Boy hoefbevangen..

[Dorien_Boy]

Even gekopiërd uit mijn dagboekje:

Even wat minder actief hier.... Met Boy gaat het niet zo goed .. Hij is voor de 2de maal in zijn leven terug hoefbevangen

1ste maal was drie jaar geleden. Putje winter, februari, vriezen en sneeuw. Toen had hij net dezelfde symptomen als nu : als je hem niet kent zie je er niet zo heel veel aan, maar ik zag dat hij stijver liep, minder vlot, meer zijn hiel neerzette (om zijn teen te ontlasten) en veel wisselde van been terwijl hij op rust stond.
Toen snapte ik het niet goed, ik deed zoals ik dacht dat goed was: veel ruwvoer, weinig krachtvoer, veel weidegang. Toen heb ik geleerd dat putje winter fructaan iets heel gevaarlijks is. Dus vanaf toen kwam het paddockparadijs hier, waar ze in de winter opstonden, veel beweging, minder hooi (hooinetten en netjes in kilo's afwegen) en enkel even op het gras al de fructaan index laag stond.

In de zomer staan ze in strookbegrazing op een andere weide.
Tot nu ging dit alles heel goed, Boy is van zijn vorige bevangenheid vrij snel 'genezen', stond goed op gewicht, is niet te dik, goede conditie (Smid, veearts en lesgeefster zeiden ook dat hij in goede vorm was, zeker niet te dik) maar dus ook 'niet dikke' paarden kunnen terug bevangen worden Vrijdag zag ik meteen dat hij trager en stijver liep. Hij zag me, wou af komen lopen zoals hij altijd doet, maar deed het niet. Dierenarts gebeld, pijnstillers gekregen, en nu staat Boy heel zielig op een klein stukje afgemaakt met wat hooi.

Hij krijgt metacam nu. Dierenarts zei dat één op de zoveel paarden dus veel gevoeliger is om dit te krijgen en dat dat eigenlijk een darm probleem is. Boy zijn darmen kunnen de eiwitten en suikers van het gras moeilijker afbreken en daardoor gaan die vaatjes in zijn hoeven open en geeft dit veel pijn. Ik vind het heel moeilijk om hem zo te zien. Dierenarts zei, hij loopt nog, het is niet zo erg, maar hem zo zien.. En dit is de 2de keer al..

Drastische beslissing nu hier thuis. Wij zitten met 4 paarden, de drie ruintjes moeten eigenlijk maar heel weinig gras hebben maar Boy dus nog maar amper iets. De merrie, is een tinker en raar maar waar, die hebben we nog niet dik gekregen. Ook de vorige eigenaars, ze blijft heel slank, valt snel af, is al helemaal onderzocht geweest in kliniek, kerngezond, maar een paard die van nature niet dik word.. Ze is ook vrij introvert en snel gestresst, dat heeft er ook wel wat mee te maken, en onze jongens bv zouden blijven eten zoveel als ze kunnen, zij heeft heel snel genoeg, en een voldaan gevoel.

Plus dat daar nog bijkomt dat wij te veel weiden en gras hebben, idd luxeprobleem.

Mijn lieve Boy mag vanaf nu dus, levenslang, echt maar heel beperkt gras. De plannen liggen hier op tafel om van heel de zomerweide ook een paddockparadijs te maken. Boy zal vooral op de buitencirkel moeten wonen, de rest mag wat vaker naar het midden om te grazen.
Hij gaat niet meer constant in kudde kunnen staan.. maar het is voor zijn eigen gezondheid..

Ooh ik besef nog maar hoeveel ik van mijn paard hou en vind het zo ontzettend moeilijk om hem nu zo pijn te zien hebben Ik hoop heel snel op beterschap en dat zijn levenslange dieet hem niet te triestig maakt maar alleen maar gezonder..

[sandra]

Sterkte Dorien. Het lijkt mij ook erg moeilijk om je paard pijn te zien hebben.
Fijn dat je zelf de huisvesting in beheer hebt. Dat maakt dingen regelen wel een stuk makkelijker!

