Help mij 's op weg..!

[niek]

kijk das wat anders . Je wil dat je paard voor je wil werken en dat met inzet doet.Dat is ook een doel in parelli maar daar gaat wel tijd overheen.

[P a i s]

ik zou 'mensengedrag' van mijn paard gaan verlangen!

Dat doen mensen al jaren, en dat is in zeker zin een vereiste om met paarden op te kunnen trekken. Een paard is een prooidier en wij een vleeseter. Als je wilt dat je paard zn natuurlijke gedrag met betrekking tot ons behoud, is het niet mogelijk om met je paard te communiceren.

Paarden zijn natuurlijke volgers, maar als ze niemand hebben die ze leiderwaardig vinden, nemen ze zelf de leiding. Er is een manier van omgaan met je paard dat heet "going with your horse" en daarbij laat je je paard zn gang gaan en laat je enkel suggesties weten die je paard zonder problemen en consequenties mag nergeren. Of het leuk is voor je paard weet ik niet, want een leidend figuur in zn leven geeft comfort en veiligheid. Gevaarlijk lijkt het me wel, want paarden hebben geen verkeersles gehad en kennen de remweg van vrachtauto's niet

Het spelen in de bak wat je noemt is heel leuk en het zal je paard ook veel plesier doen maar als je wat meer wilt met je paard dan achter elkaar aan rennen dan heb je een solide basis nodig. Je hoeft helemaal niet door te gaan tot level 3 en al die maffe oefeningen kunnen. Om voor recreatie een goede basis te hebben en samen plesier te maken, is level 2 vaak genoeg.

[Jannepauli]

Tja Pais, dan verschillen we van mening!

Ik vind namelijk dat ik een paard helemaal niet via mijn 'menselijke' normen kan benaderen of beoordelen. Mijn paard moet niet mijn medemens worden, wel moet een paard leren dat mensen zo kwaad nog niet zijn en met ons kunnen omgaan. Het is het leren van elkaars taal, toch?

Hoe vaak ik niet gehoord heb: 'mijn paard neemt me in de maling' of woorden van gelijke strekking.. daaruit spreekt ons mensenoordeel en dat wil ik juist zo weinig mogelijk doen.

Maar dat betekent niet dat ik niet weet en begrijp hoe 'n paard in elkaar zit - ik spreek inmiddels wel vrij aardig paards hoor! Het is me volstrekt duidelijk dat het paard - vanuit z'n genen zal ik maar zeggen - zich comfortabel voelt bij een leider. Dat ben ik ook ( ik ben een aardig dominant typje hoor, je zult mij niet gauw over het hoofd zien!) Maar ik ben wel respectvol.

Wat Niek zegt is ook juist. Maar samenwerking hebben we wel. Ik wil echter juist dat grammetje méér. Ik snap dat het moeilijk te begrijpen is, het is een gevoel. Daarom ben ik ook 'zoekende' naar d methodes die deze weg misschien wat makkelijker maken.
Maar nogmaals, een ervaren grondwerker mag 't 's komen proberen !

[Antilopa]

Eerlijk gezegd denk ik dat ik een aantal zaken niet meer van Parelli hoef te leren - door de vele paardenjaren die ik al achter me heb zijn een heleboel dingen al 2e natuur voor mij. Toch loop ik met m'n huidige paard tegen een aantal zaken aan die ik blijkbaar niet zelf kan oplossen ( of 'verkeerd' benader) en vandaar ook dat ik op zoek ben naar een 'methode' om háár gelukkiger te maken! En misschien is het 'terug naar af, naar de basis' ook voor mij niet zo slecht.

Dag Jannepauli, be welcome. Het feit dat je jezelf afvraagt "Hoe kan ik mijn paard gelukkiger maken" verdient op zichzelf al een compliment en zeker ook respect. Maar mag ik, naar aanleiding van jouw topic, toch een beetje "advocaat van de duivel" spelen ?

