Achteruit zenden door wigglen halstertouw

[amethist]

heel eerlijk....toen Odet destijds aan de wiggel toe was heb ik het op die manier aangeleerd (wist niet beter) en ze heeft het prima mee geleerd en heeft er nooit iets aaan over gehouden.

Sorry als ik nu effe bot en kort door de bocht reageer maar ik bedoel het niet verkeerd maar even als advokaat van de duivel:

mijn Duitse herder heb ik ook getraind met de slipketting toen ik niet beter wist, hij heeft geleerd wat hij moest leren, heeft er niets aan over gehouden maar het had ook anders gekunt met meer oog voor zijn "zijn".

Snap je wat ik bedoel? Het gaat me er dus om dat het op mij niet als natural overkomt en ik het zo dus ook niet ga gebruiken. Hoe wel weet ik nog niet maar ik denk met de stick en string.

Sorry voor de late reactie. Wat ik doelde was ongveer het zelfde. Alleen mijn mening is ook ondertussen dat je in het begin erg geneigd bent alles met fuwelen handschoentjes te doen en alles lief op te lossen maar parelli houd mijnsinziens ondertussen ook in duidelijkheid en dat je niet alles met fluwelen handschoentjes kan op lossen. Ik heb dit heel duidelijk bij Odet in het begin wel gedaan met als gevolg dat Odet eigenlijk het eerste half jaar met ons heeft gelopen ipv wij met Odet. Ik had het zelf niet eens in de gaten. Toen ik eindelijk duidelijk door ging pakken kreeg ik eigenlijk een veel leuker en liever paard terug.

[HeidiRickDennis]

Even ter verduidelijking: ik heb ook geen fluwelen handschoenen aan hoor maar ik "straf" alleen maar als ik zeker weet dat degene die ik iets probeer te leren, datgene wat ik probeer te leren ook daadwerkelijk begrijpt. Je kunt immers niemand straffen voor het niet begrijpen van het gevraagde. Eerst moeten ze weten wat er verwacht wordt en dat mag best met wat druk maar nooit op een manier waarbij lijfsbehoud en overleving in werking treden. Dan leren ze niets maar vermijden ze slechts.

Ik vergelijk dat altijd met honden in de politie-trainingen waar ze heel veel gebruik maken van pennenbanden en stroom om honden te laten lossen (loslaten van de persoon die ze hebben moeten stellen) omdat ze in het begin vergeten zijn de honden te leren los laten en slechts hebben gefocussed op het vasthouden. Vervolgens snappen die honden niet dat ze moeten loslaten (immers werd vasthouden beloond en loslaten bestraft) en krijgen dan een stroomschok terwijl ze niet weten waarom met als gevolg dat ze de volgende keer ook blijven vasthouden en dus niets leren van de stroom. Omdat ze ook nooit weten wanneer de stroom komt, worden het hele nerveuze honden die geen enkele band hebben met hun eigenaar en alle initiatieven blijven achterwege uit angst en vermijding van de stroom. Hun hele leven bestaat uiteindelijk uit het vermijden van die stroom omdat ze graag blijven leven.

Kijk het is heel simpel: als Rick gaat steigeren omdat hij iets anders wil dan ik, dan maak ik hem met een tik duidelijk dat ik dat absoluut niet wens omdat het gevaar oplevert, als Rick wegwandeld omdat hij het ergens niet mee eens is, dan zorg ik ervoor dat ik hem beter motiveer om bij me te blijven en te doen wat ik vraag. Heeft hij geen respect voor mijn ruimte dan ga ik met hem lopen en laat ik hem tegen me "aanlopen" en ga ik spontaan de vogeltjesdans uitvoeren waarna ik hem vraag achterwaarts te gaan. Wanneer ik met dieren werk is het voor mij heel simpel: zodra er een situatie ontstaat waarin het "eten of gegeten worden" is, dan zorg ik altijd dat ik degene ben die eet ipv gegeten wordt. Ik wil nl. ook overleven. In die situaties zijn fluwelen handschoentjes funest voor je veiligheid.

