Monty Roberts

**Adriana** · 31-05-06, 12:58

Hmm ik weet niet, ik zou niet alles geloven wat er over hem wordt geschreven.

Soms krijg ik het idee dat iedereen er geld uit wil halen wat MR doet, danwel op een positieve manier dan wel op een negatieve manier~!

@ Mafhaf; Natuurlijk zal alles niet perfect gaan, maar wie is wel perfect? Misschien maakt datgene het juist wel weer menselijk, dat we niet allemaal perfect zijn.

**Ebby** · 31-05-06, 17:28

Tsja, Sky, dat boek had ik wel eens van gehoort ja... Maar ach, ik geloof er ten eerste niet in dat er zoveel verzonnen is, ik denk dat er altijd wat overdreven wordt en eenzeidig belicht. Daarnaast vind ik het zo op de man spelen... Het gaat toch om zijn methode? En ja, daar speelt monty zelf een belangrijke rol in, maar dan de persoon monty, niet wat hij heeft gedaan. Wmb heeft dit weinig met zijn join-up te maken, het zou alleen wat zeggen over monty's karakter. Maar misschien zien wij wel hele andere kanten van zijn karakter, Ã*ls dat alweer waar is...

**Sky** · 31-05-06, 18:21

Das waar Ebby maar wat mij eerder al opgevallen is, is dat Monty altijd wel iets kwijt wil over zijn erge verleden met zijn vader.
Dat hij dit altijd in zijn boeken benadrukt vind ik niet nodig en heeft ook indeed niks met zijn methode te maken.
Ik ga niet zomaar overal maar rondpozuinen met mijn verleden alleen omdat er dan misschien meer mensen met me instemmen, begrijpen en zeggen dat diegene weet waar hij het over heeft.
Enigszins ben ik blij dat hij bestaat want anders zat ik misschien nu nog in een manege rondjes te rijden en al die 'hulp'middelen te gebruiken.
Maar ik moet zeggen dat ik hem nu minder respecteer en ook niet meer begrijp.
Tuurlijk het hoeft niet waar te zijn maar waarom geen normaal boek schrijven alleen maar over zijn methodes en niet steeds met een gedeelte 'Ik werd geslagen door mijn vader' verhaal erbij?
Of hij wil gewoon dat mensen medelijden met hem krijgen, zit hij te liegen of wil hij gewoon 'stoer' zijn met dit verhaal.

**Adriana** · 31-05-06, 18:29

Ik denk dat hij wil benadrukken dat een vreselijke opvoeding niet hoeft te betekenen dat het kind wat die opvoeding heeft meegemaakt later zelf ook die manier van omgaan met paarden en mensen hanteert!

Want hoe vaak hoor je wel niet en lees je wel niet, dat de opvoeding de oorzaak is van het gedrag van de kinderen later als ze groot zijn.

Maar dit is maar een losse gedachte.

**Ebby** · 31-05-06, 19:24

Sky,
Ik ken hem niet persoonlijk, heb hem nooit gezien en zijn boek met zijn levensverhaal ooit weggeven aan mn moeder. Wel heb ik recent zijn boek over zijn trainingsmethode uit de bieb gehaalt, doorgeskipt/gelezen (stukjes gelezen dus) en weer terug gegeven. Ik heb momenteel genoeg andere paardenboeken tot me te nemen die veel meer toedragen aan mijn savvy als dat boek. Als ik eens wat paardenleesruimte heb lees ik het misschien eens echt door. Daarin zag ik trouwens niets over zijn verleden staan hoor, maar het kan in de regels staan die ik niet gelezen heb staan natuurlijk

.
Over zijn boeken; ik heb er niet echt veel verstand van maar zou jou beeld niet ontstaan kunnen zijn doordat het eerste boek waarin hij iets over zijn methode schrijft eerst zijn gehele levensverhaal beschrijft en vervolgens pas zijn methode? In het boek "mijn trainingsmethode in woord en beeld" zit het toch wel wat anders in elkaar hoor.

**Sky** · 01-06-06, 11:46

Ik heb zijn eerste boek gelezen en 'Die sprache der Pferde' (ken de nlse naam niet ervoor)

Shy Boy leek meer op een roman.
En ik vind altijd wel een stukje over zijn erge vader.
Wat Adriana zegt kan natuurlijk ook kloppen dat hij dit gebruikt om te benadrukken dat hij niet hetzelfde doet als zijn vader (heeft gedaan?).
Maarja ik moet zeggen als je zoiets mee hebt gemaakt praat je er ook niet zo vaak over en wil je ook niet dat iedereen dit weet.
Iedereen is anders.

**Mieke** · 01-06-06, 12:20

Ik weet niet of jullie dat weten maar zijn methode wordt ook gebruikt om kinderen met psychologische problemen of gedrachtstoornissen te helpen. Hoe dit juist werkt weet ik niet. Maar hij heeft er ook een boek over.

Door zijn verhaal te vertellen en blijven te vertellen spoort hij andere aan er ook over te praten. Ook al is het jaren geleden volgens mij blijft dit voor altijd in het geheugen gegrift. Volgens mij is het ook een soort therapie (praten bedoel ik) om alles te verwerken. Zoals jullie zeker weten hangt hier nog steeds een taboesfeertje rond. Potje toe en zwijgen!

Mijn mening he!