Help mij aub

[Evenaar]

Moeilijk hoor, maar fijn dat er inmiddels al verbetering is. Ik zag pas op marktplaats een advertentie staan van iemand met 2 tinkers op eeen wei met schuilstal en ze zocht een weidegenootje. Dat was in de buurt van rotterdam, al kan dat natuurlijk heel ver zijn als je precies aan de andere kant woont

[Blaadjes]

Ik houd marktplaats en dergelijke elke dag in de gaten en ik ben bang dat dit inderdaad niet mijn richting op is. Zag vandaag een heel groot stuk land verbouwd worden, komen ook weer huizen. Zo zonde, hadden heel wat paarden op kunnen staan. Hihi.

[Blaadjes]

Ik heb inmiddels een redelijk betaalbare stalling gevonden waar het paard heel de dag buiten kan en 's avonds na half 8 binnen gezet wordt. Hij zal staan met andere paarden dus ik vind dit een hele verbetering.

Ik heb echter wat wijsheid nodig in de afspraken die worden gemaakt. Eigenaresse wilt namelijk alsnog niet het paard aan mij schenken, zoals eerder is verteld. Zij wilt het paard in een vorm van bruikleen aan mij '' verleasen''. Echter ben ik hier niet zo warm van.... Ik ben alleen maar bereid om te betalen voor de nieuwe stal zodat ik met een gerust hart het paard achter kan laten op een plek waar hij plezier heeft. Ik hoef hem niet zozeer te '' leasen '' oid, ik verzorg hem immers nu volledig gratis.

Nu wilt zij een contract opstellen. Ik ben echter bang dat ik niet goed nadenk over wat mijn eisen zijn, en mij teveel focus op wat de eigenaresse's eisen zijn.

De eigenaresse betaald nu 85 euro per maand aan stallingskosten. Ik zou op de nieuwe stal 140 euro betalen kaal. Ik moet dan het stro en voer nog bijkopen. Ik wil eigenlijk de 85 euro van de eigenaresse per maand uit kunnen geven hieraan... dus dat zij mij dit bedrag stort en ik het stallingsgeld betaal. Dit klinkt moeilijk, dat besef ik zelf ook. Wij hebben immers ook andere ideetjes over hoeveel stro er in een winterstal hoort.

Zucht, ik weet het even niet meer. Als ik het paard zou krijgen had ik alles zelf willen betalen maar ik ga niet betalen voor een ander. Ik kom immers ook al omdat de ander niet kan, ik ben geen gratis stalhulp.

Heb ook weinig zin meer om naar het paard te gaan. Ik krijg steeds meer behoefte aan iets voor mijzelf. En ik voel me zo ontzettend schuldig omdat ik daar naar verlang, immers staat er op stal een heel lief paard, maar ook vooral een paard dat zichzelf een beetje kwijt is... die ik zou kunnen steunen. Het is lastig...

[marion]

Ik zou haar voor de keus zetten, maar dan moet je zelf wel hard kunnen zijn; óf je schenkt het paard aan mij, óf jij trekt je handen er van af.

[Hanneke1980]

Bij een vorm van leasen betaal jij een vast bedrag aan de eigenaar. De eigenaar is dan verantwoordelijk voor alle andere noodzakelijke kosten. Ik begrijp uit jouw verhalen dat de eigenaresse denkt aan verleasen, maar dat jij de stalling zelf moet betalen?
Dat lijkt me een vreemde situatie.

Een paard leasen is zo gek nog niet, mits je inderdaad goede afspraken kunt maken over het hoe en wat. Een contract hoef je niet gelijk te ondertekenen, daar mag je best rustig over nadenken, het met andere mensen overleggen, en afspraken laten wijzigen.

Succes!

[Blaadjes]

Het was in eerste instantie de bedoeling dat ik het paard kon overnemen. Dat bljkt nu niet zo te zijn. De eigenaresse wilt dus alle verantwoording op mij laten vallen, maar hij zal officieel niet van mij zijn. Een soort bruikleen noemen ze dat denk ik.

