Help mij aub

[Blaadjes]

Hallo,

Mijn naam is '' Blaadjes '' en ik ben 21 jaar. Ik heb een paard, dat eigenlijk niet van mij is. De eigenaresse hiervan heeft weinig tot geen tijd en ik verzorg dit paard nu zo'n jaar elke dag.

Vorig jaar stond hij op een stal samen met nog 1 paard. Er was een kleine weide aanwezig waar wij de paarden zelf op moesten zetten, met uitzonderingen op de dagen dat de staleigenaar (geen paardenliefhebber overigens) zo aardig was om dit voor ons te doen.

Deze zomer heeft het paard op een weiland een stuk verder weg gestaan waardoor ik niet in de gelegenheid was om erheen te gaan. Ik had namelijk geen werk en dus geen geld. Nu is deze periode voorbij en staat het paard weer op stal. Tot mijn grote spijt is onze stalgenoot verhuist vanwege de nukkige staleigenaresse. Je kunt zo je best doen, maar altijd krijgen wij op onze kop met het dreigement dat wij misschien niet meer mogen komen. Mijn verzorgpaard staat nu dus al een week alleen op stal, zonder soortgenoot. Tevens heeft de eigenaresse van het paard er niet voor kunnen zorgen dat het weiland toegangbaar is voor hem. Het paard staat dus al een volle week hele dagen en nachten op stal.

Begrijp mij niet verkeerd, ik heb een passie voor natural horsemanship en het paard geniet hier van. Maar nu dat zijn huisvesting nog erger is geworden kan ik het schuldgevoel niet meer aan en slaap ik al dagen niet meer van het piekeren over zijn welzijn. Ik werk zoveel mogelijk om mijzelf te kunnen onderhouden, daarnaast loop ik elke dag een half uur heen en terug om hem te voeren. Soms werk ik echter tot 's avonds zeker 9 uur en krijgt hij veel te laat zijn voer.

Er is bij mij borderline geconstateerd en ik heb hier veel hinder van. De stress van het aanzien van dit sombere paard doet mij zoveel dat ik zo in huilen zou kunnen uitbarsten. Nu heeft ook mijn vader een hartaanval gehad, dus naast mijn werk en de zorg van het paard heb ik ook het huishouden op me.

Een lang verhaal, maar ik moest het tevens ook even kwijt. Nu mijn vraag...

Ik zou voor mijn eigen gezondheid kunnen stoppen met verzorgen van dit paard. Echter weet ik dat hij dan helemaal zijn stal niet meer uit zal komen op een uurtje per dag na. De andere optie is om hem op een andere stal te zetten waar gevoerd wordt en waar hij langer naar buiten kan. Echter kan ik niets vinden in de buurt, tot nu toe.

Wie geeft mij een frisse blik op deze zaak. Een mening waardeer ik zeer, ik weet immers zelf echt niet meer wat ik nu moet doen. Aan mijzelf denken, of aan het paard. Zoals je leest, voor mij een groot dilemma.

Groetjes, Blaadjes

[marion]

Erg vervelende situatie! Ik snap je dilemma.
Maar mijn conclusie zou zijn: stop met de verzorging, want volgens mij heeft je gezondheid eronder te lijden. Per slot van rekening is de eigenaresse degene die verantwoordelijk is voor het paard en hoe hij er bij staat, niet jij. Meedenken is goed maar dit probleem oplossen gaat te ver en ten koste van jezelf. Ik denk dat verkopen van het paard wel zo eerlijk is.

[Blaadjes]

Ik begrijp je standpunt en zo heb ik er ook vaak over gedacht. Echter zou de eigenaresse het paard niet verkopen. Omdat ik de enige verzorger ben die nu nog van de staleigenaar op stal mag komen, zou zij hierna ook geen verzorger meer kunnen '' aannemen ''. Ik voel me dus onterecht heel erg verantwoordelijk voor dit paard, ik ben nu de enige die er voor hem nog wat van zou kunnen maken.

Ze zou het paard aan mij willen geven als ik hem ergens anders wil stallen. Ik mag hem gratis hebben. Maar dan moet ik mij afvragen of het mijn energie en geld waard is. Ik ben al een hele tijd vergeten hoe leuk het kan zijn. Tijdens onze wandelingen geniet ik, heus. Maar zodra ik hem weer op stal moet zetten hakt het schuldgevoel er weer in.

Het voelt voor mij alsof ik hem zijn laatste kans ontneem als ik met hem zou stoppen. Daarom durf ik nu de beslissing nog niet te nemen en blijf ik piekeren en aan jan en alleman advies vragen. Maar wat je zegt is waar, het hoort niet op mijn schouders te leunen.

[marions]

Wat een moeilijke situatie! Ik snap helemaal hoe je je voelt, ik heb een tijdje geleden voor een soortgelijke keuze gestaan... Uiteindelijk heb ik niet hoeven kiezen omdat het paard overleed... Maar wat eigenlijk mijn vraag was, waarom wil de eigenaresse haar paard niet verkopen als ze er niet voor kan zorgen en niks mee doet?

[Blaadjes]

De eigenaresse is van de oude stempel, zo noem ik het maar even. Een paard kan best alleen, en op stal. Hij kan geen klokkijken dus een vaste tijd voor het voeren is ook niet nodig. En ze is wel gek op hem, dus zal ze hem niet zomaar weg doen.

