordoen, maar wel iedere stap bewaken en controleren.

Hoe denken jullie over dit micromanagen? Hoe verhoud zich dat tot Parelli, waarbij een paard zijn eigen verantwoordelijkheden krijgt? En is het noodzakelijk voor het rijden van goede finesse, voor het goed gymnasiticeren van het paard? Of kan het ook anders, en hoe dan?

[jenniferjcristina]

Ik ben zelf nog niet bezig met finesse maar heb wel een hele tijd les gekregen in het rechtrichten op de BB manier en deed dat aan de hand. Daarbij werd er (door mij dus ) ook heel veel ge-micromanaged en ik doe dat nu niet meer op die manier want ik vind het ten eerste te negatief voor het paard (je zegt eigenlijk constant tegen je paard wat hij niet goed doet en beter/anders moet doen) mijn pony werd er ook chagrijnig van op een gegeven moment.
Het prinicipe van 'je paard verantwoordelijkheid geven' en 'het goede belonen', plus 'be particular but don't be critical' zorgt ervoor dat je paard op een gegeven moment zelf gaat aanbieden wat je 'suggereert' en dan wordt het ECHT leuk! Zo kun je alles doen, ook je finesse opbouwen.
Op de dvd's van Karen Rohlf kun je zien hoe het dan gaat en je het opbouwt.

Het is eigenlijk met name de intentie waarmee je iets doet, wat het verschil maakt. Niet de oefeningen op zich.

[Pocalover]

Parelli begint met de 7 games op de grond. Daar wordt het paard al geleerd zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen. Don't change gait, don't change direction, look where you are going, etc etc.
Later wordt diezelfde verantwoordelijkheid ook gebruikt in het freestyle rijden.

The more you use the reins, the less they use their brains. Als het paard niet geleerd heeft zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen, dat lijkt micro management mij heel logisch. Hoe kan het paard anders weten wat er van hem/haar verwacht wordt?

[Ebby]

ik vind het ten eerste te negatief voor het paard (je zegt eigenlijk constant tegen je paard wat hij niet goed doet en beter/anders moet doen)

Hoezo? Wanneer je paard het goed doet, doe je ook bij micromanagen niets? Is het in feite de beloning?
(even heel zwart wit gezegt en gestoeld op het discomfort-comfort princiepe. Waarbij er natuurlijk veel meer/betere manieren zijn, maar dit even voor de simpelheid)
Stel; je doet de cirkeling game. Daarbij komt je paard naar binnen. Je stuurt hem weer naar buiten, aldaar krijgt hij rust.
Stel; je rijd dressuur. Je voelt dat je paard terug valt in zijn draf (je voelt dat diezelfde pas=micromanagen). Je drijft hem aan. Hij draaft weer op het juist tempo en hij krijgt rust.
Wat is het verschil?

Het prinicipe van 'je paard verantwoordelijkheid geven' en 'het goede belonen', plus 'be particular but don't be critical'

Maar dit zit toch ook in het micromanagen? Je geeft je paard de verantwoordelijkheid om op het juist tempo te blijven draven, met aanleuning. Verandert je paard daaraan iets, dan corrigeer je. Je beloont het goede, door rust te geven, niets te vragen en evt op andere manieren te belonen. (maar voor de simpelheid ga ik nu even van een comfort-discomfort princiepe uit). En 'beparticular but don't be critical' zit m toch in de opbouw van de training, niet in het micromanagen?

Roos: wat versta jij onder micro-managen, wat is het volgens jou?
Ik zie nl in jouw antwoord (maar toch dank ), niet echt de antwoorden op mijn vragen en heb het idee dat dat door begripsverwarring komt

[myracara]

Als ik het zo lees denk ik dat je met micromanagen eigenlijk micro-controleren bedoelt. Je voelt iedere pas, maar je hoeft niet iedere pas ook iets te doen. Ik heb met centered riding les ook geleerd om veel steviger te gaan zitten, met meer focus en meer contact van mijn benen en handen. Dat betekend niet dat ik meer moet doen, maar dat het constante contact anders is. Verantwoordelijkheden veranderen niet, mijn focus wel.

[whoopie]

Zelf denk ik dat het altijd belangrijk is om een paard iets te vragen en dan te belonen door los te laten (en dat hoeft niet helemaal), dan vraag je overnieuw en laat je weer los om aan te geven dat het goed gaat. Doe je dit niet dan zou je constant aan het drijven zijn/vragen met je teugels etc.

Het verschil tussen parelli en een andere manier zou mischien kunnen zijn dat je bij parelli het paard de "fout"eerst laat maken voordat je opnieuw vraagt en dat jij bij je les van tevoren al ingrijpt, het is een keuze wat je wilt denk ik.

Kijk als jij draf vraagt dan kun je dat toch ook op de 'parelli"manier doen, je vraagt draf krijg je dat niet dan volgen er fases van druk, draaft een paard dan laat je het met rust totdat je iets anders vraagt, dat is trouwens echt niet alleen iets van Parelli ik vindt het een goed concept.

