lostrekkende LB-i, welke strategie

[sandra]

Sinds 6 weken hebben mijn paarden er een vriendje bij, Einar. Een ijsco/fjord ruin, die in zijn leven heeft geleerd dat lostrekken effectief is, en dat je mensen overal heen kan sleuren waar je wil. dat tenen trappen, de aandacht doet verslappen van de mensen en zo nog wat narigheid.

De huidige eigenaresse is hier erg wanhopig over. Omdat ze niets afweet van grondwerk en leerstrategiën vindt ze het prettig als ik help de scherpe randjes van zijn gedrag te halen.
Het probleem waar ik direct tegenaan loop, is dat, als hij wat onzeker wordt, maar ook als er iets interessants gebeurt of hij lekker gras ziet, hij gewoon omdraait en wegrent.
Gisteren deed hij dit diverse malen langs de weiafzetting, en toen zorgde ik dat ik met hem mee rende met druk op het touw achter zijn billen langs, net zolang tot hij stilstond en zich omdraaide.
Ik heb hiermee een licht brandwond op mijn vingers opgelopen, maar het had wel enig effect. Hij stopte er in elk geval mee...

Nu is er ook een strategie waarbij je direct loslaat en je paard laat lopen tot hij zelf aangeeft te willen stoppen. Een duidelijke "do the opposite"-strategie. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar of er hier mensen zijn die een soortgelijk probleem op deze manier hebben opgelost. ik zou dit in een roundpen bijvoorbeeld kunnen toepassen. Maar ik zou eerst even willen weten dat er mensen zijn die met deze strategie uit eigen ervaring succes hebben gehad.

Ik ben nu eenmaal dit gedrag totáál niet gewend, en voel me wat onwetend nu.

Omdat ik me onzeker voelde over mijn eigen gekozen oplossing, heb ik toen hij stopte met omdraaien, me vooral gericht op de drivinggame achterhand, in de hoop dat ik zo in de toekomst meer controle heb op het moment dat hij dénkt om om te draaien.
Aangezien hij nog geen enkele parelli-basis heeft, heeft hij nu nogal veel opposite reflex. Het moge vanzelfsprekend zijn dat ik met dit paardje natuurlijk ook de eerste 3 games ga uitwerken. maar het omdraaien doet hij al nog vóór ik die kans krijg zo'n beetje...

[Yo-Rien]

Ha lostrekken.... Ik heb ook wat brandwonden opgelopen Tip 1: Zorg dat je goede handschoenen draagt

Lutin trok zich ook heel vaak los. Dit deed hij op momenten dat hij zijn best moest gaan doen voor dingen. (en dan maar een heel klein beetje zijn best). Het gras aan de rand van de bak was dan interessanter. Hij trok zich dan ook echt los om gras te gaan eten. Toen ik me daarvan bewust werd zorgde ik dat Lutin geen hap gras binnen kreeg. Dus als hij zich lostrok liet ik meteen los (hij wint toch!), maar bleef wel in de buurt. Zodra hij richting gras ging zorgde ik met stick & string dat hij geen hap kon nemen. Vervolgens ging hij naar het volgende stukje gras. Zo ging het een tijdje door, totdat hij erachter kwam dat het echt niet ging lukken. Als hij dan terug kwam bij mij kreeg hij rust. Na 2 keer had Lutin dit door en trok hij zich niet meer los Heel belangrijk was dus in dit geval om te zorgen dat lostrekken niks oplevert! Nu trekt Lutin zich heel soms nog los als ik oneerlijk ben. Dan zeg ik sorry, zorg ik dat hij geen gras krijg en als hij terug bij mij komt krijgt hij rust en zeg ik nog eens sorry.

Wat is bij Einar de reden dat hij zich lostrekt? Is het gras gewoon interessanter terwijl je niet echt iets heel oneerlijks vraagt? Dan vooral zorgen dat het hem niks oplevert zich los te trekken. Maar als je teveel vraagt zal een LBi zich ook snel lostrekken. Geef veel rust en beloon veel. Ronja gaf mij eens de tip om ook gewoon lekker samen te grazen, zodat het niet altijd zo is dat hij moet werken.

