Swiegermutter-look of troetelberenstraal?

[skabelpunk]

Maar je koopt toch ook een paard voor je eigen plezier?
Wij zijn nu zo dat we ook graag willen dat ons paard ook plezier heeft en dat lukt volgens mij in de meeste gevallen ook wel. Maar uiteindelijk heb je altijd toch dat paard gekocht omdat je het zelf zo leuk vind. Ik vind er dan niks mis mee dat een paard af en toe wat moet dat misschien niet direct zo 'for the horse' is. Zolang ik maar zoveel mogelijk rekening met zijn gevoelens probeer te houden. Als Easy het niet leuk heb ik het ook minder leuk.

[Aapie]

Ik vind Fellors posts erg goed.
Want hoe zou je je hond dat dan aanleren, Bowen? Zou je die ook een fase 4 geven (een klap) als het moet?
( Dit is misschien een beetje 'vloeken in de kerk' en off topic, maar het is iets wat ik me vaker afvraag. Ik zit zelf erg in mijn maag met het ethische aspect van het met paarden omgaan. Parelli is wat dat betreft een stap in de goede richting t.o.v. de 'normals', en het is goed dat er wordt nagedacht over 'make v. want' maar ik heb er soms wel moeite mee dat iets 'spelen' en 'game' wordt genoemd en 'for the horse' zou zijn, terwijl, als het paard niet meewerkt, er altijd een fase 4 op de loer ligt.)

[Bowen]

Ik vind Fellors posts erg goed.
Want hoe zou je je hond dat dan aanleren, Bowen? Zou je die ook een fase 4 geven (een klap) als het moet?
( Dit is misschien een beetje 'vloeken in de kerk' en off topic, maar het is iets wat ik me vaker afvraag. Ik zit zelf erg in mijn maag met het ethische aspect van het met paarden omgaan. Parelli is wat dat betreft een stap in de goede richting t.o.v. de 'normals', en het is goed dat er wordt nagedacht over 'make v. want' maar ik heb er soms wel moeite mee dat iets 'spelen' en 'game' wordt genoemd en 'for the horse' zou zijn, terwijl, als het paard niet meewerkt, er altijd een fase 4 op de loer ligt.)

Aanleren doe je niet met fase 4, niet bij de hond, niet bij het paard. Eerst leg je het uit.
Maar zeg ik bv blijf dan verwacht ik ook een blijf, dat kent hij meer dan goed, verbreekt hij dat dan volgt er wel degelijk een hogere fase(in energie, ik blok hem dan heel aardig met mijn energie). Zeg ik naast dan verwacht ik een goede naast, doet hij dat niet dan gebruik ik bv wendingen, waar hij dan het eind van de lijn tegenkomt als hij niet netjes meegaat(wat een hogere fase is). Zelfs in de aanleerfase gebruik ik dat bij die naast, niet opletten betekend het eind van de lijn tegenkomen en dat wordt toch echt niet als prettig beschouwt.

Je moet per diersoort kijken, hoe doen die dieren onder elkaar, hoe leren ze, hoe spelen ze, hoe corrigeren ze?
Hoe ik mijn fase's verhoog hangt af van de diersoort en het individu voor mijn neus, maar zonder fasen te verhogen kom je niet heel ver. Of je dat nu doet door een extra lekker worstje voor de neus van de hond te hangen of door te zeggen ik ga je nu tikken bij die lekkere lbi maakt niet zoveel uit, in beide gevallen zorg je dat het juiste doen de enige uitweg is.(en als het goed is is dat een prettig iets dan!)

[Maritje1991]

Een fase 4 is geen straf hoor, ik denk dat mensen zelf te veel emotie hebben bij een fase 4. Ik vind een fase 4 gewoon een fase 4 niets meer niets minder. Ik heb er dan ook niet zo veel moeite mee eigenlijk...

[Linda]

Voor mij hangt het dus niet direct af van confidence.

Ik snap hier je antwoord even niet. Bedoel je hiermee dat jij bij een paard wat unconfident is, gewoon de fases opvoert?



