paard heeft geen interesse meer

[veronake]

mijn merrie is een maand bevallen van een leuk hengsten veulen.
Het veulen bleek heel zwak bij de geboorte. Heel de dag hebben verschillende mensen druk bezig geweest om zijn leven te redden . We hadden ( om rustig te werken) de merrie buiten gezet , iemand had ze vast . Ze vertrouwde alles en bleef rustig wachten.
Het veulen heeft het niet gehaald , de merrie heeft lang over haar veulen staan waken.
Nu is mijn band met de merrie totaal weg!
als ik in t stal kom, komt ze niet naar me toe, of ik moet iets bij me hebben om te smullen. Ik mag een half u met men rug naar haar toe in de stal zitten ,en nog komt ze niet naar me toe.Ik heb geprobeerd om haar in de paddock weg te sturen, maar ofwel blijft ze gewoon staan, ofwel wil ze zo vlug mogeljk haar stal binnen ( staat aan de paddock)

als ik mijn rug naar haar draai en uitnodigend ben, blijft ze gewoon staan kijken naar mij.

ik weet niet meer wat ik moet doen en ben echt ongelukkig zo
iemand raad?

[nienke]

vreselijk om een veulen te verliezen

neem de tijd en dan nog meer tijd.......

vraag niets en breng gewoon wat lekkers mee aai en krab haar lekker neem haar mee naar een plekje met lekker gras .

ik denk dat zij net zo ongelukkig is als jij bent en misschien heb jij wel ergens een schuldgevoel dat zij dan weer oppikt.

heel veel sterkte en ik hoop dat je iets aan mijn kreten hebt

[trea]

Bij mijn merrie heeft het na een traumatische ervaring een jaar geduurd eer de band weer beter werd.

Probeer alle negatieve gevoelens thuis te laten. Verwacht niks, en BEN er gewoon voor haar. Geef haar lekkers als je wilt, maar dring je niet op. Je inwendige gevoelens zijn het belangrijkste. Neem alleen positieve gevoelens mee naar je paard.

Kijk of je met zacht massagetechnieken haar misschien kan plezieren (ttouch)

Heel veel succes!

[lila]

Je merrie zit nog midden in een rouwproces. Sluit me aan bij Trea en Nienke. Probeer niets te vragen, maar alleen te géven. Ze heeft je hard nodig, en jij haar ook! Gewoon bij elkaar in de buurt zijn is dan fijn, zonder iets te doen. En lekker smulwerk voor d'r meenemen !

[RebanKabriche]

arme arme merriemoeder, wat een verlies.

Ga helemaal mee met de rest, verwacht niets, laat haar rouwen om haar babyveulen....

[skey]

Oh wat vreselijk voor jullie allemaal.
Een paard zal net als een mens dit verlies ook moeten verwerken. Ik kan me voorstellen dat je merrie niet goed begrijpt wat er gebeurt is. Misschien ben ik wel helemaal fout in mijn veronderstelling. Maar misschien heb je er wel iets aan.
ze bevalt van een veulentje, dan moet ze de stal uit (weet zij waarom) al die mensen zijn bij haar kleintje en wanneer ze er weer bij mag dan is het ventje er niet meer.
Ik bedoel dit helemaal niet slecht naar jou toe, je hebt alles gedaan wat je kon en spijtig genoeg heeft het niet mogen baten.
Maar dat soort dingen een paard uitleggen zal wel heel moeilijk zijn, omdat ze zo rustig was zal ze wel geweten hebben dat jullie niets verkeerd deden met haar veulen, maar misschien begrijpt ze niet helemaal wat er precies is gebeurt. Ze zal dit verlies zowiezo eerst moeten verwerken, en ik denk net als de rest dat je dat best samen kan doen door niets van haar te willen en er alleen te zijn. Maar nu ben ik aan het herhalen.
Sterkte meid.

[veronake]

bedankt voor jullie antwoorden.
Ik heb ook het idee dat ze het gewoon moeilijk heeft. Ze vertrouwde ons en ging rustig mee buiten wachten, maar toen ze terug kwam was mijne kleine ganador gestorven. Ze heeft er van zondagavond tot donderdagavond over gewaakt en telkens geprobeerd van hem recht te krijgen . Ze hield niet op , we hebben hem dan ook gewoon laten liggen tot ze zelf besefte...
ik verwacht mss teveel. Ik wil terug die band, zou graag terug beginnen met rijden, maar jullie hebben wel gelijk, kan beter ni te veel verwachten. Ze is nu terug gedekt , ik hoop eigenlijk stiekem dat ze drachtig is en dat dit voelt...

[my angel]

Ik weet natuurlijk niet precies hoe het in een paardenhoofd werkt,
maar als je als mens je kindje verliest is er even nergens meer plaats voor ... alleen maar voor de pijn en het gemis ...
geef er de ruimte en de rust .... en heb geduld .... ze komt wel weer bij je terug!!!!

