Met Pjelk fiets ik heel soms. De eerste keer was toen hij in de manege stond en weer naar de wei moest en mijn fiets daar ook was. Hoe dat zo kwam weet ik niet meer ( ik ga altijd gewoon rijdend naar de manege) maar het kwam er op neer dat het handigst was Pjelk aan de fiets mee te nemen. Ik vond het best spannend zo de eerste keer en meteen door het dorp maar Pjelk gedroeg zich keurig! Nu doen we het, als het zo uitkomt wel vaker.
Mijn eerste paard-en-fiets ervaring was trouwens niet zo leuk. Toen ik negen was verzorgde mijn oudere zus namelijk een heel snelle Connemara pony. Ik wilde altijd graag mee daarheen en soms mocht ik er ook op. Zo ook een keer richting stal. Ik zat er zonder zadel op en mijn zus had hem vast aan het halster en vond dat we wel een stukje galop konden doen. De pony was al een eindje over de 20 maar nog altijd superenthousiast . Arbeidsgalop ging hem te traag dus zette hij aan in een stevige middengalop. Mijn zus hield hem niet bij op haar fietsje (die kon alleen in de derde versnelling) en liet toen maar los... In gestrekte galop en met enkel manen om aan vast te houden waren we toen heel snel bij de stal...
Bladwijzers