Verder eens met Marit, als een fase 4 effectief is en emotieloos uitgevoerd, heb ik er ook totaal geen moeite mee.
Hoe denk je dat paarden dit onderling doen? Dan is het ook een suggest, ask, tell en promise hoor. En is het andere paard daarna beledigd? Integendeel. Als je het op een eerlijke manier, zonder emotie en met respect uitvoert, bouw je hier alleen maar vertrouwen en respect mee op.

En nu ben ik niet echt een fan van de ene diersoort met de andere vergelijken (want een hond is nu eenmaal geen paard) maar in dit geval is het bij honden ook zo. Juiste energie uitstralen, durven te corrigeren wanneer nodig. Honden geven elkaar onderling ook weleens een knauw en liggen dan een minuut later weer lekker bij elkaar...

[Edfaulan]

Voor mij werkt de troetelberenstraal staat aan het best.
als ik boos ga kijken, voel ik mij ook sneller gefrustreerd.
Bij de troetelberenstraal ga ik een soort van focus en energie uitstralen die meer emotieloos is maar met een duidelijke boodschap wat ik wens.

[Yo-Rien]

Wat een hoop reacties! Care bear stare heet het in het engels vond ik net. Wien dat is echt een goeie! Ik zou ook best een tshirt willen met troetelberen logo erop! Ik kan ze nergens vinden hier bij NL webshops.

Lilian heeft een troetelberenshirt!!!! Anders moet je haar eens vragen waar ze die vandaan heeft?

[skabelpunk]

Ja ik vind ze wel maar niet met dat rondje op je buik. Alleen met een hele beer enzo.

[Feliz]

Een fase 4 is geen straf hoor, ik denk dat mensen zelf te veel emotie hebben bij een fase 4. Ik vind een fase 4 gewoon een fase 4 niets meer niets minder. Ik heb er dan ook niet zo veel moeite mee eigenlijk...

Dat lijkt me duidelijk genoeg de bedoeling ja en ben ik het zeker mee eens. Maar dat is de hele benaqdering van je training als het goed is. Als je boos of gefrustreerd raakt hoor je niet met je paard bezig te zijn. Natuurlijk heeft iedereen wel een een minder dag of moment, maar dan moet je zo snel mogelijk stoppen en je paard met rust laten of een stapje terug en jezelf herpakken en verder.

Een fase 4 hoeft natuurlijk helemaal niet zielig te zijn en ik ben er ook zeker niet tegen en ik gebruik hem ook natuurlijk, maar je moet er wel altijd goed over na blijven denken.

[Feliz]

Voor mij hangt het dus niet direct af van confidence.

Ik snap hier je antwoord even niet. Bedoel je hiermee dat jij bij een paard wat unconfident is, gewoon de fases opvoert?

Ja, als ik een rbe paard hebt die van alles doet behalve opletten en die zijn utiweg zoekt in paniek bij opdrachten dan kan die van mij een hele duidelijke opdracht/fase verwachten. Een paard wat unconfident doet omdat hij de opdracht niet snapt niet, dan breek ik het op in kleinere stukjes.

Verder eens met Marit, als een fase 4 effectief is en emotieloos uitgevoerd, heb ik er ook totaal geen moeite mee.
Hoe denk je dat paarden dit onderling doen? Dan is het ook een suggest, ask, tell en promise hoor. En is het andere paard daarna beledigd? Integendeel. Als je het op een eerlijke manier, zonder emotie en met respect uitvoert, bouw je hier alleen maar vertrouwen en respect mee op.

En nu ben ik niet echt een fan van de ene diersoort met de andere vergelijken (want een hond is nu eenmaal geen paard) maar in dit geval is het bij honden ook zo. Juiste energie uitstralen, durven te corrigeren wanneer nodig. Honden geven elkaar onderling ook weleens een knauw en liggen dan een minuut later weer lekker bij elkaar...

Natuurlijk zijn paarden nder elkaar ook niet altijd zachtzinnig, maar een paard iets precies laten doen of een specifieke vraag stellen en je paard een tijd achter elkaar met zijn aandacht erbij hangen is toch anders dan een paard wat even "opzij" zegt tegen een ander paard met duidelijke taal.
Ik heb ook veel minder meite met sneller een hoge fase geven als mijn paard iets onprettigs/gevaarlijks bij mij doet wat paarden onderling met elkaar doen dan wanneer hij niet doet wat ik zeg in precieze zin.