[Dorien_Boy]

Vrijdag is het begonnen, het gevoeliger lopen, meteen apart gezet met hooi en geen gras ( een paar sprietjes maar die zijn ondertussen gelukkig al zand geworden) en 's avonds is de dierenarts geweest en heeft hem een spuit gegeven, ontstekingsremmer en pijnstiller. De dag daarna begonnen met metacam en nu maandag, zie ik nog maar weinig verbetering.. hij ontlast nog vaak zijn voeten één voor één. Stapt nog steeds moeilijk. Beweging wordt zowel aan als afgeraden? Daar dat de hoefwand nog extra kan loskomen, maar aan de andere kant moeten zijn voeten een goede doorbloeding hebben? Hij staat nu op een klein stukje in de weide (rond hem staat de rest) dus hij loopt wel wat heen en weer.

Nu de bouw van het paddockparadijs is van start aan het gaan. Willen jullie even meedenken? Zodat Boy zo min mogelijk kans krijgt om terug te vallen?

De weide waar we de track rond willen maken is een lange rechthoek van 1,2 hectare. Sowieso staat op de track nog veel te veel gras.
Ik ga aan mijn vader vragen of hij deze zijkanten wil afmaaien met de tractor. Best is ook nog eens licht omploegen, niet? Zodat er echt amper gras aan de zijkanten groeit? Want bedoeling is dat Boy daar vooral komt te staan en soms eens, met een prikpaaltje te verzetten, even aan gras kan. De rest van de kudde gaat dan 's nachts op het middelste stuk weide ofzo.

phoeh ik hoop echt snel op verbetering..

[Dorien_Boy]

Sterkte Dorien. Het lijkt mij ook erg moeilijk om je paard pijn te zien hebben.
Fijn dat je zelf de huisvesting in beheer hebt. Dat maakt dingen regelen wel een stuk makkelijker!

Dankjewel Sandra, idd, dat is wel een heel fijn punt dat ik daar zelf eindelijk ook veel te zeggen in heb (handig dat we het natuurlijk aan huis hebben maar vroeger was mijn vader niet zo voor 'die zever' rond paarden, die dacht, zet die gewoon op de weide, waarom zo moeilijk doen? Nu heeft hij ook meer weten van voeding en paarden )

[Nacino]

Hè wat naar zeg!

Je zegt dat jullie voldoende weide hebben. Zou je niet één hele schrale weide (of weitjes) kunnen maken? Eentje die je niet bemest, eens kijken naar een grassoort die geschikter (schraler) is (geen engels raai voor hoog productieve koeien, bijvoorbeeld). Zodat hij toch zijn afleiding en graasmomenten krijgt (desnoods met graasmasker?).

Succes hoor!

[MissMaris]

Wat een naar bericht Sterkte allebei

[Jossie]

Erg naar voor Boy, maar niet het einde van de wereld hoor!

Mijn merrie Son is maar liefst 3 maal fors hoefbevangen geweest, waarvan ze dankzij snel ingrijpen door ons en de VA plus de inzet van onze kundige smid steeds weer van is hersteld. Het belangrijkste is dat er snel ingegrepen wordt wat betreft voer, alleen ruwvoer geven. Hooi liefst zo oud en arm mogelijk, heb je dat niet of twijfel je, hooi spoelen zodat je echt zo min mogelijk suikers geeft. Wat ook erg fijn is voor het paard en daarbij nuttig om kanteling van het hoefbeen zoveel mogelijk te voorkomen, is een modderbad. De modder verkoelt en geeft precies de juiste tegendruk op de zool. Wat beweging aangaat, zo min mogelijk gedwongen. Ik heb Son altijd zelf laten bepalen wanneer, hoe vaak, hoe lang en hoe hard ze wilde lopen. Wel belangrijk is dat je een zo zacht mogelijke ondergrond hebt om te bewegen, aangezien harde ondergrond nog meer pijn en risico op extra irritatie in de hoef oplevert. Zodra het acute stadium voorbij is, is levenslang dieet echt noodzakelijk. Dus géén krachtvoer, géén vers gras (zeker in jullie geval niet waarbij de fructanen haast met zekerheid de oorzaak zijn!) en veel stengelig ruwvoer wat liefst zo arm mogelijk is.

