Ik had ooit eens zo'n paardenwensenlijstje waarop zo in de top drie in kapitalen geschreven stond: 'GEEN MERRIE'.
Nou ja, driemaal raden.
Wente is geweldig, echt een typisch meisje meisje, zo ontzettend penny dat je bijna denkt dat ze het erom doet. Heerlijk paard! Maar... die hengstigheid.
Ik ben benieuwd, hoe doen jullie dat?
Wente is normaal gesproken een een hele vlotte LBE.
Heel sensibel en alert, enorm uitbundig, slim en voorwaarts. Ze wil altijd dingen doen (weet ook vaak dingen beter) en is altijd supergemotiveerd!
Maar als ze hengstig is lijkt ze in een pot stroop gevallen.
Alles gaat dan op z'n mañana mañana en focus is echt ver te zoeken. Ze kan dan úren op het erf staan tutten, is oneindig geduldig, maar bijvoorbeeld een fatsoenlijke send moet ik écht m'n best voor doen. Waar ze normaal gesproken gewoon op fase 1/2 reageert moet ik dan vaker opbouwen naar fase 3.
Het is nu zo dat ik dingen anders plan als ze hengstig is. Dan gaan we even niet handpaarden, tutten we wat meer en verzin ik meer stilsta-spelletjes.
Ik pas mijn vragen dus wel wat aan aan, maar wil dan wel dat ze probeert zo goed mogelijk te antwoorden.
Dat is trouwens ook wel omdat Wente pas 3,5 jaar is en ik haar vorige winter volledig groen kocht. Ze pakt alles zo ongelooflijk snel en makkelijk op dat ik haar de ruimte wil geven om grenzen aan te geven.
Na zo'n hengstige periode merk ik het ook echt aan haar als het 'over' is. Ze was van de week heel plakkerig, gisteren weer bijgetrokken en vandaag echt extreem uitbundig, superfijn wilde en snelle spelletjes met haar gespeeld. Het lijkt haast alsof ze zelf dan ook opgelucht is.
Hoe zijn jullie merries als ze hengstig zijn, en hoe gaan jullie hiermee om?
Bladwijzers