beginnen parelli wel "gewoon" rijden

[niek]

helemaal met pais eens.Ben ik ook wel benieuwd naar.Je kan natuurlijk mixen maar het is niet voor niets dat je met een basis begint (pnh bijv) en vanzelf bij dresuur oefeningen etc aankomt

[kellybelly]

Ik denk dat ik in de dressuur ook aan de basis kan werken. Je werkt eigenlijk altijd aan de basis, op het moment dat je haar uit het weiland haalt en poetst, haar in de trailer stuurt (wat nu nog op de originele manier gaat, maar dan loopt ze ook zo met me mee, tijdens het opzadelen enzovoort. Ook in de dressuur komt heel veel van de basis naar voren. Ook wel dingen die verder gaan dan de basis, dat besef ik heel goed, maar door daar niet al te veel verder in te gaan (wat sowieso moelijk is in twee dagen per week) zijn het geen dingen die ze niet al kent.

Ik rij ook nog gewoon buiten met bit enzo, ik zou het echt niet aandurven om op een touwhalstertje naar buiten te gaan op dit moment.

Als ik merk dat ze het niet oppakt samen dan zal ik inderdaad keuzes moeten maken en voor één van de twee kiezen, maar ik wil het wel eerst proberen op deze manier. Kelly moet gewoon goed in beweging blijven naast de beweging die ze krijgt in het weiland, en dan heb ik het niet over wandelen. Ze vervet erg snel namelijk. Wie weet als ze het goed oppakt vind ik het wel veel leuker dan dressuur en stop ik er helemaal mee. Ik wil gewoon niet op voorhand helemaal stoppen met dressuur rijden, zeker als ik van een aantal anderen lees dat het ze vrij goed afgaat om het te combineren.

[Timbers]

Leuk topic!
Ik zelf rij naast PNH nog steeds wel gewone dressuur, heb Timber wel met halster en zonder zadel ingereden. En ik moet zeggen dat toen ik mijn hand had gebroken door een communicatiestoornisje met mijn zwarte draakje, dat ik eerst weer zonder zadel en hoofdstel ben begonnen omdat ik me dan wel veiliger voel gek genoeg.

Gisteravond nog dressuurles gehad....maar ik denk dat het scheelt hoe en van wie je les krijgt.

Ik kreeg gisteren echt op mijn donder dat ik teveel bleef doen als Timbertje goed liep. Mijn instructrice zei "makkelijk zitten en er vanaf blijven, dan weet ze wanneer ze het goed doet", "alleen wat doen als ze terugvalt of heel kijkerig is" "ze moet het wel leuk blijven vinden". Leuke adviezen toch? Toen ik die raad opvolgde heb ik geweldig gereden.....
En volgens mij had Timber er ook echt schik in want ze ging steeds beter marcheren en toen ik afstapte hadden we volgens mij allebei een voldaan gevoel. Ik heb gisteren dus echt gevoeld hoe het moet volgens mij (hoop dat ik dat gevoel kan vasthouden).

Als ik over sporen begin bij mijn instructrice krijg ik op mijn sodemieter van mijn instructrice
En over martelwerktuigen als slof etc hoef ik denk ik helemaal niet eens te beginnen (niet dat ik dat van plan was ) want dan stopt ze denk ik met lesgeven.

Moet wel toegeven dat ik vroeger met mijn oude merrie, toen ik nog normal was, 7 dagen per week fanatiek reed. En nu rij ik Timber 2 tot 3 x per week dressuur en de rest van de week speel ik Parelli of rijd ik zonder zadel. Wat ik alleen moeilijk vind is de balans goed te vinden, ik sla nl. door naar meer Parellieen dan rijden en dat vind ik niet eerlijk voor Timber als ze op dinsdagavond "hard" moet werken in de les.

[oberon]

En vervolgens blijven mensen gewoon doorrijden alsof parelli een zondagse hobby is.

Dit heb ik ook weleens gehoord: "Ik ga vandaag niet rijden, ik ga parellien" Dat snap ik dus ook niet. Volgens mij kun je niet omgaan met je paard op de "parelli-manier" als je het maar beperkt tot 1 x per week. Als je nog niet naar buiten kan zonder bit, dan ga je nog niet naar buiten met je paard.
En ... gymnastiseren van je paard (dat is toch het doel van dressuur) kan ook prima op een touwhalstertje en met 1 teugel.

