Geen goede leider voor mijn paard?

[Jess_Noor]

Hoi allemaal,

Ik zit ergens heel erg mee en hoop dat jullie me misschien kunnen helpen.

Ik heb mijn paard nu bijna 2 jaar. Toen ik 2 jaar geleden begon met het zoeken naar een paard, zocht ik een super braaf paardje waar ik makkelijk mee naar buiten zou kunnen. Toen ik Nora kocht (Fries, nu bijna 8 jaar) had ik het idee dat paardje gevonden te hebben. Maar na een maand of twee/drie begon ze buiten steeds vaker opzij te springen, en in de bak durfde ze steeds minder dicht bij die enge hoek te komen. Tot het moment dat ik na ongeveer een jaar bijna niet meer in de bak durfde te rijden, laat staan buiten. Ik durfde haar nergens "doorheen" te rijden, bang als ik was om eraf te vallen. Ook grondwerk hielp niet, meestal kon ik haar niet eens naar de bak toe loodsen.

Inmiddels hebben we al ontzettend veel geprobeerd. Les genomen bij verschillende (NH) instructeurs, dingen héél langzaam geprobeerd op te bouwen... En het gaat een klein stukje beter dan voorheen. In de bak luistert ze meestal goed naar me tijdens het grondwerken en ontspant ze geleidelijk. Op goede dagen durf ik met haar in de bak te gaan rijden (wel na eerst uitgebreid grondwerken), al ben ik dan wel heel alert op hoe ze op dingen reageert. Op minder goede dagen hoop ik dat we veilig van de wei naar de bak kunnen komen, en eenmaal in de bak ziet ze dan allerlei spoken. We wandelen ook wel eens buiten, met andere paarden erbij. Soms is ze dan relaxed, maar op andere momenten is ze erg nerveus en als er meerdere auto's passeren rent ze zo de straat over, met mij ernaast en de auto's moeten dan hard op de rem. Met andere woorden: ik ben totaal overgeleverd aan hoe zij zich voelt en heb dan geen enkele controle. Terwijl minder onzekere stalgenootjes en vriendinnen zo met haar naar buiten kunnen, wandelend of rijdend, niets aan de hand.

Mijn stalgenootje, dat zowel mij als Nora goed kent een er vanaf het begin bij is, wees me er gisteren op dat dit zo eigenlijk niet door kan gaan, en dat we geen goede match voor elkaar zijn. Ik ben te onzeker en Nora te gevoelig. Maar ik wil zó graag dat het werkt... ik wil zo graag een goede leider zijn voor mijn paard. Ik blijf het gevoel hebben dat ik een interne knop om moet zetten, en dat het dan allemaal zal gaan werken. Dat ik het ergens diep van binnen wel in me heb. Anderen lukt het immers ook, en die zijn echt niet allemaal groter of sterker dan ik ben. Waarom kan ik dat vertrouwen in mezelf niet krijgen?

Ik heb nu met mezelf afgesproken dat ik de komende 2 maanden met hulp van mijn stalgenootje keihard mijn best ga doen om een goede leider voor mijn paard te zijn. Consequent en duidelijk te zijn, meer op mezelf te vertrouwen en te proberen om over mijn angsten heen te stappen. Dat klinkt misschien stom, want je kunt toch niet veranderen wie je bent? Maar ik zie wel in dat ik in elk geval niet nog langer zo moet blijven doormodderen, en dat er iets drastisch moet veranderen.

Sorry voor het lange verhaal. Het voelt wel goed om mijn hart even te luchten. Mijn vraag: Hebben jullie misschien tips hoe je je vertrouwen in jezelf als leider voor je paard kunt vergroten? En hoe je kunt bereiken dat je niet meestal controle hebt, maar altijd, op elk willekeurig moment en ongeacht wat er langs komt rijden?

Alvast bedankt voor jullie hulp.

