Atli update: struikelen

[Marja]

Eigenlijk hoort dit topic niet in dit subforum thuis want het struikelen blijkt dus geen medische oorzaak te hebben, maar ik weet ook niet zo goed waar het dan wél thuishoort, en volgens mij heb ik hier ook al eerder over dit onderwerp gepost dus een update hier lijkt me dan wel gepast...?

Zoals jullie misschien nog wel weten, kamp ik al ruim 2 jaar met het probleem dat Atli tijdens het rijden nogal eens struikelt. Hij heeft het ook al een paar keer gepresteerd om in galop te vallen, waarbij ik ook een keer over de kop eraf ben gevlogen. Er is verschillende keren een osteopaat bij geweest, die soms wel en soms niet dingen vond die het struikelen konden verklaren. En de die behandelingen hielpen soms wel, en soms niet. Niet structureel in elk geval; Atli ging toch telkens weer struikelen en vallen. Na de laatste struikelpartij wist ik het niet meer: volgens de osteo was Atli gezond en was het een trainingsprobleem: ik moest hem wat meer op de achterhand gaan rijden en misschien maar eens gaan lessen.

Maar ik had niet het idee dat dat zou helpen. Op momenten dat ik hem meer bij elkaar reed, kon hij nog steeds flink struikelen.

Ik ben eens heel goed gaan opletten wanneer hij nou precies (het ergste) struikelt. En dat bleek in elk geval op momenten te zijn dat we disharmnie hadden (onenigheid over tempo of richting), en wanneer hij niet aanwezig was met zijn aandacht. Als ik dan op zo'n moment een hulp gaf, hoe zacht ook, dan struikelde hij ook nogal eens. En ook wel als hij liep te suffen, en ik niks van hem vroeg.

Aha!

Het probleem zit hem dus in de mentale connectie!

Ik ben hem nu een paar weken op een totaal andere manier aan het rijden, en hij struikelt bijna niet meer!
Ik heb om te beginnen het bit er weer uitgedaan en ben met touwhalster gaan rijden. En we doen alleen nog maar point-to-point, op buitenritten. Veel afwisseling dus! Ik rij hem actief (weinig stappen, want in stap valt hij snel in slaap), en hij krijgt vaak beloningen als hij een stuk actief heeft gelopen, of een afslag voorbij is gegaan zonder te proberen naar huis te gaan. Hij mag dan grazen, ergens opklimmen (vindt hij leuk), een sprongetje maken (vindt hij ook leuk) of in galop een berg opscheuren (vindt hij meestal ook leuk). En hij is nu een stuk alerter tijdens de ritten, en hij sluit zich niet meer zo af (loopt niet meer in zichzelf te suffen). Het struikelen is nu dus ook bijna weg! Ik krijg zelfs regelmatig hele stukken mooie tölt, en soms een echt voorwaartse, swingende stap (iets wat ik er als ik dressuurmatig rij, écht niet zo mooi uitkrijg). En ondertussen doe ik mijn best om tijdens de héle rit mijn aandacht bij Atli en onze rit te houden (wat nog niet meevalt, voor een dromer als ik...).

Ik ben blij dat ik nu ein-de-lijk heb ontdekt wat het probleem is, en dat het dus geen fysieke oorzaak is!
Het is niet altijd makkelijk om hem zo te rijden want het vraagt nogal wat van mijn concentratie en creativiteit, maar het gaat steeds beter!

Hopelijk helpt deze manier van trainen ook om een andere uitdaging op te lossen, namelijk dat hij tijdens vrijwel ELKE rit nog wel informeert of we NU naar huis gaan op kruispunten. Heel vroeger lukte het hem dan ook wel eens om richting huis te scheuren; nu al jaren niet meer maar hij BLIJFT het maar proberen. Nu beloon ik hem dus met gras eten, als hij een kruispunt voorbij is gegaan zonder te trekken. En vandaag leek het erop dat hij dat begint te snappen: hij liep voor het eerst voorbij een punt waar hij normaal ALTIJD vraagt of we naar huis gaan!

Het wordt nog wel eens wat met de Zwartus en mij.

[NickySophie]

Ohhhh wat super fijn marja !!

En met grondwerken doet hij het dan ook niet meer ?

[Marja]

Met grondwerken struikelde hij toch al bijna niet.

Maar daar had/heb ik ook wel de uitdaging om hem enthousiast en betrokken te houden. Een lesje van Roos net voor m'n vakantie heeft daarbij ook erg geholpen: een paar flinke stappen terug doen, veeeeeeel minder druk zetten, niks verwachten, hem de ruimte geven en wachten met welke acties hij dan zelf komt, en die dan uitgebreid belonen. Met heel veel geduld en het juist lezen van zijn lichaamstaal, wordt hij dan langzaamaan wel iets enthousiaster. Meestal dan. Het blijft een paard dat heel snel verveeld is, en dat dingen waar hij geen zin in heeft, gewoonweg niet doet, of met heel weinig enthousiasme.

[Maritje1991]

Fijn dat je er nu achter bent

Succes!

[nienke07]

Zó zeg.. da's een beste puzzel geweest! Die Atli..hij houdt je bezig
Heel fijn dat je de oorzaak gevonden hebt!

[Marja]

Ja het is zeker een gepuzzel met Atli! Hij is echt het allerbeste paard ter wereld, ik heb al zóveel van hem geleerd en na al die jaren blijf ik nog steeds leren!

[Hanneke1980]

Mooi verhaal! Het lijkt me een geruststelling te weten wat het is, en nog veel meer dat het niet iets ernstigs medisch is.

Geheel off topic, maar hoe oud is Atli?