[niek]

VInd het lastig te verwoorden wat ik wil zeggen maar we gaan het proberen:Voor mij is parelli a ay of life.Ik ben er aan begonnen om een betere communicatie te krijgen met mijn paard.En daardoor dus ook een betere relatie/band op te bouwen.Dit op een manier die mij meer aansprak dan het "bekakte" "harde" dresuur wereldje.Als persoon verander je er ook door.Het is niet voor niks dat in de eerste lvls jij als mens meer getraind word (paard weet wel wat achteruit is etc) jij zal het als mens moeten leren overbrengen.Het strookt voor mij gevoelsmatig niet om aan de ene kant je paard "natuurlijk" te benaderen en aan de andere kant terug te vallen in een "oud" iets.Hoe goed het in het begin meschien samen gaat ik denk niet dat je aan een beslissing ontkomt nh of "normal" .Pnh begint bij een basis en werkt ergens naartoe.Dit zijn zowel dresuur als western oefeningen.Pnh is in het begin "basis" (meschien nog het meest western qua look) Later on is het alles.Die basis is het belangerijkst omdat zonder die basis de rest ook niet lukt.Zelfde verhaal als : lukt het in stap niet zal het in draf en galop helemaal niet lukken.Lukt de basis niet zal je in de toekomst ook vast lopen.Het is volgens mij een misverstand dat pnh alleen grondwerk is ofzo.In alles heb je basis zowel op de grond als op het pard zelf.Maar ook hier geld weer. Lukt iets op het paard niet kijk dan of het op de grond wel lukt.Het is een basis waar je voor kiest.

Zoals oberon al aangeeft: 1x per week Parellien is geen parelli.En als je niet naar buiten kan zonder bit ga je nog niet naar buiten.Do it for the horse not to the horse says it all denk ik

[Mellien]

Ik heb dressuur ook een tijdje niet zo leuk gevonden om de dingen die sandra al beschreef. Dat je paard perse van alles moet en dat het daardoor heel dwangmatig wordt. Je zit alleen gefrustreerd op je paard die je van alles wil laten doen en je paard kan het niet gauw goed genoeg doen en de communicatie is eigenlijk één richtingsverkeer geworden. Tenminste dat was bij mij zo, Pjelk moest van alles en het ik vond het mibder belangrijk of hij daar aan toe was die dag of wat hij er zelf van vond.
Nu heb ik echter een instructrice gevonden die ik heel fijn les vind geven. Bij haar heb ik wel het idee dat ik dressuur mt Parelli combineren kan omdat ik bij haar alles heel rustig aan kan doen. Zo moet Pjelk eerst nageeflijk zijn voordat ik aan iets voorwaarts begin. Zo gingen we gisteren ronde na ronde na ronde in sjokstap waarbij ik steeds een licht contact met zijn mond had tot hij netjes nagaf. Pjelk vind dit heel moeilijk omdat hij gewend is steun op mijn hand te zoeken. Dat was het makkelijkst voor hem als ik hem aandreef en tegelijk aan de voorkant opving zodat hij gewoon in mijn handen kon duiken als het ware. Nu moet hij echter bovenal nageeflijk zijn en dan komt dat voorwaartse vanzelf wel want hij weet allang wat hij op een kuithulp doen moet.
Toen hij dan gisteren eindelijk nagaf in de stap heb ik een drafje gedaan, ook weer heel rustig om hem zelf na te laten denken en op eigen benen te laten lopen. Toen dat goed ging ook de galop nog gedaan. En het ging zo los en soepel allemaal! Als Pjelk eenmaal zo los is lijkt niets meer moeite te kosten.
Ik moet er dus echt aan werken dat ik zelf alleen iets met mijn been doe als ik daadwerkelijk een versnelling hoger wil. Veel afwachtender gaan rijden dus en dat is moeilijk aangezien Pjelk van zichzelf niet zo vlot is. Maar ik ben er echt van overtuigd dat dit wel de manier is voor ons. En ben heel blij dat ik eindleijk op dit spoor gekomen ben!

[P a i s]

En ... gymnastiseren van je paard (dat is toch het doel van dressuur) kan ook prima op een touwhalstertje en met 1 teugel.

