Re: nageeflijk?

[nienke07]

...en ik denk nou juist van wel Trea! *sprak de andere dressuurleek*

[skey]

Het was ook geen stelling.. van die 300 uur, alleen een vraag of je al eerder met nageeflijkheid kan beginnen. Want je kunt er pas mee beginnen als een paard in balans loopt, mijn vraag was: wanneer is dat dan?

IK weet dat je het niet bedoelde als stelling hoor Trea maar als vraag maar vanuit jou vraag ben ik erover gaan nadenken in ons geval (aramis en ikke ) en zo de vraag gaan stellen wat als ik eerst 300 uur zou rijden en dan pas werken aan nageeflijkheid. Was dus eerder een overdenking van mijn kant.

Lacuna, kan je misschien een paar oefeningen omschrijven om het op de grond aan te leren, dat zou mij heel erg helpen denk ik. Is ook voor mij handiger om het eerst op de grond duidelijker te maken, dan hoef ik me al geen zorgen meer te maken dat ik hem in de weg zit.

[skey]

Trea, ik denk ook dat veel rechte stukken kunnen helpen aan het vinden van balans voor een paard.
Dus bosritjes hè

[Lacuna]

om het paard te leren op zn eigen benen te lopen zijn lange rechte stukken natuurlijk ideaal. Niet aan de teugels zitten, gewoon ontspannen voorwaarts rijden over lange rechte stukken. Bochten en voltes zijn juist erg moeilijk. Een paard balanceert met de ruiter op zn rug als een dolfijn met een bal op zn neus... Op het moment dat je recht vooruit gaat kun je de balans het beste vinden. Op het moment dat je de bocht omgaat, verandert alles namelijk, en moet het paard een hele serie aanpassingen doen om niet te vallen. Wat weer ten koste gaat van de ontspanning.
Grondwerkoefeningen... ik zou je graag willen adviseren om het boek "natuurlijk paardrijden" van hempfling te lezen. Daar staan een aantal goede oefeningen in om het paard vanaf de grond te gymnastiseren.
Vanaf de grond is het dus wel verstandig om het dier figuren te laten lopen. Steeds omstellen, veel tempowisselingen en veranderingen van gang. Goede oefeningen zijn ook een pasje wijken (niet zijwaarts zoals parelli, maar echt een pasje wijken in een voorwaarts-zijwaartse beweging, waarbij de drang naar voren behouden en zelfs gestimuleerd wordt) en voltes openen en sluiten.
Uiteraard ga ik hier uit van een gezond paard wat voldoende uitgegroeid is om deze oefeningen aan te kunnen!! Deze oefeningen laat je ook niet uit de lucht vallen, je bouwt ze pasje voor pasje op!!
En overbodig om te zeggen, maar toch: Ieder pasje, iedere poging zelfs wordt beloond!
Groetjes, Lacuna

[Lacuna]

de oefening die ik 2 januari liet zien met Sunny, 8-jes lopen op lichaamstaal zonder druk op het touw, dat is bijvoorbeeld een goede oefening voor het omstellen. (weet alleen niet meer of ik die nou aan jou heb laten zien of niet...)
En als je voor het grondwerk geen cirkel afzet, maar een vierkant gedeelte, beweeg je je paard er nog eens extra toe om recht-buig-recht-buig te lopen volgens de lijnen van het vierkant.

En dan nog even als uitleg waarom figuren bij grondwerk wel goed zijn, en voor een beginnend rijpaard niet. Het is voor mij heel logisch, maar een vriendin die mee zat te lezen toen ik het schreef snapte de logica niet direct, dus vandaar:
Als het paard op de grond werkt, loopt het dier al in balans. Het hoeft geen rekening te houden met mensen die verzonnen hebben dat ze best op de rug konden meeliften.

En dan wil ik ook nog even zeggen (ook overbodig hoop ik, maar toch, je zou toch verkeerd begrepen worden) dat je niet lekker rechtuit buiten moet gaan rijden met een paard waar geen stuur en rem op zit...
Wees verstandig(er dan ik...) en rij je paard in in de veilige omheining van de bak. Rij daar volgens de hoefslag, maar stuur het nog niet direct de hoeken door (scherpe bocht, die kun je beter afflauwen door twee halve grote voltes te rijden op de korte zijden) en laat het zn balans vinden. Pas wanneer er een stuur en rem op zit, dus als je het volgens ruime lijnen door de bak kunt sturen en het kunt stoppen op elke gewenste plaats, dan kun je buiten rechte stukken gaan rijden.
Groetjes, Lacuna

[Jossie]

Om even terug te komen op de rij-uren theorie van parelli (een paard wat er 300 of meer rij-uren op heeft zitten is niet meer groen), hoeveel uren heeft een gemiddeld paard erop zitten alvorens die dit kan? In evenwicht, op vier benen, rechtgericht lopen, zodat je kunt gaan beginnen aan nageeflijk rijden?