Maar de vraag Ebby is denk ik wat wil jij, hoe wil jij dit paardje rijden.?

[E.Zanden]

Roos: wat versta jij onder micro-managen, wat is het volgens jou?
Ik zie nl in jouw antwoord (maar toch dank ), niet echt de antwoorden op mijn vragen en heb het idee dat dat door begripsverwarring komt

Vóór ik energie in een antwoord stop: wat zie jij onder micro-managen Noami?

[jenniferjcristina]

Leuk onderwerp

Wat jij beschrijft, oa het been geven wanneer je voelt dat je paard terugvalt in tempo, en het voorbeeld van de circling game, is geen micromanagen!
Micromanagen is juist dat je iedere pas tegen je paard zegt wat hij nu moet (/blijven)
doen waardoor je hem iedere verantwoordelijkheid of -de kans op- afneemt.

Met 'be particular but don't be critical' (bpbdbc ) wordt bedoeld dat je niet al te kritisch bent op HOE je paard doet wat je van hem gevraagd hebt, als hij het maar doet (dus bv wanneer je meer tempo vraagt ben je in het begin tevreden met alles wat daar maar op lijkt inc rengalop).
Het heeft in principe niet zoveel met trainingsopbouw te maken, alleen verandert hetgeen waar je 'particular' in bent naarmate je verder komt.

[Ebby]

Als ik het zo lees denk ik dat je met micromanagen eigenlijk micro-controleren bedoelt. Je voelt iedere pas, maar je hoeft niet iedere pas ook iets te doen. Ik heb met centered riding les ook geleerd om veel steviger te gaan zitten, met meer focus en meer contact van mijn benen en handen. Dat betekend niet dat ik meer moet doen, maar dat het constante contact anders is. Verantwoordelijkheden veranderen niet, mijn focus wel.

Ja, Nicky, je hebt hier erg goed verwoord wat ik bedoel te zeggen

Om dan meteen even de vraag van Els te beantwoorden;

wat zie jij onder micro-managen Noami?

Zoals ik micro-managen in mijn eerste post in mijn hoofd had; er bij zijn. Nu moet je dat natuurlijk altijd, maar dan nu op hele kleine dingen. Aanvoelen dat het zwaarte-punt zich verlegd, en dat opvangen voordat het paard de pas naar rechts heeft gezet. Het achterbeen wordt opgetilt en je drijft aan, zodat het been zich verder onderplaatst. Het paard valt terug, maar voordat de terug val heeft plaats gevonden drijf je hem alweer voorwaarts. Je corrigeert al bijna bij de intentie.

Maar de vraag Ebby is denk ik wat wil jij, hoe wil jij dit paardje rijden.?

Dat is voor mij inderdaad de vraag. MAar ik rijd haar nog maar heel erg net en ik denk er nu vooral nog even over na . Vandaar ook dit soort vragen.

[senta]

Hoe precies je daar in bent en waarop je corrigeert hangt toch ook samen met hoever je samen bent en de ontwikkeling van je paard? Kun je nu al van je paard verwachten dat hij elke stap met de juist intentie precies goed plaatst of verwacht je dan teveel? Eigenlijk geeft jenniferjchristina dat ook al aan.

[Tinky]

Hmm, interesting.

Micro managen zoals jij het nu omschrijft ken ik eigenlijk alleen maar van vroeger (manegelessen). En ik verzand er in als ik niet meer weet wat ik precies wil.

Ik vraag me namelijk af of je als mens nog precies in je hulpen kan zijn als je op zoveel dingen tegelijkertijd moet letten en moet ingrijpen waar nodig. In theory klinkt het op zich wel logisch, maar ik kan me voorstellen dat als je niet heel nauwkeurig je hulpen geeft, paardlief op een gegeven moment niet meer door heeft wát je nou precies bedoeld. Zoals je het nu beschrijft klinkt het als 'boetseren' aan de beweging van het paard.

Wat mij dan logischer lijkt is dat je een focust neemt. Zo van, nu richt ik mijn aandacht op een ondertredend achterbeen. Dan lijkt het me dat je een stuk precieser je hulpen kunt geven. En het paard sneller oppikt wát je nou precies bedoeld.

[Ebby]

Maar focus en micromanagen vullen elkaar toch juist aan ipv dat ze elkaar uitsluiten? Je let natuurlijk niet op alles, pas wanneer het ene goed (genoeg) gaat ga je door met een volgend criterium.

Al is het natuurlijk altijd een goed iets om bij stil te staan

[Pocalover]

Kun je met je ogen dicht voelen wanneer je paard in welke gang - stap, draf of galop - welk been op tilt? Weet je wanneer welk been waar is? De vorm van micromanagement waar jij over praat, gaat er van uit dat de ruiter exact weet wat er onder hem gebeurt.

Je zegt dat ik geen antwoord geef op je vraag maar daar ben ik het niet mee eens. Je vraagt hoe dit micromanagen zich verhoudt tot Parelli en daar geef ik antwoord op.

