Dat onderbuikgevoel...

**TwarresNoah** · 30-10-14, 14:18

Ken je dat gevoel, je gaat met heel veel zin naar je paardje want de dag daarvoor ging het ook zo goed!! Je komt aan je word vrolijk begroet, maar iets zegt je dat je niet teveel moet vragen. Je paard is niet vervelend, hij loopt vrolijk mee maar alles in je roept: "nee niet vandaag, laat hem maar even staan!"
Ik weet niet waar het vandaan kwam maar mijn hele gevoel riep dat ik hem met rust moet laten! Daar luister ik natuuurlijk naar, ik heb dat niet voor niks... maar waar het vandaan komt weet ik niet...
Ik was gewoon benieuwd of anderen dit ook herkennen en is dit dan luisteren naar jezelf of naar je paard?

**Cora** · 30-10-14, 14:29

Absoluut heb ik dat ook. En ik luister daar tegenwoordig ook eigenlijk altijd naar, want het heeft me al meerdere keren ellende opgeleverd als ik er overheen stapte.

Ik denk dat het echt bij het paard kan liggen, maar soms heb je zelf net niet de juiste "vibe" en ik denk dat het ook de combinatie kan zijn. Als ik met teveel enthousiasme kom en hij is "nog niet helemaal zover", maar ik heb te weinig geduld om hem van daaraf "op te halen", dan matcht het gewoon niet.

En bij het ene paard zal je het makkelijker dan toch op kunnen pakken/ aan kunnen passen, en bij het andere moet je soms gewoon zeggen: volgende keer. Misschien vandaag een knuffelsessie, of een beetje masseren/ tuttelen, of gewoon helemaal niks.

**saar** · 30-10-14, 20:54

Grappig dat je dat schrijft, want ik heb het eigenlijk nooit meer. Vroeger wel, zeker met Wick.

**promptertje** · 30-10-14, 22:03

Ik noem het zelf geen onderbuikgevoel. Ik kan wel een plan hebben, maar als ik mijn paard "lees" en zie dat mijn plan niet gaat werken, dan stop ik of ga wat anders doen. Het is dus geen intuïtie van mijn kant, maar het reageren op de signalen (vaak subtiel) die mijn paard afgeeft

.

**NickySophie** · 30-10-14, 22:15

Ik had dit in begin met Senseo, zij heeft nogal angst voor mensen.
En liep bij zien van halster gelijk rechtsomkeert.
Toch ben ik door gegaan tot ik haar had, en kort iets gaan doen (bij voorkeur iets leuks) en daarna weer laten gaan.
Zij zegt in eerste instantie Nee, maar diep van binnen wilde ze heel graag. Maar angst had de macht.
Nu als ze zou kunnen roepen zegt ze keihard JA.

Verder zeggen mijn pony's eigenlijk nooit nee.

**Bowen** · 30-10-14, 22:32

Met de heren heb ik dat eigenlijk nooit. De gewone afwisseling tussen gewoon samen fijne tijd doorbrengen en "werken" is genoeg voor hun om eigenlijk nooit een "niet zo'n zin" vibe te geven. Maar het zijn beide dan ook erg open, mensgerichte, vrolijke snuiters

Bij Athena heb ik dat wel soms, die kan wat hormonaal zijn waardoor ze zo'n "geen zin in dingen moeten" vibe geeft. Vaak kies ik er dan voor om gewoon wat tijd samen door te brengen, even wat wandelen, hangen, grazen e.d.. Ik kan er wel doorheen gaan, gewoon met haar aan de gang gaan(ze komt ook gewoon bij me en komt in het halster), maar dan heeft ze veel sneller een "zure" uitdrukking en vindt ze het al snel moeten ipv samen wat doen. Dat is dus zonde, probeer ik te voorkomen, gebeurd het wel dan rond ik het af met iets dat ze makkelijk kan en ga alsnog iets anders doen dan spelen. Soms krijgt ze door zo te handelen toch nog een "gaan we spelen" vibe, maar lang niet altijd ga ik daar echt op in. Ga dan niet altijd actief spelen met haar, maar eindig gewoon met een lekker hapje voer en terug zetten. Volgende keer beter, leave them wanting more

