Na een aanwijzing van Julie kom ik ook in deze topic binnenvallen. Na heel wat gemank na geklungel met blote voetjes en slechte rijkunst ging ik een dagje kijken bij Antoine De Bodt. Om de nageefelijkheid te krijgen denk ik dat het moelijk is zonder bit. Ik heb het al geprobeerd maar het lukt me toch niet zoals met een bit. Wat doe je dan zoal? Vnl in hoog tempo rijden en je handen houd je abnormaal hoog (voor mij toch) met 100gr contact in beide handen. Je paard laat je vlugger gaan op de lange zijde door met je lichaam wat naar voor te leunen en rem je af voor je de bocht in gaat door terug achterwaarts te leunen. Toen ik het thuis de eerste keer probeerde moest ik ze nog vaak met mijn kuit aandrijven maar ze snapte het algauw. Je rijd in zo een tempo dat je paard licht op de teugel gaat trekken en dat zorgt ervoor dat je achterhand goed ondertreed. Van de richting van de neus trek je je niet teveel aan. Hou 100 gr contact langs beide kanten. Als ze maar rechtdoor loopt. In de bocht ga je dan telkens met je buitenhand een beetje meegeven en je paard zoekt zelf het contact terug. Na enkel rondjes gaat ze dan wat dieper buigen en volgt ze je hand beter.
De bedoeling is dus buikje aanspannen om ontspannen rug en bovenlijn te krijgen. Goed ondertredende achterbenen (in de bocht binnenbeen richting navel) en mooi je hand volgen.
Ik ben al anderhalf jaar aan het Parellïen maar kwam niet vooruit omdat ze steeds mankte. Sedert ik in november deze met deze techniek ook rij heb ik nog geen problemen gehad. Ik zit momenteel in de problemen met mijn don't change direction in de circeling-game maar dat is dan meer een respect-isseu. Heb dit weekend nog enkele tips gekregen dus er wordt aan gewerkt. Met het stuur erop loopt ze nu wel goed.
In rechte lijn rijden werkt niet bij Ayla om recht te richten. Gisteren ben ik voor het eerst weer naar buiten geweest en merkte algauw dat ze zonder mijn ingrijpen scheef aan het lopen was (neusje naar links, ribbetjes naar rechts). Er haar even attent op gemaakt dat het buikje moest werken en vooruit met de geit euh.... het paard. Ik ben het er volkomen mee eens dat er ook emotionele fitheid moet zijn want omdat het al een tijdje geleden was dat we een buitenritje maakten was die er eerst helemaal niet. Pas na een poosje ging mijn sterrenkijker zich ontspannen en gingen de rug en hals ontspannen.
Het is een lang verhaal geworden om eventjes duidelijk te maken dat het met sommige paarden toch belangrijk is dat je een manier vind om ze te leren zichzelf te dragen. Dankzij clickertraining en soft-feel kan Ayla een prachtige ronde hals laten zien maar dat is dan enkel een kunstje
Bladwijzers