Bij straf gelden een aantal randvoorwaarden voor mij:
1. begrijpt hij/zij wat de bedoeling is?
2. is de situatie gevaarlijk voor mens/dier?
3. is de straf gelijk aan het getoonde gedrag?
4. wordt de straf als straf ervaren?
5. heeft hij/zij er nu iets van geleerd?

Let wel: dat is alléén bij straf en dat verdiend hij gelukkig maar uiterst weinig (in anderhalf/twee jaar tijd is het maar 3 x voorgekomen waarvan één keer steigeren, twee keer dreigen tot een gevecht).

Men denkt vaak dat opvoeden van dieren en kinderen uit een oogpunt van macht / leiderschap de beste resultaten geeft maar ik denk dat het veel meer nut heeft als je een meer coachende manier van leiderschap dient te hebben waarbij je op belangrijke punten de beslissingen neemt en verder zo veel mogelijk probeert samen te werken door te communiceren en dingen uit te proberen. Als ik een keer onterecht boos wordt op de kinderen omdat ik oververmoeid o.i.d. ben dan mogen zij mij daarop aanspreken en zal ik ook zeker sorry zeggen. Een leidende leider zal dat nooit doen omdat hij daarmee zijn macht afzwakt. Niet mijn ding dus al ben ik ook heus niet heilig en maak ik ook zeker mijn fouten maar daar probeer ik van te leren. Respect voor al wat leeft, voert bij mij de boventoon en als het niet linksom lukt, dan probeer ik het rechtsom maar nooit "als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks" in een leersituatie.

Hmmm hoop maar dat ik nog steeds duidelijk ben want het is weer een hele lap tekst geloof ik

[liesbetm]

In mijn ogen is fase 4 geen straf. En ook niet zo bedoeld.

En natuurlijk moet het paard wel begrijpen wat je bedoelt voordat je een fase 4 geeft, maar dat is een tijdje geleden in dit topic volgens mij ook al gezegd.

En Parelli gaat over LOVE, LANGUAGE AND LEADERSHIP in equal doses.

[HeidiRickDennis]

Zoals het op de DVD eraan toe ging was het wel een straf want Linda ging daar giga hard waardoor de musketon aardig tegen het hoofd van het paard aansloeg. Als je dan kijkt of het paard het als correctie ziet, dan denk ik dat je alleen maar ja kunt antwoorden. Maar inmiddels ging het allemaal weer wat verder in de discussie en is het duidelijk dat Linda en Pat het niet meer op die manier doen.

[amethist]

Ik zie er ook geen straf in en zie persoonlijk ook niet zoveel in straffen. Fase 1 is subtiel iets vragen en fase 4 is iets vragen zonder bullshit en in mijn optiek leiderschap tonen. Grenzen tonen zodat je het de volgende keer weer subtiel kan vragen.

[HeidiRickDennis]

Even terug naar de oorsprong van het topic... daarin gaat het om een stukje DVD waarin Linda ronduit grof en hard is voor het dier. Dát is waar het mij om ging en waar ik al lang antwoord op heb gekregen.

Dan omtrent de fases: zoals Linda ook op de DVD zegt: je hebt maar 4 fases en niet meer waarbij fase 4 de bedoeling is dat het paard het als vervelend beschouwd om niet op je verzoek te reageren. Iets dat niet als vervelend wordt beschouwd is geen correctie/straf. Straf en correctie zijn nl. hetzelfde en dienen ertoe om het paard ertoe te bewegen iets te doen of te laten dat jij wilt. Het gaat mij nogmaals speciaal om die wiggle uit het filmpje dus dan ga ik maar om duidelijk te zijn even precies omschrijven hoe ik het zie en dat je in de ogen van het paard wel degelijk een correctie geeft.

