Verdorie, Ilian en Chief !
De anderen ook hoor !
Dikke duim voor jullie allemaal !
Verdorie, Ilian en Chief !
De anderen ook hoor !
Dikke duim voor jullie allemaal !
We hebben 1500 kaartjes verkocht! Een record! Maar wat belangrijker is: wéér zijn er veel nieuwe mensen geweest die een hele dag zijn ondergedompeld in alle facetten van NH. Do it for the horse! Gaaf toch!
Leuk filmpje dyonne!
NH Experience ---> Het natural-horsemanship event van het jaar!
Skyriding : specialist in boomloze - en flexibele zadels met deskundig advies, passervice en testzadels
Eager Ears ---> Voor de gezonde start van uw jonge paard
1500 kaartjes, wauw! Het aantal van de voorverkoop is dus verdubbeld!
In het kader van 'hoe vat ik dingen op':
'I know that you believe you understand what you think I said, but I'm not sure if you realize that what you heard is not what I meant!'
Dagboek: Casindy, mijn blonde prinses
Horse in Mind: Het kennisplatform over natural horsemanship
Rianne Dekker Instructie & Hoefverzorging
Wauw! En dat is nog exclusief standhouders en demogevers?! Pfoe! Goed zeg!!!
When you want something, the whole Universe conspires to help you realise your desire - Paulo Coelho
Dagboekje: Livin' la vida Chivas!
www.dealindreams.nl - realise your dreams!
Mooi filmpje Dyonne !, je hebt er, samen met alle foto's wat werk ingestoken zeg !
En wat een mooi bezoekersaantal, als dat voor velen dan ook nog eens de eerste kennismaking met NH is, dan is het motto , do it for all the horses toch goed geslaagd, gefeliciteerd Sandra en Eveline!
Willen is kunnen, zolang er maar koffie is.
ja het was echt een super dag ik was gisteren helemaal gaar en verbrand, maar echt genoten!
Snowdon, ik denk dat Sietske (28-12-2009) en Netam (21-9-2007) samen op een wolkje naar ons kijken en er altijd zijn om ons te helpen! fijn he
Zo hehe, eindelijk begint mijn hoofd weer helder te worden.
Doordat ik dit jaar vooral veel tijd besteed had aan de voorbereiding, heb ik EquiDay dit jaar (ondanks dat het 2x zo groot was opgezet) als veel relaxter ervaren. Gisteren kon ik eigenlijk alleen maar punten voor me halen die mis zijn gegaan of beter konden. Die punten zijn er altijd, maar langzamerhand komt mijn hoofd hierin wat meer in balans. Want er ging immers ook heel veel goed, super, beter, best. Mijn verhaal is nog steeds erg chaotisch hoor, ik heb ze nog niet zo op een rijtje
Het opbouwen vrijdag was, doordat we veel mensen hadden (ruim 25!!!) best relaxt. We liepen mooi op schema en om half 10 gingen de meeste vrijwilligers al naar de foyer (helaas ikzelf pas om 11 uur). Wat ben ik apetrots op al die mensen (bekenden maar ook veel onbekenden) die zich zo voor ons wilden inzetten. Ik kan daar gewoon niet over uit
Sandra (Chevelle) was beide dagen mijn steunpilaar, die precies de dingen deed die ik even niet kon. (vrijdag de vrijwilligers voorzien van voldoende drinken, zaterdag gesprekken voeren met de standhouders). San, je was werkelijk van onschatbare waarde! Maar eigenlijk geld dat voor alle vrijwilligers met grote en kleine taken, want elke taak was super noodzakelijk.
De dag zelf vloog om en duurde tegelijk ontzettend lang. Weinig incidenten en vrijwel nergens ernstige uitloop, echt superknap. Het gekke is dat ik met deze prestaties niets meer te maken heb. Ik voelde me die dag soms bijna overbodig . Ik heb weinig demo's gezien, maar zag overal vrolijke mensen, voelde een gezellige sfeer en zag relaxte paarden in paddocks en pistes. Als "coordinator" voelde ik mezelf dit jaar steviger in mn schoenen staan dan anders. Wat voorheen als "rol" voelde die ik speelde uit noodzaak, voelde dit jaar vrij natuurlijk en prettig aan. Ik voelde me goed voorbereid en wist zelfs veel standnr's uit mn hoofd.
