Positieve bekrachtiging en motivatie

[deesje]

Ik zet hem even hier neer, omdat ik niet goed weet waar ik hem anders moet zetten.
Een vraagje cq vaststelling van mijn kant, ik zie veel mensen parelli volgen, en ik begrijp het, ik vind een groot deel van de theorie begrijpelijk en logisch en pas een aantal ideeen ook zelf toe..
Er blijven echter een aantal punten die ik niet goed begrijp, kan begrijpen of wil begrijpen en ik ben heel benieuwd hoe er hier over gedacht wordt.

Ik oordeel niet, ik wil niet oordelen, maar ik ben ook niet van een enkele stroming of persoon volgen. ik probeer stromingen te combineren, ideeen samen te voegen, de voor mij (en mijn paard of welk ander dier) 'beste' en meest werkbare ideeen mee te nemen in training.

Een constatering daarbij is dat er binnen NH weinig gewerkt wordt met positieve bekrachtiging, corrigeer me als ik het verkeerd heb. Kijk ik naar Parelli, kijk naar Voest die zelf duidelijk stelt dat paarden niet over positieve bekrachtiging getraind kunnen worden omdat dat gevaarlijk is. Maar ook Parelli werkt vooral met negatieve bekrachtiging of theoretisch gezien zelfs met positieve en negatieve correctie.
Vanuit de trainingsleer vind ik dat 'vreemd'... het weglopen voor druk is een negatieve bekrachtiging als je schuiven als gedrag ziet en het paard dat wijkt om de druk te ontwijken is de 'negatieve' kant (geen emotie maar simpelweg 'verwijderen' van druk).

Het wiebelen met het touw, het paard wijkt omdat het touw dat onder zijn kaak huppelt gewoon vervelend is.. het levert hem iets op om weg te stappen (rust aan zijn kop) maar ik kan zo mijn paard ook leren dat hij iets verdient met achteruit stappen door gedrag te vangen dat hij zelf aan biedt of criteria zo te stellen, je spel zo in te richten dat je paard het gewenste gedrag vertonen kan.

Het niet kunnen trainen met voer is vaak het gevolg van het feit dat het paard dan te fanatiek wordt, voor mij is dat net hetgeen ik wil. Als mijn paard fanatiek wordt van voedselbeloning kan ik heel goed gedrag vragen en zelfs shapen (zelf uitgevoerd gedrag vangen en uitbreiden), het paard zelf laten nadenken enz om zijn beloning te bemachtigen. MITS hij de basis kent, de zelfbeheersing heeft mij niet omver te lopen voor zijn voer, maar dat zijn de regels van het spel die ik hem moet leren.

Ik geef toe, ik ben een enorme clickerfanaat, dus ik ben een beetje bevooroordeeld... net omdat je zo leuk gedrag kunt vangen, omdat een dier meedenkt en omdat je zo enorm goed (ook of afstand) kan timen met wat je goed vindt.. het is heel direct en heel duidelijk.
Voor een dier wiens dag uit 80% eten bestaat vind ik persoonlijk voerbeloningen geen onnatuurlijke beloningen.


Wat zien jullie als voor- en nadelen, combineren jullie dingen? Ik ben heel benieuwd naar de visies

[Gilraen]

Parelli is daar niet op tegen, maar ze delen paarden in verschillende persoonlijkheden in. De ene persoonlijkheid heeft meer baat bij werken met voedselbeloningen dan de andere.
Meer nog 1 van de 4 moedigt parelli het gebruik van voedselbeloningen enorm aan.