Paard wilde niet achteruit, eigenaar wiggelde wel maar niet afdoende dus paard bleef staan. Linda neemt het over en doorloopt de fases en gaat bij fase 4 behoorlijk hard tekeer. De musketon slaat aan alle kanten tegen het hoofd van het paard aan en zet slechts kleine stapjes achteruit. Paard probeert uit lijfsbehoud de slagen te ontwijken wat uiteraard niet lukt. Tilt hoofd hoog op, ogen rollen weg.
En dit paard ziet het niet als correctie/straf? Sorry gaat er bij mij niet in.

Maar nogmaals: Sandra geeft bovenin het topic al aan dat ze het nu anders doen.

Wel blijf ik erbij dat de fases niet altijd correctieloos zijn. Als een paard de hide your hiney "moet doen" (wederom een stukje van de parelli DVD) en gaat niet en de fases worden opgebouwd dan zie je toch echt een tik bij fase 4 en een tik is een correctie. Niet dat ik die tik erg vind -doe ik zelf ook als hij blijft weigeren al maak ik dat eigenlijk maar zelden mee- maar het is en blijft een correctie/straf voor het niet wegdraaien van de achterhand...

Hoop dat ik nu duidelijker ben in wat ik bedoelde?

[wannabe]

Een fase 4 is géén straf, volgens mij komt dat in álle Parelli-dvd's wel aan de orde

Een fase 4 is een manier om jouw vraag duidelijk(er) te maken. Om bij het hide your hiney geval te blijven; je paard krijgt 3 kansen (fases) om aan de kant te gaan. Als hij dit niet doet omdat hij het of niet wil, of niet snapt, maak jij het met een fase 4 duidelijk. Let me make myself clear. Die kont gaat NU aan de kant, klaar, thank you. Dat is gewoon een stukje leadership, wat paarden erg graag zien bij mensen.
En als jij dat als straf wilt zien, prima, maar IMO zal een paard een goed opgebouwde fase 4 nooit als straf zien.

Sowieso denk ik dat paarden en dieren in het algemeen het hele 'straf' principe niet kennen zoals wij dat kennen. Corrigeren wel, en ik ben van mening dat straf en correctie 2 totaal verschillende dingen zijn. En dan wel in de zin van dat straffen behoorlijk zinloos is, en corrigeren bijdraagt aan een leerproces.

[HeidiRickDennis]

Een fase 4 is géén straf, volgens mij komt dat in álle Parelli-dvd's wel aan de orde

Dus omdat het wordt gezegd is het zo? sja dan verschillen we van mening In het filmpje (zeg het nog maar een keer hoor) dat ik aanhaalde was het toch anders. Gezien ze dit inmiddels zelf ook al anders aanpakken (ik heb nl. het oude pakket) zullen ze er zelf inmiddels toch ook iets anders tegen aan kijken? Althans in dat specifieke geval. De fase 3 die ze gaf door met d'r hand open en dicht te doen was vele malen effectiever overigens.

Een fase 4 is een manier om jouw vraag duidelijk(er) te maken. Om bij het hide your hiney geval te blijven; je paard krijgt 3 kansen (fases) om aan de kant te gaan. Als hij dit niet doet omdat hij het of niet wil, of niet snapt, maak jij het met een fase 4 duidelijk. Let me make myself clear. Die kont gaat NU aan de kant, klaar, thank you. Dat is gewoon een stukje leadership, wat paarden erg graag zien bij mensen.
En als jij dat als straf wilt zien, prima, maar IMO zal een paard een goed opgebouwde fase 4 nooit als straf zien.

Ik zie dat inderdaad als een correctie (waar ik overigens niet op tegen ben in zijn geheel hoor maar dat had ik ook al aangegeven dacht ik in mijn vorige post?)