[Rianne]

Hier meld zich nog een eigenaar! Casindy heeft het ook haar hele leven al gedaan, ze heeft gewoon geleerd dat mensen geen leiders kunnen zijn en ze is met geen mogelijkheid te houden. In het begin, toen ze het echt heel vaak deed, deed ik match & mirror tot ze stil stond en ik het uiteinde van de leadrope kon pakken en zonder een blik weer terug liep naar wat we aan het doen waren. De doelen (wáár ze heen moet) heel duidelijk en kort uit elkaar gezet, zodat ze niet zo snel meer een 'dit is doelloos, ik vertrek'-idee kreeg.

Verder was het vooral een kwestie van haar héél erg goed leren lezen (als ze er ook maar aan denkt) en supermegaconsequent zijn. Ze mag niet met haar neus naar buiten lopen, lelijke blikken duld ik niet (probeer ik niet te dulden ) etc. Verder, zodra ze de fases kent, lange kleine fase 1 en dan een ECHT effectieve fase 4. Ook daar heb ik nog wel eens wat probleempjes mee, maar haar attitude verbetert er met bakken van.

Als ze zich nu nog los trekt (ik heb niet de illusie dat het ooit helemaal weg zal zijn) ligt het aan de reden wat ik vervolgens doe. Als ze zich los trekt, omdat ik haar iets te streng gecorrigeerd heb, rent ze, draait ze zich om en komt terug. Dat mag dan ook onmiddelijk, ik zeg sorry, geef haar een aai en we gaan verder. Als ze zich los trekt, omdat ze ergens geen zín in heeft, ja, dan mag ze nog een rondje extra lopen als ze aangeeft binnen te willen komen en daarna mag ze komen en krijgt ze bij mij rust.

Wat ik er even bij moet zeggen: Casindy is een pony die echt met geen mogelijkheid te stoppen is, fase 4 disengagement bestaat op dat moment niet. Wat bij sommige lostrekkers wél helpt is gelijk als ze zich omdraaien een klets met het touw tegen de zijkant van hun kont geven. Of, als het lukt, meerennen en niet loslaten (in een roundpenn bv). Succes!

[Gilraen]

Astrid heeft in haar LB momenten er ook een handje van weg. Heel misschien staat het zelfs op film toen ze vandaag een poging deed. Ik kan bij haar het touw niet achter haar billen doorhalen want dan schiet ze in RBE modus en dat vind ik zelf te eng. Ik laat het touw wat meevieren en dan handen langzaam sluiten en kammen om haar naar me toe te vragen (als ik in reflex touw direct grijp, heb ik ook blaren). Hierbij probeer ik te zorgen dat ik ter hoogte van haar zij kom te staan, anders draait ze helemaal door omdat ze weet dat ik dan moet loslaten. Indien ze te ver gedraaid is, laat ik direct los om geen gevecht uit te dagen en haar te leren dat het effectief is. Maar ik probeer wel om het te "winnen" door snel genoeg te zijn voor vast te houden.
Ofwel laat ik haar tot bij mij komen, ofwel stel ik de vraag opnieuw en zodra ze reageert, ontspan ik het touw weer en vergeet het voorval.

[Jossie]

Lastig, want ik ken het wel, alleen heb ik het nooit LBi gevonden. Zowel Son als Annabel hebben hier een handje van (gehad), maar beide paarden zijn duidelijk LBex op zo'n moment en zeker niet introvert.

In het kort kwam het erop neer dat ze het beiden afgeleerd hebben door enorm snel te reageren en eigenlijk al op het moment dat ik half dacht "daar gaat ze" de correctie uitdelen. Dus stel wandelen langs het pad (gras beide kanten), bij ongevraagd afdwalen of verandering van tempo, onmiddelijk krap om me heen laten draaien/achteruit laten lopen. Was ik te laat, dan werd er hoe dan ook niet gegeten of stilgestaan, maar was het motto "lopen wilde je? Prima, maar wel harder". Dat net zo lang totdat ze aangaven het zat te zijn en dan nog even door op mijn verzoek.
Lostrekken was dus "prima, wegwezen dan", later voelde ik het meer aankomen en kon ik middels afleiden het voorkomen, daar tussenin werd ik handig met de fase ertussen . Je kunt namelijk ergens in een fractie van een seconde voordat ze echt vertrekken de achterhand wegdrijven en de voorhand tegelijkertijd naar je toe krijgen. Stevige paal oid in de buurt? Dan het touw om de paal, zodat je een hefboom hebt (bij jonge koeien zeer handig, die zijn sterker als paarden hihi). Handschoenen is voorlopig wel een aanrader, want hoe langer dit gedrag er is, hoe langer het duurt voordat je het in de hand hebt...

