Welk type bit en vooral: waarom?

[Lon]

Ik ben begonnen met een redelijk dikke, dubbel gebroken bustrens. Volgens de tandarts was die echter te dik voor Noah, die heeft een klein mondje. Daarna heb ik een Sprenger Bustrens Dynamic RS KK-Ultra gehad, ook dubbel gebroken maar wat dunner. Die zou volgens de beschrijving door de ergonomische vorm de druk gelijkmatig over de tong en tongranden moeten verdelen, maar Noah was er niet zo blij mee.

Nu heb ik op aanraden van Niek ook een kneveltrens gekocht, maar dan een dubbelgebroken van het materiaal Cuprion. Cuprion is een legering van 91% koper/5% zink/4% silicium. Cuprion zou ervoor moeten zorgen dat het paard op het bit gaat kauwen en zich zo makkelijker kan ontspannen. Ik heb tot nu toe alleen met dubbele teugels gereden (touwhalster en bit), zoals Karen Rohlf ook wel eens doet. Noah reageert daar tot nu toe erg goed op

[Bowen]

Ik heb gewoon een simpel gebroken bitje( d-trens), wel koper voor de smaak en vooral niet te dik. Dat niet te dik heb ik omdat ik zijn wolfskiezen niet wilde laten trekken aangezien die gewoon gezond zijn en vrij groot(en dus ook diepe sterke wortels), hij heeft dus geen zeeen van ruimte tussen zijn hengstentanden en wolfskiezen. Ik heb dus even rustig in zijn mond gekeken/gevoeld en vond een wat dunner bit beter bij zijn mond passen.

Maar het bit gebruik ik maar heel spaarzaam, alleen voor finesse(op advies), verder blijf ik lekker bitloos rijden. Ik rij hem dan ook bitloos warm en als hij netjes/licht is(meestal gelukkig) ga ik over op het bit, heb ook een combi hoofdstel voor hem zodat ik met sidepull kan rijden of met bit, zelfs met dubbele teugels als ik zou willen(ben alleen niet zo handig met 2 teugels, dus dat vermijd ik een beetje ).

[Linda]

Poca loopt super licht (of achter de teugel soms) met die cradle. Een monsterlijk hoofdstel vind ik het eigenlijk nu.

Oh, vergeten te vermelden. Ik gebruik niet het cradle hoofdstel trouwens maar een gewoon hoofdstel ervoor plus dan het cradle bit

[Callippo]

Wow, zoveel paarden, zoveel ervaringen
Bedankt allemaal voor de uitgebreide meningen. Nu pas tijd om te reageren.

@Monique: Ik wil straks met CEO wegrijden gaan rijden en omdat ik niet beperkt wil zijn tot die 3 bitloze wedstrijden per jaar wil ik CEO graag op tijd met een bit gaan rijden.

De kneveltrens leek mij ook fijn, omdat je daarmee duidelijk zijdelingse hulpen kunt geven en een ors kunt doen, maar deze is helaas niet toegestaan bij de knhs.
Enkel gebroken spreekt mij toch minder aan, vanwege het dubbelvouw effect.
De cradle heb ik ook nog liggen, maar gebruik ik ook nooit meer. Is ook nu geen optie, want niet toegestaan.

Mijn conclusie is dat ik, dankzij jullie antwoorden,eerst ga kijken hoeveel ruimte CEO in zijn mond heeft en dan met beide bitten een (paar) keer testen hoe hij daar vanaf de grond op reageert.
Bij Anna was hij nog niet erg relaxt met een bit, dus ik ben benieuwd of dat aan het type bit lag of aan het bit an sich.

[Bowen]

Het dubbelvouw effect ligt in de manier waarop je dat bit gebruikt, als je die juist gebruikt heb je dat niet(heb als leesvoer van mikey the twisted truth of modern dressage gekregen, daarin staat een boel uitgelegd, had wat "overhaal" matriaal nodig om aan het bit te willen ).

En als hij niet relaxed was met bit, is het dan geen idee om het bit eerst "loos" erin te leggen zodat hij het zelf een plaats in de mond kan geven voordat je met het bit gaat werken?
Bij Bowen heb ik de eerste tijd gereden op de sidepull, maar dan wel met het bit er alvast in, de eerste keer was hij vrij druk bezig met het bit, maar daarna niet meer. Dat hielp voor hem dus aardig goed, misschien voor jou paard ook, of niet, maar dan weet je beter dat het aan het bit ligt en niet aan de nieuwigheid.

[senta]

Poca loopt super licht (of achter de teugel soms) met die cradle. Een monsterlijk hoofdstel vind ik het eigenlijk nu.

Oh, vergeten te vermelden. Ik gebruik niet het cradle hoofdstel trouwens maar een gewoon hoofdstel ervoor plus dan het cradle bit

Hier idem, ik gebruik een gewoon western hoofdstel en maak de teugels vast aan de grote ringen. Het touwtje op de neus heb ik vrij los, zodat de druk vooral op het bit komt en niet of nauwelijks op de neus.

[Callippo]

@Bowen: het bit loos erin hangen tijdens het rijden is nog weer een stap verder, eerst los ein met grondwerk, dan gebruiken met grondwerk en dan pas loos erin met rijden.


Met de manier manier van gebruiken, bedoel je daarmee de manier waarop Mikey het gebruikt (zoals ook Philippe Karl)?
Want dat is een heel ander soort gebruik dan met de game of contact.

[Moon]

Ik heb een myler lvl 1 voor Misa. We begonnen op een dubbel gebroken trens, maar dat was het toch niet helemaal. De verbinding bleef wat onrustig. Toen een myler gekocht en dat beviel Misa veel beter. De rede dat ik niet naar een cradle heb gekeken, is dat je er inderdaad niet mee mag starten.