Sowieso denk ik dat paarden en dieren in het algemeen het hele 'straf' principe niet kennen zoals wij dat kennen. Corrigeren wel, en ik ben van mening dat straf en correctie 2 totaal verschillende dingen zijn. En dan wel in de zin van dat straffen behoorlijk zinloos is, en corrigeren bijdraagt aan een leerproces.

Ik weet niet waar jij het verschil in ziet tussen straf en correctie? Dit bedoel ik wederom niet lullig maar ik zie het verschil niet. Wat versta je onder straf?

[wannabe]

Dus omdat het wordt gezegd is het zo? sja dan verschillen we van mening In het filmpje (zeg het nog maar een keer hoor) dat ik aanhaalde was het toch anders. Gezien ze dit inmiddels zelf ook al anders aanpakken (ik heb nl. het oude pakket) zullen ze er zelf inmiddels toch ook iets anders tegen aan kijken? Althans in dat specifieke geval. De fase 3 die ze gaf door met d'r hand open en dicht te doen was vele malen effectiever overigens.

dat jij het anders vind, is jouw mening. Ik vind het een fase 4, een duidelijke vraag, jij vind het een straf/correctie. Verschillen we idd van mening, how interesting


Ik vind dat er een groot verschil zit tussen straf en correctie, volgens Dikkie van D;

straf de; v(m) -fen maatregel tegen iem als vergelding voor een onrechtmatige daad, een verzuim of overtreding

cor·rec·tie de; v -s 1 verbetering 2 ambtelijke berisping

Een straf zal in geval van dieren nooit werken in een leerproces, omdat ze toch niet redeneren kunnen. Correctie wel, omdat je van je paard/dier vraagt iets beter doen. Of je dat corrigeren vervolgens op een negatieve of positieve manier doet, ligt aan de trainingsmethode (lijkt me logisch welke het meeste resultaat geven zal) Imo valt het fase-systeem absoluut onder de positieve trainingsmethodes, zelfs als daar een fase 4 aan te pas komt. Fases opvoeren is imo gewoon je vragen verduidelijken, niks meer dan dat.

[Bowen]

Even ter verduidelijking: ik heb ook geen fluwelen handschoenen aan hoor maar ik "straf" alleen maar als ik zeker weet dat degene die ik iets probeer te leren, datgene wat ik probeer te leren ook daadwerkelijk begrijpt. Je kunt immers niemand straffen voor het niet begrijpen van het gevraagde. Eerst moeten ze weten wat er verwacht wordt en dat mag best met wat druk maar nooit op een manier waarbij lijfsbehoud en overleving in werking treden. Dan leren ze niets maar vermijden ze slechts.

Ik vergelijk dat altijd met honden in de politie-trainingen waar ze heel veel gebruik maken van pennenbanden en stroom om honden te laten lossen (loslaten van de persoon die ze hebben moeten stellen) omdat ze in het begin vergeten zijn de honden te leren los laten en slechts hebben gefocussed op het vasthouden. Vervolgens snappen die honden niet dat ze moeten loslaten (immers werd vasthouden beloond en loslaten bestraft) en krijgen dan een stroomschok terwijl ze niet weten waarom met als gevolg dat ze de volgende keer ook blijven vasthouden en dus niets leren van de stroom. Omdat ze ook nooit weten wanneer de stroom komt, worden het hele nerveuze honden die geen enkele band hebben met hun eigenaar en alle initiatieven blijven achterwege uit angst en vermijding van de stroom. Hun hele leven bestaat uiteindelijk uit het vermijden van die stroom omdat ze graag blijven leven.