Ik wil dat mijn paard mij kan begrijpen en dat hij een eerlijke kans krijgt om te doen wat ik wil. Door dat begrip en door rekening met zijn/haar aard te houden, hoop ik tijdens heel dat gebeuren dat het zowel voor het paard als voor mij leuk is en dat we samen iets tofs opbouwen.
Ik zie negatieve bekrachtiging dan ook niet als iets 'slechts' omdat naar mijn inzien (vanuit mijn beetje parelli-kennis) de betekenis aangeleerd wordt zonder nare ervaring. Je kan heel zachte fase 1 geven en die lang genoeg houden, proberen door de omgeving goed te beinvloeden dat het antwoord makkelijk te vinden is voor het paard,... en zo het heel eerlijk houden. Paarden gebruiken onder elkaar ook die prikkels. Een paard dreigt ook naar een ander paard en indien een ranghogere zijn punt moet duidelijk maken, zal die dat ook doen. Is dat gemeen? In een groep waarin alle paarden paardentaal begrijpen en sociaal zijn, vind ik dat niet gemeen. Een paard ervaart dat volgens mij ook niet als gemeen, mits de methode goed gebruikt wordt. Als ik mijn paarden hooi voer, maak ik meestal meerdere stapels. Steevast gaan ze alle 3 bij dezelfde stapel. Paard A zegt tegen paard B dat die weg moet gaan, paard B zegt dat tegen paard C en paard C zegt dat op zijn beurt tegen paard A weer. Dan is het cirkeltje rond en ze gaan gezellig zij aan zij van hetzelfde hoopje eten. Volgens mij zeggen ze enkel even tegen elkaar: "ik ben je baas hoor!" en erna eten ze lekker samen, want het is duidelijk.

Bovendien wil ik dat mijn paard op negatieve prikkels reageert: ik wil als ik ooit tussen de muur en hem sta, dat hij dan al heel duidelijk weet wat ik bedoel als ik hem aan de kant wil vragen. Voor mijn veiligheid, zijn eigen veiligheid en de veiligheid van iedereen in zijn directe omgeving vind ik dat een heel belangrijke eigenschap!

[deesje]

Parelli is daar niet op tegen, maar ze delen paarden in verschillende persoonlijkheden in. De ene persoonlijkheid heeft meer baat bij werken met voedselbeloningen dan de andere.
Meer nog 1 van de 4 moedigt parelli het gebruik van voedselbeloningen enorm aan.

maar net als je naar de persoonlijkheid kijkt is het toch goed om te weten wat je paard motiveert? voor alle horsenalities? waar ligt de motivatie en hoe ga je daarmee om. Je moet ook niet maar heel stug 1 ding doen, alleen maar met voer werken..

Ik wil dat mijn paard mij kan begrijpen en dat hij een eerlijke kans krijgt om te doen wat ik wil. Door dat begrip en door rekening met zijn/haar aard te houden, hoop ik tijdens heel dat gebeuren dat het zowel voor het paard als voor mij leuk is en dat we samen iets tofs opbouwen.
Ik zie negatieve bekrachtiging dan ook niet als iets 'slechts' omdat naar mijn inzien (vanuit mijn beetje parelli-kennis) de betekenis aangeleerd wordt zonder nare ervaring. Je kan heel zachte fase 1 geven en die lang genoeg houden, proberen door de omgeving goed te beinvloeden dat het antwoord makkelijk te vinden is voor het paard,... en zo het heel eerlijk houden. Paarden gebruiken onder elkaar ook die prikkels. Een paard dreigt ook naar een ander paard en indien een ranghogere zijn punt moet duidelijk maken, zal die dat ook doen. Is dat gemeen? In een groep waarin alle paarden paardentaal begrijpen en sociaal zijn, vind ik dat niet gemeen. Een paard ervaart dat volgens mij ook niet als gemeen, mits de methode goed gebruikt wordt. Als ik mijn paarden hooi voer, maak ik meestal meerdere stapels. Steevast gaan ze alle 3 bij dezelfde stapel. Paard A zegt tegen paard B dat die weg moet gaan, paard B zegt dat tegen paard C en paard C zegt dat op zijn beurt tegen paard A weer. Dan is het cirkeltje rond en ze gaan gezellig zij aan zij van hetzelfde hoopje eten. Volgens mij zeggen ze enkel even tegen elkaar: "ik ben je baas hoor!" en erna eten ze lekker samen, want het is duidelijk.

