beweging bij beenwond

[Margot van lare]

In mijn dagboek staat het ook, mijn merrie is gewond geraakt op haar spronggewricht aan de voorkant. Een erg bewegelijke plek dus. Het is een erg grote wond. De dierenarts zei eerst vrij hoopgevend als het gewricht niet beschadigd zou zijn de wond in 4 weken wel dicht zou zijn. Inmiddels weet ik dat dit echt niet het geval gaat zijn. Hier zullen nog wel wat maanden overheen gaan. Eerst was ik van plan heel braaf te luisteren, tot ik er achter kwam dat het toch wel heel veel langer zou gaan duren.

Wat ik me nu afvraag, wat is goed, bewegen of niet bewegen? Het moeilijke is dat iedereen iets anders zegt. De dierenarts zegt absoluut enkel en alleen vaststaan. De meningen zijn er echter zo over verdeeld. Bepaalde mensen zeggen weer juist wat wandelen en nu heb ik via een ander forum contact gehad met een man gespeciliseerd in wonderverzorging die me aanraad te gaan longeren.

Er moet iets gebeuren wel denk ik, Rupa wordt nogal een bommetje.

Heeft iemand hier iets zinnigs over te zeggen wat nu echt handig is in een dergelijke situatie? Enerzijds is bewegen mentaal zo goed en is het fysiek slecht om helemaal niet te bewegen. Anderzijds is rust voor de wond volgens de dierenarts super belangrijk. Ik zie even door de bomen het bos niet meer.

[Pocalover]

Weet je Margot, ik geloof niet dat een ongelukkig (mentaal) paard goed kan genezen (fysiek).

Nee, ik heb geen ervaring met dat soort wonden. Ik weet wel dat een happy lijf en soul samen gaat.

Daarbij denk ik vooral dat je best op je gevoel mag vertrouwen!

[Margot van lare]

Weet je Margot, ik geloof niet dat een ongelukkig (mentaal) paard goed kan genezen (fysiek).

Nee, ik heb geen ervaring met dat soort wonden. Ik weet wel dat een happy lijf en soul samen gaat.

Daarbij denk ik vooral dat je best op je gevoel mag vertrouwen!

Dat denk ik dus ook Roos, thanks! En ze is echt ongelukkig zo. Mijn gevoel zegt dat ze wat wil gaan doen.

[marion]

Wij hebben hier een pony staan die een nare uitglijder heeft gemaakt met als gevolg een snee in zijn "oksel" (voorbeen) aan de binnenkant, van voor naar achteren. De wond stond op het grootste stuk zo'n 10 cm open. Na een week in een klein boxje zijn alsnog alle hechtingen eruit gesprongen. Niet weer gehecht want de binnenkant was al wel dicht, de huid echter niet.
Nog 2 weken in het kleine boxje, wel af en toe een stukje stappen naar het gras. Daarna vonden de eigenaren de wond genoeg dicht om hem buiten in een kleine paddock te zetten. Ik denk dat de wond toen nog 1-1,5 cm open stond over de hele lengte.
Nu, na 1,5 maand, is de wond bijna helemaal dicht. Er staat nog een klein "kiertje" open.
Ik weet niet of deze wond vergelijkbaar is met die van Rupa, maar ik denk dat het paardenlijf zelf heel veel kan genezen, al duurt het dan langer en wordt het niet zo mooi als wanneer het gehecht wordt. De veearts zei dat deze wond wrs ook wel uit zichzelf genezen zou zijn, maar dat er wel een grotere kans op infecties was bij niet hechten.
Ik geloof ook in wat Roos zegt.

[Margot van lare]

Bedankt Marion. Het punt is dat beenwonden bij paarden er om bekend staan ontzettend slecht te genezen. Het bijzondere is dat er in het genezingsproces ten opzichte van een pony al een wezenlijk verschil schijnt te zitten. Wat ik nu namelijk ook zie is dat de wond alleen maar groter is geworden nog. Dit terwijl we komend weekend ook 3 weken verder zijn. Ik heb me laten vertellen dat de huis op deze plek doorgaans 1 mm in 10 dagen groeit. Beenwonden zijn volgens de dierenarts een verhaal apart.

Is de wond overigens ook 'mooi' genezen bij de pony bij jou?

Fijn wel dat ook jij denkt dat bewegen verstandig is.

Ben benieuwd of er nog meer mensen ervaring mee hebben.