Kijk het is heel simpel: als Rick gaat steigeren omdat hij iets anders wil dan ik, dan maak ik hem met een tik duidelijk dat ik dat absoluut niet wens omdat het gevaar oplevert, als Rick wegwandeld omdat hij het ergens niet mee eens is, dan zorg ik ervoor dat ik hem beter motiveer om bij me te blijven en te doen wat ik vraag. Heeft hij geen respect voor mijn ruimte dan ga ik met hem lopen en laat ik hem tegen me "aanlopen" en ga ik spontaan de vogeltjesdans uitvoeren waarna ik hem vraag achterwaarts te gaan. Wanneer ik met dieren werk is het voor mij heel simpel: zodra er een situatie ontstaat waarin het "eten of gegeten worden" is, dan zorg ik altijd dat ik degene ben die eet ipv gegeten wordt. Ik wil nl. ook overleven. In die situaties zijn fluwelen handschoentjes funest voor je veiligheid.

Bij straf gelden een aantal randvoorwaarden voor mij:
1. begrijpt hij/zij wat de bedoeling is?
2. is de situatie gevaarlijk voor mens/dier?
3. is de straf gelijk aan het getoonde gedrag?
4. wordt de straf als straf ervaren?
5. heeft hij/zij er nu iets van geleerd?

Let wel: dat is alléén bij straf en dat verdiend hij gelukkig maar uiterst weinig (in anderhalf/twee jaar tijd is het maar 3 x voorgekomen waarvan één keer steigeren, twee keer dreigen tot een gevecht).

Men denkt vaak dat opvoeden van dieren en kinderen uit een oogpunt van macht / leiderschap de beste resultaten geeft maar ik denk dat het veel meer nut heeft als je een meer coachende manier van leiderschap dient te hebben waarbij je op belangrijke punten de beslissingen neemt en verder zo veel mogelijk probeert samen te werken door te communiceren en dingen uit te proberen. Als ik een keer onterecht boos wordt op de kinderen omdat ik oververmoeid o.i.d. ben dan mogen zij mij daarop aanspreken en zal ik ook zeker sorry zeggen. Een leidende leider zal dat nooit doen omdat hij daarmee zijn macht afzwakt. Niet mijn ding dus al ben ik ook heus niet heilig en maak ik ook zeker mijn fouten maar daar probeer ik van te leren. Respect voor al wat leeft, voert bij mij de boventoon en als het niet linksom lukt, dan probeer ik het rechtsom maar nooit "als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks" in een leersituatie.

Hmmm hoop maar dat ik nog steeds duidelijk ben want het is weer een hele lap tekst geloof ik

Maar in dit geval gaat het ook om eten of gegeten worden.
De 2 filmpjes waarover het gaat gaan over paarden die keer op keer over hun eigenaren denderen en eigenaren die inmiddels aardig het angstzweet op hun rug hebben staan zodra het paard wat druk gaat doen.
Als dat gedrag niet doorbroken wordt loopt het vanzelf een keer erg naar af en die keer kan dan heel snel komen.

Dit is niet de normale leermanier van de yo-yo, van het achteruit gaan via de wiggle van het touw...
Als je daarmee begint loop je heel rustig door de fasen heen en reageer je op de eerste de beste poging richting een klein stapje achteruit.
Je moet wel begrip kweken voor wat je wil doen.

Nogmaals, die 2 filmpjes zijn daar geen vb van, die zijn een vb van een paard in RB uit je ruimte houden om te verkomen dat hij over je heendendert, een les om alles te doen wat noodzakelijk is als het op zo'n manier om je veiligheid gaat, echt duidelijk kunnen zijn in een noodgeval.

Maar wat je verder bedoeld heb je wel gelijk in, er worden correctie's toegepast, druk motiveert, het loslaten leert, waarbij altijd gezocht wordt naar een lichtheid in handelen en alles zonder enige frustratie uitgevoerd moet worden.
Het is geen passief leiderschap, het is een actief leiderschap, beide zijn mogelijk zover ik weet, beide zijn verschillende manieren van aanpak waarbij ik die van passief leiderschap niet persoonlijk ken.