Maar jij bent geen paard... hoe goed we ons best doen, wij zijn geen paard en gaan nooit paardentaal spreken. Het feit dat je kunt leren communiceren en dat paarden onze pogingen zo goed oppikken is vooral een compliment voor het paard. het rechtlijnige, dit levert mij iets op, dit niet.. dus dit doe ik vaker en dit minder vaak is heel simpel in ieder dierlijk wezen. Dat heeft er in mijn ogen niet mee te maken dat wij zo'n goede lichaamstaal spreken maar dat het paard onze menselijke lichaamstaal heel goed kan (en wil) inschatten.

Bovendien wil ik dat mijn paard op negatieve prikkels reageert: ik wil als ik ooit tussen de muur en hem sta, dat hij dan al heel duidelijk weet wat ik bedoel als ik hem aan de kant wil vragen. Voor mijn veiligheid, zijn eigen veiligheid en de veiligheid van iedereen in zijn directe omgeving vind ik dat een heel belangrijke eigenschap!

denk je dat je daarbij een betere basis legt vanuit negatieve bekrachtiging dan vanuit positieve bekrachtiging? zou je met positieve bekrachtiging, training middels voerbeloning niet veilig zijn? ik train bijv een stemcommando 'ho' met een combi van lichaamstaal en clicker in. ik hoef maar af te remmen en paard doet het ook, niet omdat ik druk uitoefen maar omdat hij geleerd heeft dat click=goed= beloning en hij snapt dat mijn afremmen (later toegevoegd met een HO) ook zijn afremmen is.. Zo leert hij back up en halthouden op een handgebaar..

Mijn vraag is daarbij of het voor het paard beter te begrijpen is als je bijv een dynamische prikkel uit de driving games geeft of dat je hem simpelweg een voerbeloning geeft als hij het gedrag uitvoert. Want waar je bij de ene oefening dus net niet constant wil ondersteunen gebeurt het bij de andere oefening weer meer (op de cirkel tempo houden vs back up)

Neemt niet weg dat ik natuurlijk het verhaal lichaamstaal snap hoor, maar sommige dingen 'zie' ik gewoon (nog) niet, omdat ik er misschien nog te weinig van weet..

[deesje]

overigens werk ik ook in de clickertraining met negatieve bekrachtiging en met een no-reward-marker (geen click/voer 'cue' voor foutieve pogingen maar wel aangeleerd zodat het dier weet dat hij verder mag zoeken, dus eigenlijk een koud-warm spelletje, je bent nu koud maar zoek gerust verder en dat is in principe gewoon een negatieve correctie - geen voer ivm 'foutief' gedrag)

Echter ligt mijn 'doel' erin om training en spel zo in te richten dat ik een grotere hoeveelheid pos bekrachtiging kan geven...

ik vind het echt heel erg interessant en leuk om meningen en ideeen van anderen te lezen, van mensen die al lang, veel meer gedreven zijn in verschillende vormen en stromingen binnen NH.. (en nu moet ik echt mijn laptop uitzetten en mijn bed induiken )

[deesje]

@bienie, hoe denk jij dat het wordt als je de basis (friendly game enz) gewoon blijft doen en daarbij clickert?

Misschien moet ik het even 'duidelijker' stellen.. ik ga uit van een goede basis, voor mij is wat Parelli de friendely game noemt niet meer dan normaal 'vertrouwensband' bouwen gedrag en hoort dat net zo hard bij de training. een kroel op de schoft, een massage over de rug, een kroel op zijn staartaanzet zijn ook positieve bekrachtigingen (mits het paard het fijn vindt natuurlijk). Daarmee werk ik mijn eigen 'freindly game'.
Daarnaast werkt eten rustgevend via het autonome (onbewuste) zenuwstelsel en gebruik ik dat dus ook om rust en ontspanning te creeren. Het leuke is dat je met clickertraining (en daarmee samenhangende trainingen) best fors kunt inwerken op het emotionele gestel.

