Wat doen jullie met dit barre weer?

[svanderkuijl]

Ja dat is heel moeilijk...zowel voor paard als eigenaar!
Bij ons kunnen ze nu nog wel buiten...hoewel ik verder ook niets met ze doe, zo'n laag sneeuw.
Maar ik hou mijn hart vast als het gaat dooien...en dan weer vriezen!
Dan zal het niet meer meevallen hoor. Maar ja, wat doe je eraan he? Won ik maar de staatsloterij...
dan kocht ik een grote pensionstal met binnenbak en mogen jullie allemaal bij mij komen staan...voor niets natuurlijk!
Zal ik toch eerst een lot moeten kopen!

[Mafhaf]

Wat Marja zegt, plus dat ik vandaag met Susan wandelde, de middenberm van het padje was ruwe sneeuw, zeg maar, de sporen waren ECHT glad. Ik ging met de profiellaarzen bijna alsmaar op de bek.

Susan liep zelfs heuvelaf liever ovr dat ijzig gladde spul....
En niks niks glijen...

Een deel van de wei waar ze in staan, is ook wel eens echt een totale plaat ijs geweest, een week lang ofzo. En dan kwam ik met 3 voerbakjes en kwamen ze aan...
Niemand gewond of op de bek, dat we weten.

Dus ze kunnen echt wel wat hoor!

[Turo]

Hoi Marja,

Helaas heeft het strooien op het betonnetje niet geholpen en het wegschuiven van de sneeuw heb ik ook al geprobeerd, maar daar ligt echt een ijsplaat onder. Ik ben net even buiten geweest en volgens mij is het hier aan het dooien, dus missschien dat ik vandaag het betonnetje vrij kan maken, kunnen ze eindelijk weer even naar buiten. Want ik schaam me gewoon, dat hij nu binnenstaat, maar ja, de andere optie op dit moment is in het ergste geval een gebroken been ofzo.....

[Marja]

Als het strooien niet heeft geholpen, dan heb je óf te weinig strooizout gebruikt, óf niet vaak genoeg gestrooid.
Je moet wel eerst de sneeuw wegschuiven, en dán strooien hè.

Wat Mafhaf schrijft kan ik trouwens uit ervaring onderstrepen: daar waar ík uitglij, lopen de paarden gerust overheen. Met hun vier benen liggen ze natuurlijk ook een stuk minder snel onderuit dan wij met onze twee benen!

De ongelukken met gladheid gebeuren juist als mensen hun paarden binnenhouden omdat ze bang zijn dat ze uitglijden!!! Als de paarden dán een keer buitenkomen weten ze van gekkigheid niet hoe ze moeten springen en stuiteren om al die opgekropte stal-energie eruit te krijgen, en bovendien zijn ze dan nog niet gewend aan de gladde ondergrond.
Paarden die de hele dag buiten kunnen staan zitten niet zo barstensvol energie, én ze hebben allang gemerkt dat ze voorzichtiger moeten lopen.

Gisteren heb ik met Menglöd een heerlijke buitenrit gemaakt in de sneeuw. Lekker in een stevige draf, en ook een stuk galop. Ging prima!

[amethist]

Vorig jaar waren de wegen hier ook als een spiegel en we hebben ze iedere dag gewoon buiten gezet. Odet is 1 keer vol gas het weiland in gerend en die ging inderdaad onderuit daarna wist ze wel beter. De stal waar ik vorig jaar stond had 40 paarden en pony's staan en ik heb er niet 1 zien vallen behalve die lompe van mij. En ze werden alle 40 iedere avond binnen gezet en smorgens werd voor een groot deel van de pony's gewoon de weg af gezet.... stal duren open en gaan. Dus die liepen niet zachtjes.

(bij de Odet werkte dat niet die ging namelijk alle stallen af om te kijken of er iets eetbaars was blijven liggen :lol

[Yulia]

Ik doe momenteel niets. Lisenka komt iedere dag op de wei te staan. Dus ik maak me geen zorgen over haar beweging. Die scharrelt gezellig met haar vriendje de hele dag met hun neuzen in de sneeuw. De weg voor de boerderij loopt bol en is spekglad. De bermen smal met diep daar onder de sloot. De bak was voor de dooi fantastisch. Door de dooidagen is het een maandlandschap geworden. Ik kan daar niet met goed fatsoen iets grondwerks doen. Mijn plan is om het clickerboek te voorschijn te halen. Kijken of ik daar wat leuks in kan vinden. Door de week ben ik afhankelijk van de bak ivm verlichting. Dit hele verhaal komt er op neer dat ik momenteel het verstand op nul heb. Toevallig heb ik het druk met werk, dus komt het me op een gekke manier wel uit, het niets doen.

