Sinds ze 6 maanden oud is heeft Beebs hier al 5 zware koliekaanvallen gehad. Daarvan waren 3 aanvallen zo ernstig dat we bang waren dat ze het niet zou redden.
De eerste aanval kwam in december 2011, waarbij ze door de DA behandeld is met pijnstillers en een spierverslapper. Hier is ze 2 dagen flink beroerd van geweest (en heel zielig). De oorzaak waar wij + DA aan dachten waren toen stro of de brokken. Zand in de mest en wormen is dmv bloed en mestonderzoek uitgesloten. De brokken zijn uit het menu geschrapt, en ruwvoer krijgt ze sindsdien in kleinere porties verdeeld over de dag. Hierna volgden (met enkele weken ertussen) nog 2 zeer zware koliekaanvallen, met vrijwel dezelfde behandeling. Ook hebben we het stro toen vervangen door zaagsel.
De laatste 2 aanvallen kreeg ze in de tijd dat ze weer buiten stond (24/7), en 1 daarvan was zo heftig dat de DA er een groot deel van de tijd bijgebleven is. De laatste aanval hebben we haar Colosan gegeven, wat na 30 minuten heel veel hielp (en zonder nare bijeffecten).
Aangezien onze DA geen idee meer had van wat nu, en wij ook niet , heben we besloten het wat 'alternatiever' op te gaan pakken. Dit resulteerde in een consult bij Roos, een lange zoektocht naar een DA die wél wil afreizen naar het hoge noorden , en vandaag hét bezoek van de DA.
Beebs is (in gezelschap van Anna) in het strohok/stal behandeld en doorgemeten met behulp van een biosensor. Hiervoor kreeg ze een matje om haar nek met een snoertje, wat ze al snel prima vondt. Al snel kwam er een probleem/blokkade bovendrijven in het gebied tussen borstbeen en uier---> de hele buik dus. Dit hadden we ook eigenlijk wel verwacht. Een 'probleem' in haar achterbeen paste ook wel bij de verwachting, gezien haar val vorig jaar.
Na de metingen bij Beebs hebben we het voer getest. Ik had voor de gelegenheid alle mogelijke voersoorten verzameld om te meten. Er bleven slechts 2 geschikte (maar onnodige) over. De brokjes bleken allemaal te belastend voor Beebs, dus dat was wel apart. Wij hebben van meerdere mensen juist het advies gekregen wél brok te voeren. Gelukkig bleek ons hooi en voordroog juist wel weer erg geschikt voor Beebs, dus dat was wel mooi. Al moet mijn schoonvader nu nog vaker hierheen rijden met balen, want de balen van de loonwerken bleken niet geschikt. De voordroog die wel goed bleek komt bij mijn schoonouders van het land, en daar zijn nog balen van over. Die komen nu dus deze kant op, speciaal voor Beebs.
Na alle metingen en testjes heeft Beebs een hele reeks behandelingen gehad. Hiervoor mocht ze een singel om haar buik met een matje eronder. Dat was even spannend voor haar, maar al snel was ze weer hooi aan het eten. Daarna heb ik nog 2 flesjes druppels voor Beebs gekregen, die ze de komende 20 dagen nog moet hebben.
Terwijl de DA al haar spullen weer op aan het bergen was, Beebs ontdaan was van matjes, draadjes en de singel ontstond er een vreemde, onverwachte situatie. Anna (die als gezelschap bij Beebs stond) kwam ineens naar voren en dook bijna bij de DA op schoot. Helaas/gelukkig zat er een hek voor, maar het was heel apart. Anna heeft de hele tijd dat Beebs de aandahct kreeg rustig in een hoekje hooi staan eten, tot dit moment. De DA bleek ook nog wat voor Anna mee te hebben, hoewel ze het niet bewust mee had genomen. Anna heeft nu een dus ook druppels, die haar moeten helpen beter met haar emoties om te gaan. De Da wist ons te vertellen dat Anna wel wat moeite heeft met het ontvangen van positieve aandacht (en het verwerken hiervan). Ook heeft ze een steentje gekregen (roze kwarts?), wat ze nu in haar manen heeft. Anna is hier nu 1,5 jaar, en ik heb haar echt nog nooit zo zien reageren .
Bladwijzers