**sandra** · 30-10-14, 22:35

Jan heeft heel veel intuïtie. Bij mensen, maar zelfs bij paarden zit hij er zelden naast. Hij voelt emoties feilloos aan. Bij mij is dat lang niet zo ontwikkeld. Ik heb al moeite met mijn eigen emoties herkennen, laat staan die van anderen. Ik denk dat sommige mensen Veel intuïtiever en sensitiever zijn dan anderen.zou dat wellicht ook tot uiting komen in je humanility. Jan is een echte lbex, en ik neig naa rbi.

**TwarresNoah** · 31-10-14, 00:08

Dat is leuk om allemaal te horen! Fijn saar om te horen dat dit op een dag misschien weg gaat! En leuk om te horen dat het met mijn intuitie te maken heeft!
Vind het igg facinerend om allemaal te lezen!!

**whoopie** · 31-10-14, 15:37

Ja mijn paard heeft niet altijd zin om iets te doen maar dat is meer gerelateerd aan voer, als ik er ben mogen ze op de wei en krijgen ze hooi, ze hebben altijd honger, dus gaat ze liever eten dan iets met mij doen. Voor de rest heb ik niet zo zeer een onderbuikgevoel maar reageer ik meer op signalen zoals Ans schrijft, Whoopie kan heel duidelijk zijn, en ook wanneer ze bepaalde gedragingen vaker laat zien dan trek ik daaruit mijn conclusie. Overigens is het bij mij niet zo dat wanneer Whoopie geen zin heeft dat betekent dat we niets gaan doen, soms knapt ze er lekker van op als we samen wat ondernemen en loopt ze gezellig met de oortjes naar voren naast mij.

**Jossie** · 31-10-14, 19:31

Ik hoop een ding Floor, namelijk dat je altijd zult luisteren naar dat onderbuikgevoel! Jouw onderbuikgevoel is namelijk iets wat je ontwikkelt en (gelukkig) van nature al hebt met Twarres en Noah. Waarom zeg ik dit, omdat ik thuis (met mijn kinderen en dieren) en op mijn werk niet zonder mijn onderbuik kan

. Dat gevoel maakt namelijk het verschil tussen ergens aan voorbij gaan omdat het op dat moment niet belangrijk lijkt of mooi op tijd ergens op anticiperen. Zo was het mijn onderbuik die zei dat Kate niet goed was, op basis van niet hinniken naar me: VA laten komen en ze bleek fors spierbevangen te zijn. Ook met mijn kinderen heb ik dit soort voorbeelden

.

Laatst zag ik een topic van je over het werken met lichaamstaal in je vak, dat ligt echt in het verlengde van je onderbuikgevoel. Want bij een imponerende of agressieve patiënt zal je onderbuik vaak je reactie bepalen, op basis daarvan gebruik je onbewuste lichaamstaal en voorkom je vaker incidenten. Ga in je in dat soort situaties uit van "theorie" uit de boeken en doe je wat je is aangeleerd, maar niet past bij wat je voelt op dat moment, ben je met een mooi woord incongruent. Ofwel, je bent niet echt, niet jezelf en speelt toneel. Dieren prikken daar feilloos doorheen, maar de gemiddelde patiënt ook

.

Oeps, heel verhaal en vermoedelijk off-topic

. Maar wel belangrijk voor je opleiding en vakgebied, dus wil ik het je toch meegeven!

**TwarresNoah** · 01-11-14, 08:45

Dat is zeker een heel verhaal! Maar goed om te horen! Ik zal naar mijn onderbuikgevoel blijven luisteren!

**anneverron** · 10-12-14, 00:11

zeker weten.
Verron geeft gelukkig heel duidelijk aan wat hij vind. als ik niet lekker in mijn vel zit of chagrijnig ben en niet met de juiste intentie naar hem toe loop, loopt hij weg. zo word ik op mijn eigen houding gewezen en kan ik het veranderen of besluiten morgen terug te komen.