Leasen vind ik niets. Ik verzorg hem nu gratis en betaal hier en daar voor wat ik denk dat hij nodig heeft (extra stro in de winter, aanvulling van voer e.d). Dat ik de stallingskosten betaal omdat IK heb ergens anders wil plaatsen vind ik niet zo erg, maar dan is het niet zo dat de bijkomende kosten van een DA e.d ook op mijn ruggetje komt. Mits het paard door mij toedoen verzorging nodig heeft natuurlijk.

Ik betaal nu eigenlijk alleen extra dingen en de hoefsmid. Als ik fanatiek zou willen rijden moet ik zelf ijzers eronder zetten. Echter is dat dus niet van toepassing omdat ik hem op blote voeten heb lopen.

Ik vind dit 140 euro eigenlijk voldoende. De energie en kosten die ik maak, daar mag de eigenaresse best blij mee zijn. Maar zo denk ik, dat hoeft voor haar niet zoveel te betekenen.

[Blaadjes]

Overigens heb ik vandaag nog even kunnen nadenken onder het gezelschap van mijn paard in een weilandje dichtbij. Hij heeft het dan zo naar zijn zin en om dit te mogen bekijken vind ik prachtig. Wil dus wel echt verder met dit paard. Moet alleen gaan bedenken welke verantwoordelijkheden ik wel aan zou kunnen en welke niet.

[Blaadjes]

Nou de stal was niets helaas. Ik had het wel willen doen puur zodat hij niet alleen stond terwijl ik verder kan zoeken naar een beter plekje. Eigenaresse van het paard vond het echter geen succes, om redenen die voor mij van toepassing zouden zijn, niet voor haar, maar het is haar paard en ik moet dat accepteren.

We zijn terug naar stal gegaan en hebben nog wat dingen besproken. Ik zie er steeds meer tegenop om dit paard te blijven verzorgen. Zo jammer, want het paard is een schat. Echter kan ik het niet meer aanzien om hem daar zo te zien staan en ondanks ik het gevoel heb dat ik hem anders in de steek laat, moet ik ook leren los laten.

Ik heb nog geen besluit genomen, maar ik wil heel langzaam gaan zoeken naar een paard voor mijzelf. Mocht ik een paard vinden waar ik de klik mee heb, is mijn overweging om te stoppen met dit verzorgpaard terecht geweest.

Het doet me zo'n zeer, zal vanavond wel niet meer kunnen slapen. Maar ik kan niet als voetveegje het leven door, ook niet ondanks ik voor mijn gevoel de laatste hoop ben van dit paard.

Ze zei vandaag letterlijk : Het is dat ik hem zo lang heb anders had ik hem de deur uit gedaan. Ik kon alleen maar denken, doe dat dan...geef hem aan mij...desnoods koop ik hem over, ook geen punt. Maar het zit er niet in.

[saar]

Moeilijke keuze om te maken.

[Gilraen]

Heel moeilijke keuze! Het ding is, je doet alles voor dit paard wat je kan. Je zou meer kunnen doen als ZIJ je die kans gaf door hem te schenken of te verkopen. Maar als ze dat niet wil doen, dan ligt de oorzaak bij haar en niet bij jou. Al voelt het voor jou anders. Mag ik eens een vraag stellen: je verzorgt het paard enorm. Zij kijkt er niet zo naar om heb ik het idee. Als je nu voorstelt dat je het paard overneemt (gekocht of geschonken) en je zet in de overeenkomst dat ze het paard mag bezoeken. Dan gaat ze af en toe nog komen en verandert er voor haar niks. Je kan de beslissingen die jij wil maken doorvoeren. Ik denk dat ze daar misschien bang voor heeft: dat ze het paard wegdoet en er nooit meer iets van hoort en daardoor spijt krijgt. Ik heb even geprobeerd te denken waarom ze niet verkoopt.

[Blaadjes]

Bedankt voor je reactie, echter was dit in eerste instantie al het plan. Ik zou het paard krijgen en zij zou zo nu en dan nog eens langs komen. Als ik hem niet meer zou willen of hij zou ziek worden zou zij ook mogen beslissen wat er met hem zou gebeuren.