[trea]

Hoi Margot.

Ik weet hoe je je nu voelt, zat ooit in eenzelfde soort situatie met Pebbles. Zij had ook een beenwond tot op het bot, van de stroomdraad. Het is ontstoken geraakt en zag er verschrikkelijk uit. Ook bij Pebbles was het advies: 'rust' en weghouden van vliegen. Hoe doe je dat in juli???
Ze heeft een paar dagen opgesloten gestaan, maar al heel snel hebben we besloten dat ze bij de rest op de wei mocht. Wat Roos zegt daar kan ik me helemaal bij aansluiten, mentaal gezond is minstens zo belangrijk en Pebbles ging zienderogen achteruit door de stress van het opgesloten staan. Ook zij was zo'n heetgebakerd energiek paardje en we hielden ons hart vast toen we haar eenmaal weer 'loslieten' maar dat viel reuze mee. Ze had toch nog zo'n pijn dat rennen niet ging
Het heeft een half jaar geduurd voordat de wond dicht was, en een litteken is het altijd gebleven, maar fysiek is ze weer helemaal opgeknapt.
Heel veel succes en wijsheid gewenst bij jouw Rupa.

[trea]

O ja en de wond van Pebbles is in het begin ook groter geworden. Ik denk dat er ergens op dit forum nog wel foto's staan. Ik heb trouwens veel baat gehad bij de equiade van Lila.


edit: gevonden

[Margot van lare]

Heel erg bedankt voor je ervaring Trea. Ik ga nog eens zoeken. Had het op aanraden van Monique al een beetje bekeken van jou en Pebbles. Lekker dat je haar gewoon buiten hebt durven zetten. Dat is inderdaad zoveel fijner voor het paard. Ik denk dat ik dat nog niet nu meteen zou durven, Rupa is nogal van het bokken. Ook zelfs nu nog. Maar zelf wat gecntroleerd bewegen lijkt zo wel steeds meer een optie. Wat ook denk ik anders is, is dat Rupa zich hier nog niet thuisvoelt?

In hoeverre zie je het litteken nog bij haar? Heb je daar toevallig ook foto's van? Daar ben ik wel benieuwd naar.

Thanks!

[trea]

Nee daar heb ik geen foto's van. Als ze in haar wintervacht zit zie je het niet, in de zomervacht zie je een heel dun randje, net alsof haar onderbeen er opnieuw aangenaaid is

[Dunya]

Hoi Margot,

Wat naar allemaal he
Wij hebben ook hetzelfde aan de hand gehad, ook voorkant spronggewricht, een hele nare grote wond van prikkeldraad. Dali heeft 3 weken in een vrij grote box gestaan, maar daarna heb ik hem toch weer buiten in de kudde gezet, omdat de wond gelukkig dus vrij hoog op zijn been zat en niet vies zou worden door modder ed. (was ook najaar/ winter) Het heeft maanden geduurd tot het dicht was, wij hebben ook Equaide gebruikt. Er zijn nog wel littekens te zien.. en zelfs is het nog steeds dikker dan het andere been.

Ik denk zeker dat het zal helpen haar te laten bewegen of op een (kleine) wei of paddock te staan, en contact heeft met andere paarden, dan (eenzame) opsluiting op stal.

Sterkte ermee!

[XxX ikke]

Door het paard rustig aan te laten bewegen (= stap) krijgt de wond ook meer doorbloeding en dat is nodig voor het helingsproces. De pony bij Marion werd ontzettend stijf in zijn stalletje. Ook leek het wel alsof hij zijn energie opspaarde tot hij de kans kreeg om te rennen/bokken. Als het paard de kans krijgt te bewegen zijn die uitspattingen volgens mij minder heftig. De wond ziet er nu heel netjes uit.
Mijn voorkeur gaat dus uit naar bewegen, het liefst in vrijheid in de kudde, maar als dat een groot weiland is dan is het misschien een betere optie om een kleiner stukje af te zetten, maar dat is ook weer afhankelijk van het paard. Longeren zou ik persoonlijk dan weer niet voor kiezen, omdat dat behoorlijk belastend bewegen is volgens mij. Ik zou dan eerder gaan wandelen aan de hand.

