>> Wat is nou precies het verschil tussen de strasser methode en
>> natuurlijk bekappen? Ben ik erg benieuwd naar.
>
> Bekappen volgens de Strasser Methode is een vorm van natuurlijk
> bekappen. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen, laat
> ik dat voorop stellen.
>
> Een belangrijk verschil in het bekappen is dat wij de steunsels
> dieper uitsnijden en ook wel aan de zool komen als dat nodig is.
> En dat vinden we bijna altijd nodig. Een te dikke zool belemmert
> namelijk de bewegingsmogelijkheden van de hoef en dus het
> hoefmechanisme.
>
> Verder brengen wij geen mustang roll aan. Wat wel
> verschrikkelijk belangrijk is, is dat de kroonrand een hoek van
> 30 graden met de grond maakt. Want alleen als dat het geval is
> is het hoefbeen grondparallel. Dit is iets dat zeer nauw
> luistert en wordt opgemeten met een stuk plexiglas waarop de
> diverse hoeken e.d. staan aangegeven. Je kunt SHP's dus
> regelmatig op hun buik liggend naast een paard aantreffen om hun
> werk te controleren. De teen van een voorhoef moet een hoek van
> ca. 45 graden maken met de grond en die van de achterhoef ca.
> 55. Ook dat controleren we a.d.h.v. het plexiglas.
>
> Vaak hebben hoeven als je er voor het eerst aan komt te vlakke
> teen-hoeken. Als je een 30-graden kroonrand hebt bereikt
> controleer je de teen-hoek. Is deze te vlak, dan rasp je de teen
> terug tot het punt waarop het afwikkelpunt zou liggen bij een
> correcte teen-hoek. Echter, i.t.t. de NB-ers, doe je dit in een
> rechte hoek t.o.v. de grond. Er wordt dus geen mustang roll
> gemaakt.
>
> De reden hiertoe is de volgende: de mustang roll komt van nature
> voor op hoeven van wilde paarden die op (zeer) harde bodem
> leven. Onder die omstandigheden ontstaat de mustang roll geheel
> vanzelf als gevolg van slijtage. Onze paarden leven over het
> algemeen op veel zachtere grond (vaak zelfs op te zachte grond).
> Zou je bij zo'n paard een mustang roll aanbrengen, dan ontneem
> je hem een deel van zijn grip op zachte bodem. Als een paard een
> mustang roll nodig heeft, dan onstaat die vanzelf wel als gevolg
> van slijtage.
>
> Een ander verschil is dat we een opleiding van een jaar volgen
> waarin we een heleboel leren over fysiologie en pathologie van
> m.n. de hoef, en dat we ieder jaar een "recertificatie" moeten
> doen om de titel SHP te mogen blijven voeren. Ook moeten we
> minimaal eens per 3 maanden een serie foto's opsturen naar Dr.
> Strasser zodat zij in de gaten kan houden of we ons werk nog wel
> goed doen. Daar staat tegenover dat we ook op ieder moment bij
> haar terecht kunnen met vragen. Vooral in de beginfase, als je
> nog niet zoveel ervaring hebt, is dat natuurlijk erg prettig.
> Wellicht is het goed om hier even toe te lichten dat Dr.
> Strasser een dierenarts was, die uiteraard veel te maken kreeg
> met ernstig zieke paarden. Steeds weer bleek dat een gebrekkige
> doorbloeding de oorzaak was van hoefproblemen, en dat je de hoef
> kon genezen door de doorbloeding te optimaliseren.
> De Strasser methode heeft dan ook het hoefmechanisme als
> prioriteit nummer één gesteld, waarbij eventuele
> overgevoeligheid van de hoef op de koop toe wordt genomen. Dit
> is volkomen acceptabel wanneer je te maken hebt met een ziek
> dier, net zo goed als dat het acceptabel is dat een menselijke
> patient na het ondergaan van een medische operatie een tijdje
> ongemak mag ondervinden. Dat Strasser een arts is kun je
> duidelijk terugvinden in de uitgangspunten.
Bladwijzers