Ik besefte naderhand pas dat ik best wat steken heb laten vallen dit jaar, en dan vooral richting de lieve vrijwilligers. Coordinatie van de taken, catering en wisseling van groepen is niet verlopen zoals ik dat had gewild. Het aantal vrijwilligers was dit jaar verdubbeld, en ik heb de grootte van die taak de boel de coordineren onderschat en aan bepaalde zaken zoals drinken voor alle groepen, niet voldoende geregeld.
Daar ligt dus een heel belangrijk voornemen om volgende jaar dit tekort echt goed op te lossen. Want ik kan met Evi wel heel veel willen organiseren, op EquiDay zelf zijn we 100% afhankelijk van lieve mensen die een hele dag ons willen helpen.
Daarom vind ik het belangrijk om, ondanks het grote succes van EquiDay, ook mijn excuses aan te bieden aan een ieder als vrijwilliger tekort gedaan is gisteren
Om er een sandwich van te maken:
Alwéér kregen we (= alle aanwezigen van equiday) van de catering het compliment dat de bezoekers van EquiDay zo'n ander "slag volk" is dan dat wat op andere evenementen komt. Alweer heeft de hoofd van de catering met verbazing aangezien hoe mensen rustig in nette rijen stonden te wachten, geen gedrang, geen geschreeuw en ook nog eens alles netjes in de prullebakken gooien.
Dat bewijst maar weer dat NH meer met je doet dan je alleen maar wat leuker met paarden helpt om te gaan En dat bewijst ook wel, voor mij dan, dat EquiDay zich hiermee duidelijk onderscheid van andere evenementen. En we gaan er alles aan doen om bij alle komende EquiDays, hoe groot dit ook uit mag groeien, de sfeer die er nu 4 jaar heerst te bewaren en te koesteren.
Mooi stukje!
Ik zal er ook even een sandwich van maken na het meemaken van de hele dag als vrijwilliger (ik was presentator/ringmeester)
De dag als vrijwilliger meemaken had veel voordelen; ik kon leuk de demo's volgen (helaas heel veel bekends, maar dit ligt meer aan mijn verdieping in de nh wereld dan het programma ), je spreekt veel mensen en demogevers enz
Een aantal suggesties die wat mij betreft een verschil in beleving hadden kunnen maken:
- bij iedere ring een mestruim-setje neerzetten zou handig zijn. Ik had nu een aantal keer geen materiaal om op te ruimen voor een demo met lange lijnen waarbij rondgesleept werd met touwen en vaak neit de gelegenheid om weg te lopen bij de ring wegens vragen/taken om er bij de paddocks of wedstrijdring een te gaan halen.
- Iemand die aan het begin van de dag even rondloopt met bijv. een bolderkar met kannen koffie zou heeeeeel welkom zijn (in mijn geval had ik er voor begin van mijn dag als vrijwilliger al wat uurtjes op zitten met paarden achter de auto e.d. en een kopje koffie is dan erg fijn en voelt wat welkomer).
- Een punt halverwege het terrein waar je als vrijwilliger wat eten en drinken kon halen. Als ik nu iets wou halen was ik een kwartier bezig heen en weer en ik had amper gelegenheid om weg te lopen bij mijn post.
- Ik had geen informatie gehad over waar ik wat kon eten en drinken als vrijwilliger en kreeg vervolgens een heeeeeeeeeeeeeeeeeele boze/geiiriteerde/zwaar onbeschofte catering medewerker van het knhs te spreken Dat voelt niet zo leuk als je al 3 uur bezig bent zonder iets te eten/drinken en geen tijd hebt gehad om te ontbijten
- De vrijwilligers een muntje geven om even wat warms te eten te halen rond een uurtje of 4
Ik vond het erg leuk om te merken dat bijna iedereen inc. demogevers zich erg inzetten om er een leuke dag van te maken en ik kon altijd wel even iemand bereid vinden om me te helpen met opbouwen enz. Leuk dat zoveel mensen weer kennis hebben kunnen maken met zoveel verschillende dingen en de bezoekers waren stuk voor stuk entousiast van wat ik meegeluisterd heb.
