Zaterdag haalde ik Sarah van het land af en schrok toen ik een harde bult in haar hals voelde. Ze reageerde heftig op haar manenkam ook deze is hard. Eerste vermoeden was neiging naar hoefbevangen, dus meteen van het gras af. Sinds zaterdag staat ze dag en nacht in de paddock met hooi.
Ook heeft ze voor het eerst deze zomer een verbrande neus en waren haar witte vlekken opgezet.
Vandaag is de veearts geweest en er is bloed afgenomen. Sarah wordt verdacht van Steatitis, hier heb ik tot vandaag nog nooit van gehoord. Andere benamingen zijn; geelvetziekte, vetonsteking, vetnecrose, yellow fath disease. Via google kwam ik terecht op het haflingerforum waarop het volgende verontrustende artikel van dierenkliniek Visdonk staat
Steatitis (vetontsteking) is en ernstige en vaak dodelijke ziekte.
Symptomen
De dieren maken meestal een zieke, apathische indruk en willen niet of minder eten. Soms valt op dat de mest te dun is maar in andere gevallen is de mest juist weer te hard. Bij onderzoek is meestal sprake van koorts; verhoogde hartslag en soms zijn zwellingen in de huid waarneembaar (oedeem). De ademhaling neemt toe in frequentie en wordt oppervlakkiger. Onder de huid zijn soms harde pijnlijke zwellingen te voelen in onder andere de nekband, lies en oksels. De aangetaste dieren vertonen soms lichte vorm van buikpijn; ook het afvoelen (palperen) van de buik kan pijnlijk zijn. De zwellingen in de nekband kunnen een opvallende nekstijfheid geven. De opname van voedsel is door de nekstijfheid verminderd doordat dit pijnlijk is. Door aantasting van spier- en vetweefsel kunnen de dieren slecht ter been zijn en soms in het geheel niet staan. In enkele gevallen zijn gele slijmvliezen en donkere urine op te merken.
De klinische symptomen zijn in de meeste gevallen vaag. Bij bloedonderzoek is meestal sprake van een ontstekingsbloedbeeld, de spierenzymen zijn sterk in hoeveelheid toegenomen. De hoeveelheid vitamine E kan bij veulen en merrie afgenomen zijn. De waarschijnlijkheidsdiagnose kan door weefselonderzoek worden bevestigd.
De prognose voor overleven is ongunstig. Door de spierafbraak worden de nieren zwaar belast en kunnen uiteindelijk leiden tot nierfalen. Door de spierafbraak zijn de veulens vaak niet in staat om te staan en het hart, dat ook uit spierweefsel bestaat, kan onvoldoende functioneren wat tot hartfalen kan leiden.
De ziekte komt wel uitsluitend voor bij koudbloeden en ontstaat door een verkeerd rantsoen!
Bovenstaande symptomen heeft ze niet echt, enkel een overgevoelige dikken en harde manenkam en bulten in haar hals.
Inmiddels heb ik de bloedwaardes telefonisch doorgekregen. De exacte benamingen weet ik niet; accute spierenzymen 446 (120 - 470, doorgaans komen paarden niet boven de 250 uit). Langzame spierenzymen 372 (moet onder de 340 zitten). Witte bloedcellen waren oké, lever is ook oké.
Eind van de week krijg ik de uitslag van de insulineresistentie-test.
Voorlopig staat Sarah op Metacam en moet zij vitaminie E en selenium bijgevoerd krijgen.
Bladwijzers