[HeidiRickDennis]

Dus omdat het wordt gezegd is het zo? sja dan verschillen we van mening In het filmpje (zeg het nog maar een keer hoor) dat ik aanhaalde was het toch anders. Gezien ze dit inmiddels zelf ook al anders aanpakken (ik heb nl. het oude pakket) zullen ze er zelf inmiddels toch ook iets anders tegen aan kijken? Althans in dat specifieke geval. De fase 3 die ze gaf door met d'r hand open en dicht te doen was vele malen effectiever overigens.

dat jij het anders vind, is jouw mening. Ik vind het een fase 4, een duidelijke vraag, jij vind het een straf/correctie. Verschillen we idd van mening, how interesting


Ik vind dat er een groot verschil zit tussen straf en correctie, volgens Dikkie van D;

straf de; v(m) -fen maatregel tegen iem als vergelding voor een onrechtmatige daad, een verzuim of overtreding

cor·rec·tie de; v -s 1 verbetering 2 ambtelijke berisping

Een straf zal in geval van dieren nooit werken in een leerproces, omdat ze toch niet redeneren kunnen. Correctie wel, omdat je van je paard/dier vraagt iets beter doen. Of je dat corrigeren vervolgens op een negatieve of positieve manier doet, ligt aan de trainingsmethode (lijkt me logisch welke het meeste resultaat geven zal) Imo valt het fase-systeem absoluut onder de positieve trainingsmethodes, zelfs als daar een fase 4 aan te pas komt. Fases opvoeren is imo gewoon je vragen verduidelijken, niks meer dan dat.

Duidelijk en dank voor je uitleg!

[HeidiRickDennis]

Even ter verduidelijking: ik heb ook geen fluwelen handschoenen aan hoor maar ik "straf" alleen maar als ik zeker weet dat degene die ik iets probeer te leren, datgene wat ik probeer te leren ook daadwerkelijk begrijpt. Je kunt immers niemand straffen voor het niet begrijpen van het gevraagde. Eerst moeten ze weten wat er verwacht wordt en dat mag best met wat druk maar nooit op een manier waarbij lijfsbehoud en overleving in werking treden. Dan leren ze niets maar vermijden ze slechts.

Ik vergelijk dat altijd met honden in de politie-trainingen waar ze heel veel gebruik maken van pennenbanden en stroom om honden te laten lossen (loslaten van de persoon die ze hebben moeten stellen) omdat ze in het begin vergeten zijn de honden te leren los laten en slechts hebben gefocussed op het vasthouden. Vervolgens snappen die honden niet dat ze moeten loslaten (immers werd vasthouden beloond en loslaten bestraft) en krijgen dan een stroomschok terwijl ze niet weten waarom met als gevolg dat ze de volgende keer ook blijven vasthouden en dus niets leren van de stroom. Omdat ze ook nooit weten wanneer de stroom komt, worden het hele nerveuze honden die geen enkele band hebben met hun eigenaar en alle initiatieven blijven achterwege uit angst en vermijding van de stroom. Hun hele leven bestaat uiteindelijk uit het vermijden van die stroom omdat ze graag blijven leven.

Kijk het is heel simpel: als Rick gaat steigeren omdat hij iets anders wil dan ik, dan maak ik hem met een tik duidelijk dat ik dat absoluut niet wens omdat het gevaar oplevert, als Rick wegwandeld omdat hij het ergens niet mee eens is, dan zorg ik ervoor dat ik hem beter motiveer om bij me te blijven en te doen wat ik vraag. Heeft hij geen respect voor mijn ruimte dan ga ik met hem lopen en laat ik hem tegen me "aanlopen" en ga ik spontaan de vogeltjesdans uitvoeren waarna ik hem vraag achterwaarts te gaan. Wanneer ik met dieren werk is het voor mij heel simpel: zodra er een situatie ontstaat waarin het "eten of gegeten worden" is, dan zorg ik altijd dat ik degene ben die eet ipv gegeten wordt. Ik wil nl. ook overleven. In die situaties zijn fluwelen handschoentjes funest voor je veiligheid.

