Ervaringen met de game of energy

[senta]

Tja, hoort dit nou bij gymnastiseren of ergens anders?
Maar anyway, ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met de game of energy.

Een paar weken terug hadden Moon en ik les van Liesbeth en die vond vooral de energie ontbreken. Daar had ze een goed punt. We zijn dus aan de slag gegaan met energie.ze liet me Moon's energie een cijfer geven. Waarvan ik dacht dat het een 7 was vond Liesbeth meer een vijf. Kortom, ik mocht wel wat meer vragen. We hebben gespeeld met een question box. Afwisselend voltes linksom en rechtsom door de box. Kwart volte voor de box terug naar stap en dan in de box aanspringen in draf of galop en van te voren bedenken dat voor bv een 7 gaat. En doorgaan met vragen tot je ook die 7 krijgt en dan onmiddelijk stoppen met vragen.
Dat werkte als een trein! Ik heb het erna nog een aantal keer herhaald. En ook regelmatig gewoon alleen maar follow the rail in bv een draf op tempo 7 en daarna juist weer schakelen, terug naar vijf, door naar acht. Dat laatste deed ik gisteren ook buiten, ook daar is hij nu veel voorwaartser geworden.

Allemaal prachtig natuurlijk, maar het levert ook weer puzzels op. Overgangen terug rijden naar stap of halt worden er veel moeilijker door, als Moon eenmaal lekker in een stevig ritme zit wil ie er niet zo graag meer uit. En soms zijn zaken als correcte stelling en buiging ver te zoeken. Punten natuurlijk voor volgende Liesbethlessen, maar ik ben ook benieuwd naar jullie ervaringen.

[Gilraen]

Voor Wico en mij werkt de game of energy ook heel goed.(We gingen van altijd fase 3 om sukkeldrafje te krijgen op cirkel naar enkel wijzen voor een galop die me graag werd aangeboden). Ik deed meestal paar korte sessies ermee spelen en dan is knopje 'vooruit' gevonden. Ik merkte dat ik ook beetje meer energie in mijn lijf blijf voelen als ik er echt mee gespeeld heb en dat Wico ook moeilijker terugkomt. Ik doe nog wel energie laag, maar als ik vergelijk met bv gewoon circle game ofzo dan kan ik echt 'uit' en met game of energy is het meer alsof de motor nog stationair draait zeg maar . We moeten eigenlijk zodra ik terug kan spelen hierin eens doorpakken om te vragen dat hij het wel langer gaat volhouden met mij in neutraal. Ik merk ook als ik er een tijdje niet meer mee bezig ben, dat hij weer veel minder responsief werd.

Nu daar is dan ook een goede oefening voor van Karen Rohlf en dat is dat je terwijl je het ene doet (bv draf van 7) bereid je het andere voor (we gaan stappen of galopperen of...) en dan probeer je al te denken en voelen aan het nieuwe wat je gaat doen, maar nog niet doen. Het "are you ready....but wait" principe. En dan op een bepaald punt zeg (en signaal je) "ja nu". Wat ook goed om te realiseren is, is dat bv een overgang naar de stap vanuit Karens idee niet zozeer energie omlaag is, maar energie mag blijven en je rijdt vooruit in de stap. Dus als je erop zit ga je het ritme en gevoel van de stap zoeken binnen die draf (weer het "wait for it") en dan ga je naar de stap gaan. Het idee van energie lager beetje loslaten. Het was me duidelijk tijdens de clinic maar nu ik het opschrijf weet ik niet of het wel duidelijk uitgelegd is.

[Gilraen]

Correcte stelling en buiging zou ik afwisselen: misschien tempo laten vallen om die te bekomen (sacrifice to get what you really want) en dan vandaaruit weer naar het juiste tempo gaan (en eventueel die buiging en stelling opofferen). Als je die twee afwisselend kort na elkaar vraagt, gaan ze vanzelf combineren tot samen.

[Yulia]

Bij een overgang rijden zie je vaak dat een paard z'n eigen kromming aanneemt. In een hoger tempo is het nog moeilijker om recht te blijven in de overgang. Een gebalanceerde overgang maken is een oefening op zich, zoals Gilrean ook schrijft.

Als een paard in een hoger tempo loopt, gaat dat vaak gepaard met meer op de voorhand. Dat maakt het moeilijker om een overgang terug te maken. Ik zou gaan oefenen om met de dezelfde energie in verschillende tempo's te rijden binnen dezelfde gang. Dat helpt goed voor overgangen.

[senta]

Bij Moon zie je juist dat hij minder op de voorhand gaat lopen als je met meer energie rijdt. Meer energie is niet per definitie natuurlijk een hoger tempo,maar in ons geval mocht het tempo wel omhoog.
Isoleren doe ik inderdaad ook, met minder energie kan hij wel correct gebogen lopen. Ook zijgangen kan ie dan heel erg goed. Hopelijk lukt het om dat nog een keer naar elkaar toe te rijden en te combineren.

[promptertje]

Energie en tempo zijn inderdaad niet 100% gelijk. En ook kun je hier mooi het Parelli-principe "go equals who" gaan toepassen - de energie moet net zo makkelijk omhoog als omlaag gevraagd kunnen worden. Maar ook een overgang terug moet met energie gemaakt worden, anders is het meer een soort "instorten" in plaats van een vloeiende overgang. Ach ja, goed paardrijden is zo simpel nog niet, en dat houdt het nu juist zo spannend

Sinds haar eerste bezoek aan Nederland ben ik het "energieconcept" van Karen Rohlf gaan toepassen, of beter gezegd "het cijfer-geef concept". Dat helpt echt om te verbeteren - geen genoegen nemen met een vijfje of zesje , altijd naar hoger streven

[Evenaar]

Fijn topic! Ik baalde dat ik Liesbeth had gemist op de Equiday, en was blij met haar duidelijke uitleg in het magazine, maar dit helpt net een beetje extra
Ik wil er deze week ook mee aan de gang gaan, eens zien of ik het voor elkaar gepuzzeld krijg zonder hulp...

[senta]

Eergisteren heb ik gemerkt met Moon dat wanneer we schakelen binnen de draf en dat niet te abrupt doen, hij wel fijn mijn hand op zoekt en een nette buiging aanneemt. Met niet te abrupt bedoel ik vanuit een 7 naar een 6 of 5, dan weer vanuit 6 naar 8 bv. Maar niet bv van een 8 naar een 3. Of andersom. Hij blijft dan heel licht en alert reageren. Een overgang naar stap gaat dan ook beter. Spelen met energieniveau's in stap vind ik trouwens een stuk lastiger dan in draf. Hoe is dat bij jullie?

Doe ik de oefening met wisselende overgangen op een bepaald punt dan krijg ik al snel een drammerige Moon. Hoewel het goed gewerkt heeft om ons wakker te schudden ga ik daar nu wat voorzichtiger mee zijn. T'is meer iets om heel af en toe te doen als ie dreigt in te storten qua energie denk ik.