[Feliz]

Ik vind Fellors posts erg goed.
Want hoe zou je je hond dat dan aanleren, Bowen? Zou je die ook een fase 4 geven (een klap) als het moet?
( Dit is misschien een beetje 'vloeken in de kerk' en off topic, maar het is iets wat ik me vaker afvraag. Ik zit zelf erg in mijn maag met het ethische aspect van het met paarden omgaan. Parelli is wat dat betreft een stap in de goede richting t.o.v. de 'normals', en het is goed dat er wordt nagedacht over 'make v. want' maar ik heb er soms wel moeite mee dat iets 'spelen' en 'game' wordt genoemd en 'for the horse' zou zijn, terwijl, als het paard niet meewerkt, er altijd een fase 4 op de loer ligt.)

Aanleren doe je niet met fase 4, niet bij de hond, niet bij het paard. Eerst leg je het uit.
Maar zeg ik bv blijf dan verwacht ik ook een blijf, dat kent hij meer dan goed, verbreekt hij dat dan volgt er wel degelijk een hogere fase(in energie, ik blok hem dan heel aardig met mijn energie). Zeg ik naast dan verwacht ik een goede naast, doet hij dat niet dan gebruik ik bv wendingen, waar hij dan het eind van de lijn tegenkomt als hij niet netjes meegaat(wat een hogere fase is). Zelfs in de aanleerfase gebruik ik dat bij die naast, niet opletten betekend het eind van de lijn tegenkomen en dat wordt toch echt niet als prettig beschouwt.

Je moet per diersoort kijken, hoe doen die dieren onder elkaar, hoe leren ze, hoe spelen ze, hoe corrigeren ze?
Hoe ik mijn fase's verhoog hangt af van de diersoort en het individu voor mijn neus, maar zonder fasen te verhogen kom je niet heel ver. Of je dat nu doet door een extra lekker worstje voor de neus van de hond te hangen of door te zeggen ik ga je nu tikken bij die lekkere lbi maakt niet zoveel uit, in beide gevallen zorg je dat het juiste doen de enige uitweg is.(en als het goed is is dat een prettig iets dan!)

Ik vind je laatste voorbeeld niet zo goed, want een extra lekker worstje is lokken, en een klap is dreigen. Twee totaal verschllende trainingsvormen.

[Bowen]

Ik vind Fellors posts erg goed.
Want hoe zou je je hond dat dan aanleren, Bowen? Zou je die ook een fase 4 geven (een klap) als het moet?
( Dit is misschien een beetje 'vloeken in de kerk' en off topic, maar het is iets wat ik me vaker afvraag. Ik zit zelf erg in mijn maag met het ethische aspect van het met paarden omgaan. Parelli is wat dat betreft een stap in de goede richting t.o.v. de 'normals', en het is goed dat er wordt nagedacht over 'make v. want' maar ik heb er soms wel moeite mee dat iets 'spelen' en 'game' wordt genoemd en 'for the horse' zou zijn, terwijl, als het paard niet meewerkt, er altijd een fase 4 op de loer ligt.)

Aanleren doe je niet met fase 4, niet bij de hond, niet bij het paard. Eerst leg je het uit.
Maar zeg ik bv blijf dan verwacht ik ook een blijf, dat kent hij meer dan goed, verbreekt hij dat dan volgt er wel degelijk een hogere fase(in energie, ik blok hem dan heel aardig met mijn energie). Zeg ik naast dan verwacht ik een goede naast, doet hij dat niet dan gebruik ik bv wendingen, waar hij dan het eind van de lijn tegenkomt als hij niet netjes meegaat(wat een hogere fase is). Zelfs in de aanleerfase gebruik ik dat bij die naast, niet opletten betekend het eind van de lijn tegenkomen en dat wordt toch echt niet als prettig beschouwt.