[Loesjevos]

Heey Marja,

Ik vind dit heel interessant om te lezen omdat ik met Emma ook last van dit heb, bij haar is het gedeelte medisch, maar ben gaan lessen met haar en toen heb ik paar weken zonder struikelen kunnen rijden. Van de week had ik geen goede connectie met haar en jawel hoor ze struikelde weer behoorlijk. Ik dag erna haar weer gepakt en toen hadden we wel connectie en ja hoor struikelen was grotendeels weer weg.

Dus ben heel benieuwd hoe je het allemaal aanpakt, en ik lees wel vaker over point to point maar wat houdt dat nou precies in?

[whoopie]

Marja wat goed dat je en oplossing hebt gevonden, ik vindt het wel leuk om te lezen dat je hem eigenlijk met allemaal actieve dingen ook buiten kunt belonen(bergje op, sprongetje).
Ik moet zegend at het wel herkenbaaris, Whoopie struikelt ook soms, maar dat doet ze eigenlijk meestal wanneer haar aandacht er niet bij is en dat is meestal als ze erg ongerust is of wordt afgeleidt door de andere paarden, ook connectie dus.
Leuk om te lezen dat je point to point helpt buiten, moet ik mischien ook maar meer structueel gaan toepassen.

[Yulia]

Prachtig zo'n oplossing. Ik zat te denken aan een vervolg er op, dat je in de stap ook dezelfde activiteit zou moeten kunnen bereiken. Stap hoeft niet sloom en zonder aandacht te zijn. Zelf ben ik bezig met balanceren in stap, oa gewichtsverdeling over de schouders. Dat vraagt mentale aandacht en helpt ook tegen struikelen. Misschien kun je op een later tijdstip, als dit bevestigt is, zulk soort dingen ook meenemen.

[Marja]

@ Hanneke: Atli is 17.

@ Loesjevos: Point to point is dat je van het ene punt naar het andere rijdt (of loopt, je kunt het ook online doen). Op elk punt is dan een beloning te vinden: rust, eten, of iets anders wat je paard leuk vindt (zoals op een boomstammetje staan voor Atli). In het begin stuur je je paard dan van het ene punt naar het andere en beloon je hem telkens als hij dat gedaan heeft. Als dat patroon bevestigd is, ga je pas belonen als hij ook goed van het ene punt naar het andere is gegaan. En met goed bedoel ik van bv: Atli wil in het bos een paadje linksaf inslaan (richting huis). Ik wil rechtdoor. Als hij rechtdoor loopt zonder naar links te trekken, mag hij een eindje voorbij het kruispunt grazen. In het begin beloon ik hem dan als we hoe dan ook langs dat zijpaadje zijn gekomen, ongeacht of ik hem heb moeten bijsturen. Maar naar gelang ik minder druk nodig heb om hem de gewenste richting in te laten gaan, mag hij langer grazen. Dit kun je dan steeds verder uitbreiden en tussen de verschillende punten meer gaan vragen, bv. overgangen, zijgangen, enz. En je kunt punten na verloop van tijd steeds verder uit elkaar leggen. Het bos is hiervoor heel geschikt omdat het een afwisselende omgeving is, iets wat Atli helpt om mentaal betrokken te blijven.

@ Whoopie: ja dat is dan weer grappig hè, dat hij eigenlijk vaak veel te suf is naar mijn zin, maar dat er dan toch actieve dingen zijn die hij zelf leuk vindt, en waar hij wakker van wordt! Zo vindt hij het meestal ook leuk om te tölten en heb ik in tölt zelden dat ik vind dat hij te sloom gaat.
Leuk om te lezen trouwens dat jij en ook Loesjevos hetzelfde probleem hebben: bij geen connectie meer struikelen. Of nou ja leuk, herkenning.

@ Yulia: ik heb al wel een paar keer stukjes echt fijne actieve stap van Atli gekregen, maar tot nu toe is dat toch wel echt de meest lastige gang voor hem om betrokken te blijven. Zeker als we alleen maar stappen en verder niks doen. Maar de oefeningen die we in stap doen, kent hij allemaal al op zijn duimpje dus zijn ook al snel saai. Ik probeer er al wel af en toe nieuwe/andere dingen tussendoor te gooien, zoals rock your horse (forward and sideways) en dat houdt de aandacht er wel al meer bij.
Wat bedoel jij precies met gewichtsverdeling over de schouders in stap? Wat doe je dan?

[Wendela]

Jeetje wat fijn dat je er nu achter bent hoe het komt en hoe je het kan oplossen!

[XxX ikke]

Wat fijn dat je de puzzel in zijn totaal kunt zien en dat je Atli nu minder struikeld. Grappig dat je na heel veel energie, puzzelen, uitzoeken etc het eigenlijk heel dicht bij de (in mijn ogen) basis hebt kunnen vinden, namelijk het contact met je paard.
Geniet van de vooruitgang!

[liesbetm]

Ik herken dit ook wel bij Pias. Nu niet meer zo erg, maar vroeger struikelde hij heel veel. Ik dacht eerst ook dacht het met training te maken had, en dat zal er best voor een deel in hebben gezeten, maar voor een heel groot deel was het absoluut gebrek aan aandacht, afgeleid zijn. Heel fijn dat je daar achter bent gekomen en dat het nu zo goed gaat.

[Monties baasje]

Hoi Marja,
Fijn dat het nu beter gaat.
Maakt het feit dat je nu meer mentale connectie hebt ( en beter op zijn behoefte kunt inspelen) hem een LB?? Introvert??

Lijkt me nog best lastig zo'n veel eisend paard. Om steeds maar nieuwe spelletjes of uitdagingen te bedenken om een buitenrit leuk te houden.

gr. AnneMarie