Introverte karakters

[Sule]

Nou, ook zou ik t wel fijn vinden om wat kennis en ervaringen te lezen van mensen hier die ook te maken hebben met de ( meestal) introverte karakters.

Natuurlijk laat mijn pony ook extroverte momenten zien: als hij eten krijgt vooral. Of als hij op de poetsplaats naast paardjes staat die niet bij hem in de weide staan.
Verder vertoont hij veel introvert en soms zelfs bozig / afstandelijk gedrag.

Voor mij nog heel erg wennen en ook soms confronterend, ik heb hiervoor altijd een extroverte gehad en dit is dus heel anders.

Wat ik vooral lastig vind omdat ik het persoonlijk opvat is als hij voor me wegloopt zowel bij ophalen als terugzetten in de weide.
( niet dat ie altijd wegloopt hoor, soms komt ie wel naar me toe meestal blijft je staan en kijkt ie wel naar me..)
Ik moet leren loslaten dat ik dingen “ moet”.
Maar wil hem wel op z’n minst z’n vitaminebrok geven dus dan pak ik hem toch de weide uit...
( staat 24/7 buiten).
Pony heeft al aardig wat baasjes gehad en heb t gevoel dat ie daarom
Best een tijdje nodig heeft om ook aan mij te wennen.
Van de week ben ik ( zoals meestal) even bij hem wezen staan met terugzetten, beetje kriebelen en doen... opeens gaan de oren in de nek, rent ie in een drafje weg en geeft ook nog een bok ( gelukkig al op meters afstand).
Mijn gedachte daarbij is dan toch niet positief..

Zijn er meer mensen die dit karakter in hun dier herkennen?
Ik denk dat ik sowieso wat te leren heb van dit karakter...

[Gilraen]

Ik heb een extrovert paard met nare geschiedenis. Veel undemanding time helpt. Zet je ergens met een boek ofzo en het maakt niet uit als hij niet komt. Hij hoeft niks...

Je hebt veel tijd zeg je, probeer dat voor ogen te houden ook.

[Sule]

Klopt, soms vind ik het wel jammer dat we nog niet lekker samen een ritje kunnen maken kn d bossen.
maar daarna vraag ik mezelf dan: voor wie ik dat jammer vind
en dan weet ik het antwoord wel...

[whoopie]

Ik heb vorig jaar een jong paard gekocht met een sensitief karakter die op de verkeerde manier is inreden en behandeld. Hij word snel introvert, toen hij later ook nog eens ziek werd waardoor ik moeilijk kon beoordelen waarom hij dingen niet wou heb ik veel losgelaten wat ik tot nu toe had geleerd en gedaan ,en daar ben ik dankbaar voor het is niet makkelijk en ik moet er nog steeds mijn weg in vinden, maar het is heerlijk als je paard vrolijk met je meeloopt als je iets met hem wilt gaan doen ipv dat hij met moeite meeloopt.

Wat belangrijk is denk ik los van welke methode die je gebruikt in de omgang met je paard is dat je stress signalen goed herkent en kunt leren daar mee om te gaan, ik heb het idee uit jouw verhalen dat het lijkt alsof je paard ineens bepaald gedrag vertoond, meestal is dat niet het geval maar heb je signalen gemist waardoor ze groter reageren ineens. Parelli heeft in de oude serie
daar bepaalde dvd's over met veel uitleg zeer waardevol denk ik, ik weet niet of iemand hier dat weet en of het nog verkrijgbaar is, ik weet na de verhuizing niet waar ik de spullen heb anders kon ik even voor je kijken.

Verder herken ik je gevoel van afwijzing, moeilijk is dat he, ze bedoelen het niet zo, ik probeer het tegenwoordig vooral als info te zien waar ik iets mee kan. En verder is het voor mij een uitdaging om veel over te leren, of ik dat nu leuk vind of niet. Bij mijn paard werkt clikertraining ook goed, veel positieve feed back , kleine stapjes, heel veel kleiner dan dat ik denk dat nodig is.

[Yo-Rien]

Ik herken het ook, vooral van (ex)verzorgpaarden. Allemaal introverts. Ik herken ook het gevoel als je paard niet naar je toe komt. Maar hoe meer je leert over je paard hoe meer dat gevoel verdwijnt. Wees trots dat ze naar je kijkt (dat is ook contact maken). Mijn eerste verzorgpaard kwam na jaren nog steeds alleen de laatste 3 passen naar me toe. Maar toch was het leuk om samen dingen te doen.

Bij Bliki merk ik ook heel erg dat hij niet zo nodig fysiek contact met me wil. Hij komt vaak op 3 meter afstand staan en vind dat fijn. Ook prima, ook hier maakt hij wel contact, komt er wel bij staan als ik aan het mesten ben. En omdat ik dat ook gezellig vind prop ik er af en toe een snoepje in, want met kriebels maak ik hem niet blij. Dat is wel veranderd nadat we op trektocht zijn geweest, hij komt vaker bij me, vind kriebels ook fijn. Onze band is wel duidelijk verbeterd. Maar het heeft wel 2 jaar geduurd tot hij uit zijn schulp kroop.

Bij introverte paarden is het soms moeilijk te bepalen of za leftbrain of rightbrain zijn. Ga echt op zoek naar de mini-singalen die een paard kan geven en speel daar op in. Ga niet te snel, maar daag een leftbrain paard wel uit. Bij een rightbrainpaard is het belangrijk om ministapjes te doen, veel te herhalen en duidelijke uitleg te geven. Wees bij een introvert paard altijd een duidelijke leider die weet wat je wilt.