Kabriche koliek *UPDATE MET FOTO'S!! + VRAAG*

[RebanKabriche]

Zaterdag 1 juli zal een dag zijn die ik NOOIT meer vergeet. Ik ging zaterdagochtend zoals gewoonlijk voeren en zag dat mijn moppie nog niet binnen was, wat ze anders altijd doet als het voertijd is, de rest stond al wel binnen dus ik kreeg een raar gevoel. Ik liep de stal in en zag dat ze buiten stond. Dus ging ik eerst de rest voeren en verwachte dat ze wel binnen zou komen, niet dus.

Ik schrok eigenlijk meteen al want ze zat helemaal onder zand en rommel van het rollen, zoals jullie weten zie ik Kabriche nooit rollen en liggen dus ik schrok. Haar neusgaten stonden heel wijd en ze voelde klam aan. Ik snel wat brokjes gepakt om te kijken of ze dit wilde eten, maar nee hoor, ze keek er niet eens naar! Ik kreeg een heel naar gevoel en wist dat dit dus echt niet pluis was, Kabriche die niet wil eten, dan is er wat mis!

Toen sloeg de paniek al aardig toe bij mij, ben snel naar binnen gerend en heb een vriendin gebeld, ik kreeg het mijn keel niet uit en begon meteen al te Snel met mijn mobiel naar stal en daar stond mijn hart stil, Kabriche lag! Toen dacht ik dit moet koliek zijn! Ik snel weer gebeld en mijn vriendin adviseerde me meteen de DA te bellen. Echt door de paniek kon ik niet meer helder denken. DA gebeld, die kon pas over een half uur bij mij zijn.

Ik moest gaan stappen met haar, maar ik kreeg haar niet omhoog, ze had zo'n pijn, haar koppie op mijn schoot. Oh die blik in haar ogen vergeet ik nooit meer . Ze kreunde zo ontzettend! Na een tijdje probeerde ze op te staan, eerst haar voorbenen en toen de rest. Gauw naar de bak gelopen en gaan stappen, daar kwam gelukkig een beetje mest. Toen ben ik maar in de schaduw gaan stappen want het was zo heet!

Daar liet ze nog wat mest gaan en dit was een hele vieze dunne ontzettende stinkende drap. Na een dik half uur kwam de DA en werd ze onderzocht, kreeg een spuit. De DA maakte zich zorgen om de ruis bij haar hart en wil dat ik daar nog voor terugkom, want ze wist niet of dit door de koliek kwam of dat het er al was, het kip en het ei verhaal zeg maar.

Maarja wat is nou de oorzaak geweest? Ze had dinsdagavond wormkuur gehad, had een nieuwe baal voer losgemaakt..... Al met al lijkt het erop dat ze vast heeft gelegen. Haar bekken staan nu scheef, en nog een aantal dingen wijzen erop dat dit de oorzaak moet zijn geweest.

DA ging weer weg en liet nog een pastspuit achter en dit moet ik 's avonds geven, dit is ervoor om de darmen aan de gang te houden.
Gelukkig kwam die vriendin met een nog een vriendin een uurtje daarna om nog even te kijken. Maar het ging nog helemaal niet goed, het leek net of Kabriche geestelijk overleden was, ze was gewoon niet aanwezig. Volgens mij had ze een soort van shock, want ondanks het warme weer had ze maar een temperatuur van 36 graden. Ze voelde heel eng koud aan, heel apart. Haar een deken opgedaan (jeetje wat was ik blij dat ik die dingen nog had!!). Toen zijn we gaan lopen, want ze moest weer op aarde terugkomen.

Gelopen in het bos, en echt wat was ik blij dat er dazen bestaan, want dankzij hun werd ze weer 'wakker'. Als Kabriche ergens panisch voor is, zijn het wel dazen!! Toen ze weer 'bij' was, ging het gelukkig veel beter.
Het was echt zo raar, want toen wij terugkwamen uit het bos waren we zeiknat van het zweet maar Kabriche die met deken opliep zweette gewoon niet!!!