[Margot van lare]

Als het strooien niet heeft geholpen, dan heb je óf te weinig strooizout gebruikt, óf niet vaak genoeg gestrooid.
Je moet wel eerst de sneeuw wegschuiven, en dán strooien hè.

Wat Mafhaf schrijft kan ik trouwens uit ervaring onderstrepen: daar waar ík uitglij, lopen de paarden gerust overheen. Met hun vier benen liggen ze natuurlijk ook een stuk minder snel onderuit dan wij met onze twee benen!

De ongelukken met gladheid gebeuren juist als mensen hun paarden binnenhouden omdat ze bang zijn dat ze uitglijden!!! Als de paarden dán een keer buitenkomen weten ze van gekkigheid niet hoe ze moeten springen en stuiteren om al die opgekropte stal-energie eruit te krijgen, en bovendien zijn ze dan nog niet gewend aan de gladde ondergrond.
Paarden die de hele dag buiten kunnen staan zitten niet zo barstensvol energie, én ze hebben allang gemerkt dat ze voorzichtiger moeten lopen.

Gisteren heb ik met Menglöd een heerlijke buitenrit gemaakt in de sneeuw. Lekker in een stevige draf, en ook een stuk galop. Ging prima!

Nou precies, ze staan zoveel steviger op de benen dan wij. En de stukken die zelfs voor hen echt te glad zijn doen ze zelf wel heel voorzichtig. Tenzij je ze eerst weken binnen houdt misschien. Mijn jonge hengstje uit Spanje kwam hier een paar weken geleden aan midden in de gladdigheid. Had nog nooit gladde bodem gevoeld. Na een gekke sprong van de wagen af voelde hij dat het glad was en ondanks dat hij weinig gewend was in handen te komen liep hij net zo rustig en voorzichtig mee.Ze passen zich er prima op aan en weten heel goed zelf wat wel en niet gaat, tenzij wij dat voor ze bepalen en ze eerst weken binnen houden.

[Friese Tinkerfjord]

Eerst durfde ik ook niet met mijn paarden weg te gaan, ik was veel te bang dat er wat met Pyco zou gebeuren. Maar Pyco wordt een beetje chagarijnig als hij te lang 'niets' doet. Dus ik heb het er toch maar op gewaagd. Pyco let heel goed op waar hij zijn voeten neer kan zetten. Naar het bos loopt ook zo'n bolle spiegelgladde weg. Soms glijdt Pyco daar wel een beetje, net met een voet. Ik schrik me bijna dood, maar hij geeft er niet zoveel om.

Omdat ik het zelf eng vind, ga ik nog niet rijden. Fietsen is ook leuk, bij ons in het bos zijn een paar paden waar je goed kunt draven. Pyco voelt zich een stuk beter nu hij wat meer beweging krijgt.

Hannes heeft ook teveel energie, maar met hem ga ik niet de weg op, hij is daarvoor toch iets te lomp, en reageert niet goed genoeg op mijn hulpen (of juist te goed, dat kan ook).

[sandra]

@ Marja: ik zie hiet wel een GROOT verschil tussen een Atli en een Shanna
Maandag heb ik de paarden over de bevroren weg verhuisd naar een weiland 500m verderop. Als Atli schrikt zegt hij waarschijnlijk: huh, wa's da?
Terwijl Shanna bij de eerste de beste sneeuwpop een meter de lucht in springt en echt letterlijk op haar zij beland. Hoezo RB-ex?
Wandelen is dan dus best wel gevaarlijk te noemen, OOK als je paard dagelijks buiten staat.

Ik ben het met je eens dat mensen soms te voorzichtig zijn, maar bij bepaalde paarden, vooral de extroverte paarden, is voorzichtheid ook wel geboden.