Maar ik rijd haar nog maar heel erg net en ik denk er nu vooral nog even over na . Vandaar ook dit soort vragen.

Vragen stellen is volgens mij altijd slim. Voor mij staat de relatie die je nu hebt met de pony waar je op rijdt, nog niet in verhouding tot wat je van jezelf kunt verwachten tijdens de les. Of wat de stal eigenaar van je verwacht.

Ik wil vooral stellen dat ik vind dat het vooral NIET uitmaakt wat ik vind.
Als jij lekker rijdt en je de les van de eigenaar als prettig ervaart, dan is het toch helemaal top!

[Sarah]

Ik denk dat het afhangt van de mate van opleiding/africhting van ruiter en paard. Het micromanagen zoals jij het beschrijft, daar moet je beide een redelijk hoog niveau voor hebben denk ik. Een ketting is zo sterk als de zwakste schakel en wanneer een van de twee (ruiter of paard) nog niet een hoog genoeg niveau heeft, dan loopt het denk ik uit op frustratie van beide kanten. Want of het paard snapt jou niet, of andersom.

Door het leerproces van Parelli te doorlopen kom je denk ik op een gegeven moment op een punt dat je dit wel kan. Dan weet je wat er tussen jullie gebeurt. Dat kan je niet ineens. Ook je paard niet.

Ik zie het als sommen maken, of leren lezen en schrijven. Eerst leer je het alfabet, of begin je met makkelijke sommen. Later kan dat steeds complexer worden en gaan de dingen die je eerst hebt geleerd bijna automatisch.

Met een paard maak je ook bepaalde afspraken over hoe te communiceren. Het maakt niet uit hoe je dat doet, maar het gebeurt altijd. Eerst simpele dingen, daarna meer complexe zaken. Pas dan kan je volgens mij gaan micromanagen zoals jij het beschrijft. Het is een proces.

Van wat ik heb meegemaakt, beginnen traditionele instructeurs wat dat betreft op een te hoog niveau. (Ik weet jou niveau natuurlijk niet, ook niet van je verzorgpaard). Hier op letten, daar op letten, noem maar op, maar ga eerst eens kijken of je op die dingen afzonderlijk kan letten. Daarna pas samenvoegen. Ik heb het idee dat veel traditionele instructeurs een basis overslaan. Dat kan de pech zijn, dat ik nou net die instructeurs heb getroffen Een jaar geleden (na 15 jaar met paarden) heb ik pas iemand ontmoet, die mij echt goed leerde hoe en wanneer mijn paard zijn benen plaatste en hoe ik dat kon voelen en daarna controleren. Eerst het ene leren, dan het andere en pas daarna, wanneer je beide afzonderlijk onder de knie hebt, kan je er tegelijk op letten. Dit geldt volgens mij ook voor je paard.

Overigens heb ik ook wel eens traditioneel les gehad van iemand die zei dat je iedere pas moest controleren d.m.v. om en om te drijven. 'Net zoals fietsen' zei ze. Maar dat is niet wat je bedoelt denk ik.

Ik ben wel erg benieuwd wat Els ervan vindt

[Bowen]

Toch zie ik een hoop mensen heel entho beginnen met het paard zelf verantwoordelijkheid geven, lekkere losse teugel vaak(of zelfs altijd) en dan na een tijdje komen ze bij finesse en tikt het gewoon weer terug naar het manege dressuur waarbij het paard nooit zelf wat mag beslissen, fouten mag maken of iets in die geest, waar het paard altijd opgesloten zit tussen benen/kont en bit.
Dan wordt er gewoon weer in het bos met een fikse contactteugel gereden en wordt elke beweging van het paard bepaald.

Het is niet dat er wat mis is met die contactteugel(integendeel zelfs) en dat er wat mis is met heel goed opletten wat je paard doet en dat ondersteunen/bijschaven, maar zodra dat een gewoonte wordt die overal in meegenomen wordt wordt het wat mij betrefd micromanagen en schiet je welk doel dan ook voorbij.

Ik merk het bij mezelf ook dat ik moet opletten af en toe als ik met wat meer finesse bezig ben dat ik niet alles van hem in de gaten hoef te houden, dat hij best de fout in mag gaan, want daar leren we van, wij beiden.
Of wanneer ik in het bos even wat leuke oefeningetjes doe ik daarna ook weer lekker los kan gooien en alleen voor de ontspaning kan rijden, ontspanning voor ons beiden en niet alleen voor mij terwijl hij alles extra netjes moet doen.

Ik denk dat het keyword hier gewoonte is, als je even bezig ben met wat oefeningen, gymnastiseren of wat dan ook dan kan het zelfs super zijn als je dan je paard zo goed kan ondersteunen, perfect practice was het toch?
Maar als je dat altijd en overal doet, dan is de balans weg en geef je het paard nooit de kans dingen op zichzelf te doen fouten te maken en al die andere dingen die zo belangerijk zijn.
En daar krijg je naar mijn idee geen blijere paarden van, maar dat geld ook voor het altijd maar laten waaien en nooit eens wat presieser zijn, balans is erg belangerijk.