[Wendela]

He bah wat rot zeg

Mijn paardje heeft ongeveer hetzelfde gehad als het paard van Trea. Ik heb toen op advies van de dierenarts gekozen voor binnen zetten en dat zou ik eerlijk gezegd nooit weer zo doen Maar goed, je zit ook met de mogelijkheden die de stalhouder je biedt. Dus daar moet je natuurlijk ook naar kijken. Uiteindelijk ben ik naar een andere stal gegaan, waar hij in een paddock mocht staan met een ander paard. Toen ging het heel snel veel beter.

Ik denk dat beweging belangrijk is, maar minstens zo belangrijk is gezelschap. Staat ze nu alleen of met een ander paard? Als ze bijvoorbeeld in een klein paddockje zou kunnen met een ander paard of met de kudde er naast ofzo, dan kan ze zich in ieder geval mentaal bij de kudde aansluiten. Lastig om uit te leggen, maar ik denk dat paarden sneller genezen in de veiligheid van de kudde..

Mijn paard heeft ook alleen in de zomer een zichtbaar litteken. Het ziet er vrij netjes uit vind ik. Dit is vooral heel erg te danken aan de fysiotherapeut die ik destijds had. Zij is meteen vanaf het begin vrijwel elke dag gekomen. Zij heeft ultrageluidsgolven gebruikt om de doorbloeding te stimuleren. Een goede doorbloeding is niet alleen heel erg belangrijk om te zorgen dat de wond dichtgaat, maar ook om de vorming van wildvlees te voorkomen. En wildvlees dat zorgt voor hele lelijke littekens (en misschien op het spronggewricht zelfs voor problemen met bewegen?!).

Als beweging nog te gevaarlijk is, dan zou ik je aanraden om in ieder geval opzoek te gaan naar iets anders dat de doorbloeding stimuleert, zoals ultrageluidsgolven of bv magneettherapie. (dat kan allemaal zonder de wond aan te raken)

Nog een laatste tip. Ik weet dat het heeeeeel erg moeilijk is om niet te doen wat de dierenarts zegt. Maar jij bent degene die elke dag bij je paard is. En hij niet. En als jouw gevoel iets anders zegt, dan zou ik dat wel serieus nemen.

Ik ben geen dierenarts, maar dit is mijn ervaring. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Sterkte!

[amethist]

Als je haar nu beweging geeft en het gaat mis zal je dierenarts zeggen.... tja ik heb het je gezegd. Daarin tegen als je haar nu stil zet en het gaat mis zal hij zeggen.... tja we hebben ons best gedaan.

Dus maak zelf je keuze. Jij kent je paard door en door. En er gewoon vanuit gaan dat het goed komt alleen dat het heel lang gaat duren.

Het voordeel van bewegen is nog altijd.... een betere doorbloeding, goed tegen oedeem, het houd de rest van het lichaam soepel en een betere fysieke gezondheid. Ik zou geloof ik een middenweg zoeken en haar dus niet gelijk volop in een wilde kudde zetten maar wel regelmatig lekker rustig laten bewegen.

[liesbetm]

Kan ze niet de paddock voor de stallen staan? Apart maar toch in het zicht van de kudde? Of een gedeelte daarvan, om haar beweging nog iets verder te beperken. Daar zal ze toch niet wild gaan rond stuiteren lijkt me. Ik kan me je dilemma heel goed voorstellen. En ik heb geen ervaring met beenwonden op gewrichten, maar aangezien 3 weken boxrust ook niet veel heeft geholpen, zou ik het durven proberen.

[caroline-max]

Hier ook ervaring met een grote wond op het been (vastgezeten achter prikkeldraad), alleen was dit wel een achterbeen. (niet mijn eigen paard overigens!). Dit paard heeft ook buiten gestaan, maar we hebben wel steeds goed opgelet dat ze op een schoon stukje wei stond. Dus zonder modder, struiken of plassen. Volgens mij is een paar op boxrust die 'op ontploffen'staat na een paar week gevaarlijker dan een paard wat rustig in de wei staat.

Het is hier in een paar maanden mooi genezen, wel met litteken maar goed. Wij hebben er ook dagelijks zalf bij gebruikt, maar ik weet zo niet meer welke. Zal eens zoeken of ik dat nog kan vinden ergens.

Wij krijgen bij honden met grote wonden ook het advies vaak om te bewegen, al dan niet gecontroleerd. Dit stimuleerd de doorbloeding en daarmee ook de afvoer van eventueel wondvocht/vocht in het been. Misschien kun je een fysiotherapeut vragen om advies?