Groetjes,
Jessica

[senta]

In de eerste plaats herkenbaar! Moon wordt onzekerder in fases dat ik niet goed in mijn vel zit. De sleutel ligt inderdaad in werken aan je eigen zelfvertrouwen, maar dat is niet makkelijk.
In de eerste plaats vind ik het knap dat je dit punt onder ogen durft te zien en naar jezelf durft te kijken, en dan ook nog op het forum erover schrijft!
Belangrijk is dat je je eigen grenzen leert voelen en er rekening mee houdt. Je kunt geen goede leider zijn als je zelf bv al zenuwachtig wordt bij het idee dat je langs de weg gaat wandelen. Ken je de begripoen comfortzone en learning zone?
in de comfortzone zitren de dingen die je vol zelfvertrouwen doet en geen moeite kosten. Dat geldt zowel voor jezelf als voor je paard. Dit kun je zien als de groene zone. Dan is er de learning zone, oranje, waarin de dingen vallen die een beerje spannend zijn maar die je nog wel kunt hanteren. Ga je daarbuiten dan kom je in de rode zone. Jij of je paard zijn dan zo gespannen dat je er niets meer leert.
in de groene zone bevestig je je zelfvertrouwen. Je grenzen verleggen doe je door daar iets buiten te stappen in de oranje zone. Ik heb nu weinig tijd dus laat het hier even bij maar kom er later nog op terug. In het oude blauwe Parellipakket zat een boekje van een psychologe 'Feel de fear and do it anyway'. Nasm auteur kan ik voor je opzoeken.

Verder ben ik wel benieuwd wat je van instructeurs op dit punt voor feedback gekregen hebt of heb je het daarmee niet specifiek gehad over je eigen zelfvertrouwen? En kom je voor een paard over als leider? Soms zijn we te voorzichtig, te lief in het stellen van grenzen. Weet je wat de horsenality van je paard is? Is het echt angst of is het en eigenlijk LB paard dat in spannende situaties gewoon zelf het leiderschap over neemt?
Tot slot, soms heb je de klik gewoon niet met een paard, hoe naar dat ook is.

[wannabe]

Herkenbaar

Ik denk dat weten dat het issue bij jezelf ligt al heel wat is. Ik heb het bij mezelf vaak ontkent. Wien (ook een fries) kan erg onzeker worden als ik te lief ben, te weinig écht verwacht. Online is dat LB, dan regelt ze het overleven zelf wel. Freestyle wordt RB-gedrag, en dan wordt ik ook onzeker (goeie combinatie, not!).
Wat bij ons helpt is 'gewoon' heel erg duidelijk zijn en van je paard duidelijke respons verwachten. Bv ik vraag een weave, dan zal ze ook langs elke pion gaan (ipv "och, eentje gemist, maakt niks uit"). Als ik wil dat ze iets op dat moment doet, dan moet ze ook. Dat klinkt best onvriendelijk, maar met die instelling is Wien veel lichter en blijer.
Duidelijk door je fases gaan, en haar de verantwoordelijkheid geven om daar gehoor aan te geven. "It's nice to be nice, but it's much nicer to be clear". En toch, ik blijf het lastig vinden hoor.
Oh en voor het wandelen langs de weg: zorg dat haar disengage HQ perfect is, dan kan ze niet meesleuren.

[Jess_Noor]

Hoi, dank voor jullie reacties.

@ Senta, ik heb wel gehoord over die verschillende zones, comfortzone, learning zone etc. Het lastige met Nora en mij is dat wij het ene moment in onze comfortzone kunnen zitten, en twee tellen later in de rode zone. Maargoed ik moet enerzijds oppassen dat ik niet te comfortabel de dingen blijf doen die toch al goed gaan, maar ook dat ik niet te ambitieus word en dingen ga doen waar we niet op voorbereid zijn. Dat boekje waar je het over hebt heb ik gevonden: http://www.bol.com/nl/p/feel-the-fea...1004002928445/. Heel goede recensies, ga ik meteen maar aanschaffen M.b.t. je vraag over horsenality, ik ben daar nog niet helemaal uit. Ik denk vaak dat het RB-E gedrag is, maar aan de andere kant lijkt het wegrennen vaak ook een weloverwogen beslissing van haar. Je ziet haar denken "zal ik gaan rennen?".

