Wat doe ik met een paard dat ineens de spurt neemt? Ik doe vrolijk een driving game met de achterhand wegdriven zonder hem aan te raken; gil en spurt weg istie! En maar rondjes rennen met de staart in de lucht.
Mijn reactie hierop? Laat maar gaan en ben ik het midden blijven staan met heel “low energie uitstraling” en beetje gebogen, zo van; kom maar hier.
En na heen en weer rennen en richting uitgang bak staren met veel vertoon en af en toe hapje gras langs de rand komt ie na een minuut of 10 met hoofd naar beneden naar me toe, bedenkt zich op het laatste moment, neemt weer een spurt; zelfde verhaal nog een keer en uiteindelijk loopt ie weer naar mij. Ik aai hem en loop weg.. Huh? Paard in de war en loopt weer verdwaasd naar uitgang en toch maar weer naar mij.
En weer van mij weg na een aai.. Ik drive zijn achterhand weg en meteen neem ik de ‘kom maar – houding’ aan en…… hij komt smakkend naar me toe en ik doe zijn halster om en we lopen heel relaxed naar de uitgang van de bak…
Wat heb ik goed en wat fout gedaan? Voorheen was mijn reactie; Oh wil je rennen? Dan ga je rennen> zweep! En Sjoef ging het dan voor een kwartier. Nu heb ik dat dus anders op proberen te lossen, maar heb ik het goed gedaan?
En gaat dit soort gedrag over bij vordering van de Parelli-cursus of is dit een deel van het karakter van mijn paard? Hij rent trouwens niet als ik hem rij, maar we rijden nu al even niet, omdat ik helemaal opnieuw ben gestart en nu op de Parelli manier.
Dit rennen deed hij voorheen alleen als ik hem wilde longeren, dat vond ie niet leuk (of te leuk??) en dan rukte hij zich los en ging rennen. Het is trouwens meestal een "luie" haflinger.
Bladwijzers