Waarbij ik wel moet zeggen dat ik eerst heel duidelijke regels/criteria leer, niets is gratis, zelfbeheersing (iets doen 'weggaand' van de beloning om de beloning te verdienen, bijv hoofd wegdraaien van de voerbeloning enz) en veel rust inbouw, niet constant bezig zijn, vragen. Het is namelijk inderdaad leuk als een paard eigen initiatief toont om te leren maar dat kan ook gevaarlijk zijn dus wil ik dat hij initiatief toont wanneer ik het vraag, niet constant en clickeren we net heel veel op niets doen (veel mensen clickeren op wel dingen doen in plaats van simpelweg gewoon niets doen/rust).

Ik weet niet of voor jou dit je eerste kennismaking met clickertraining is/was?

Een laatste nog, ik denk dat combineren net de meeste meerwaarde heeft, waarom 1 techniek volgen als je kunt combineren? tuurlijk moet je dan wel weten wat je wil, waar je heen wil enz.. niet zomaar iets doen, want dan heeft niets zin. Dus dat ben ik inderdaad wel met je eens.. echter het beste halen uit verschillende stromingen, hetgeen past in jouw situatie voor jou en je paard is in mijn ogen hetgeen wat je moet willen nastreven.

[Gilraen]

Wat je zegt over de persoonlijkheden dat bedoel ik net. Het is net goed om te weten wat een paard motiveert. En voor vele paarden is dat tot op zekere hoogte een voedselbeloning. Maar er zijn ook paarden die meer waarde hechten aan rust of een kriebel, of lekker bewegen,...

Paardentaal: Tuurlijk ben ik geen paard. Ik heb geen lange oren, geen staart, geen vier benen en maar een heel basis 'woordenschat paardentaal'. Maar het is mijn taak er zo goed in te worden als ik kan zijn en het is aan het paard om te leren wat ik gebrekkig paard bedoel. Even verderop zeg je zelf ook dat je paardentaal gebruikt. Ik snap het verschil niet tussen paardentaal bij clicker en paardentaal bij parelli?


Veiligheid stukje:
Ik spreek over parelli en niet over enkel driving game. Parelli gebruikt ook porcupine game (wijken voor aanraken als je wil).
Ik ben ervan overtuigd dat de negatieve bekrachtiging echt een meerwaarde heeft in het leerproces. Er zijn paarden die met een been in een draad vastraakten en door de porcupine geleerd hebben niet tegen druk in te gaan en te wachten op hun baas. Dat is nu een heel extreem voorbeeld, maar wel een duidelijk om aan te tonen wat ik bedoel.

Ik zie het meer als een geheel: positieve bekrachtiging is super en ik gebruik het zo vaak mogelijk, maar de negatieve bekrachtiging helemaal overboord gooien vind ik (om redenen die ik eerder genoemd heb en hier een voorbeeld van gegeven) ook een tekort komen van mijn kant uit.
Het paard wat wij houden is een paard dat in een afgesloten stuk weiland (hopelijk voor het paard dan toch) staat, dat misschien ooit op stal moet staan, het moet eens vervoerd worden, er is veel verkeer meestal in de buurt van mensen,... Een hedendaags paard moet daar allemaal mee om kunnen gaan om in deze wereld gelukkig te zijn. We hebben nu eenmaal geen uitgestrekte steppen zonder auto's,... Het paard komt sowieso toch grenzen tegen. Als hij dan begrijpt dat hij die beter kan respecteren en vooral niet instinctmatig erdoorheen denderen omdat dat zijn natuur is, dan kunnen al een heel aantal ongelukken voorkomen worden.
(Negatieve bekrachtiging is immers helemaal niet de enige methode die ik gebruik. Ik gebruik bij een paard ook een stem cue en voedselbeloning, op de clicker na beloon ik hem wel via clickermethode. Dat paard valt heel fel binnen die persoonlijkheid die gevoelig is voor voedselbeloningen. Door dit een tijdje te doen, heb ik nu steeds minder voedselbeloning nodig en laat hij soms zelfs zijn voedsel staan om even met mij te komen kroelen. Hieruit maak ik op dat hij blij met me is, maar dat is een ander luik).