Dat brengt mij gelijk op het punt waarop ik me realiseer dat het echt niet werkt. Ik heb hele andere methodes, mijn denken en normen en waarden liggen anders... We zouden er nooit uit kunnen komen als het paard niet mijn eigendom zou worden.

Ik ben heel makkelijk en dat weet ze. Ik wil het paard, krijgen of kopen het doet er niet toe. De keuze voor stalling en weidegang zijn voor mij. Zo vindt zij dat dit paard niet graag op het weiland staat met andere paarden, en zie ik hem juist opbloeien met al die ruimte en aandacht. In de winter een paard op stal vind ik oke, mits hij genoeg buiten komt op de dag en een deel van de avond. Zij vindt dat de twee uur dat ik met hem wandel genoeg zijn. We hebben gewoon een compleet ander beeld wat betreft het houden van paarden, en dat kunnen we elkaar niet kwalijk nemen.

Helaas voor het paard, ik zou veel voor hem kunnen betekenen. Maar er komt ooit een tijd waarop het niet meer gaat, en dat duurt niet lang meer.

[Yulia]

Ik kan me goed voorstellen dat het gaat botsen deze twee verschillende visies. Heb je met dit paard zo'n goede klik dat je hem wilt kopen? Zo ja, dan zou ik navragen wat het paard waard is en dit bedrag aan haar bieden. Als ze je bod aanneemt, ben je volledig vrij om alles te beslissen voor het paard. Gezien haar twijfels verwacht ik niet dat ze je het paard schenkt. Je kunt er ook beter iets voor betalen zodat het duidelijk is dat jij de nieuwe eigenaar is en zij later zich niet kan beroepen op haar zogenaamde rechten vanwege de schenking. Kopen voorkomt problemen.
Je zou een handelaar, een manege eigenaar of een verzekeringsman kunnen vragen naar de waarde van het paard.

[Funnygirl]

Hier sluit ik me bij aan probeer het paard te kopen (slachtprijs is momenteel met het overschot aan paarden heel laag) dan heb je daarna alle vrijheid.
En anders zou ik toch als ik heel eerlijk ben mijn handen er geheel van af trekken hoe lullig dat ook is voor het dier. Dit kost je zoveel irritatie en frustratie en dat is verre van gezond voor jezelf.
Ik zou zeker geen groot deel van de stallingskosten betalen voor een paard dat niet van jou is. Een paard is duur vanwege het onderhoud niet zozeer vanwege de aanschafprijs en de eigenaresse houdt dan altijd het recht om het dier weer weg te halen en slecht te stallen en dan ben jij al heel veel euros verder. Je doel is nobel, maar pas op.
Veel succes en wijsheid met beslissen.

[Blaadjes]

Kopen is geen optie eigenaresse wilt het paard niet kwijt. Ik ben al een paar dagen niet geweest, in overleg overigens hij staat nu niet zonder voer oid. Ik heb er ook zo weinig zin meer in. Ik beeld me constant zijn vragende hoofd voor, dat roept waar blijf je nou. Maar ik weet ook wel dat dit in werkelijkheid niet zo is. Paard staat in ieder geval ook weer buiten, helaas geen soortgenoten. Ik kan het niet aanzien, echt niet.

Ben rustig aan het zoeken naar een paard voor mijzelf, of nu ja..pony. En in m'n hoofd neem ik steeds meer afstand van hem. Al ga ik zondag wel even langs, neem ik hem mee naar het weiland en laat ik hem even genieten. En dan nogmaals de vraag aan mezelf stellen, kan ik hier afscheid van nemen...

[saar]

Soms is houden van ook laten gaan, moeilijk maar niet onmogelijk. Het paard kan niets doen aan de situatie, je bedoelingen zijn goed en ook de eigenaresse denkt dat ze de beste keuze maakt. Eigenlijk een situatie met slechts verliezers, sterkte