Het is naar aanleiding van mijn "ontmoetingservaringen" op de stal waar Lazmir, het nieuwe paard van onze Niek stond. Toen wij Lazmir gingen halen, waren er verschillende paardeneigenaren/eigenaressen aanwezig die hun visie op Natural Horsemanship gaven. Wat mij vooral raakte was, dat men aan de ene kant op zich wel toegaf dat Natural Horsemanship een meerwaarde had, maar dat het voor "hen zelf niet meer nodig was", om vervolgens een demonstratie voorgeschoterld te krijgen waarom ze het juist wel zouden kunnen gebruiken.

Het risico van een 2e natuur eigenschap is dat juist die 2e natuur blinde vlekken veroorzaakt. Om je een voorbeeld te geven: wij kennen onze Niek nu bijna 17 jaar. Naar Niek toe hebben we ook een soort van 2e natuur ontwikkeld hoe wij hem als ouders het beste kunnen benaderen. En toch, er doen zich nog steeds momenten voor dat wij onze benaderingswijze bij moeten stellen, en dat we dus niet meer als vanzelfsprekend op die tweede natuur moeten vertrouwen, simpelweg omdat Niek emotioneel ook telkens verder groeit en volwassener wordt.

Terugkerend naar de situatie tussen jouw paard en jouzelf: ik denk inderdaad dat in jullie situatie in een groot aantal situaties één en ander heel subtiel ligt. Maar juist omdat het zo subtiel ligt, heb jij een schat aan ervaringen die je kan helpen om de achterliggende gedachten achter bijv. Parrelli in je bestaande situatie te integreren.

Ik denk dat als je in staat bent om die 2e natuur (die jou zo eigen is) om die eens te her-ijken, dat je dan niet alleen jezelf maar ook je paard gelukkiger maakt. Het ervoor open staan, de belangstelling die je er voor toont, is op zich al een heel belangrijke stap !

Tot slot: jouw uitspraak: "een ervaren grondwerker mag het eens proberen". dat is een valkuil: want er is dan sprake van een interactie tussen die persoon/grondwerker en jouw paard, en daar gaat het niet om. Het gaat om de interactie tussen jou en je paard. Niek is met zijn nieuwe paard als de dood dat hij iets verkeerd zou kunnen doen. Toch is hij degene die het zelf met Lazmir moet gaan doen, dus hij is zelf degene die aan de slag moet. Okay, met hulp en hints van andere ervaren "Parellilisten", maar hij moet het uiteindelijk zelf doen.

Gerard

[niek]

ik had dat met mijn haf.Geloof dat het grammetje meer in lvl 2 aan de orde komt

Pais bedoeld ook niet de menselijke termen die jij aangeeft (voor zover ik het kan overzien)

[Jannepauli]

Eerlijk gezegd denk ik dat ik een aantal zaken niet meer van Parelli hoef te leren - door de vele paardenjaren die ik al achter me heb zijn een heleboel dingen al 2e natuur voor mij. Toch loop ik met m'n huidige paard tegen een aantal zaken aan die ik blijkbaar niet zelf kan oplossen ( of 'verkeerd' benader) en vandaar ook dat ik op zoek ben naar een 'methode' om háár gelukkiger te maken! En misschien is het 'terug naar af, naar de basis' ook voor mij niet zo slecht.

Dag Jannepauli, be welcome. Het feit dat je jezelf afvraagt "Hoe kan ik mijn paard gelukkiger maken" verdient op zichzelf al een compliment en zeker ook respect. Maar mag ik, naar aanleiding van jouw topic, toch een beetje "advocaat van de duivel" spelen ?

Het is naar aanleiding van mijn "ontmoetingservaringen" op de stal waar Lazmir, het nieuwe paard van onze Niek stond. Toen wij Lazmir gingen halen, waren er verschillende paardeneigenaren/eigenaressen aanwezig die hun visie op Natural Horsemanship gaven. Wat mij vooral raakte was, dat men aan de ene kant op zich wel toegaf dat Natural Horsemanship een meerwaarde had, maar dat het voor "hen zelf niet meer nodig was", om vervolgens een demonstratie voorgeschoterld te krijgen waarom ze het juist wel zouden kunnen gebruiken.