Ja? Ik denk het niet. De communicatie is te simpel en deze tools zijn helemaal niet bedoeld voor fysical fitness maar mental fitness. Maar dat betekend niet dat je snel naar een bit of ingewikkelde bitloze optoming moet grijpen, want mental fitness is minstens zo belangerijk.

Mellien het concept is om uit de mond van je paard te blijven tot je positive reflexes hebt, impuls, emotional fit, zowel ruiter als paard. Een paard wat niet tegen druk hangt en een paard wat er plesier in heeft om met je te comminiceren.
En nu is het wel lekker dat pjelk dressuur goed loopt, maar je hebt me zelf verteld dat je pjelk aan de teugel hebt weten te krijgen door aan het bit te hangen tot hij opgaf, wat een jaar heeft geduurd. En dat moet je ook niet vergeten.

[Mellien]

Mellien het concept is om uit de mond van je paard te blijven tot je positive reflexes hebt, impuls, emotional fit, zowel ruiter als paard. Een paard wat niet tegen druk hangt en een paard wat er plesier in heeft om met je te comminiceren.
En nu is het wel lekker dat pjelk dressuur goed loopt, maar je hebt me zelf verteld dat je pjelk aan de teugel hebt weten te krijgen door aan het bit te hangen tot hij opgaf, wat een jaar heeft geduurd. En dat moet je ook niet vergeten.[/quote]

Wat wil je daar nu precies mee zeggen? Ik ben het absolutt met je eens dat aan de mond van je paard hangen niet de manier is om hem aan de teugel te krijgen. Indertijd heb ik het echter zo geleerd en er toen niet zo bij stilgestaan, mede omdat het notabene een ZZ licht ruiter was die het me zo aanleerde. Ik ben niet blij meer met de manier waarop ik Pjelk gereden heb en probeer het nu te doen op een in mijn ogen paardvriendelijker manier.

[P a i s]

Ik wil ermee zeggen dat ik niet snap waarom je het nog steeds beide doet, en nog steeds normaal dresuur rijd terwijl je nog geen ingredienten hebt die nodig zijn om subtiel te comminiceren met bit.

Zo moet Pjelk eerst nageeflijk zijn voordat ik aan iets voorwaarts begin.

Dit vind ik bijvoorbeeld een rare uitspraak. Hoe kun je nou verzameling vragen als je paard nog niet eens vóórwaards is?? Bedoel je daarmee dat hij niet aan het been is, of dat je hem expres op je zit (of op je handen..) langzaam rijd?
Maar goed ieder zn eigen en ik zeg niet dat alles moet zoals ik het doe want ik heb de meest beroerde start gemaakt die een 'parellier' zou kunnen maken imo. Maar in het kader van het toppic - vandaar

[Mellien]

Pjelk is wel aan mijn been en ook rij ik hem niet expres langzaam. Je hebt gezien hoe hij passenger loopt (= heel langzaam), als ik hem normal (met zadel en bit) rij en hem niets bijzonders vraag loopt hij net zo. Ook loopt hij soms wat slingerend en volgensmij heeft hij dit nodig om te bedenken wat hij met de nieuwe situatie (rijden met nauwelijks druk van hand of been) en goed op zijn eigen benen lopen. Natuurlijk moet een paard impuls hebben om hem te verzamelen, bij Pjelk komt dit er voorals nog op neer dat hij zijn rug wegdrukt en gaat versnellen als ik hem bijvoorbeeld middendraf wil laten lopen. Ik heb gisteren gemerkt dat als hij eenmaal makkelijk nageeft, hij geen problemen meer heeft met het tempo. Hij blijft dan gewoon los aan de teugel en dus hoef ik geen tegenstijdige hulpen te geven. De nageeflijkheid is er dan en ik kan me op andere dingen concentreren.

[kellybelly]

Ik denk dat ik het leven van mijn paard erg saai zou maken als ik niet meer met haar naar buiten zo gaan, alleen omdat ik nog niet ver genoeg ben in de parelli-manier van omgaan met het paard. Als ik buitenrij heb ik het bit in omdat ze helemaal over de rooie gaat als ik een trekker of een vrachtwagen tegenkom en ik me gewoon een stuk zekerder voel als het bit in zit. Dan kom ik een stuk zelfverzekerder over op mijn paard en dat zorgt er voor dat ze minder reageert op die dingen. Verder rij ik helemaal met een los teugeltje, rij ik op mijn zit terug naar een lagere gang en stuur ik met mijn zit en benen. Ik vind niet dat dat zo tegen parelli indruist dat ik geen buitenrit kan maken...