Je moet per diersoort kijken, hoe doen die dieren onder elkaar, hoe leren ze, hoe spelen ze, hoe corrigeren ze?
Hoe ik mijn fase's verhoog hangt af van de diersoort en het individu voor mijn neus, maar zonder fasen te verhogen kom je niet heel ver. Of je dat nu doet door een extra lekker worstje voor de neus van de hond te hangen of door te zeggen ik ga je nu tikken bij die lekkere lbi maakt niet zoveel uit, in beide gevallen zorg je dat het juiste doen de enige uitweg is.(en als het goed is is dat een prettig iets dan!)

Ik vind je laatste voorbeeld niet zo goed, want een extra lekker worstje is lokken, en een klap is dreigen. Twee totaal verschllende trainingsvormen.

In beide gevallen zorg je ervoor dat de vraag intenser gesteld wordt.
Mag dan wel duidelijk zijn dat geweld geen plaats kent in welke opvoeding dan ook, dus de "klap" moet je wel in die context lezen.

[Feliz]

Ik vind Fellors posts erg goed.
Want hoe zou je je hond dat dan aanleren, Bowen? Zou je die ook een fase 4 geven (een klap) als het moet?
( Dit is misschien een beetje 'vloeken in de kerk' en off topic, maar het is iets wat ik me vaker afvraag. Ik zit zelf erg in mijn maag met het ethische aspect van het met paarden omgaan. Parelli is wat dat betreft een stap in de goede richting t.o.v. de 'normals', en het is goed dat er wordt nagedacht over 'make v. want' maar ik heb er soms wel moeite mee dat iets 'spelen' en 'game' wordt genoemd en 'for the horse' zou zijn, terwijl, als het paard niet meewerkt, er altijd een fase 4 op de loer ligt.)

Aanleren doe je niet met fase 4, niet bij de hond, niet bij het paard. Eerst leg je het uit.
Maar zeg ik bv blijf dan verwacht ik ook een blijf, dat kent hij meer dan goed, verbreekt hij dat dan volgt er wel degelijk een hogere fase(in energie, ik blok hem dan heel aardig met mijn energie). Zeg ik naast dan verwacht ik een goede naast, doet hij dat niet dan gebruik ik bv wendingen, waar hij dan het eind van de lijn tegenkomt als hij niet netjes meegaat(wat een hogere fase is). Zelfs in de aanleerfase gebruik ik dat bij die naast, niet opletten betekend het eind van de lijn tegenkomen en dat wordt toch echt niet als prettig beschouwt.

Je moet per diersoort kijken, hoe doen die dieren onder elkaar, hoe leren ze, hoe spelen ze, hoe corrigeren ze?
Hoe ik mijn fase's verhoog hangt af van de diersoort en het individu voor mijn neus, maar zonder fasen te verhogen kom je niet heel ver. Of je dat nu doet door een extra lekker worstje voor de neus van de hond te hangen of door te zeggen ik ga je nu tikken bij die lekkere lbi maakt niet zoveel uit, in beide gevallen zorg je dat het juiste doen de enige uitweg is.(en als het goed is is dat een prettig iets dan!)

Ik vind je laatste voorbeeld niet zo goed, want een extra lekker worstje is lokken, en een klap is dreigen. Twee totaal verschllende trainingsvormen.

In beide gevallen zorg je ervoor dat de vraag intenser gesteld wordt.
Mag dan wel duidelijk zijn dat geweld geen plaats kent in welke opvoeding dan ook, dus de "klap" moet je wel in die context lezen.

Ik snap wel hoe je het bedoeld, maar het is niet vergelijkbaar en hoe en wanneer je iets intenser vraagt is juist de discussie. Vandaar dat ik twee totaal verschillende trainingsmethoden niet het beste voorbeeld vind. Maar tja... mijn paard heeft ook wel een een tik gehad die zeer deed, is toch ook een vorm van geweld.... niet met negatieve emotie of boosheid, maar we moeten toch toegeven dat wanneer je fase 4 in dat geval een goeie tik met je strin is toch wel geweld is. Met je stick keihard op de grond slaan tijdens circling vind ik ook wel ee vorm van geweld. Niet verkeerd of goed, maar zo zie ik het.

