Heb even getwijfeld of ik het niet bij het verhaal van de stal niet uitwillen moest zetten, maar leek me toch handiger om een nieuw topic te openen...
Sinds kort verzorg ik een bijna 3-jarige AV-merrie met nogal een verleden. Haar nieuwe eigenaresse heeft niet altijd voldoende tijd voor haar, ik helaas ook niet aangezien mn eigen poown toch echt voor gaat, dus samen komen we een heel eind Zij werkt met haar aan de praktische zaken, ik aan de rest. Magda laat zich intussen redelijk aaien en poetsen, maar de benen blijven we liever nog even bij uit de buurt. Ik heb zelf de indruk dat ze heel onzeker is, ze schrikt snel en raakt dan ook echt in paniek, maar ze lijkt niet angstig van nature. Ze is ook nog maar kort geleden verhuisd naar dit adres.. Intussen mag ik zonder problemen haar halster omdoen (ze heeft als veulen haar kaak gebroken dus was daar heel angstig voor) en laatst kwam ik aan en stond ze al te brommen naar me, dus wat dat betreft gaat het helemaal de goede kant op, ik krijg ook echt de indruk dat ze me begint te vertrouwen.
Tot zo ver een stukje broodnodige info.. Van de week kwam ik aan op stal en zag dat ze met haar paardenvriendin in de bak stond. Voor mij een gouden kans om weer wat bakwerk te doen aangezien ze niet alleen kan zijn en ik dat in dit stadium nog niet echt van haar wil gaan vragen. In je uppie 2 paarden naar de bak brengen, waarvan er 1 onberekenbaar is, is natuurlijk geen doen, dus ik moet het voorlopig nog even hebben van deze gelegenheden.
Ik dus snel clicker, bal en voertasje gepat, we hebben al een paar keer getarget en ze is daar heel enthousiast in. Na een tijdje creatief targetten waren de snoepjes op, dus klaar. Ik borg het balletje weer op in het voertasje, en wilde haar nog een aaai geven voor ik de bak zou verlaten. Tijdens het targetten had ik haar al flink staan aaien en knuffelen, allemaal geen probleem. Zag haar reactie dus ook echt niet aankomen, ze stond heel ontspannen bij me. Bracht mn hand naar haar hals voor een aai, en plotseling flipte ze.. Hals van me wegbewegen, stampen met het voorbeen, zwiepen met de staart, dreigen met het achterbeen... HAd niet het idee dat ze me wilde aanvliegen, maar het was meer dan duidelijk dat ik haar koste wat het kost niet mocht aanraken. Ze liep weg van me, draaide om, en kwam weer rustig op me toegelopen. Ik liet haar even aan mn handen snuffelen, ging prima. Dus wilde haar aaien, weer dezelfde reactie.. Zo is ht een aantal keren gegaan, tot ik haar uiteindelijk voorzichtig mocht aaien. Toen was t ook prima, al kon ik niet zo uitgebreid knuffelen als anders. Toe ik daarop naar het hek van de bak liep kwam ze wel rustig achter me aan, en heb daarna nog een hele tijd aan de rand gestaan voor nog een laatste kriebel. Andere paard liet haar steeds niet bij me komen.. Uiteindelijk die laatste kriebel kunnen doen, eigen poown gaan doen. Moest daarna even helpen om haar binnen te zetten terwijl een ander het andere paard binnenhaalde, was wel een hoop stress aangezien er ineens een Shetter aangecrossed kwam, maar tussen haar en mij ging het gewoon prima. Kwam meteen naar me toe, kon haar rustig meenemen, niks aan de hand.
Ik vind het plotselinge niet aan mogen raken echt enorm vreemd.. Ik deed alles heel rustig, maakte geen rare bewegingen.. Kan maar niet begrijpen waar haar reactie vandaan kwam, dus hoopte dat een van jullie er misschien iets van kon maken. Heb dit ook echt nog nooit meegemaakt met een paard.. Eerst zo heerijk kalm en aaibaar, en van t ene op t andere moment niet meer te benaderen.. Kan haar normaal ook gewoon aaien zonder t snoeptasje bij me te hebben, daar kan het eigenlijk niet aan liggen naar mijn idee..
Bij voorbaat grote dank voor het delen van jullie gedachten hierover
Bladwijzers