Maar ik denk dat je parelli te veel ziet als: parelli= negatieve bekrachtiging = druk = niet aangenaam voor het paard. Indien je van deze zin overtuigd bent, dan is parelli gewoon niet je ding en ga je lekker verder met clickeren. Ik kan enkel aangeven dat voor mij parelli net een betere band met mijn paarden schept, we bouwen een taal op en we (mijn paarden en ik) hebben veel plezier hierin. Ze worden speelser, ze zijn blij me te zien,... Voor mij voelt het goed en voor hun ook!
Ik ga ook niet beweren dat parelli altijd goed is. Net als elke methode, kan die verkeerd gebruikt worden en niet aangenaam voor het paard zijn. Maar dat is niet het idee van parelli. En niet het idee van clickeren en niet het idee van methode X.

[deesje]

wat betreft positieve correctie....

In de friendly game staat:

What does work is positive and negative reinforcement. I like to use the analogy of an electric fence. The shock is negative reinforcement. It has no emotions. If a horse touches it he gets an instant message that this is a mistake. He can only blame himself. When the horse takes his nose off the electric fence, he gets instant relief

dit is niet perse waar, buiten het feit dat de schok zelf niet de negatieve bekrachtiger is, kunnen paarden (dieren) heel goed linken leggen met andere 'aanwezigen' op dat moment. Veel dieren die een schok krijgen linken het aan een ander dier of mens in de buurt, ze hebben namelijk niet altijd het inzicht om te begrijpen dat er stroom van het hek komt.

"Using this kind of reinforcement will cause behavior changes, unlike punishment which will ultimately cause a horse to become resentful or turn it into a game."

"If a horse tries to bite you on the arm and you turn to slap him for it, he’s usually ducked back and won the game. Instead, if he reaches to bite and you can flap your elbow just at the right time, preferably while not looking at him, he hits his nose on your arm. This is negative reinforcement and the horse needs only to run into it once or twice before the behavior will change."

als je paard zijn neus op je arm 'stoot' is dat een positieve correctie (mits het gedrag, bijten afneemt)..

even heel simpel, als gedrag toeneemt is het een bekrachtiging, neemt het af is het een correctie (zonder enige emotie en een correctie hoeft dus niet altijd een negatieve 'emotionele' lading te hebben). Voeg je iets toe dan is het positief, haal je iets weg is het negatief.

Dus in dit geval is het gedrag; bijten. Als dat door jouw reactie van arm omhoog bewegen en neus stoten afneemt is het dus een correctie, en omdat jij de 'tik van het stoten' toevoegt is het een positieve correctie.

[Gilraen]

Friendly game is ook een oefening om het paard te leren herkennen wanneer je wel iets wil of wanneer niet. Het is niet enkel aaien, kriebelen,... Ik kan met mijn energie en lichaamshouding zeggen: "ik bedoel er niks mee" en vervelende vlieg van zijn kont tikken. Of ik kan met een duidelijke intentie aangeven dat ik wil dat er iets gebeurt en met een veel lichter signaal, wellicht zelfs zonder hem aan te raken aangeven dat ik wil dat hij de achterhand van me wegdraait. Beide situaties zijn een beloning. Die vervelende vlieg weg is super! Dat hij mij begrepen heeft en begrijpt hoe trots ik op hem ben en hem de hemel inprijs na die juiste reactie. Je moet hem maar eens zien kijken en *BRRRRrrRR* doen omdat hij weet dat hij super was!