[Linda]

Ja, als ik een rbe paard hebt die van alles doet behalve opletten en die zijn utiweg zoekt in paniek bij opdrachten dan kan die van mij een hele duidelijke opdracht/fase verwachten. Een paard wat unconfident doet omdat hij de opdracht niet snapt niet, dan breek ik het op in kleinere stukjes.

Ah ok, bedankt voor je antwoord. In dat geval, helemaal mee eens Ik vind het namelijk niet fair wanneer fases opgevoerd worden terwijl het paard vanwege onzekerheid gewoonweg niet kán reageren. Dat zou het vertrouwen ook schaden.

Natuurlijk zijn paarden nder elkaar ook niet altijd zachtzinnig, maar een paard iets precies laten doen of een specifieke vraag stellen en je paard een tijd achter elkaar met zijn aandacht erbij hangen is toch anders dan een paard wat even "opzij" zegt tegen een ander paard met duidelijke taal.
Ik heb ook veel minder meite met sneller een hoge fase geven als mijn paard iets onprettigs/gevaarlijks bij mij doet wat paarden onderling met elkaar doen dan wanneer hij niet doet wat ik zeg in precieze zin.

In de kudde let het paard op de leider en kan dus ook lange tijd achter elkaar prima zijn aandacht erbij houden wanneer de leider duidelijk en boeiend genoeg is De verantwoordelijkheid om mij in de gaten te houden ligt dus bij mijn paard. Een leider in de kudde kan ook prima een ander paard iets precies laten doen (staan/wachten op een bepaalde plek, niet bij de waterbak, niet bij het eten etc.). Natuurlijk gaat het dan om 'natuurlijke opdrachten' en niet op een blok staan of iets dergelijks.

Daarom is het lezen van je paard ook zo belangrijk omdat hoe beter je dit doet en hoe sneller je hier correct op reageert, hoe meer je de 'want' creëert en de 'make' weghaalt. Dat is dan weer de verantwoordelijkheid van de mens. Zorgen dat het paard zich zo comfortabel voelt dat het uberhaupt nieuwsgierig wordt en wíl spelen/mee wil doen. Als je niet eerst die connectie opzoekt en in de behoeften voorziet (safety, comfort, play, evt. food) naar gelang het gedrag van je paard, zal het al snel een 'make' worden en geen 'want'. Bij een 'want' heb je dan eigenlijk ook geen hogere fases nodig, fase 1 is voldoende omdat de connectie er is.

[Bowen]

Ik snap wel hoe je het bedoeld, maar het is niet vergelijkbaar en hoe en wanneer je iets intenser vraagt is juist de discussie. Vandaar dat ik twee totaal verschillende trainingsmethoden niet het beste voorbeeld vind. Maar tja... mijn paard heeft ook wel een een tik gehad die zeer deed, is toch ook een vorm van geweld.... niet met negatieve emotie of boosheid, maar we moeten toch toegeven dat wanneer je fase 4 in dat geval een goeie tik met je strin is toch wel geweld is. Met je stick keihard op de grond slaan tijdens circling vind ik ook wel ee vorm van geweld. Niet verkeerd of goed, maar zo zie ik het.

Het is ook erg lastig te vergelijken zo, daarin is het vb van naast lopen misschien wat makkelijker.
Het gaat erom dat je de intensiteit opschroeft tot iets waarop gereageerd wordt en dat je altijd probeert dat met zo min mogelijk voor elkaar te krijgen. En daarnaast zet je grensen, je paard mag niet op schoot, je hond mag niet bovenop je springen en ga zo maar door, je zal toch wat moeten doen om ervoor te zorgen dat die grensen ook duidelijk zijn. Een kind zet je op de trap(of strafstoeltje of wat dan ook), je bekrachtigt je nee bij je hond met de hond weghalen bij wat hij aan het doen is(of dmv een correctie), je zet je paard uit je ruimte als hij daar onbeleefd mee is. Hoe die correctie is hangt af van hoe het opvoedonderwerp zich gedraagt.

Definitiegewijs heb je misschien wel gelijk, maar ik zie dan geweld als wat anders, als iets waarop met angst/onzekerheid gereageerd wordt. Het moet altijd eerlijk zijn, goed begrijpbaar en een doel hebben. Opbouwend zijn ipv afbrekend.