@ Wannabe, duidelijkheid is inderdaad heel belangrijk. Ik doe eigenlijk te weinig dingen met haar waarbij ik écht duidelijk kan zijn, die oefening met pionnen is daar wel een goede voor. Je merkt bij haar dat als je iets echt meent, dat ze dan ontspant en je leiderschap accepteert. Maarja, probeer het eens te menen als je in een enge situatie zit en je je onzeker voelt

[Yo-Rien]

Wat dapper dat je dit onder ogen ziet en dat je het hier opschrijft.
Ik denk een beetje in dezelfde richting als al genoemd is. Les gericht op jou en jouw onzekerheid zou echt heel goed zijn. Als je daarmee om kunt gaan zal het met je paard ook beter gaan denk ik zo.
In 2013 (meen ik) was op de equiday iemandd die hier veel mee deed, Cathy Sirrett als ik me niet vergis (zoiets iig). Daar waren toen veel mensen heel enthousiast over en is hier op het forum ook wel over gepraat, ze zou dat eens kunnen opzoeken.

Hopelijk vinden jullie je weg samen. En wat Dineke ook al zegt, soms lukt het ook niet.... geen match.

[whoopie]

Ik sluit mij aan voor een groot deel bij de rest. Verder heb je parellipakketten, vooral de blauwe level 1 en 2 zijn zeer waardevol, met name level 2 bevat veel info over dit soort dingen. En er is nog een pakket wat specifiek ingaat op het gedrag van paarden hoe je dat kunt lezen en hoe te handelen, zeer waardevol.
Pakketten zijn soms tweedehands te koop.

Is het een idee dat iemand haar ook rijdt regelmatig of regelmatig met haar grondwerk doet, zodat ze wel weet dat het op een rustige manier kan daar kun jij dan ook weer profijt van hebben dat er bepaalde goede gewoonten inslijten zeg maar en dat ze haar energie kwijt kan, het is ook fijn als je dingen met iemand samen kunt doen bv wandelen.

Goed dat je zo eerlijk bent naar jezelf!! Succes.

[senta]

Het boekje dat ik bedoelde heet trouwens anders zie ik nu: " move closer stay longer" van Stephanie Burns. Het boek dst je gevonden hebt op Bol.com ziet er wel interessant uit trouwens!

[Jess_Noor]

Haha, Senta ik heb het andere boekje al gekocht. Maar dat geeft niet, het klinkt veelbelovend

@ Yo-Rien: Cathy Sirett ken ik inderdaad! Ik volg haar op Facebook en af en toe post ze interessante berichten waar ik daadwerkelijk iets aan heb (zoals idd niet te ver buiten je eigen comfort zone treden of die van je paard). Wel jammer dat ze in de UK woont.
@ Janneke, is dat de "oude" of de "nieuwe" Parelli? En iemand zoeken die haar lekker laat bewegen en rijdt, dat is wel iets waar ik over nadenk. Ik twijfel nog, mooiste zou het toch zijn als ik dat eerst zelf kan bereiken maargoed, wellicht is dat niet haalbaar.

[saar]

Als je geen match was met dit paard, had je haar al lang al op marktplaats gezet.
Ik heb, bijna elf jaar terug, net zo met m'n handen in het haar gezeten. Nu speel ik met dat paard in level 4, rij buiten en dressuur wedstrijden en is het bijna altijd ok. Maar helemaal honderd procent betrouwbaar wordt ze nooit. Wel voorspelbaar in haar onvoorspelbaarheid en we hebben samen de grootste lol.

M'n vertrouwen groeide door het rijden van een ander paard en dit vertrouwen nam ik mee. Daarnaast besefte ik me dat m'n onzekerheid veel van het gedrag veroorzaakte. Ik ben meer taakgericht gaan rijden, met patronen voor m'n paard. Ik heb alle mogelijke gedragingen van mn paard bedacht en daar een aanpak op verzonnen. Dat gaf me een voorbereid gevoel. Gaf mezelf drie doelen per sessie. Opstappen en ontspannen zitten bijvoorbeeld. Dat heb ik zoveel geoefend. Stappen, overgang draf stap (niet stap draf, want dat gaf me stress) en zo hebben we opgebouwd naar wat nu heel normaal lijkt. En het was een onwijs waardevolle reis!

[Antheman]

Goed van je dat je dit erkend en bespreekbaar maakt!

Even hard gezegd: een leider ben je, of ben je niet.