Het risico van een 2e natuur eigenschap is dat juist die 2e natuur blinde vlekken veroorzaakt. Om je een voorbeeld te geven: wij kennen onze Niek nu bijna 17 jaar. Naar Niek toe hebben we ook een soort van 2e natuur ontwikkeld hoe wij hem als ouders het beste kunnen benaderen. En toch, er doen zich nog steeds momenten voor dat wij onze benaderingswijze bij moeten stellen, en dat we dus niet meer als vanzelfsprekend op die tweede natuur moeten vertrouwen, simpelweg omdat Niek emotioneel ook telkens verder groeit en volwassener wordt.

Terugkerend naar de situatie tussen jouw paard en jouzelf: ik denk inderdaad dat in jullie situatie in een groot aantal situaties één en ander heel subtiel ligt. Maar juist omdat het zo subtiel ligt, heb jij een schat aan ervaringen die je kan helpen om de achterliggende gedachten achter bijv. Parrelli in je bestaande situatie te integreren.

Ik denk dat als je in staat bent om die 2e natuur (die jou zo eigen is) om die eens te her-ijken, dat je dan niet alleen jezelf maar ook je paard gelukkiger maakt. Het ervoor open staan, de belangstelling die je er voor toont, is op zich al een heel belangrijke stap !

Tot slot: jouw uitspraak: "een ervaren grondwerker mag het eens proberen". dat is een valkuil: want er is dan sprake van een interactie tussen die persoon/grondwerker en jouw paard, en daar gaat het niet om. Het gaat om de interactie tussen jou en je paard. Niek is met zijn nieuwe paard als de dood dat hij iets verkeerd zou kunnen doen. Toch is hij degene die het zelf met Lazmir moet gaan doen, dus hij is zelf degene die aan de slag moet. Okay, met hulp en hints van andere ervaren "Parellilisten", maar hij moet het uiteindelijk zelf doen.

Gerard

Wow... wat een wijze woorden.. ik ben er even stil van, en, heel eerlijk, zelfs een beetje ontroerd dat een 'vreemde' zo helder en met warmte de vinger op de 'zere' plek weet te leggen. Dank je wel Gerard, je hebt veel herkend en daardóór heb ik het ook weer gezien.. en duidelijker dan voorheen. Zo'n lampje heeft iemand af en toe wel nodig

Het is waar, als je veel met paarden werkt ontstaat er een blinde vlek, nog niet eens zozeer in je omgang met hen, maar in je analyserend denken. En het is juist zo dat ik in principe zo graag 'mijn opties open wil houden' en persé niet in een ingeslopen patroon wil terecht komen.
Misschien ligt dat ook wel aan de basis van mijn 'onderzoeksdrang' naar nieuwe wegen.

Even helemaal off-topic: wat is dit een fijn forum! In die anderhalve dag dat ik hier meelees en schrijf, heb ik al meer dingen opgedaan dan elders. Stof tot nadenken! En jullie zijn ook allemaal zo aardig!
Ik heb het gevoel dat ik me dan ook wat kwetsbaarder kan opstellen want het best wel vermoeiend om het allemaal in je eentje te moeten weten en dat de buitenwereld verwacht dat je het ook allemaal weet. Misschien is het daarom héél goed dat deze dame naar Level 1 (slik) gaat en afstand neem van mijn hoogste regionen dressuur!