Tot zover mijn puntjes
Mijn vriendin en ik hebben gisteren een hele leuke dag gehad. Binnenkomst goed geregeld, ringen zagen er goed uit, overal zitgelegenheid. Catering ook prima in orde. Toiletten was wat krap, gelukkig kon je in het KNHS gebouw ook naar het toilet zonder lange rij. Het weer werkte enorm mee gelukkig! Qua demo's niet heel veel "wow"-momenten gehad, maar zeker leuke dingen gezien. Enige echte minpunt vond ik de haperende headsets, zodat Eef Veenstra bijvoorbeeld met een handmicrofoon haar eerste demo moest doen en daardoor een deel van haar demo (werken met een groen paard) niet door kon laten gaan. Ook bij andere demogevers veel woorden gemist door haperende headsets. Maar dat mocht de pret van de rest van alles niet bederven
"Patria est ubicumque est bene." - Cicero
Ik voel een 'hoofd vrijwilliger' rol aankomen voor iemand bij de vrijwilligers, voor de vrijwilligers naast Evi en Sandra als ED zo blijft groeien!
Wat een succes hé gister, dit was mijn derde jaar aanwezig en ik vond het werkelijk waar de beste tot nu toe. Veel te zien, diverse dingen en nieuwe mensen in de ringen.
Het leven van de man-van-een-paardenmeisje: https://www.facebook.com/jurgen.keejos
Mijn Equiday,
‘s morgens vroeg richting stal om Diego op te halen. Trailer aankoppelen, Diego uit de paddock halen en meneer loopt zo de trailer in. Ok klep dicht en rijden maar.
Aangekomen opgezocht waar Eva Fenna had geparkeerd zodat Diego in het paddockje daarnaast kon. Meneer uitgeladen en naar zijn paddock gebracht. Eerst even gillen, stampen en stijgeren naar zijn andere buurpaard, maar dat was al snel over dus ik kon zonder angst dat een van de twee in het draadje zou blijven hangen de rest van mijn spullen uit de auto halen. Diego vond het allemaal wel heel spannend, maar bleef voor zijn doen redelijk rustig. Ik was wel heel blij dat Fenna aan een kant naast hem stond, had hij daar in ieder geval een rust puntje.
Later wat zadels gepast bij de stand van Hidalgo. Diego gedroeg zich heel netjes, veel rustiger dan ik verwacht had waardoor mijn zenuwen langzaam afnamen.
Toen eindelijk tijd voor agility. Diego uit zijn paddock gehaald en richting de wedstijdring gewandeld. Daar ging hij lekker verder met grazen en ik was allang blij dat hij zo rustig was en zo was ik ook redelijk relax. Ik zou eerst agility doen waar ik graag met een rustige pony aan wilde beginnen. Als meneer wat hyperactief wordt duurt het wel weer even voordat ik hem terug heb op aarde. Daarna tijd om echt even op te warmen en dan spotlight. Helaas liep de agility erg uit en kwam ik in de knoop met de spotlight. Toen sloeg de paniek toe, moest ik opeens binnen 5 minuten eerst de spotlight doen . Complete chaos in mijn hoofd, wist totaal niet meer wat ik moest doen dus heb alleen een beetje heen en weer gecirkeld, maar Diego ging de laatste minuten toch iets beter dan de eerste dus ok, het is niet anders. Toen nog meteen door met agility met een pony die nog niet helemaal terug is op aarde. Achteraf ging het best aardig, maar op dat moment voelde het absoluut niet ok. Toen snel pony weggezet en terug voor de prijsuitreiking. Ook niet echt een goede afsluiter, terwijl het evenement afgesloten was met de prijsuitreiking van de challengers, al het publiek vertrok en alles al onder onze neus afgebroken werd stonden wij van agility nog te wachten op de prijsuitreiking. Niet dat de prijzen mij nou iets interesseren, maar vond het wel een beetje een domper na al die chaos die ik al had gehad.