[marions]

Dat is vervelend! Misschien dat je als je uit eindelijk voor kiest te stoppen haar toch je gevoel kunt vertellen dat het paard misschien ergens anders gelukkiger is, misschien dat dit haar toch aan het denken zet... Maar ik snap heel goed dat dat heel moeilijk is om te zeggen

[marion]

Ik denk dat prio 1 is dat je zelf weer stabieler in je vel komt te zitten. de situatie waarin je nu zit is zonder de zorg voor het paard al lastig genoeg.
Als je het paard plus jezelf toch een kans wilt geven, kun je hem dan misschien een tijd lang (jaar ofzo) ergens op een weiland/ in de begrazing zetten waar het weinig kost? Dan hoef je niet voor hem te zorgen, kun je aan jezelf werken en heb je hem toch uit de stal gehaald. Later kun je altijd nog leuke dingen met hem doen.
Het is wel een lastige periode zo met de winter voor de deur, maar ik denk dat het qua temperatuur etc wel moet kunnen nog.

[Blaadjes]

Paard heeft vaker vroeger in de winter buiten gestaan heb ik gehoord. Ik ben ook druk opzoek naar een weiland voor hem. Woon echter tegen Rotterdam aan en we hebben hier niet veel. Zou het heerlijk vinden als ik hem dag en nacht op een weiland zou kunnen laten vertoefen, met een vriendje erbij en een afdak voor noodweer... Maar vind het maar eens. Het zou voor mij een berg schelen, want dan heb ik de zorg over zijn beweging in ieder geval niet meer.

[saar]

Je verantwoordelijkheid naar dit paard siert je, maar het is niet jouw verantwoordelijkheid die je nu met je meesleept. Ik wens je wijsheid in je keuze

[Antheman]

Je verantwoordelijkheid naar dit paard siert je, maar het is niet jouw verantwoordelijkheid die je nu met je meesleept. Ik wens je wijsheid in je keuze

Yep, ik had t niet beter kunnen verwoorden.

Loslaten is vrselijk moeilijk, maar geeft ook rust en ruimte. Ruimte voor jezelf.
Sterkte!

[Blaadjes]

Ik heb inmiddels mijn werkrooster binnen gekregen voor aankomende week en deze is niet om vrolijk te worden in combinatie met paard. Ik denk ook dat de tijd er gewoon niet is, om hem over te nemen. Niet als hij zo afhankelijk is van een mens wat betreft zijn beweging.

Als ik naar feiten kijk in wat ik kán en niet in wat ik wíl, kom ik tot de conclusie dat het niet gaat. Het enige dat ik zou kunnen proberen is een gesprek aangaan met de eigenaresse. Misschien dat zij toch meer dagen in kan springen, immers als ik het niet zou doen zou ze ook moeten.

Ik heb net met hem buiten gelopen en het enige dat ik nu kan denken is verdorie....hij staat weer in die rotstal. Zou toch zoveel fijner zijn he... een boerderij met weilanden verder dan 't oog kon zien... Veel sparen dan maar voor later

[whoopie]

Dit lijkt mij een onmogelijke situatie voor je, ik ga mee met Saar.

[XxX ikke]

Ik heb een situatie meegemaakt waarin ik ook verantwoordelijk was voor de verzorging van een paard. De eigenaresse wilde dit paard houden, want ze had het al van veulen af aan. Dit paard stond gelukkig in een kudde. Het paard kwam niks tekort, maar ik wilde graag meer zekerheid en heb er toen voor gekozen om een eigen paard te kopen. De eigenaresse moest de verzorging ineens alleen doen en de kosten weer volledig voor eigen rekening nemen. Het gevolg hiervan was dat het paard ineens te koop werd gezet.
Ik vond dit niet leuk, maar ik denk dat het uiteindelijk wel goed is zo.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat een verandering vaak weer een andere verandering teweeg brengt. In jouw geval kan dat ook betekenen dat de eigenaresse een andere plek of eigenaar voor het paard gaat zoeken.
Heel veel sterkte met het maken van jouw keuze hierin.

[Blaadjes]

Ik weet zeker dat de eigenaresse het paard niet te koop zal zetten. Voor mij had zij ook een vaste verzorger. Toen deze ermee wilde stoppen heeft ze hem op dezelfde stal laten staan en is het zelf gaan doen tot ik kwam. Ik begrijp je reactie, maar ik weet gewoon heel zeker dat zij dit paard niet zal verkopen.

We hebben inmiddels afgesproken dat het voeren niet langer onder mijn verantwoording valt. Ik hoef dus niet tijdens mijn werkdagen te haasten om te gaan voeren en kan gewoon de leuke dingen op me nemen naast de klusjes op stal. Dat is voor mij voor nu een goede verbetering. Nu nog iets gaan verzinnen voor zijn huisvesting. Ik heb besloten dat als de eigenaresse hem zo alleen op stal wilt laten staan, ik het paard toch over ga nemen.

Het is een goed paard, een mak paard. Kind rijdt ermee weg. Ik heb er eerder eens aan gedacht om te beginnen aan een eigen paard en eigenlijk zoek ik dan een paard als deze. Dus als de mogelijkheden voor zijn stal niet verbeteren neem ik hem over.

Ik heb een heel stuk verder hier vandaan een hitactief stal gevonden. Hier staan de paarden heel de dag in beweging hoorde ik. Ik weet nog niet wat het precies inhoudt en moet ze nog even bellen. De prijs van deze stal zou liggen op 285 tot 300 euro en dat vind ik wel erg prijzig. Al is er wel alles aanwezig, van loopstal, zandbak, weiland naar het beste gedeelte van de bossen. ( Sta nu toevallig zoveel km de andere kant op aan de drukke boskant).

[Yulia]

Als je een stal vindt met all inclusive verzorging, zal je veel mindere stress er van hebben dan in deze situatie. Dan ga je tenminste weer lol aan je (verzorg) paard beleven. Een eigen paard is wel een financiële risico. Dat je nu niet meer verantwoordelijk bent voor het voeren, is al een verbetering voor jou. Nu het paard nog.