De enige wei die ooit veilig kan zijn is een wei met bloeiend gras, dat bevat namelijk veel minder fructaan. Zo'n wei ging goed bij Son, maar pas nadat ze anderhalf jaar goed liep en aan de magere kant was. Eerder echt niet doen! Afgemaaid of kort gras is echt uit den boze voor de rest van zijn leven, voor Son was dat ook zo. Ik snap dat het lastig is, dat je het misschien wel zielig vind voor Boy. Aan de andere kant, het is nog veel zieliger als hij straks continue pijn heeft omdat hij chronisch hoefbevangen is. Een paddock-paradise of niet, maakt weinig uit voor patienten van deze aandoening, gras is echt de eerste tijd (minimaal een jaar) na de hoefbevangenheid vragen om ellende.

Wat vaak ondersteunend werkt is het geven van drainage compositum, zo voer je de afvalstoffen wat sneller af. Zelf gaf ik Son zo min mogelijk chemische pijnstilling (want belasting van systeem wat dankzij fructanen in de darmen etc toch al overbelast is), liever gaf ik wilgentakken. Andere reden was omdat ik niet wilde dat ze niet naar haar lijf luisterde wat betreft bewegen .
Sterkte in elk geval en voor vragen geef je maar een gil (ook wat betreft praktisch meer paarden houden waarvan er een geen vers gras mag).

[Dyonne]

Allereerst heel veel sterkte.
Wat betreft als je gras wilt geven kan ik alleen maar meegaan met Jossie.
Geef echt gebloeid gras. Ik heb ze hier heel stipt op strookbegrazing staan en dan idd wat ruiger gebloeid gras.

[Maritje1991]

Ik wil jullie sterkte wensen

[Dorien_Boy]

Wat een lieve reacties, doet deugd om te lezen, dankjewel!!

Jossie, wat ben ik blij met je antwoord!!
Dat modderbad ga ik zeker eens proberen, dat is mijn grote schrik, dat het hoefbeen gaat kantelen.. Ook om de pijn wat te verzachten is dit zeker goed.
Grappig dat je over wilgentakken sprak want dat wilde ik net vragen: ik geef hem elke avond een heleboel wilgentakken omdat dat toch als iets pijnstillend werkt (+ hij is bezig)? Dit wilde ik nog even navragen, maar blijkbaar ben ik daar al mee op de goede weg.

Ja chemische pijnstillers.. Ik ga deze metacam nog uitgeven, is nog één dosis denk ik en dan ook stoppen. Adviseerde de dierenarts ook trouwens.
Wat beweging betreft ga ik er ook vanuit dat hij daar zelf meer van weet wat pijnlijk is en wat niet. Hij heeft wel wat plaats om rond te stappen, en doet dit ook, maar ik ga hem hierin niet forceren.

Goed dat je dat zegt van dat afgemaaid gras want mijn vader wou het binnenste deel van de weide (dus voor de drie anderen) afmaaien, maar beter is dit gewoon laten bloeien en maar een paar uurtjes erop per dag niet?

Ivm dat paddockparadise, ik zie dat idd niet als de oplossing voor zijn ziekte, wel als een oplossing om hem zo paardvriendelijk anti gras te houden. En idd, wat is zielig, een paard zonder gras, of een paard met pijn? Dat is heel duidelijk voor mij, maar ik wil hem niet de kudde ontnemen, daarom vind ik dit pp wel iets goed ertussen. Hij gaat vooral op de buitenbaan moeten staan (zeker het eerste jaar zoals je zegt) de rest mag wat meer op de weide. Ik heb nu echt teveel schrik dat hij hervalt, en wil hem dit niet nog eens laten meemaken. Daarom heb ik mij er snel bij neer kunnen leggen, dat de momenten van dag en nacht op de weide voor Boy voor altijd gedaan is..

[whoopie]

Heel veel sterkte , lijkt mij zo akelig als je paard zo,n pijn heeft, fijn dat jullie zo je best doen om goede omstandigheden te creeren.

[marion]

Mijn 2 eczemers komen ook niet meer op het gras. Ik heb dat vorig jaar voor het eerst geprobeerd en het werkte; veel minder jeuk. Dat maakt idd dat je het beter kan aanzien dat je andere paarden wel de wei op mogen en zij niet. Zij wennen er zelf trouwens ook aan, ze leggen zich erbij neer heb ik gezien. Alhoewel mn de ijslander nog wel alle moeite doet om sprietjes langs de randen te pakken te krijgen.
Mijn pad rondom het weitje is helemaal kaal, stukgelopen. Ik denk dat dat ook beter is dan dat er toch nog wat kort gras op staat. Daar gaan ze toch van eten en zo krijgen ze toch wat binnen en ook grond. Het is fijner als je echt helemaal in de hand hebt hoeveel en wat ze eten.
En idd kun je af en toe met een prikpaaltje een hoekje gras geven.