Met Moon heb ik altijd heel fijn gereden met de cradle. Hij waardeerde dat bit meer dan zijn dubbel gebroken trens. Wel reed ik hem, zoals Dineke al schrijft, altijd gewoon op de grote ring, zodat je een normale bit werking hebt en geen hefboom. Toen Moon en ik verder kwamen en hij echt begon te verzamelen, zette ik de teugels vaan halverwege het rijden naar beneden. Dut omdat ik merkte dat de net andere inwerking van het bit door het hefboomje dan wel heel prettig was.

Met de manier manier van gebruiken, bedoel je daarmee de manier waarop Mikey het gebruikt (zoals ook Philippe Karl)?

Hoewel de vraag niet op mij gericht is:
Wanneer je een enkel (of dubbel) gebroken trens erin hebt, zal deze prikken wanneer je met je hand naar achteren inwerkt. Maar als je je hand omhoog brengt, draai je het bit iets, waardoor het dus niet prikt.

[Linda]

Hoewel de vraag niet op mij gericht is:
Wanneer je een enkel (of dubbel) gebroken trens erin hebt, zal deze prikken wanneer je met je hand naar achteren inwerkt. Maar als je je hand omhoog brengt, draai je het bit iets, waardoor het dus niet prikt.

Maar zelfs op deze manier gebruiken is geen garantie dat het paard dit type bit fijn vindt Ik rijd ook op deze wijze maar Droo vindt het Parelli bitje of een stangetje toch fijner. Tja, het ligt tenslotte in zijn mond dus hij mag er wat van zeggen

[Dyonne]

Overigens is het bit ook wel afhankelijk van de pony natuurlijk. Mijn Haflinger liep prima op een enkelgebroken bustrens.
Maar Maybel met en een klein mondje en ook nog een laag gehemeltje, daar prikt bijna alles..

Wat betreft enkelgebroken. Naast prikken wordt het bit ook smaller en kun je een notenkrakereffect krijgen.

KK ultra heb ik trouwens ook nog gehad, dat liep ook nog wel redelijk. Maar niet zo fijn als het Dangerbit.
Ervoor heb ik ook een ongebroken trens en een dubbelgebroken kneveltrens geprobeerd.

Maar voor ohz blijf ik denk bij mijn Danger bit. Nu alleen voor het mennen nog op zoek naar het perfecte bit. Eigenlijk wil ik wel iets hefboom hebben. Dus grote kans dat het toch iets van Myler gaat worden.

[Bowen]

@Bowen: het bit loos erin hangen tijdens het rijden is nog weer een stap verder, eerst los ein met grondwerk, dan gebruiken met grondwerk en dan pas loos erin met rijden.


Met de manier manier van gebruiken, bedoel je daarmee de manier waarop Mikey het gebruikt (zoals ook Philippe Karl)?
Want dat is een heel ander soort gebruik dan met de game of contact.

Ja, ik les op de manier die mikey(philippe karl dus) het me leert. Dat vind ik een fijne manier en daarin kon me goed uitgelegd worden hoe de nadelen van het bit goed in toom gehouden worden.
Moet eerlijk toegeven dat ik niet zo heel erg onder de indruk ben van het parelli "dressuur", misschien komt dat later als mijn kennis op dat gebied wat meer aanwezig is.

[sanne]

Ik gebruik een dubbelgebroken watertrens, redelijk dik, Tas heeft een grote mond

Enkelgebroken vind ik nooit fijn door het prikken en ik heb wel eens een myler uitgeprobeerd, maar dat maakte Tas vrij weinig uit. Het bit is bij Tas vooral een emotioneel issue.

@Bowen: het bit loos erin hangen tijdens het rijden is nog weer een stap verder, eerst los ein met grondwerk, dan gebruiken met grondwerk en dan pas loos erin met rijden.


Met de manier manier van gebruiken, bedoel je daarmee de manier waarop Mikey het gebruikt (zoals ook Philippe Karl)?
Want dat is een heel ander soort gebruik dan met de game of contact.

Wat Tas heel erg heeft geholpen met het bit, is niet het constant loos erin hangen, daar werd ze alleen maar geïrriteerder van. Pas toen ik haar daadwerkelijk ging aanleren wat ze moest doen met het bit, begon ze het meer te accepteren.

Phillipe Karl staat bekend om de hoge hand en het inbuigen etc. maar in zijn boek staat dat het paard daarna gewoon de hand moet volgen.
Lind heeft het alleen over de GoC, maar ondertussen gebruikt ze bij een balansprobleem vrolijk de suspension rein (=hoge hand), de relaxing rein (= hals inbuigen) en de steady rein.

Ik doe het dus beide Ik gebruik en de hoge hand en ook het inbuigen, maar ik gebruik ook de GoC voor het volgen van de hand.

[Feliz]

Het is ook in de klassieke dressuur de bedoeling dat je paard vw nw wil stretchen in de hand dus ook bij de manier van karl en vele andere vind ik enkel gebroken ontzettend ongeschikt. Die rijden ook lang en laag.

[whoopie]

Mijn paard vond een dubbelgebroken bit juist weer niet prettig, een dubbelgebroken bit kan ook in het gehemelte prikken.

[marina]

Ik heb ook wel het een en ander uitgeprobeerd aan bitten. Enkel/dubbel/bustrens/myler enz.. Uiteindelijk lopen mijn beide paarden het fijnst op een vrij dunne enkel gebroken KK. Het zal denk ik veel per paard verschillen.