Ik was inmiddels helemaal kapot dus wilde graag vertrekken. Spullen ingeladen, Diego uit zijn paddock gehaald en meneer liep weer zo de trailer in. Super! Op naar huis.
Ik kijk nog terug met een beetje gemengde gevoelens. Dat ik door eigenlijk problemen van de organisatie (niemand persoonlijk hoor) zo in de stress ben geraakt terwijl ik er gedurende de dag zelf eigenlijk steeds meer vertrouwen in had gekregen. Het moet nog een beetje doordringen dat het eigenlijk toch een heel geslaagde dag was omdat Diego zich heel netjes heeft gedragen. Hij was niet helemaal ok met de situatie, maar een stuk beter dan ik om te beginnen had verwacht. Heeft mij zeker vertrouwen gegeven voor een volgende keer op vreemd terrein.
Het was een topdag! Het moet alleen nog een beetje inzinken bij mij.
Dank je Sandra, ik vind het fijn om te weten dat jullie zelf ook door hadden dat op het vrijwilligersvlak meer ondersteuning en duidelijkheid nodig is. Zeker als je veel vrijwilligers hebt die nieuw zijn en niet bekent is een goede ondersteuning heel belangrijk. Er ging op dat vlak vrij veel mis. Publiek heeft er weinig van gemerkt en gelukkig loste alles zich wel weer op maar daardoor heb ik toch een beetje een dubbel gevoel aan deze Equiday over gehouden.
Ik stuur jullie nog wel een pbtje met wat meer feedback in detail.
Het programma van clinicring 1 echt top, bijna allemaal hele goede demo's! De headsets waren nogal wind- en storingsgevoelig. Er zijn betere maar ik begreep van de geluidsman dat ie een heel ander prijskaartje hebben, ook om te huren. Geluidsman was trouwens ook geweldig. Hartstikke aardig en meedenkend en behulpzaam. Samenwerking ging echt prima!
"A horse doesn't care how much you know until he knows how much you care." - Pat Parelli
Hè, wat vervelend dat het voor jou zo'n chaos was geworden, Viola We hadden het mooi gepland, maar de wedstrijdleiding heeft zich niet aan onze plannen gehouden
Hier precies het tegenovergestelde gevoel van San. Gisteravond supertevreden over de dag, maar nu vooral verdrietig over alles wat ik liever anders had willen doen/zien gaan. En voor mij is het echt: nooit weer zo groot. Ik heb het contact met de vrijwilligers en het overzicht daarin erg gemist. Mensen niet (her)kennen, niet weten wie op welke taak staat, dat vind ik erg jammer. Ook de laatste weken voorbereiding waren nu heel anders. Niet meer samen met San aan de laatste dingen kunnen werken (alleen via Skype) en afhankelijk zijn de momenten waarop er even tijd was, dat maakte wel dat ik dit jaar minder feeling had met de organisatie.
Ik heb vandaag vooral uitgeteld op de bank gelegen. Lichamelijk was het vrijdag en zaterdag boven verwachting goed vol te houden, maar vrijdag was het echt chaos in mijn hoofd en had ik moeite mensen aan te sturen. Zaterdag zou ik de hele dag ringmeesteren bij de showring (rustig op 1 plek kunnen zitten, was het idee), maar dat was achteraf gezien geen slim plan. Gelukkig hebben Marloes en Daniël dat prima overgenomen Ik heb een aantal brandjes moeten blussen waardoor ik wat teveel heb gelopen/gerend. Hopelijk heeft iedereen nog een fijne challenge gehad, ondanks dat er tijd ingehaald moest worden (wat gelukkig wel gelukt was, zodat hier geen problemen ontstonden met de spotlights). Hopelijk zie ik het na een nachtje slapen weer wat positiever in.
Bladwijzers