[nienke07]

Er heeft ooit een heel uitgebreid topic gelopen van Trea en Lila over Vash en Pebbles. Stond heel veel info in. Wellicht de moeite waard om op te zoeken?
Verder veel sterkte! Nooit fijn om je liefie pijn te zien lijden....

[Jossie]

Goed dat je dat zegt van dat afgemaaid gras want mijn vader wou het binnenste deel van de weide (dus voor de drie anderen) afmaaien, maar beter is dit gewoon laten bloeien en maar een paar uurtjes erop per dag niet?

Inderdaad, niet afmaaien . Ik las in je eerste post dat er nog een paar ruintjes zijn die van weinig al zwaar worden, ook zij zijn gebaat bij bloeiend gras in plaats van kort gras. Voor je Tinker die moeizaam aankomt zou kort gras weer wel kunnen, maar voor dit paard geldt dat ze mee moet met de rest. Wel zou je haar als ze te dun wordt wat extra kunnen geven, iets van een emmertje lucerne ofzo. Boy dit jaar niet op het gras (bloeiend of niet) laten hoor! Die moet echt eerst al die zooi in zijn lijf kwijt en liefst zo worden dat je zijn ribben net kunt zien als hij van je af buigt. Als hij zo is, kun je meteen zien of hij vet-depots heeft voor zijn koker, op zijn kont net boven de staart, op de schouders en op zijn manenkam. Zolang die depots er zitten, is gras in welke vorm dan ook geen handig voer .

Met stripbegrazing moet je trouwens ook oppassen, het al kort gegeten gras is fructaanrijk want wil bloeien en groeien. Men vergist zich hier vaak in, denkt dat lang gewas en kort gewas netto minder fructaan oplevert. Helaas, op deze manier krijgen ze alsnog een behoorlijke hoeveelheid fructaan binnen aangezien het lange gras snel op is en ze dan aan het korte beginnen. Zelf hanteer ik een andere methode, die wel wat verlies geeft aan gras, maar veiliger is. Ik verdeel de wei in meerdere stukken en laat ze in het kniehoge bloeiende gras. Zodra ik vind dat het kaal begint te worden (open plekken in de wei, bepaalde stukken waar niet meer gegeten word etc) haal ik ze eraf en gaan ze op een andere wei. Ik maai dan niet, ik laat het bijgroeien. Op die manier kan ik ze steeds in lang gras zetten. Als ze het niet meer willen eten, maai ik een van de stukken en ruim de restanten op. Vervolgens even sproeien (onder het motto groei en bloei) en dan is de wei zo weer geschikt voor begrazing. Het is even puzzelen op deze manier en soms hebben ze dan even een paar dagen geen gras. Maar op deze manier durf ik ze wel de hele dag te laten grazen, wat ook weer voordelen heeft .
In de tijd dat ik een patient had, liet ik de rest wel grazen en stond zij apart met flink wat hooi. Meestal schikte ze zich, soms niet. In geval van niet mocht een van de anderen (liefst ook een exemplaar met wat overgewicht) haar gezelschap houden.

[Dorien_Boy]

Mijn 2 eczemers komen ook niet meer op het gras. Ik heb dat vorig jaar voor het eerst geprobeerd en het werkte; veel minder jeuk. Dat maakt idd dat je het beter kan aanzien dat je andere paarden wel de wei op mogen en zij niet. Zij wennen er zelf trouwens ook aan, ze leggen zich erbij neer heb ik gezien. Alhoewel mn de ijslander nog wel alle moeite doet om sprietjes langs de randen te pakken te krijgen.
Mijn pad rondom het weitje is helemaal kaal, stukgelopen. Ik denk dat dat ook beter is dan dat er toch nog wat kort gras op staat. Daar gaan ze toch van eten en zo krijgen ze toch wat binnen en ook grond. Het is fijner als je echt helemaal in de hand hebt hoeveel en wat ze eten.
En idd kun je af en toe met een prikpaaltje een hoekje gras geven.