Afjankelijk van het paard kan dat heel erg snel zijn. Kate (heel erg weinig rijuren) loopt in balans (met en zonder ruiter) rechtuit en kleine stukjes in de bocht. Ze loopt over het algemeen recht en op alle vier haar eigen benen zonder bemoeienis van mij. Haar weidemaatje die een jaar ouder is en mee rij-uren heeft, is beduidend instabieler. Ik weet niet waarin dit zit, maar ik denk dat gezien Kaatjes karakter en jeugd, dat het stabiele noodzakelijk was om te overleven. Haar papa is ook een zeer stabiel bewegend dier, misschien dat er ook een stukje genetica meespeelt.

Voor de duidelijkheid: Kate is NOG lang niet waar ze zijn moet, maar beduidend verder in deze ontwikkeling als haar weidemaatje!

Dan nu het plaatje dat hoor bij nageeflijk rijden: Son deed het zonder begrenzing aan de voorzijde (zonder halster rijdend heb je niets in je handen), maar wel puur op mijn zit en ontspanning. Kate geeft de beginselen van ontspanning ook aan, zij stofzuigt het hele land door, met of zonder mij op haar rug en in alle gangen. Haar lijf is los en soepel en haar rug bolt ze ietsjes. Op het moment dat ze bolt, heft ze haar hoofd ook iets, ze gaat dan echt haar koppie dragen en houdt haar neus net ietsje voor de loodlijn. Wij noemen dit de showstand !

Met andere woorden: Ik geloof niet ik het trekwerk om een paard nageeflijk te krijgen, werk eerst maar eens aan een ontspannen en correcte houding voor paard en ruiter. Het paard biedt vanzelf de juist houding als hij daar klaar voor is aan. Het mooie is dat als je ze het zelf laat uitvinden, is dat ze het uiteindelijk uit zichzelf doen!

[myracara]

MafHaf schreef:

Ook bij haar hielp het goed om haar een stukje met heel korte teugels te laten stappen (overigens stond er amper druk op die teugels!?!?), zodat ze daarna het hoofd laten zakken heel MAKKELIJK zou vinden. Het geven aan de druk bij dat hele korte teugel stappen is totaal geen doel! Het doel is: paard ontspant rug en leert dat hoofd laag fijn en makkelijk is. En dat is de allereerste stap... op een hele lang weg

Dit bedoelde ik dus eigenlijk gewoon te zeggen. Ik moest oppaskindjes uit school halen, dus had heel weinig tijd.
Dwingen om aan de teugel te lopen is het zeker niet! Wat het wel is kan ik niet goed aangeven ben ik bang. Voor Myra weet ik wat ik moet doen om haar goed te trainen, maar verder ken ik de theorie niet echt.

De reden dat ik het schreef was meer een reactie op het voorwaarts rijden dat je noemde. Voor mijn paard werkt dit beter, omdat het meer rust in het geheel brengt. Het eerst gymnastiseren, later pas voorwaarts rijden dus.

[Evenaar]

Trea, ik denk ook dat het juist goed is om vooral veel buitenritten te maken (op de manier zoals wij rijden, paard zelf balans laten zoeken) en veel overgangen op rechte stukken. Ik heb het al in een ander topic geschreven, maar ons heeft dat echt enorm geholpen!
Fenna is qua lopen gewoon een beetje lomp, we konden nooit geen bochtjes galopperen (dus ook niet geforceerd en rechtuit blijven gaan). Tot vandaag, ik ging samen met een vriendin buitenrijden en de paardjes hadden er super zin in! We kwamen bij het raceveldje, normaal rent Fenna naar boven en gaat daar staat kijken hoe (piep) rondjes achter elkaar blijft rennen tot ze er genoeg van heeft. Of als ze echt jolig was stopte ze bovenaan de heuvel, draaide om en rende naar beneden. Maar vandaag de grote primeur, we hebben een scherpe bocht in galop gemaakt!!! Geweldig voelde dat
Ik denk dat we (ik nu eindelijk ook op Fenna, die zit nogal moeilijk) eindelijk onze balans hebben gevonden. Misschien is het nu tijd om wat serieuzer in de bak te gaan rijden en een beetje dressuren Heb er zin in!!!

