Vandaag was echt heel raar. How interesting I schould say
. Ik ging rijden en Loda was gewoon vrolijk, niets aan de hand met opzadelen en opstappen, dus we konden lekker weer wat oefenen. Ik heb veel stap en draf afgewisseld en ook veel figuren gereden om het Loda niet saai te maken. Tussendoor al even geprobeerd om Loda in de rechtergalop aan te laten springen, maar dat ging nog even niet want ze ging dan wel heel hard bokken (lees eerst in galop aanspringen en na een paar passen hoofd naar beneden en in stilstand willen bokken). Na nog wat meer draf en stap konden we wel gewoon rustig en mooi in de rechtergalop zonder dat Loda wilde bokken of iets anders. Dus toen ik daarna wilde oefenen voor de linkergalop was er nog niets aan de hand.
In de linkergalop aanspringen vond Loda wel heel moeilijk (lees: hoofd gezwiep eerst bokken voordat je aanspingt, heel vaak eerst de rechtergalop pakken) maar uiteindelijk deed ze het wel. Dus na 3 passen weer terug genomen en ook tijdens en na dat ze de galop had gedaan veel beloond met mijn stem. De reden waarom ik er wel voor koos om door te zetten de linkergalop in te komen is omdat we dat tijdens de les van Liesbet ook hadden gedaan. Na een hele lange pauze wilde ik weer proberen om in de linkergalop aan te springen, Loda werd toen alleen echt heel boos, dus wilde ik dat eerst oplossen. Vervolgens wilde Loda niet meer 'normaal' zoals aan het begin op de linkerhand de bak door. Dus probeerde ze IN het hek te lopen en ook de hoeken recht in te lopen. Dat hielp niet echt want ik vroeg haar gewoon om verder te draven. Als ze even een stukje goed ging mocht ze in stap.
Daarna wisselde ik links en rechts steeds af en als het goed ging op links dan mocht ze weer rechtsom in draf en in stap (is dus de makkelijke kant). Op een gegeven moment ging echter niets meer en liep Loda zo erg naar buiten te kijken dat ze met haar neus tegen de boom langs de bakrand knalde. Daar was ze matig van onder de indruk. Mijn aanpak daar werd vervolgens: als ze liever naar buiten keek prima, maar dan wel in een sideways met behoud van tempo. Dat moest ik even een paar keer doen en daarna werd het wel minder maar af en toe liep ze toch nog bijna het hek in. Toen we allebei de kanten weer op een normale manier konden draven ben ik afgestegen en was het genoeg voor vandaag. Naderhand, ik heb er toch wel dik een uur opgezeten, leek Loda ook niet moe of iets dergelijks en ook onder het zadel voelde ze niet moe (dat geeft Loda altijd wel duidelijk aan), dus daar zal het waarschijnlijk wel niet aan liggen.
Ik ben benieuwd hoe dit van de week verder is.
Bladwijzers