[Morrie]

Als ik buitenrij heb ik het bit in omdat ze helemaal over de rooie gaat als ik een trekker of een vrachtwagen tegenkom en ik me gewoon een stuk zekerder voel als het bit in zit.

mijn paard gaat ook compleet over de rooie als ie een trekker tegenkomt, ik heb besloten niet meer buiten te rijden tot ik genoeg savvy heb om mijn paard lefbrained te houden bij trekkers, ik voel me " an accident waiting to happen" met en zonder bit.......

Maar goed, als ik vor een methode kies, ben ik nogal strak in de leer.

Als ik sommige (niet parelli) mensen in mijn omgeving buiten zie rijden, dan houd ik mijn hart vast.... ze hebben echt een engeltje op hun schouder, want sommige paarden zijn er echt nog niet aan toe......in mijn ogen dan

[niek]

Ik denk dat ik het leven van mijn paard erg saai zou maken als ik niet meer met haar naar buiten zo gaan, alleen omdat ik nog niet ver genoeg ben in de parelli-manier van omgaan met het paard. Als ik buitenrij heb ik het bit in omdat ze helemaal over de rooie gaat als ik een trekker of een vrachtwagen tegenkom en ik me gewoon een stuk zekerder voel als het bit in zit. Dan kom ik een stuk zelfverzekerder over op mijn paard en dat zorgt er voor dat ze minder reageert op die dingen. Verder rij ik helemaal met een los teugeltje, rij ik op mijn zit terug naar een lagere gang en stuur ik met mijn zit en benen. Ik vind niet dat dat zo tegen parelli indruist dat ik geen buitenrit kan maken...

wat maakt het leven van je paard saaier dan ? use youre imagenation in de bak.Maak het in de bak intresant.Het druist in zovere niet tegen parelli in dat als je genoeg savvy hebt dat het geen probleem is.Maar op low lvl rij je niets voor niets zonder bit.Alles heeft een achterligende reden.

[oberon]

En ... gymnastiseren van je paard (dat is toch het doel van dressuur) kan ook prima op een touwhalstertje en met 1 teugel.

Ja? Ik denk het niet. De communicatie is te simpel en deze tools zijn helemaal niet bedoeld voor fysical fitness maar mental fitness. Maar dat betekend niet dat je snel naar een bit of ingewikkelde bitloze optoming moet grijpen, want mental fitness is minstens zo belangerijk.

Ik denk het wel: geen physical fitness zonder mental fitness. Het zijn wat mij betreft niet twee afzonderlijke doelen. En ook voor het gymnastiseren van je paard kan en moet de communicatie 'simpel' zijn. Ik heb ook nooit willen zeggen dat het primaire doel van de tools het dressuurmatig rijden van je paard is. Maar het 1 hoeft het andere niet uit te sluiten. Of misschien heb ik gewoon wel een fantastisch paard dat hij emotionally en physically fit is:wink

[P a i s]

Ik snap ook wel wat je bedoelt kellybelly, zelf reed ik in het begin ook door zonder bit en alles was koek en ei, parelli deed ik als het slecht weer was, voor de rest scheurde ik buiten rond. Tot mn peerd bedacht dat het tijdens een buitenrit een keer tijd was om zo hard als zn fjordenpootjes hem dragen konden naar huis te rennen, met zn mond open als een kameel en ik aan zn bit hangend in een poging tot een stop denderden we huiswaards. Dit herhaalde zich een paar keer tot ik bedacht dat buitenrijden niet mee veilig was. Wat was er met mn makke, bomproofe fjord gebeurd??? Ik snapte er niets van.
Ik ging hard aan de slag in de bak (deed ik eerst amper, had het te druk met buiten rijden) en na enkele maanden rij ik voor de grap, om het te testen, zo een keer het erf af met een touwhalster (en crashcap haha als ik een bodyprotector had gehad, dan wist ik het ook wel), en sinds dien zijn we nooit meer in rengalop terug gekomen.
The pages that I've turned are the lessons that I've learned. Daar kan ik me wel eens schuldig om voelen naar mn paard maar boven al ben ik hem ook heel dankbaar.

Grondwerk kun je trouwens bij uitstek gebruiken om je paard te laten wennen aan zwaar verkeer.