Hoi,
In januari heb ik mijn hengstenveulen Cherokee gekocht. Momenteel is hij 1jaar en 3maand en nog steeds hengst. Ik weet nog niet of ik hem ga castreren. Graag zou ik jullie mening hebben
Cherokee is RB ex. Hij komt graag in mijn ruimte en zou ook graag bijten. Hij is heel gevoelig en wendbaar bij de lichtste aanraking. Friendly game zit wel goed. Wanneer ik hem zeg dat hij niet in mijn ruimte mag komen, en bijten niet toegestaan is, verdwijnt dit gedrag voor een tijd die zich tot nu opgebouwd heeft tot ongeveer een 2tal weken. Hij gaat mee op straat waar hij ook goed luistert. Wanneer we paarden op een weide passeren maakt hij zich groot, krult hij zijn staart,nikt en loopt dravend naast mij. Hij blijft wel meestal naar mij luisteren, steekt mij niet voorbij, loopt niet tegen mij aan. Als hij even niet luistert, zijn aandacht volledig op die paarden zet, dan is de aandacht gemakkelijk terug bij mij te brengen. Wanneer Cherokee op onze weide staat en er komen paarden langs, dan graast hij gewoon verder. Hij komt direct naar mij, op een niet dominante manier. Naar andere mensen gaat hij niet en hij bijt bv wel mijn mama (die niets van paarden weet). Op de weide bij Cherokee staat Gipsy, een ruin van 15jaar. Tot kort was Gipsy duidelijk dominanter. Nu lijkt het dat Cherokee de leiding genomen heeft. Ze grazen naast elkaar, bijten niet, slaan zeker niet. Als Cherokee speelt kan hij steigeren en met de voorbenen slaan (1x gezien). Niet gericht, puur speels.
In mijn ogen lijkt het heel goed met hem te gaan. Hij luistert goed en is lief. Maar dan komt het... Hij is hengst. En je merkt in het verhaal wel enkele typische hengsten manieren: in ruimte komen, showen als hij paarden ziet, slaan met die voorbenen enz. Voorlopig perfect onder controle, maar gaat dit blijven?
Ik ben 21jaar, woon thuis en ben opgegroeid tussen de paarden. Mijn papa zijn eerste paard was een dekhengst, gecastreerd op 11jarige leeftijd. Dat paard heeft zijn hengsten manieren behouden. Mijn pa had hem wel perfect onder controle. Hij ging mee op wandeling tussen andere paarden enz. Mijn eerste grote paard (Bailey) was een dekhengst, gecastreerd op 6jarige leeftijd. Zijn hengstenmanieren gingen weg maar het was een heel moeilijk paard in omgang. Velen zeggen dat dit komt doordat hij zo lang hengst was. Toch had zijn volle zus hetzelfde moeilijke karakter.
Gipsy is gecastreerd toen hij 9maand was. Hij is niet speels, heel rustig, beetje saai, beetje lomp maar wel heel lief.
VOORDELEN in mijn ogen als ik hem niet castreer:
Cherokee is een raspaard, 100% paint horse. Hij heeft goeie papieren, een unieke kleur. Hij heeft (tot nu toe) een gouden karakter.
Er valt geld mee te verdienen als ik hem hou als dekhengst.
Een hengst is mooier, showt, is werkwillig, speels en uitdagend.
Meer kans op uitblinken in de sport.
Een pak paardenervaring voor mij.
NADELEN in mijn ogen als ik hem niet castreer:
Het worden van een ongecontroleerd wild paard waar ik uiteindelijk bang van zal worden?
Een gevaar voor mijn ander paard?
Een gevaar op wandeling? Nooit wandelingen in groep?
Mensen die ik ken met paint horse hengst raden mij aan hem hengst te laten. Volgens hun is dit ras bekend om het rustige karakter. Dit bevestig ik wel omdat ik dit ras ken. Volgens hun kunnen ze de hengst maanden op de wei zetten en daarna gewoon mee gaan wandelen zonder problemen. Omdat het brave paarden zijn? Of omdat zij weten hoe je moet omgaan met een hengst?
Het wereldje vertelt mij ook dat als je een hengst van jongsaf aan hebt dit geen probleem is.
Het andere wereldje, van de dressuurmensen enzo die ik ken, raden het mij extreem af. Hoe vaak hoor ik 'mijn paard heeft een moeilijk karakter, hij is laat gecastreerd'. Of de hengsten waren niet te controleren. Alweer, afhankelijk van hun karakter of kunnen die mensen niet om met hengsten?
Wat is er nu eigenlijk allemaal van waar?
Laat casteren = moeilijk paard?
1x dekken = hengstengedrag voor het leven?
1x hengstengedrag vertonen = hengstengedrag voor het leven?
Vroeg casteren = lomp, lui paard?
Hengsten moeten altijd alleen staan of kan hij nog bij mijn ruin?
WAT IK WIL: een lief maar actief speels paardje die mee op wandeling kan, die een sterke band heeft met mij. Maar geld is ook niet onbelangrijk. En een toekomst als fokker lijkt leuk, maar misschien onrealistisch
Elke commentaar is welkom. Schud mij gerust wakker
Alvast bedankt!
Jolijn
Bladwijzers