"opnieuw" inrijden

[shetfan]

Jeppe heeft problemen met zijn rug gehad maar nu gaan we weer langzaam aan beginnen met rijden.
Maar omdat hij toch al best een tijd met verkrampte spieren rond heeft gelopen is hij gewend knorrig te doen met opstijgen.

Ik moet hem nu dus echt een soort van "opnieuw" inrijden. Vandaag ben ik daarmee begonnen door hem helemaal te aaien en te masseren terwijl ik op een stoel stond. Dat ging best goed en uiteindelijk stond hij heerlijk te gapen, maar toch bij het minste of geringste spande hij weer helemaal aan, hoofd omhoog, oren in de nek en wegdraaien.

Ik ga morgen gewoon weer wat oefenen en denk dat het zo wel goed gaat komen, maar verdere tips zijn altijd welkom.

Hebben jullie wel eens zoiets gehad en hoe heb je dat opgelost?

[Roadracer]

Ik denk dat het vooral een kwestie van geduld is, en steeds hele kleine stapjes verder proberen te komen. Voorbeeldoefeningen die ik me voor kan stellen zijn:
Mbv je zadeldekje de friendly game spelen, net zo lang totdat ie daar helemaal niks op uitdoet.
Zadel erbij pakken en op een friendly manier steeds op en af leggen, heen en weer schuiven, etc.
Zadelsingel een keertje omdoen, heel losjes, zonder spanning. Daarna lekker de seven games gaan doen.

Aantal keren het bovenstaande doen totdat het allemaal rustig gaat, daarna mbv de Parelli-methode in 3x aansingelen (steeds tussendoor games etc doen).

En als dat allemaal goed gaat, eens een keer voet in de beugel en er weer uit, blijft ie stilstaan dan een keertje opstijgen waarbij je aan 1 kant, met je eigen hoofd en lichaam naar voren gericht (naar zijn oortjes, zeg maar) blijft hangen. Pas als dat allemaal goed gaat: echt opstijgen.

Opstijgen/hangoefeningen moeten van 2 kanten (links en rechts) goedgaan.

Hoop dat je hier iets mee kunt, het klinkt mij alsof je al goed bezig bent. Belangrijkste is geduldig blijven; belonen als het goed gaat.

[shetfan]

Bedankt voor de tips!

Zo ongeveer had 'k 't ook bedacht, gewoon alles rustig aan, 'k doe alles ook los, geen halster of wat, hij mag weg lopen maar dan wel in draf.
Binnen de kortste keren weet hij dat hij rust krijgt bij mij, als 'k op de stoel sta en hem aai.
Vandaag ging het supergoed, lekker ontspannen en toen zijn neus zo ongeveer op de grond hing ben ik gestopt .

[Mirror]

Zelfde probleem hier ook gehad na rugklachten bij paard.

Idd. allerlei spelletjes doen met dingen op z'n rug en voorzichtig stukje voor stukje aansingelen.

T/m op den duur zelf opstijgen via een opstap die zodanig hoog is dat je niet eerst een voet in de beugel moet doen, bij mijn paardje hielp dat enorm.

Dan voelt hij geen "getrek" aan een kant van z'n rug zeg maar, je stapt gewoon hoog genoeg op.

Op 'n gegeven moment kan je dan evt. weer "gewoon" opstijgen vanaf de grond, maar ik persoonlijk hou het bij opstijgen vanaf een opstap uit respect voor mijn paard , dat getrek aan een kant, al stijg je dan afwisselend rechts en links op, lijkt me voor een paard niet lekker en waarom zou ik hem dat aandoen als ik gewoon een opstapje kan gebruiken?

In Duitsland is dat zo enorm gewoon, zouden ze hier ook veel meer moeten doen, is veel aangenamer voor de paarden.
Die ene keer dat je dan buiten nog eens op- en afstijgt kan dan evt. wel, maar als het even kan, gebruik een boomstronk of een hek, gelijk goede "parkeeroefening" voor je paard!

Succes ermee zou ik zeggen!

[shetfan]

Bedankt voor de tips weer!

Dat met opstapje doe ik sowieso altijd zonder zadel maar 'k ga 't nu ook altijd doen met zadel.

Vandaag heb ik weer heel eventjes op hem gezeten. Op een gegeven moment stond hij zo relaxed dat ik voorzichtig mijn been erop heb gelegd, na een tijdje aaien er weer af en toen opnieuw aan de andere kant, maar toen ik daar in de halve spagaat hing en hij heel relaxed onder me stond was het toch echt makkelijker om op 'm te schuiven dan weer terug te stappen. Zonder dat hij ook maar iets aanspande heb ik even op hem gezeten( ), heb 'm uitgebreid gekroeld en ben toen weer afgestapt.
Ik kan haast niet wachten op morgen, want ik ben zo benieuwd of hij rustig blijft, of dat hij 't vandaag toch niet zo fijn vond.

[dekoezegtboe]

ik ken het probleem. mijn haflinger heeft lang in manege lessen gelopen en heeft nu de motivatie van als er iemand op mij gaat zitter wordt het niet leuk.
Ik ben nu inderdaad begonnen met op een opstapje staan en dan aaien en masseren. als dat goed gaat op stappen en vanaf de rug aaien en friendly. ik hoop dat het werk
jij ook veel succes met Jeppe en ik denk dat het best goed komt zo

[shetfan]

Ik ben nu al een tijdje bezig en opzich gaat het wel aardig, maar nog steeds moet ik zegmaar op m'n tenen lopen om hem niet boos te maken. Want hij kijkt zo zuur en wil eigenlijk wegdraaien als ik aanstalten maak om rustig op te stappen. De fysio zei dat ik het misschien gewoon moest "doorbreken" Maar ik voel me daar zo dubbel bij... Oke, het heeft geen haast, en 't maakt me niet uit als ik zo nog 1 jaar door moet oefenen, maar 'k wil 't wel goed doen

De vorige keer heb ik iets korter over het opstappen gedaan, en toen hebben we gewoon wat door de bak gestapt, passenger. Weer even rustig stilstaan, lekker in slaap vallen samen, en weer eraf. Maar nu doet 'ie dus weer zo chaggi als ik op de stoel stap. Zijn rug ligt het nu denk ik echt niet aan. Hij loopt heel ontspannen als we rijden, koppie laag enzo, en ook de oefeningen vanaf de grond gaan heel soepel.

Moet ik gewoon doorgaan zoals het nu gaat? En hoe kan ik het leuker makan als ik op hem zit? Ik dacht bijv. eerst grondwerken, rustig opstappen en dan op hem zittend naar de wei om hem te laten grazen.
Zou dat een goed idee zijn?

[trea]

Ik denk dat jij lang genoeg met Parelli bezig bent om te weten dat je in zo´n geval alle ideën die in je opkomen mag aangrijpen, om te kijken of er iets bijzit wat werkt voor Jeppe.
Use all the arrows in you´re shiver, Shetfan!!