[skey]

Lacuna, dank je voor de oefningen, zoiets deed ik al maar nu kan ik jou oef. ook gebruiken. Het 8tje heb ik niet gezien maar ik kan me er wel wat bij voorstellen.

Gisteren heb ik nog heel lang gebabbeld met de dressuurinstructrice. Ze vertelde me dat ik er misschien ook rekening mee moet houden dat Aramis toch wel een heel erg korte nek heeft. IK ga nu omschrijven wat zei me vertelde, dit zijn dus niet mijn woorden:
Hij heeft een hele korte nek en voor sommige paarden is het dan heel erg moeilijk om nageeflijk te lopen (aan de teugel zoals zij het noemt) de oorspeekselklier kan te weinig plaats hebben en dan zal het niet comfortabel zijn om hem zo te laten lopen, dan mag je hem dus ook niet dwingen (was ik al niet van plan natuurlijk)
Als je het hem kan leren op de grond en het lukt niet meer in het zadel moet je zeker eens nagaan of het zadel echt wel goed genoeg past, hij is wel veranderd van bespiering tegen in het begin.
Binnenkort komt de ostheopaat (die aramis al eens heeft behandeld) en dan ga ik vragen of ze ook eens naar hem kijkt, zij kan metteen zien of het nageeflijk lopen onder het zdel makkelijk of moeilijk is voor hem en je oplossingen bieden of oefningen geven.
Voor je hem kan leren om ontspannen te lopen, dus niet aan de teugel maar gewoon met het hoofd laag denk ik dat je hem eerst moet leren om die knik te maken (aan de teugel) omdat hij nogal moeilijk loopt en het waarschijnlijk anders echt niet gaat snappen, vandaar uit kan je verder werken en hem leren met zijn hoofd laag te lopen. Dan heeft hij ook geen last meer van de weinige plaats tussen de halsspier en de oorspeeksleklier.

Zoiets was het ongeveer, het klonk mij wel logisch. Ik ga nu proberen om hem te leren na te geven op de grond met het princiepe van wijken voor druk. Maar of ik hem nou echt eerst moet leren negeeflijk lopen voor ik hem kan leren ontspannen te lopen met de neus laag dat weet ik niet... lijkt me raar.

[Lacuna]

huh?
Ik dacht het een gedeelte te kunnen volgen... het gedeelte over de korte hals en het niet dwingen daar kon ik me in vinden, en het idee om hem eens na te laten kijken klinkt me zeer goed in de oren...
Maar dan het eerst in de knik (in de krul dus) lopen voordat je het dier gaat leren ontspannen? dat lijkt me weer heel erg tegenstrijdig. Ik bedoel, het "aan de teugel" lopen is, zoals ik al eerder gezegd heb, een cadeautje wat je krijgt van je paard wanneer jij het correct rijdt en traint. Niet iets wat je afdwingt. Ik weet niet hoe zij hem in die knik wil krijgen, maar wanneer dat niet vanuit zijn ontspanning komt, komt het dus vanuit spanning en daarmee dus vanuit dwang... En op dat moment loopt je paard niet nageeflijk, maar in de krul getrokken.
Dus ik zou dit precies omdraaien. Eerst voorwaarts-neerwaarts, en dan pas oprichten. VW-NW is de basis, is het leren lopen op zn eigen pootjes. Vergelijk het met een kind. dat geef je als eerste rekensommetje toch ook geen opgave uit het examenjaar middelbaar hoop ik?
En ik begrijp dat het neit jouw woorden zijn, het is ook absoluut geen aanval ofzo, en zo moet het niet opgevat worden. Ik kan alleen met mijn logische verstand even neit bij die manier van trainen. Ik zie het nut ervan niet in.
Groetjes, Lacuna

[skey]

Ik begreep het ook niet goed, ze spreekt zichzelf tegen zonder het te beseffen denk ik. Maar goed, ik vond het wel interessant voor jullie om deze inzichten te delen. Zo kon ik metteen zien wat de reacties van andere mensen zijn.

