Ik denk dat paardvriendelijkheid en veel buiten kunnen staan met soortgenoten inderdaad een must is. Maar wat Saar zegt van sociaal contact en vele uren daar kunnen doorbrengen is ook heel waardevol.
Ik denk dat ik wel de nh-visie beetje zou meegeven vanaf heel jong al en liefst ook een manege zoeken waar ze wat die gedachte uitdragen.
Zelf vind ik het jammer dat ik teveel jaren ben blijven hangen in minder paardvriendelijke instanties omdat ik nergens beter wist ondanks dat ik me er niet goed bij voelde. Wat misschien ergens ook wel weer gemaakt heeft dat ik uiteindelijk toch heb doorgezet met NH want dat was ook echt niet rozegeur en maneschijn met een extreme LBI om mee te beginnen en een omgeving die me voor zot verklaarde.
Bladwijzers