Vanavond met Bertje gespeeld in de bak, samen met Lianne (eigenaar). Bertje was lekker vlot maar erg drammerig. Liep soms gewoon over ons heen, schuurde tegen ons aan, stond constant op het touw.
Eerst dus de grenzen duidelijk stellen. We hebben dus veel gewerkt aan het leiden (stoppen als ik stop, afstand houden, achterwaarts). Verder hebben we de yoyogame wat opgeschroefd naar level 2 (lange fase 1, snelle fase 2,3,en 4). Lianne had daar wat moeite mee, maar uiteindelijk ging het wel veel beter dus ze zou het proberen.
Toen heb ik de Falling leaf voorgedaan. GAAF! Bertje was al wat nerveus (vreemde omgeving, donker, geen andere paardjes). Toen hij eenmaal doorhad wat ik wilde galoppeerde hij heen en weer (stap was eigenlijk de bedoeling... ), steigerde, draaide zich de andere kant op, draaide zich weer om op zijn achterbenen. Wow! Toen ging hij helemaal uit zijn dak. hij begon keihard rond te galopperen aan de 12ft leadrope, maakte bokkesprongen met bijbehorende scheten natuurlijk, schudde zijn hoofd heen en weer en keek me fel aan.
Ik kwam niet meer bij. Wat een mafkees! Gauw wat zijwaarts en achterwaarts gevraagd om hem weer bij de les te krijgen. Eenmaal rustig was hij kletsnat van het zweet. Arme bertje, totaal geen conditie meer...
hm, was de falling leaf geschikt voor nerveuze paarden? Bertje werd er alleen maar joliger van. Wel erg leuk hoor, haha.
Bladwijzers