Ja idd, minder jeuk is natuurlijk ook altijd een goed bijkomend iets, want bv. mijn mama haar ijslander heeft ook wat jeuk in de zomer dus minder gras gaat voor hem ook alleen maar beter zijn!

Goed dat je dat zegt van dat afgemaaid gras want mijn vader wou het binnenste deel van de weide (dus voor de drie anderen) afmaaien, maar beter is dit gewoon laten bloeien en maar een paar uurtjes erop per dag niet?

Inderdaad, niet afmaaien . Ik las in je eerste post dat er nog een paar ruintjes zijn die van weinig al zwaar worden, ook zij zijn gebaat bij bloeiend gras in plaats van kort gras. Voor je Tinker die moeizaam aankomt zou kort gras weer wel kunnen, maar voor dit paard geldt dat ze mee moet met de rest. Wel zou je haar als ze te dun wordt wat extra kunnen geven, iets van een emmertje lucerne ofzo. Boy dit jaar niet op het gras (bloeiend of niet) laten hoor! Die moet echt eerst al die zooi in zijn lijf kwijt en liefst zo worden dat je zijn ribben net kunt zien als hij van je af buigt. Als hij zo is, kun je meteen zien of hij vet-depots heeft voor zijn koker, op zijn kont net boven de staart, op de schouders en op zijn manenkam. Zolang die depots er zitten, is gras in welke vorm dan ook geen handig voer .

Met stripbegrazing moet je trouwens ook oppassen, het al kort gegeten gras is fructaanrijk want wil bloeien en groeien. Men vergist zich hier vaak in, denkt dat lang gewas en kort gewas netto minder fructaan oplevert. Helaas, op deze manier krijgen ze alsnog een behoorlijke hoeveelheid fructaan binnen aangezien het lange gras snel op is en ze dan aan het korte beginnen. Zelf hanteer ik een andere methode, die wel wat verlies geeft aan gras, maar veiliger is. Ik verdeel de wei in meerdere stukken en laat ze in het kniehoge bloeiende gras. Zodra ik vind dat het kaal begint te worden (open plekken in de wei, bepaalde stukken waar niet meer gegeten word etc) haal ik ze eraf en gaan ze op een andere wei. Ik maai dan niet, ik laat het bijgroeien. Op die manier kan ik ze steeds in lang gras zetten. Als ze het niet meer willen eten, maai ik een van de stukken en ruim de restanten op. Vervolgens even sproeien (onder het motto groei en bloei) en dan is de wei zo weer geschikt voor begrazing. Het is even puzzelen op deze manier en soms hebben ze dan even een paar dagen geen gras. Maar op deze manier durf ik ze wel de hele dag te laten grazen, wat ook weer voordelen heeft .
In de tijd dat ik een patient had, liet ik de rest wel grazen en stond zij apart met flink wat hooi. Meestal schikte ze zich, soms niet. In geval van niet mocht een van de anderen (liefst ook een exemplaar met wat overgewicht) haar gezelschap houden.

Dankjewel Jossie, blij dat je zo meedenkt. Ondertussen hangen de hooinetten hier al te weken in het water om zo min mogelijk suikers over te houden (hoe lang gemiddeld eigenlijk?) en is papa een heel stuk grond aan het frezen zodat Boy nu een hele tijd alleen maar op zand staat en de rest staat rond hem, of bij hem. We hebben de plannen van pp wat moeten veranderen omdat het zo een groot stuk weide is dat we schrik hebben dat hij op de track toch nog te veel gras gaat vinden. Inderdaad voor onze ruintjes gaat het ook beter zijn zo.
Ik ga ze ook zoals jij, op het lange gras dan een paar uur laten en niet meer op strookbegrazing.. Ik zie ze idd vaak die kleine afgegeten stukjes nog wat korter afmaaien..
Boy schikt zich vrij goed maar ik ben van plan om Twister bij hem te laten en op hetzelfde dieet te zetten. Die mag een heel stuk afvallen en Boy gezelschap houden.

Hoe lang duurt het gemiddeld dat ze zo gevoelig blijven? Het is nu al vanaf vrijdag dat hij zo gevoelig loopt en staat en nu zie ik nog maar heel weinig verbetering... Ik hoop met het hooi te weken dat dit ook weer wat helpt..

Nienke07: Dankje, idd ik herinner me nog dat topic, ga ik even opzoeken!