[Evenaar]

Oh ik herken me helemaal in je stukjes Janepauli, ik had precies die ideeen en tijwels voor ik aan Parelli begon! Eerlijk gezegd had ik een soort weerstand tegen Parelli (kwam door een paar Parelli-extremisten) en vond ik dat mijn eigen mengelmoes van NH ook heel goed ging. Ook ik wilde het liefst alles samen met mijn paard doen, net zoveel geven als nemen en helemaal gelijkwaardig zijn. Maar mij lukte het niet, Fenna had door dat ik een beetje zoekende was naar de juiste balans en toen begon de 'strijd' om het leiderschap.... Gelukkig is ze niet gemeen of heftig, maar met kleine subtiele dingetjes liet ze toch merken dat ze niet zoveel respect had voor mij.

Toch maar met Parelli begonnen, vooral vanwege het feit dat je bij dit systeem eindeloos door kan leren sprak mij erg aan. Alle andere methodes houden erg snel op naar mijn idee. Het was wel even moeilijk om je weer helemaal beginner te voelen in L1, helemaal opnieuw de basis leren pffoeh!
Nu zijn we begin L2 en het gaat best lekker, er zijn al heel veel verbeteringen in onze communicatie en nog even en we komen op het punt waar ik altijd zo graag wilde zijn, het echt samen spelen @ liberty. Alles lekker samen doen, in harmonie

Ik ben echt blij dat ik ermee begonnen ben, ook al was het even moeilijk in het begin

[P a i s]

Pais bedoeld ook niet de menselijke termen die jij aangeeft (voor zover ik het kan overzien)

Nee haha ik bedoel dat je paard zich ook aan mensen moet aanpassen om een relatie aan te gaan. Maar dat geldt ook voor ons, wij zullen ons ook moeten aanpassen. En het 'in de maling nemen' waar je het over hebt zie ik als dominantie spelletjes. "weet jij het goede antwoord om mijn vraag?"

[Corine]

@ Jannepauli; Er is in Friesland een vereniging die gelijkwaardigheid nastreeft tussen ruiter en paard. Die vereniging heet 'het Voetpad" te vinden via Google. Wellicht dat dat is wat je zoekt.

Ik heb mezelf eerst breed georienteerd voordat ik mijn Level 1 pakket heb gekocht. Volgens mij is het belangrijkste waar ik op dit moment aan werk een goede communicatie tussen mij en mijn paard waardoor we elkaar beter begrijpen (dit werkt dus twee richtingen op!!). Ony is erg dominant. Bij mij werkte het gelijkwaardigheidsprincipe niet, ik kon echt merken dat ze zich er niet prettig bij voelde. Via Centred Riding kwam ik sterk in aanraking met focus bij mijzelf en minder op mijn paard. Hier reageerde Ony heel goed op en werd veel rustiger en stabieler. Nu dus aan het werk met communicatie, en ooit.... zwijmel...

[Corine]

O ja, ik heb trouwens nog een Level 1 pakket te koop dus mocht je interesse hebben

[niek]

gadver heel die site lijkt wel gemaakt om pnh zwart te maken.WAt een gigantische bull staat daar op zeg damn.Ook dat lettertype om gek van te worden

[Brenda]

gadver heel die site lijkt wel gemaakt om pnh zwart te maken.WAt een gigantische bull staat daar op zeg damn.Ook dat lettertype om gek van te worden

Niek wat mis ik? Welke website bedoel je?

[Brenda]

gadver heel die site lijkt wel gemaakt om pnh zwart te maken.WAt een gigantische bull staat daar op zeg damn.Ook dat lettertype om gek van te worden

Niek wat mis ik? Welke website bedoel je?

Laat maar ik heb het al gevonden

[niek]

http://www.nh.cybercomm.nl/methods.htm voor de gene zonder google .Lees en huiver

[Corine]

Ik ben het zeker niet eens met wat zij beweren over Parelli!!!!!!!!!!!!
Zij gaan meer uit van de Klaus Hempfling methode die een andere insteek heeft dan Parelli. Ik denk dat als je je aan het orienteren bent het goed is om ook eens een dergelijke methode naast die van Parelli te leggen en te kijken wat je het meest aanstaat......