Bij straf gelden een aantal randvoorwaarden voor mij:
1. begrijpt hij/zij wat de bedoeling is?
2. is de situatie gevaarlijk voor mens/dier?
3. is de straf gelijk aan het getoonde gedrag?
4. wordt de straf als straf ervaren?
5. heeft hij/zij er nu iets van geleerd?

Let wel: dat is alléén bij straf en dat verdiend hij gelukkig maar uiterst weinig (in anderhalf/twee jaar tijd is het maar 3 x voorgekomen waarvan één keer steigeren, twee keer dreigen tot een gevecht).

Men denkt vaak dat opvoeden van dieren en kinderen uit een oogpunt van macht / leiderschap de beste resultaten geeft maar ik denk dat het veel meer nut heeft als je een meer coachende manier van leiderschap dient te hebben waarbij je op belangrijke punten de beslissingen neemt en verder zo veel mogelijk probeert samen te werken door te communiceren en dingen uit te proberen. Als ik een keer onterecht boos wordt op de kinderen omdat ik oververmoeid o.i.d. ben dan mogen zij mij daarop aanspreken en zal ik ook zeker sorry zeggen. Een leidende leider zal dat nooit doen omdat hij daarmee zijn macht afzwakt. Niet mijn ding dus al ben ik ook heus niet heilig en maak ik ook zeker mijn fouten maar daar probeer ik van te leren. Respect voor al wat leeft, voert bij mij de boventoon en als het niet linksom lukt, dan probeer ik het rechtsom maar nooit "als het niet goedschiks kan dan maar kwaadschiks" in een leersituatie.

Hmmm hoop maar dat ik nog steeds duidelijk ben want het is weer een hele lap tekst geloof ik

Maar in dit geval gaat het ook om eten of gegeten worden.
De 2 filmpjes waarover het gaat gaan over paarden die keer op keer over hun eigenaren denderen en eigenaren die inmiddels aardig het angstzweet op hun rug hebben staan zodra het paard wat druk gaat doen.
Als dat gedrag niet doorbroken wordt loopt het vanzelf een keer erg naar af en die keer kan dan heel snel komen.

Dit is niet de normale leermanier van de yo-yo, van het achteruit gaan via de wiggle van het touw...
Als je daarmee begint loop je heel rustig door de fasen heen en reageer je op de eerste de beste poging richting een klein stapje achteruit.
Je moet wel begrip kweken voor wat je wil doen.

Nogmaals, die 2 filmpjes zijn daar geen vb van, die zijn een vb van een paard in RB uit je ruimte houden om te verkomen dat hij over je heendendert, een les om alles te doen wat noodzakelijk is als het op zo'n manier om je veiligheid gaat, echt duidelijk kunnen zijn in een noodgeval.

Maar wat je verder bedoeld heb je wel gelijk in, er worden correctie's toegepast, druk motiveert, het loslaten leert, waarbij altijd gezocht wordt naar een lichtheid in handelen en alles zonder enige frustratie uitgevoerd moet worden.
Het is geen passief leiderschap, het is een actief leiderschap, beide zijn mogelijk zover ik weet, beide zijn verschillende manieren van aanpak waarbij ik die van passief leiderschap niet persoonlijk ken.

Dat het inderdaad geen manier is om de wiggle aan te leren hoorde ik later van iemand (dacht van Sandra?) in dit topic. Vandaar ook eigenlijk dat de discussie uiteindelijk niet meer actief was. Overigens zag ik in hetzelfde filmpje wel dat haar manier van handen open en dicht doen alsof je water van je handen schudt), handiger was en dat dat beter werd opgepakt door het paard. Paard leek nl. naar mijn idee dat wigglen ook niet te snappen. Dat het geen respect had voor de eigenaar ben ik compleet met je eens.

Bedankt voor je input!