Ervaring met voeren (en zelf telen) van voederbieten

[tschat]

Zijn er mensen op dit forum die voederbieten voeren aan hun paard(en)? ik las dat het een nogal ondergewaardeerd gewas is, wat goede eigenschappen bezit voor paarden; niet te veel voedingswaarde, niet zo rijk aan suiker, vezelrijk (voor de broodnodige cellulose) en omdat ze niet zo makkelijk 'wegeten' goed als tijdverdrijf.

Daarbij ben ik ook benieuwd naar ervaringen wat betreft het telen van dit gewas; is het succesvol / makkelijk te telen? hoe lang is hun bewaartijd e.d. Het lijkt mij nl erg leuk, indien ze geschikt zijn voor paarden, deze bieten zelf te telen.

Ik ben benieuwd naar jullie ideeen en ervaringen, en lees jullie reacties wederom graag !

Thekla

[tschat]

Niemand (van degene die dit gelezen heeft) die voederbieten voert of teelt?
Voor degene die dit een leuk/interessant topic vinden:
Vandaag sprak ik mijn buurman die nog wel het een en ander van paarden, verzorging etc weet (hij heeft les gegeven op Helicon en daar de paardentak opgezet in de jaren '90 en geeft altijd nog menlessen). Voederbieten zijn in zijn algemeenheid inderdaad een zeer ondergewaardeerd voedergewas, dat komt mede door de moeilijkheid dat de voederbieten zo groot worden dat er geen machines bestaan die geschikt zijn ze te rooien, aldus de buurman..

Hij teelt ze zelf voor zijn schapen en geiten (hij heeft geen paarden). Onze percelen hier, worden gescheiden door een greppel. Na het rooien gooit hij de bieten in de greppel en bedekt ze met aarde/compost om ze te behouden voor de winter.

Weet niet of alles klopt, heb het niet geverifieerd

[whoopie]

Toen ik je bericht las dacht ik al he niet zoveel suiker, van wat ik wist is de helft van de bieten suiker, ik weet dat ze op een oude pensionstal waar Whoopie stond gevoerd werden, toen schrok ik daarvan en heb ik gevraagd ze daarom niet meer te voeren.
Even op google en dat kom ik idd dit tegen:

Voederbieten bestaan op droge-stofbasis voor
ca. 50% uit suikers en worden gekenmerkt door
een hoge energie-inhoud (1035 VEM/kg ds) en
een laag eiwitgehalte (84 g ruw eiwit/kg ds).

Hier gelezen: edepot.wur.nl/34026

Ik kom overigens wel verschillende gehaltes tegen, dat is dan weer verwarrend, welke info klopt.

Afijn voor mij een reden om het niet te voeren, wat zou het toevoegen , past het in het natuurlijk dieet van een paard? Dat soort vragen zou ik mijzelf stellen.

[tschat]

Goh, ja dat verbaast me inderdaad, ik weet niet meer wat ik gelezen heb, maar zéker niet zo'n hoog suikergehalte!
Nee dan is het zeker geen optie..
Ik ga nog eens op zoek naar (hoop ik) betrouwbare info. Het klopt wat je zegt over al de tegenstrijdige info die er te vinden is. Jouw bron lijkt me wel betrouwbaar trouwens
En over het natuurlijk dieet, goede opmerking vind ik. Al is dat niet heel eenvoudig te evenaren in ons gecultiveerde land met kleine percelen met vaak eenzijdige begroeiing erop, vandaar dat ik naar goede alternatieven zoek ook als tijdverdrijf wanneer ze niet in de wei staan. Achter ons wordt een deel van het (wilgen/peppel) bos gerooid, wil bv ook takken in de paddock geven zodat ze lekker kunnen knagen.

Dank voor het meedenken Janneke!

By the way; mócht je nog pruimen willen (zien hangen ) ? Now is the time !

[whoopie]

Ja goed voeren blijft moeilijk hoor dat vind ik ook, wilgentakken zijn wel super trouwens vooral ook in de winter.
Ja ik wou al even contact opnemen kom zeker langs, ook om je paarden te bewonderen ook maar dan moeten ze er wel eerst zijn natuurlijk . Slaap je nog wel goed van de spanning???