[trea]

Ik vind dit heel interessant Skey! Ik volg dit topic dan ook helemaal tot in de puntjes..
Enya loopt uit zichzelf heel lekker ontspannen, over de rug, hoofd correct en de achterhand er goed onder. Daar hoef ik helemaal niks aan te doen, nieteens op contact te rijden.
Amy is een heel ander verhaal; zo´n beetje hetzelfde als Aramis, alleen heeft ze geen korte hals, maar denk ik dat haar slechtziendheid er mede oorzaak van is dat ze haar hoofd heel hoog draagt, en daardoor de rug wegdrukt. Voorheen (toen ik nog niet aan parelli deed) reed ik haar aan de teugel door een duidelijke begrenzing van voren te geven, waar ze dan tegenaan liep. Nu, met het touwhalster lukt mij dat niet, waardoor ik mij ben gaan afvragen of mijn techniek wel zo goed was. (Met bit wèl; zonder bit niet... mmm, geeft te denken natuurlijk )
Ik ben dus hevig geinteresseerd in dit topic, omdat ik haar zo graag lekker over de rug, nageeflijk wil zien lopen, maar wel vanuit ontspanning en niet vanuit dwang..

[skey]

Ik vind het ook zeer interessant, zeker omdat er blijkbaar zoveel verschillende meningen bestaan.
En ik heb nog iets om over na te denken, ik heb van iemand ooit eens gehoord dat ontspanning pas kan komen door inspanning.
Wat die persoon daar nu juist mee bedoelde weet ik niet, maar das het stukje om over na te denken.

Ik denk dat ze ermee bedoelde dat jijzelf en je paard moeten werken naar ontspanning toe omdat er paarden zijn die zo niet uit zichzelf gaan lopen. (Jou Amy en mijn Aramis)
Dus om hem/haar te kunnen vertellen op een duidelijke manier dat het nodig is om te ontspannen je je samen moet inspannen, er aan werken dat je paard het begrijpt en zelf die ontspanning gaat opzoeken. mIschien zoiets?
Maar misschien zijn er mensen die er iets anders onder verstaan...?

[Lacuna]

Ik vind het ook zeer interessant, zeker omdat er blijkbaar zoveel verschillende meningen bestaan.
En ik heb nog iets om over na te denken, ik heb van iemand ooit eens gehoord dat ontspanning pas kan komen door inspanning.
Wat die persoon daar nu juist mee bedoelde weet ik niet, maar das het stukje om over na te denken.

Ik denk dat ze ermee bedoelde dat jijzelf en je paard moeten werken naar ontspanning toe omdat er paarden zijn die zo niet uit zichzelf gaan lopen. (Jou Amy en mijn Aramis)
Dus om hem/haar te kunnen vertellen op een duidelijke manier dat het nodig is om te ontspannen je je samen moet inspannen, er aan werken dat je paard het begrijpt en zelf die ontspanning gaat opzoeken. mIschien zoiets?
Maar misschien zijn er mensen die er iets anders onder verstaan...?

Ontspanning komt slechts vanuit inspanning... Waarom? Tja, wat willen we precies ontspannen zien? Juist, de rug. Opdat het paard ons gewicht correct kan dragen moet het dier zn rug ontspannen.En hoe kan het zn rug ontspannen? Juist, door zn buikspieren aan te spannen. Voila, je inspanning
Zo legde mijn dressuurinstructrice het me uit. Ik vond dat er wel wat inzat... Je moet je paard zo gek krijgen om zn buikspieren te gaan gebruiken, opdat hij zn rug kan ontspannen.
Maarruh... dit zijn haar woorden, woorden waar ik verder niet lang bij stilgestaan heb. Denk dat er wel een kern van waarheid inzit, maar ga me hier niet op vastpinnen.
Groetjes, Lacuna

[Jossie]

Ik denk dat ze ermee bedoelde dat jijzelf en je paard moeten werken naar ontspanning toe omdat er paarden zijn die zo niet uit zichzelf gaan lopen. (Jou Amy en mijn Aramis)
Dus om hem/haar te kunnen vertellen op een duidelijke manier dat het nodig is om te ontspannen je je samen moet inspannen, er aan werken dat je paard het begrijpt en zelf die ontspanning gaat opzoeken. mIschien zoiets?
Maar misschien zijn er mensen die er iets anders onder verstaan...?

Ik heb dit stukje 3 keer overgelezen, voordat ik snapte wat je ermee zei. En wat je zegt dat klopt! Samen moet je gaan zoeken naar de manier (=inspanning), waardoor jullie samen in harmonie kunnen gaan beweging (=ontspanning).

Verder ga ik dus niet mee in het korte halzen verhaal. dit zou namelijk betekenen dat rassen met een korte en stevige nek (oa Fjorden en haflingers) nooit nageeflijk kunnen lopen. Wat ze waarschijnlijk niet kunnen door hun bouw is een halshouding (de "krul") zoals een bv Andalusiër dat kan, maar dan nog heb je het over de houding en niet of het nageven op het bit, lijkt mij hoor...