[promptertje]

Ik heb toen ik pas met PNH begon, de fout gemaakt om dat zelf te gaan leren met mijn toen 2-jarige LBE (wist ik nog niet natuurlijk) hengst Purple Rain. Nou, die had mijn onkunde snel door en vloog eenvoudig weg als ik iets vroeg . Dé oplossing was destijds eerst handig worden met een wat minder uitgesproken paard, maar met Rain was het op te lossen door in een kleinere ruimte te gaan werken. Dan kon hij alsnog wegrennen, maar niet zo ver en kon ik het touw vast blijven houden, zodat hij niet meer echt weg kon. Na een paar keer was voor hem de aardigheid er af, hij merkte dat hij tóch aan het touw bleef ongeacht wat hij probeerde. En hij stierde echt megahard weg, daar was verder niets tegen op gewassen!

Later werd ik handiger en zag ik het aankomen en kon ik het door razendsnel disengagen voorkomen.

[Alicia2u]

Hier ook een ervaringsdeskundige. Zelf het probleem veroorzaakt door aan te korte lijnen te werken en los te laten. Mijn advies:

1. Draag handschoenen
2. Gebruik een zo lang mogelijke lijn
3. Blijf naar het paard kijken op de CG, draai dus mee (anders kun je je lelijk bezeren als hij het achter je rug doet)
4. Als het even kan, laat niet los
5. Werk in een kleine ruimte

Mijn paard trok zich los en draafde dan leuk weer naar me toe. Het was gewoon een spelletje. Het duurde lang voordat ik dit patroon kon doorbreken. loslaten en dan driving game en vervolgens catching game spelen werkte niet, onze disengage was supergoed, dat was het probleem ook niet. Je moet het LB-patroon doorbreken en dat gaat alleen als je vast kunt blijven houden. Heel soms steekt het probleem nu nog wel eens op en draait hij plotseling om, in dat geval kan ik meestal vasthouden en geef ik zo snel mogelijk een verticale yo-yo om hem halt te laten houden, mijn touw uit te sorteren en vervolgens een sterke send. Het laatste jaar is het nog maar een keer of 5 voorgekomen, terwijl we eerder nauwelijks een sessie hadden zonder dat het gebeurde.

Heb ook ooit het advies gekregen CG met het touw aan een boom of paal te spelen, of de lijn vast te maken aan het bit. Deze beide dingen vond ik wat extreem en heb ik uiteindelijk niet gedaan. Met bovenstaande tips heb ik het op kunnen lossen.

[mitzel]

IJslanders zijn over het algemeen erg gevoelig. Ze lijken vaak LB, terwijl er dan vaak RB aan ten grondslag ligt. Is zijn wegrennen echt LB?
Of kan hij ook veel LB zijn en schwitched hij dan ineens?

[Wendela]

Hier meldt zich nog een lostrek-ervaringsdeskundige

Ik heb dezelfde vraag als Bea. Hetzelfde geldt ook voor fjorden. Ik weet niet of hij sterk introvert is? Ab is erg moeilijk te lezen en daardoor is het soms lastig te zien of hij RB of LB is. In beide gevallen trekt hij zich los. Maar ik moet ik beide gevallen natuurlijk iets anders doen om het te voorkomen.

Verder heb ik nog twee vragen.
-Is hij nog (enigszins) te houden als hij zich lostrekt of is hij echt te sterk?
-Komt hij (vrij snel) terug als hij weg is geweest of gaat hij richting uitgang/kudde?