[caroline-max]

Mijn paardjes staan in de wei, waar ik nog een stuk heb wat nog vlak is. Hier oefen ik nu kleine dingetjes met ze, als voetjes geven, friendly, wijken voor druk enz. Verder wandelen we gewoon in de wei (heel spannend), aangezien Elsa het nog best moeilijk vindt om aan een touwtje mee te lopen. En we doen heel veel undemanding-time. Anna geniet hier erg van. Inmiddels staat ze vrij snel bij mij, en wil ze dan graag gekriebeld worden of even gepoetst .

Er staan nu schapen naast mijn wei, en die gaan volgende week eruit hoop ik. dan kunnen we ook in die wei wandelen. (staat een hele stoute ram tussen dus durf ik nu niet aan). Via die wei kan ik ook naar het bos achter ons lopen, daar valt het ook mee met de gladheid.

@Turo; ik weet niet wat je aan voorraad hebt, maar je zou een laagje stro/hooi op het beton kunnen leggen. Ik heb zelf ook een betonplaat en onder het hooi dooit het (als het maar een beetje vriest) dan vrij snel weg. Dan het hooi even opvegen/wegvegen (doe ik in aparte bak), en eventueel zand of zout strooien. Het hooi gebruik ik meerdere keren MAAR dat kunnen ze dan niet meer eten (ivm zout/zand).

[krummel]

Ik heb vorig jaar een keer een pad van mest gemaakt. Er was toen geen strooizout voorhanden en de box uit is met een flinke afstap en daarna gladdigheid. Ben naar de mesthoop gereden en 2 kruiwagens mest opgehaald Mooi paadje van gemaakt en ze konden weer naar buiten. Dit jaar is krum veel voorzichtiger met de gladdigheid en ook Jade die ijzers heeft loopt gewoon voorzichtig naast me als we naar de paddock gaan. Het erf is net een ijsbaan! Dat is allemaal buiten op het erf, paddocks zijn goed en niet glad. Verder is er hier gewoon een binnenbak dus heb ik nergens last van.

[Turo]

Dankjewel voor de tips over het hooi en ja je hebt misschien wel een punt dat we te weinig hebben gestrooid, maar als er op een een nacht 15 centimeter valt.... dan kan ik daar weinig aan doen.
Vandaag hebben we ze een voor 1 buiten gelaten en dat ging gelukkig goed. Dus we zitten weer op de goede weg!
Misschien moeten we inderdaad maar wat mest op het beton gooien.
En waarschijnlijk hebben jullie gelijk dat ik te voorzichtig ben, maar Wenturo doet zonder ijs en sneeuw al gekke dingen, waardoor hij soms verwondingen oploopt.... En voor mijn gevoel is hij nog 'nieuw', dus ken ik nog niet alle ins en outs van hem, waardoor ik voorzichtig/onzeker ben.
Maar met jullie tips ga ik zeker aan de slag!

[muiske]

De manege is hier vlakbij (drie km)
Ik huur daar vaak de piste af en ga met de paarden (letterlijk door weer en wind ) naar daar om te rijden.
Wandelingen maken op de grote baan, ik woon langs een drukke steenweg dus die baan ligt altijd redelijk open, gezellig is wel anders maar zo hebben ze toch beweging.
En verder wat op de weide spelen enzo

[Marja]

Wandelen is dan dus best wel gevaarlijk te noemen, OOK als je paard dagelijks buiten staat.

Ik ben het met je eens dat mensen soms te voorzichtig zijn, maar bij bepaalde paarden, vooral de extroverte paarden, is voorzichtheid ook wel geboden.

Ik zou zelf waarschijnlijk ook niet met elk soort paard zomaar het bos in gaan met glad weer, maar ik had het nu even over het buiten zetten (wei/paddock) en dán denk ik dat mensen toch echt wel eens veel te voorzichtig zijn. Ik denk dan: laat maar een keer glijden, dan weet hij gelijk dattie rustig aan moet doen. Maar met zo'n type stuiterpaard wil je dan natuurlijk niet nog extra enge dingen opzoeken (langs de weg enzo).
Dus we zijn het wel met elkaar eens geloof ik.

[Marja]

Dankjewel voor de tips over het hooi en ja je hebt misschien wel een punt dat we te weinig hebben gestrooid, maar als er op een een nacht 15 centimeter valt.... dan kan ik daar weinig aan doen.

Hoezo niet? Wat dacht je van vegen?