Dit zijn lastige zaken. Want ja: natuurlijk gun je íeder paard een oude dag bij een liefdevol verzorgend mens die zijn/haar verantwoordelijkheid neemt zoals het hoort. Mijn Ollie is oud bij mij geworden, evenals Chanel, Coco en de poezen vroeger thuis. Dat leer je van je ouders. Ik wel in ieder geval. Een moeder die zegt: ik heb geen zin meer om te betalen voor een paard waar niemand meer naar om kijkt.... de moeder van een onvolwassen meisje dat eerst zei: ja, ik wil ervoor zorgen. Daar gaat het 2 keer mis. En bij haar kinderen zal het weer mis gaan vrees ik. De verantwoording willen nemen. Als je weet dat je dat ook kán. Daar hoeft wat mij betreft deze pony niet de dupe van te worden en daarom vind ik de actie van Sandro wél oke. Haar kennis én haar moeder verdienen van mij een grote tr*ap in hun achterste. Slapjanussen. Sandro heeft, misschien onder invloed van van slag zijnde hormonen bij een nog niet bewuste zwangerschap, dit te snel toegezegd. En doet nu haar best een vervanger te vinden. Ageren hiertegen mag natuurlijk, we leven in een vrije wereld, maar dan graag wel gericht op de kennis en haar moeder wat mij betreft. Voor de rest is Sandro meer gebaat bij mensen die mee helpen zoeken dan mensen die hier komen vertellen wat verantwoordelijkheid nu eigenlijk inhoud. Natuurlijk zorgt in de ideale wereld iedereen voor zijn dier tot het de laatste adem uitblaast. Helaas is de praktijk van alle dag een andere. En als er dan iemand Sandro kan helpen met de zoektocht, dan is dat voor deze pony een levensgroot verschil. De moeder interesseert het geen fluit. De kennis ook niet. Wees blij dat er ook nog mensen zoals Sandro zijn die inzien dat dát geen manieren zijn.
En wat die mensen daarvan leren? Dat weet ik niet. Wat je geeft krijg je tienvoudig terug, dat is alles wat ík weet.
Bladwijzers