Paard in begrazingsgebied

[xLaura]

Hallo NH'ers!

Voor mijn 18 jarige merrie zoek ik een mooie plek om haar een stukje vrijheid terug te geven.

Okido is gediagnosticeerd met synovitus, dit houdt in dat ze altijd met een bepaalde pijn en stramheid in haar lijf loopt. Ook is ze aan het herstellen van een peesblessure. Qua arbeid, grondwerken, buitenrijden, kunnen we niets meer. Ik vind het niet eerlijk naar haar toe om haar op een pensionstalling te houden waar ze overdag de paddock in gaat en 's nachts op stal. Bovendien wordt ze hier niet gelukkig van.
Ookal loopt ze 90% van de tijd niet goed, ze heeft nog ontzettend veel levenslust. Daarom ben ik me aan het oriënteren op andere mogelijkheden, en zoek ik nu een plek waar ze wat meer de vrijheid heeft. Dan bedoel ik niet één hectare weiland, maar meerdere hectares waarop ze kan lopen. Bijvoorbeeld een begrazingsgebied o.i.d.

Zijn er van dit soort plekken waar gedomesticeerde paarden kunnen en mogen lopen? Alle tips en ideeën zijn welkom!

Groetjes, Laura

[Dyonne]

Zou iets als Mariahoeve geen optie zijn? Overigens omdat hier staat en niet op Vraag en aanbod mag een discussie wel neem ik aan.
Ik vind dat je er heel sterk aan moet denken dat een paard niet beter wordt van 'op rust'. Hoe ga je in de gaten houden of het gaat? Een paard is een bewegingsdier, als dat pijn/ongemak laat zien in beweging is er echt wat aan de hand.

[xLaura]

Bedankt voor je reactie Dyonne. Ik ga meteen de Mariahoeve opzoeken.

Los van de peesblessure is de synovitus ook niet iets wat is op te lossen. Dit is chronisch en wordt alleen maar erger. Nu wandel ik met haar, maar dit gaat niet goed en is bovendien niet voldoende voor haar geestelijke gesteldheid.
Het moeilijke aan de hele situatie is wanneer kan ze lichamelijk niet meer, en wanneer is ze ook geestelijk op? En waar trek ik de grens?

Ze is ontzettend vrolijk, alert en gaat graag mee. Ze verveelt zich op het moment kapot, en wordt compleet onhandelbaar als ik haar mee neem om te wandelen. Ze is één bonk energie. Op dat moment zie je ook niets aan haar. Totdat de adrenaline weg is en ze weer loopt zoals ze deed. Ze loopt niet kreupel, wel heel stram en stijf.

Daarom zoek ik nu een tussenweg. Haar lange tijd om mijn pensionstalling houden is geen optie, ze wordt hier doodongelukkig. Maar haar in laten slapen terwijl ze nog zo graag wil, is ook geen optie. Daarbij wil ik daar liever nog niet aan denken.

[Maritje1991]

Ik vind het wel heftig om een paard met pijn wat nooit meer minder wordt te verhuizen. Ik wordt er eigenlijk heel verdrietig van.

jij wil niet aan inslapen denken, in belang van wie? Je zegt zelf dat ze elke dag pijn heeft en ze nooit meer beter kan worden, dat is nog al wat. Zeker omdat je haar dus steeds moeilijker de gaten kan houden, hoe heb je dat in gedachten?

[Pocalover]

Ik weet niet of de 24uurs wei van de Mariahoeve geschikt is voor een paard met pijn. De kudde maakt heel wat meters op een dag hoor.

[Maritje1991]

Ik weet niet of de 24uurs wei van de Mariahoeve geschikt is voor een paard met pijn. De kudde maakt heel wat meters op een dag hoor.

Zoals het hoort een paard met pijn kan daaraan niet mee doen en zal misschien dan snel afgezonderd raken?

ik hoop dat je een goede beslissing kan maken voor je paard.

[Dyonne]

Roos, dat is op elke locatie met ruimte. Ook mijn reden om inderdaad aan te geven dat ik mij afvraag of het eerlijk is dit nog te willen met een paard dat altijd stijf en stram is. Daarnaast een peesblessure (die waarschijnlijk secundair ontstaan is).
En hoe graag wil ze, en hoeveel is on adrenaline.
Mijn merrie ging ook altijd graag mee..

[xLaura]

Ik nodig je uit Marit om te komen kijken. Als jij namelijk de beslissing voor mij kan maken, graag.
Zoals ik schrijf loopt ze stram. De dierenarts noemt het vergelijkbaar met blaren op je voeten, of een steentje in je schoen.

Het is voor mij heel duidelijk dat een paard met pijn geen optie is. Maar wanneer is de pijn te hoog om een beslissing zoals deze te nemen?
Daarbij kijk ik heel goed naar mijn paard. Ze is ontzettend levendig, vrolijk en alert. Ze is een bom energie.

Als je haar ziet, zie je geen paard dat niet meer kan of wil. Vandaar dat ik naar een andere oplossing zoek.

Een beslissing over leven of dood hoor ik helemaal niet te maken. Maar ik ben me er bewust van dat het houden van een paard misschien wel helemaal niet ethisch te verantwoorden is.
Ik probeer de juiste keuzes te maken voor haar, maar dat is bijzonder zwaar. Ik zou het erg vinden als mensen denken dat ik niet handel in wat het beste is voor haar.

[NickySophie]

Misschien moet je verhaal van Marit en wonder even lezen.
Ik ga volledig in mee met wat Marit zegt ! Al snap ik ook dat die stap giga moeilijk is.

[Pocalover]

Ik zeg het omdat ik de kudde ken. Al jaren. Ik ben er iedere dag. En het is hemel op aarde maar het is een belasting voor paarden. In goede conditie is het goed te doen en anders vind ik het echt zwaar.

[Maritje1991]

Ik weet hoe moeilijk t is. Maar het is op elk moment moeilijk. Ik heb de keuze gemaakt omdat ik persoonlijk vind dat als ne van te voren weet dat het nooit meer beter wordt en je paard pijn echt slecht loopt en dus pijn heeft (op blaren lopen is pijnlijk) je niet egoïstisch mag zijn en voor het paard moet kiezen.
Mijn persoonlijke mening.

ik had Wonder niet meer willen verhuizen, daar was ze niet toe in staat.

[xLaura]

Vandaar mijn uitnodiging Marit.
Ik krijg honderd verschillende meningen te horen, en zelf weet ik het niet meer.

Je (en daarmee een ieder die zich geroepen voelt) mag komen kijken en me vertellen wat je zou doen.

Bedankt in ieder geval voor jullie reacties. Het zet me aan het denken.

[Maritje1991]

Als je min topic doorleest, weet je wat ik zou doen

succes met je keuze. Het is niet altijd makkelijk een paard te hebben.

[Dyonne]

Een beslissing maken voor iemand anders is onmogelijk. Jij kent je paard het beste.
Als je een filmpje hebt wil ik wel een mening geven over wat ik zie.
Niet over de beslissing zelf.

[lila]

Waar zit de synovitis? Is dat niet meer behandelbaar?