[tschat]

hihi, leuke vraag...ben iets te onrustig om écht lekker te slapen. Vol verwachting klopt..nouja, bonkt mijn hartje.. , maar zoals ik je al per mail schreef, Toril komt donderdagnacht, dus nog maar 3 nachtjes onrustig slapen....Donderdag komt ook Hilde, een Noorse dame van nu 26, die we tijdens onze camperreis door Europa in Noorwegen hebben ontmoet. Ze is eerder (2010) eens 6 weken bij ons geweest en met ons naar Portugal meegegaan. Na 4 jaar gaan we haar weer zien. Ze heeft Asperger (licht autistisch) en ik vind het enorm leuk dat ze de paardjes gaat ontmoeten. Het is 'toevallig' dat ze, Hilde en de paarden, op bijna hetzelfde moment komen.Toen ze in 2010 bij ons was, was ik nog niet zo actief 'in de paarden', en later heb ik wel eens gedacht dat dat zo een leuke aanvulling geweest zou zijn. Zie hier: het gebeurt alsnog. Ik ben heel erg benieuwd hoe zij op elkaar gaan reageren. Interessant...

Ik vroeg me toch af, waar heb ik het gelezen van de voederbieten, ik vond het weer: op de Hartog kennisbank.

[Jorunn]

Wij hebben een aantal jaren een klein hoekje voederbieten gehad. De paarden vinden ze erg lekker als ze er eenmaal aan gewend waren. Ze krijgen nu 's winters af en toe een suikerbiet om te knagen.
Voederbieten zijn redelijk lang te bewaren in een koele omgeving. Je kunt ze ook per voorbeurt rooien, dat is handiger voor bewaren. Ze zijn wel gevoelig voor vorst dus voor die tijd rooien en vorstvrij opslaan. De suikerbieten kunnen we bij vorst goed houden met stro en doek, maar voederbieten bevatten meer water dan suikerbieten dus het is de vraag of die ook op die manier goedblijven.
Mocht je verdere vragen hebben, roep je maar.

[tschat]

Dank je wel! Doe ik zeker!

[tschat]

Toen ik net aan het googlen was op 'wanneer voederbieten rooien' stuitte ik op mijn NHtopicje van ruim twee jaar geleden en al het idee had voederbieten te telen. Grappig. Toen nog niet gedaan, dit jaar wel. Inmiddels zijn ze behoorlijk groot, en ik laat ze nog zitten tot er vorst voorspelt wordt zoals Yorunn al schreef, dan moeten ze eruit.
eerder zo: ze ontkiemden vrij gemakkelijk.
foto 3(10).jpg

nu zo:
IMG_5093.jpg
IMG_5092.jpg

Ben benieuwd hoe ze de paarden smaken straks

[Marja]

Leuk om te zien!

[Jorunn]

Zo die zijn goed gegroeid!
Mijn schoonzus maakt ze altijd helemaal schoon na het oogsten, dan bleven ze langer goed.

[Gilraen]

Ow dit topic totaal gemist. We kochten ze vroeger voor de paarden bij een boer. Het verschil in suiker kan volgens mij liggen aan het verschil tussen voederbieten en suikerbieten (niet hetzelfde, maar wordt vaak verward met elkaar). We gaven de paarden elke dag 1 biet. Ze knabbelen er even aan, maar echt tijdverdrijf is het niet. Ze zijn op 10min echt wel verdwenen. Bewaren deden we ondergronds tegen de vorst en dan konden we ze best een tijdje bewaren. Hoelang precies weet ik niet meer. De boer doet het niet meer, een vriendin haar paps is ook boer en ze hebben elk jaar bieten over en die krijg ik dan. Tegen dan zijn ze niet zo goed meer te bewaren, maar dan voer ik er toch nog een paar weken.

[tschat]

Goh, in 10 minuten zo'n grote biet kan je idd geen tijdverdrijf noemen..we'll see!

[Jorunn]

DSC_2336.jpg
Thekla, je hebt meer voederbietcollega's

[tschat]

Wat leuk Jorunn dat je dit hier plaatst! Superleuk dat je eraan denkt ! En wat een hoeveelheden bietenteelt zeg !
Ik had eens gelezen dat door de moeilijkheden met het rooien de biet uit de gratie was geraakt (plus de gevoeligheid voor m.n te nat weer geloof ik) en dat er inmiddels mechanische oplossingen waren gevonden. Leuk om te lezen, wist niet dat de bieten vroeger van die weelderige vormen had en dat dat de reden was voor de problemen met het rooien. De bieten die ik heb zijn natuurlijk ook veredeld en zijn inderdaad vrij glad en ovaal. Het verhaal doet me een beetje denken aan al de wortels en aardappels en andere groenten die we op de bio(dynamische) boerderijen rooiden tijdens onze reis; grappige vormen die je in de supermarkt niet tegenkomt...maar dat is om andere redenen natuurlijk...(voor het oog van de consument)