Al een poosje ben ik niet meer zoactief op het forum. Met Pjelk loopt alles wel en er waren anderezaken die mijn aandacht vroegen.
Nu is het zo dat ik samen met eenvriendin bezig ben een paard van een kennis in te rijden. We doen ditop een natural manier waarbij we begonnen zijn met veel grondwerk opde Parelli manier. Het rijden doen we bitloos op een sidepull. Dedingen die we in de bak doen, gaan behoorlijk goed, alleen buiten debak lopen we tegen problemen aan. Het paard rukt zich namelijk zomaarlos tijdens het lopen. Zelf kan ik niet goed bedenken waarom dit isof wat er aan te doen. Ik ben benieuwd wat jullie hiervan vinden!
Maar eerst zal ik de situatie eensbeschrijven.
Toen we (ik geloof in) mei begonnen mettrainen had de eigenaresse net een hele nare ervaring gehad met hetpaard. Ze was met hem een eind gaan wandelen. Dit ging lang goedmaar op een gegeven moment liet ze hem gras eten. Daarna nam ze hemmee om verder te lopen en een poosje later rukte hij zich los enrende een korenveld in. Toen ze probeerde hem weer te pakken, schoptehij naar haar met zijn hoeven op hoofd hoogte. Dit heeft zich eenpaar keer herhaald wat ik begreep. Uiteindelijk heeft een oudere manuit de buurt het paard kunnen pakken.
Na deze ervaring hebben we het buitenlopen even gelaten voor wat het was omdat we met grondwerk en rijdenbezig gingen in de bak. Dat gaat nu behoorlijk goed. Het paard is vaneen ontzettend introvert en niet alert paard aan het veranderen ineen oplettend, soms zelfs wat right brained paard. Wel blijft hetaltijd opletten dat hij voldoende rust krijgt om dingen te verwerken.
Met grondwerk gaan de seven gamesredelijk en kan hij oplettend en braaf naast je schouder meelopen.Met rijden kan ik met hem stappen en draven en steeds beter figurensturen op de sidepull. Op den duur zou het mooi zijn als er buitengewandeled of gereden kan worden met hem. Daarom besloten we delaatste keer eens buiten met hem te wandelen.
Ik begon met hem te lopen op het erf.Dat ging erg braaf. Daarom besloten we een stukje verder te gaan. Wegingen daarvoor met zijn vieren op stap: de eigenaresse, mijnvriendin, het paard en ik.
Alles verliep rustig tot ik voorsteldehet paard even gras te laten eten als beloning en pauze. Deeigenaresse vond dat een heel slecht idee. Het lijkt haar dat hetontsnapgedrag van de vorige keer kwam doordat hij toen gras mochteten. Bij eerdere wandelingen mocht dit niet en ontsnapte hij ookniet. Op dit moment van discussie, waarbij er een duidelijke spanninghing, rukte het paard zich los. Vanaf rustig en braaf stappengaloppeerde hij in een keer weg een korenveld in en ik hield er nietsaan. Daar bleef hij staan met zijn hoofd omhoog en leek hetongemakkelijk te vinden. We besloten met zijn drieen weg te lopen omte kijken of hij meekwam. Dat werkte helaas niet. Daarna kon mijnvriendin kon hem wel weer rustig pakken maar trok hij zich weer losom weer het veld in te rennen.
Ik stelde nog voor hem desnoods telokken met gras of een krakend zakje maar zijn eigenaresse wilde hemliever niet de associatie van eten geven. Uiteindelijk rende hijterug naar zijn weiland waar hij door de vriend van zijn eigenaressewerd opgevangen. Daarmee liep hij rustig mee.
Het paard staat met twee Shetten in eenpaddock paradijs. Ze eten onbeperkt droog hooi, ik geloof eens perdag lekkerder hooi en soms ook gras.
Nu zitten wij erg te denken hoe dit aante pakken. Is het wijs het lopen even te laten en ons helemaal teconcentreren op het grondwerk en rijden in de bak? Of zouden we hetjuist wel rustig aan verder moeten oefenen? Bijvoorbeeld met eenhulpmiddel waarmee hij wanneer nodig, te corrigeren is (bit, touwover de neus oid). Of zou het wijs zijn de Shetten mee te nemen? Ofom hem wel onderweg te laten grazen als beloning en rustmoment?
Ik denk er veel over maar kom er nietuit. Wat zijn jullie ideeen van de oorzaak en van hoe er mee om tegaan?
Bladwijzers