Ik vermoed dat je van parelli een beetje van de 7 games gehoord hebt, maar heel weinig kennis erover hebt en toch al een beeld gevormd hebt. Ik kan mis zijn hoor.
Maar ik had van clickeren ook een vooroordeel: ik vond het maar gedoe *click* koekje. Had het gevoel dat paard het enkel voor de koekjes deed, zag veel paarden met tonnen ongewenst gedrag. Zag een demo van clickeren waarbij elke keer als de pony vond dat hij iets goed gedaan had, hij stil ging staan en omkijken ook al was hij midden in een dressuuroefening (demo was dressuur met clickertraining). Later begreep ik dat ik misschien gewoon niet de beste demo gezien heb en dat er meer bij komt kijken. Tegen heel mijn vroegere principes in, gebruik ik nu zelf een voedselbeloning (door parelli bij voedselbeloning uitgekomen). Als je echt een open blik houdt en je gaat verdiepen in dingen, dan vind je vanzelf wel uit of het iets voor jullie is of niet. Ik ben ervan overtuigd dat er geen 1 methode voor iedereen is. Ook parelli niet.

[Gilraen]

Ik gebruik de term inderdaad soms verkeerd: een voorbeeld van negatieve bekrachtiging is bijvoorbeeld dat de druk op het halster verdwijnt als het paard meeloopt. Want dan wordt een vervelende prikkel weggenomen toch?

De tik van een elektrische draad is inderdaad een positieve straf.

Zo was het toch als ik me goed herinner:
positieve straf: onaangename prikkel toedienen als reactie op ongewenst gedrag
negatieve straf: aangename prikkel wegnemen " "
positieve bekrachtiging: aangename prikkel toedienen als reactie op gewenst gedrag
negatieve bekrachtiging: onaangename prikkel wegnemen " "

[E.Zanden]

Ik oordeel niet, ik wil niet oordelen, maar ik ben ook niet van een enkele stroming of persoon volgen. <snap>
Maar ook Parelli werkt vooral met negatieve bekrachtiging of theoretisch gezien zelfs met positieve en negatieve correctie.

Waarom "maar"?

Vanuit de trainingsleer vind ik dat 'vreemd'... het weglopen voor druk is een negatieve bekrachtiging als je schuiven als gedrag ziet en het paard dat wijkt om de druk te ontwijken is de 'negatieve' kant (geen emotie maar simpelweg 'verwijderen' van druk).

Kan je deze zin uitleggen? Ik begrijp niet wat je hier bedoelt te vertellen, met dat "schuiven als gedrag zien"

[Gilraen]

overigens werk ik ook in de clickertraining met negatieve bekrachtiging en met een no-reward-marker (geen click/voer 'cue' voor foutieve pogingen maar wel aangeleerd zodat het dier weet dat hij verder mag zoeken, dus eigenlijk een koud-warm spelletje, je bent nu koud maar zoek gerust verder en dat is in principe gewoon een negatieve correctie - geen voer ivm 'foutief' gedrag)

Dat gebruik ik bij parelli ook... als het de goede richting uitgaat, laat ik dat merken. Gaat het fout, dan negeer ik bv. die poging.

[deesje]

@gilraen, mee eens hoor.. daarom probeer ik ook dingen te begrijpen. Ik kom uit een 'ander referentiekader' zeg maar..

Ik heb wat meer filmpjes en leeswerk gedaan dan enkel de 7 games maar ik geef toe dat ik onvoldoende kennis heb van parelli. Dat is net de reden waarom ik het topic open. Ik ben geneigd af te haken omdat een aantal trainingstechnische termen niet kloppen (terminologie) en dan vindt ik dat je het ofwel niet moet roepen ofwel je moet weten wat je zegt. In combinatie met een aantal artikelen (overigens niet alleen van parelli) dat voerbeloningen vaak niet direct gewenst zijn, wil ik dan gewoon graag weten wat andere mensen erover denken.

Dus nee ik weet nog niet voldoende en nee ik ben niet heel bewust 'tegen'.. En ik begrijp jouw visie over clickertraining ook hoor.. want daarmee kun je ook heel neurotische drama-paarden creeeren, die geen moment rust in hun lijf hebben.
Het feit dat ik hier ben en dat ik de 'discussie' start is simpelweg een manier om te kunnen begrijpen, om te leren van anderen en het is dat ook zeker niet mijn bedoeling om al een mening gevormd te hebben.