Als hij nog enigszins te houden is dan zou ik kiezen voor interrupt the pattern. Zo niet, dan moet je gewoon je verlies incasseren :P Dan laat je gewoon direct los en speelt daarna de catching game. Als je interrupt the pattern wil doen dan kan het handig zijn om te oefenen om de leadrope over zijn rug naar de andere kant te gooien (want de slimme LB-i zorgt natuurlijk dat de leadrope direct aan de buitenkant zit, zodat zijn hele lichaam er tussen zit :P). En natuurlijk driving zone 4 en porcupine op het halster. Als je een paal oid nodig hebt dan vind ik persoonlijk dat echt te ver gaan en zou ik voor een andere strategie kiezen...

Ab is absoluut niet te houden als hij weg wil, dus ik heb vooral moeten leren hoe ik voorkom dat hij er ook maar aan denkt om weg te rennen... Zelf heb ik het allermeest gehad aan deze twee tips. "Learn to see what happens before what happens happens." Dus elke keer lostrekken is een mooi leermoment en volgende keer zie je het eerder aankomen. En "get to his mind before you get to his feet". Die tweede tip geldt met name als hij echt LB-i is. Het heeft geen zin om je met het wegrennen bezig te houden als je (nog) geen connectie met zijn mind hebt. Eigenlijk moet je zorgen dat je zo interessant bent en zo fijn om bij te zijn, dat hij helemaal niet denkt aan wegrennen.

Als het niet duidelijk is of hij Rb of Lb is, dan kan je dat naderhand zien aan het wegrennen (zou natuurlijk fijn zijn als je het van te voren als ziet, maar ja, beter laat dan nooit ). In mijn ervaring komen de meeste LB-lostrekkers vrij snel (en confident!) terug als ze eenmaal los zijn. Dan is de lol er af Maar als het RB-lostrekken is dan rennen ze naar de veilige kudde (of uitgang). Als je dit weet dan kan je je strategieën hierop aanpassen en daarmee het lostrekken voorkomen. Als je niet goed oplet dan pak je 'm weer en is hij binnen een paar seconden weer weg, omdat je weer hetzelfde hebt gedaan (althans, zo ging het bij mij een hele tijd ).

Oja, nog een laatste opmerking. Bij Ab is het lostrekken al veel minder geworden als hij bij mij is. Dit verandert alleen vrij weinig aan zijn gedrag bij andere mensen... Ik weet niet of dit bij elk paard zo is hoor, maar bij Ab triggert het gedrag van de traditionele normals heel erg zijn oude aangeleerde gedrag. Dus dat is wel iets om rekening mee te houden als je het paard traint voor iemand anders.

[Gilraen]

Ik heb de echte lostrekpoging niet op film. Wel een minipoging. Ben dat filmpje aan het uploaden, maar duurt nog lang.

[sandra]

Dank jullie alleen voor jullie reacties
Ik vind Einar wel echt een LB-i in de meeste gevallen. Zéker op buitenrit, vindt hij gras gewoon boeiender. En omdat hij inmiddels weet hoe sterk hij is, gaat hij gewoon waar hij wil.
Inderdaad, buiging richting gras direct corrigeren, hielp hem daarbij goed. Hierdoor kunnen we met wandelen inmiddels redelijk zijn neus uit het gras houden.
Maar in de wei is het hopeloos.
Voorkomen is uiteraard beter dan genezen. Ik denk dat het veel zal schelen als ik zijn mind kan bezighouden. Ik heb dat rijdend in de wei al wel gemerkt. Met point to point was hij, na een worsteling waarbij de stick nogal nodig was om hem uit de hoek te krijgen , ineens totaal vergeten dat er een hoek was en was hij 100% bij me.

Gisteren zal hij in eerste instantie wellicht RB-i zijn vertrokken, doordat ik hem desentisizede met vliegenspray. Ik zal hierbij vast te snel zijn gegaan (tja, na 6 jaar RB-ex Shanna, vind ik een paard niet gauw bang ), maar desondanks is het belangrijk dat hij ook DAN niet meer kiest voor omdraaien, maar voor bijvoorbeeld achteruit gaan, of desnoods rondjes rennen. Maar NIET zijn gewicht in de strijd gooien.
Dat patroon wil ik dus doorbreken, zowel bij zijn LB-i kant, als bij zijn RB-i kant.