Succes Martina

[willeke]

Ik heb een dubbel gevoel bij je laatste post, namelijk hetgeen ik vetgedrukt gezet heb.

bedankt voor jullie antwoorden.
Ik heb ook het idee dat ze het gewoon moeilijk heeft. Ze vertrouwde ons en ging rustig mee buiten wachten, maar toen ze terug kwam was mijne kleine ganador gestorven. Ze heeft er van zondagavond tot donderdagavond over gewaakt en telkens geprobeerd van hem recht te krijgen . Ze hield niet op , we hebben hem dan ook gewoon laten liggen tot ze zelf besefte...
ik verwacht mss teveel. Ik wil terug die band, zou graag terug beginnen met rijden, maar jullie hebben wel gelijk, kan beter ni te veel verwachten. Ze is nu terug gedekt , ik hoop eigenlijk stiekem dat ze drachtig is en dat dit voelt...

Je spreekt over Jou kleine Ganador... Hebben wij mensen het recht om zo te spreken over een dier alsof het je eigendom is? Natuurlijk ben jij er ook kapot van, maar ik zit eigenlijk meer mer de merrie in, want het was in de eerste plaats haar kleine ganador...

En het feit dat je zegt dat je stiekem hoopt dat ze drachtig is en dat ze dat dan voelt...
Ik heb hier ook een dubbel gevoel over...
Is het wel goed om de merrie zo vlug alweer te dekken? Ga je geen taferelen krijgen dat als het veulen geboren wordt dat ze de mens er niet meer wil bijlaten omdat ze het verdriet van haar vorige veulen nog niet verwerkt heeft... Ik heb zo'n beetje een gevoel dat het eerder jou geweten is dat gesust moet worden ipv dat er echt rekening wordt gehouden met de rouwperiode van het paard...

Ook omdat je zegt dat je die band terug wil... Je kan niet gaan doen alsof er niets gebeurd is... Ook een dier heeft gevoelens en moet de tijd krijgen die ze nodig heeft om haar verdriet te verwerken. Het is net als mensen... De eerste week is het van: ocharme dit, ocharme dat, maar een week later wordt er verwacht dat je al over je verdriet bent en is het tijd om normaal te doen... Maar zo werkt het gewoon niet...

Geef je merrie tijd en verwacht niets! Wees er gewoon voor haar zonder dingen van haar te vragen. Vroeg of laat gaat ze zich wel weer openstellen voor jou. Ze begrijpt niet wat er gebeurd is denk 'k en ze is verdrietig. Het is normaal dat ze niet geïnteresseerd is.

[myracara]

Nee Willeke, ik denk dat ja dat verkeerd leest. Het is natuurlijk heel lastig om iets op te maken uit twee berichtjes, maar ik heb er zeker niet het gevoel bij dat ze aan het verdriet van haar paard voorbij gaat.

Ik kan me goed voorstellen dat je graag weer de band terugwilt die je had met je paard. Het lijkt me vreselijk moeilijk om dit te moeten aanzien. Misschien dat het je paard inderdaad wel goed doet om weer drachtig te zijn. Voor mensen is het toch heel anders dan voor paarden.

En tja tijd heelt een groot deel van de wonden.

[veronake]

ja ik ga echt niet aan haar verdriet voorbij. en ik heb heel lang getwijfeld of ik ze terug ging laten dekken. maar ik heb het voor haar gedaan. had het gevoel dat ze alleen was en het is echt een moedertje , om het zo te zeggen.
het is voor mij gewoon moeilijk, omdat ik niet weet hoe die band terug te krijgen . is ni leuk om te zien dat ze haar rug naar me draait.

[willeke]

Ik hoop dat het met het volgende veulen wel lukt.

Ik weet niet of paarden zo denken, maar het gevoel dat ik direct had was van: stel nu dat de merrie volgende keer geen mensen meer toelaat bij het veulen omdat ze bang is het veulen weer dood terug te vinden.

Tjah wat betreft die band, ik snap dat het niet leuk is.... Maar geef haar tijd. Dat komt echt wel terug in orde hoor.... De merrie moet gewoon haar verdriet kunnen verwerken en dat kan zo snel niet.

[veronake]

ja ik hoop het ook want als da haar nu nog eens overkomt... daar heb ik nu veel bang voor, dat ze nog eens zoveel verdriet moet hebben.
Ik heb ook met mezelf afgesproken dat ik ze maar 1 keer laat dekken, zonder toenaaien , 1 keer insemineren en niet meer, is ze drachtig ok, is ze het niet , stop ik ermee.

[Jolijn89]

Ik kan hier eigenlijk weinig op zeggen, wel vind ik het enorm jammer dat het zo gegaan is.

Ik hoop dat ze er snel bovenop raakt en meer succes heeft met het volgende veulen!

Sterkte!

[Elineke]

Ik ga herhalen wat gezegd is: neem de tijd.
Aleen heb ik een vraag: staat ze samen met andere paarden? Misschien is ze wel heel eenzaam omdat ze geen vriendjes heeft om troost bij te zoeken, tenslotte is en blijft een mens een mens en geen paard. Als ze geen compagnon heeft, zou het dan niet mogelijk zijn om een leuke shet of iets dergelijks bij haar te zetten, zodat ze wat troost vind?
Veel sterkte nog, voor jullie beiden...