[deesje]

Ik gebruik de term inderdaad soms verkeerd: een voorbeeld van negatieve bekrachtiging is bijvoorbeeld dat de druk op het halster verdwijnt als het paard meeloopt. Want dan wordt een vervelende prikkel weggenomen toch?

De tik van een elektrische draad is inderdaad een positieve straf.

Zo was het toch als ik me goed herinner:
positieve straf: onaangename prikkel toedienen als reactie op ongewenst gedrag
negatieve straf: aangename prikkel wegnemen " "
positieve bekrachtiging: aangename prikkel toedienen als reactie op gewenst gedrag
negatieve bekrachtiging: onaangename prikkel wegnemen " "

bijna goed.. alleen hangt de correctie of bekrachtiging niet direct af van het feit of gedrag gewenst is..
je kunt namelijk ook een positieve correctie geven op gewenst gedrag (waardoor dat minder vertoond wordt, wat niet de bedoeling is maar wel vaak gebeurt)
en andersom kun je zo ook ongewenst gedrag positief bekrachtigen

1. je bepaalt het gedrag
2. je kijkt of het door interventie (iets toedienen of weghalen) toeneemt of afneemt
- neemt het toe dan is het altijd een bekrachtiging geweest
- neemt het af dan is het altijd een correctie
3. je kijkt of je (of het paard) iets toegevoegd hebt of weggehaald

dus inderdaad als je je vingers aanlegt en druk opvoert en je paard schuift. dan kun je dat als een negatieve bekrachtiging zien, het paard haalt de druk weg en het gedrag (schuiven) neemt toe, als het paard echter niet schuift dan is het een positieve correctie (je voegt druk toe, paard schuift niet).. zo zie je dat iedere keer het uiteindelijke resultaat bepaalt of je een correctie of bekrachtiging hebt gegeven en het afhankelijk is van het gedrag.

[deesje]

Ik oordeel niet, ik wil niet oordelen, maar ik ben ook niet van een enkele stroming of persoon volgen. <snap>
Maar ook Parelli werkt vooral met negatieve bekrachtiging of theoretisch gezien zelfs met positieve en negatieve correctie.

Waarom "maar"?

Vanuit de trainingsleer vind ik dat 'vreemd'... het weglopen voor druk is een negatieve bekrachtiging als je schuiven als gedrag ziet en het paard dat wijkt om de druk te ontwijken is de 'negatieve' kant (geen emotie maar simpelweg 'verwijderen' van druk).

Kan je deze zin uitleggen? Ik begrijp niet wat je hier bedoelt te vertellen, met dat "schuiven als gedrag zien"

excuus voor de maar... dat is met het snelle typen/ schrijven en inderdaad van geen enkele meerwaarde

wat betreft het schuiven als gedrag zien.. als je ander gedrag gaat beoordelen (bijv stilstaan) dan krijg je een andere verhaal.. (dit in het kader van een dier dat tegendruk geeft en niet schuift) dan is het een negatieve correctie als het paard schuift (stilstaan neemt af) voor druk..

[E.Zanden]

dus inderdaad als je je vingers aanlegt en druk opvoert en je paard schuift. dan kun je dat als een negatieve bekrachtiging zien, het paard haalt de druk weg en het gedrag (schuiven) neemt toe, als het paard echter niet schuift dan is het een positieve correctie (je voegt druk toe, paard schuift niet).. zo zie je dat iedere keer het uiteindelijke resultaat bepaalt of je een correctie of bekrachtiging hebt gegeven en het afhankelijk is van het gedrag.

Hooooohhhww: je bedoelt met "schuiven" gewoon "wijken" (voor druk) !!!
Hahaha ok, ik zat te moeilijk te denken
Kom je uit Vlaanderen?