Veel van jullie geven aan los te laten en dan geen rust te geven tot hij tot "inkeer" komt.
Ik zal deze strategie de komende keren eens gaan uitproberen. Mijn camera heeft het helaas begeven. het had wellicht wat leuk beeldmateriaal op kunnen leveren anders .

wordt vervolgd...

[Liesbet]

Hier ook sinds kort een ervaringsdeskundige: Rayco heeft ook geleerd dat hij wel weg kan bij de mens , hij kon zeer snel achterwaarts of gewoon door je doorlopen.

Het heeft me bloed, zweet, blaren en tranen gekost, en ben op zoek gegaan naar hulp in de vorm van Jossy Reynvoet.

Hij heeft me vooral bewust gemaakt dat dit patroon zo snel mogelijk moest worden gestopt: schrikken mag niet meer wegvluchten (lostrekken) betekenen. Ik heb dan twee lessen bij hem gehad waarbij Jossy dus af en toe iets toonde aan Rayco (en dit wat in het begin echt gewoon en doekje) en ik moest toen de juiste reflexen leren: vasthouden, Rayco uit mijn ruimte houden en nooit loslaten.

We zijn er vandaag nog zeker niet voor 100% maar in gewone omstandigheden kan ik hem nu met lichte druk bij mij houden. We zijn zelfs zaterdag in een vreemde omgeving gaan oefenen en ook dat leek ons te lukken.
Nu wil ik enkel nog op straat gaan oefenen maar dan moet eerst Jossy mee .

[senta]

Nog een ervarings 'deskundige' met een LB-i. Deskundige tussen aanhalingstekens want het is me pas onlangs gelukt dit te doorbreken. Moon deed het alleen op de circling game bij een energieke draf of galop. Bij mij. Niet bij Elske, die houdt namelijk gewoon vast en disengaged hem razendsnel en dat weet ie inmiddels.
Nu het me een keer is gelukt om vast te houden is het patroon doorbroken en gaat het van de ene op de andere dag wel goed.

Loslaten en catching game spelen hielp bij Moon geen meter, dat vond ie wel leuk.....
Ik weet niet of ik nog nuttige tips kan toevoegen, maar bij mij kwam Moon ermee weg omdat ik te laat reageerde. Direct en echt direct brace positie innemen en zorgen dat je dat doet voordat de achterhand jouw kant opwijst hielp uiteindelijk wel. In één keer....

Zo te lezen ben je al aardig op de goede weg, marhet lastigste lijkt het me om zijn eigenaresse en bijrijdster om te krijgen, want daar zal ook iets moeten veranderen denk ik zo.

[Moon]

Bij Moon heb ik inderdaad ondervonden dat het bijzonder effectief was om op het moment dat hij zich los wil trekken zijn kont te taggen met de string. Dit gaf bij hem een goed onderbreking van het patroon en dat is in mijn ogen maar net waar het om draait. Elk lostrekkend paard doet dit vaak net anders (zo ook een tinker waar ik een keer mee heb gewandeld, en die geleerd hard vooruit naar elke graspol te banjeren. Bij hem was een goed getimde drive van zijn schouder de oplossing). Mijn advies zou zijn, goed kijken hoe hij zich lostrekt en aan de hand daarvan het patroon afbreken.

Het probleem met loslaten is in mijn ogen, dat zeker in een grote ruimte je paard toch echt eerst een release van jou hulpen (en vaak ook gras) vindt. Wat dus gelijk staat aan een beloning, waardoor het patroon in stand wordt gehouden.

[Gilraen]

Ik zou ook zeker eerst proberen met vasthouden, enkel in een situatie dat hij zover gedraaid is dat je weet dat je het deze keer niet gaat halen zou ik direct loslaten (dus niet eerst laten trekken en dan lossen).
Ze leren anders ook heel vlotjes dat los ook leuk is en dan kan je de mens ook weer heel veel laten bewegen. Een LBI probeert altijd om jou te laten bewegen, dus dan scoren ze ook beetje.