Het goede nieuws is dat je jezelf wel zekerder kunt maken. Door iets heel veel te herhalen, kun je zekerheid krijgen als t goed gaat. Hoe zekerder je bent, hoe betrouwbaarder jij voor je paard bent. En betrouwbaarheid heeft zij nodig om jou als leider te kunnen accepteren.

Maar soms is het ook goed om een moeilijke keus te maken Niets om je voor te schamen.

[wannabe]

@ Wannabe, duidelijkheid is inderdaad heel belangrijk. Ik doe eigenlijk te weinig dingen met haar waarbij ik écht duidelijk kan zijn, die oefening met pionnen is daar wel een goede voor. Je merkt bij haar dat als je iets echt meent, dat ze dan ontspant en je leiderschap accepteert. Maarja, probeer het eens te menen als je in een enge situatie zit en je je onzeker voelt

Heel herkenbaar!
Ik heb het met rijden heel erg gehad (en soms nog steeds) dat ik te onzeker was. Wat mij erg helpt is om allerlei tools/patterns/ aan te leren, zodat ik vanaf haar rug van alles kan vragen en daarmee leiderschap op me te nemen. Achterhand of voorhand bewegen, sideways, etc. Werd ik zelf zekerder van, en Wien daarmee ook. Online net zo: zorg dat je ideeën hebt wat je vragen kan met wat precisie (figure 8, weave, FQ/HQ yields, sideways over een balk, yoyo tot een pion) zodat je voor jezelf ook een leidraad hebt om een doelgerichte vraag stellen. Dat typ ik nu heel makkelijk, maar ik blijf het zelf ook lastig vinden.

[Jess_Noor]

Dank allemaal, ik heb echt veel aan jullie reacties!

Saar, wat mooi dat het jou gelukt is om eruit te komen! Ik hoop echt dat dat mij ook gaat lukken. Alles wat je bereikt na in zo'n diep dal te hebben gezeten is 10x zo waardevol als wanneer het allemaal veel makkelijker was gegaan...

Wat jij zegt en wat ik ook van Wannabe hoor is dat taakgerichtheid heel belangrijk is. Daar ga ik vanmiddag gelijk maar mee beginnen. Het rijden van een ander paard naast mijn eigen paard zou ook een goede ervaring zijn, maar zo veel vrije tijd heb ik helaas niet... ik houd het wel in gedachten. Mochten jullie nog tips hebben voor patronen of opdrachten die je makkelijk kan doen zonder pionnen, balkjes etc. dan houd ik me aanbevolen.

Antheman, dat idee heb ik ook. Mbt het wandelen ga ik de komende tijd oefenen met mijn stalgenootje ernaast, om te kijken wat zij in bepaalde situaties doet en dat te spiegelen. Hopelijk komt het vertrouwen dat ik controle heb dan na een aantal positieve ervaringen vanzelf.

[Jess_Noor]

Hoi allemaal, hier even een update.

Het gaat inmiddels al een stuk beter hier. Nora is een kleine maand geleden verhuisd naar een nieuwe stal en voelt zich hier veel relaxter dan op haar vorige 2 plekken. Ze is zowat niet meer right brain en we kunnen gewoon in de bak rijden! Afgelopen weekend heb ik ook weer voor het eerst met haar gegaloppeerd.

Dit betekent natuurlijk niet dat al onze issues nu zijn opgelost, uiteindelijk wil ik overal relaxed met haar kunnen rijden en niet alleen in die veilige bak. Maar nu het hier zo goed gaat kan ik wel weer wennen aan het rijden en durf ik hopelijk steeds weer wat meer. Ik ben nu ook begonnen met level 2 van Parelli en denk dat we hier heel veel aan gaan hebben.

Ik heb er dus weer aardig wat vertrouwen in

Groetjes, Jessica

[Yo-Rien]

Wat een goed bericht Jessica! Fijn dat de verhuizing geholpen heeft en dat jullie nu weer vertrouwen in elkaar kunnen opbouwen. Als je in de veilige bak dingen kunt oefenen heb je daar buiten ook veel aan. Superfijn!!

[saar]

Wat fijn! Gewoon heel langzaam en op jullie tempo stappen zetten naar waar je wilt zijn. Dat je denkt aan buitenrijden is al gaaf, dat je ziet dat het gaat lukken "ooit". Succes, hou je ons op de hoogte?