Ze heeft na de wandeling weer een paar keer gemest en ze eet en drinkt weer. Gisteren weer veel gelopen en volgens mij gaat het wel weer goed. De temperatuur is weer normaal en ze oogt weer op aarde.
Het is zo lastig om te bepalen of ze nu sloom is van het warme weer of van de koliek.

Het is nu even een paar dagen afwachten en herstellen want ze heeft echt een flinke klap gehad. Daarna ga ik wel kijken hoe het met haar bekken is, want ik ben bang dat ik weer opnieuw kan beginnen met de behandelingen. Ook wil DA haar nog zien wat betreft de hartruis.
Maar ze is er nog!! Ik had er niet aan moeten denken als het op een doordeweekse dag gebeurd zou zijn, dan was ik er niet geweest

Gisteren dacht ik nog, ik wilde zo graag een ligfoto, maar daar ben ik nu helemaal van genezen!!! Ik wil haar nooit meer zo zien liggen

[myracara]

Ow wat zal je zijn geschrokken! Gelukkig is ze er weer, lijkt me vreseselijk als je paard zo van de wereld is.

Ik hoop dat het allemaal snel goedkomt!

[trea]

Oooch toch! Vreselijk om dit te moeten meemaken. Ik zit hier te huilen bij je verhaal, zo veel herkenning.. vooral het stukje over geestelijk overlijden. Arme Kabriche.

Ik ben zo blij dat het allemaal goed is afgelopen, wat een hel-weekend moeten jullie hebben gehad.

Je hebt goed en sterk gehandeld. Je was er voor je paardje..

[RebanKabriche]

Dank jullie!

Trea ik moest ook aan jouw Amy denken. Het was ook een hel ohhh dat arme koppie gaat maar niet uit mijn hoofd.

Het is zo raar dat zo'n groot paard op de grond ligt en je kunt niets doen.

En dat geestelijk weg zijn was ook heel erg, ze had het gewoon opgegeven

[Linda]

Oh, wat erg! Kan me voorstellen dat je daar enorm van geschrokken bent zeg. Ik hoop dat Kabriche zich snel weer 100% voelt.

[issiem]

Wat erg is dit zeg!! Ongeloofelijk dat het je moet gebeuren!! Ik hoop voor jullie dat ze snel weer de oude is, en natuurlijk dat je kan vinden wat de aanleiding is.. anders blijf je je toch zorgen maken.

Ik vraag me wel eens af als ze aan het rollen zijn en ze fanatiek zijn of het nog wel voor het leuke is. Maar door jou verhaald te lezen denk ik dat het wel goed herkenbaar is.

Heeeeel veel sterkte toegewenst!

[RebanKabriche]

Oh Isla, dat zie je meteen, die blik in d'r ogen

[trea]

Oh Isla, dat zie je meteen, die blik in d'r ogen

Ja, dat is inderdaad niet te missen..

[Marianne]

Meid, wat zul je geschrokken zijn!
Godzijdank is het goed afgelopen.... en, hoe vreselijk het ook klinkt: iedere paardeneigenaar moet dit een keer doormaken want dan weet je ook hoe je moet handelen.

Een beginnende koliek herken je aan de combinatie van drie dingen:

- voedsel weigeren
- versnelde ademhaling
- zeer hoge hartslag

Daarnaast nog een belangrijk punt: druk je oor tegen de rechterflank (ter hoogte van de blinde darm, circa 20 cm voor het achterbeen) aan en luister: je hoort of héél veel darmgerommel, of helemaal niks. In beide gevallen is het ernst!

Rebanne, als het onverhoopt nog een keer zou gebeuren: de volgende keer niet twijfelen of vriendinnen bellen maar altijd meteen de DA opbellen en kenbaar maken dat het paard koliek heeft. Zelfs als je niet zeker bent: beter een keer voor niks laten komen dan te laat. En hoe verschrikkelijk ook: als het paard ligt, dan in de benen jagen - desnoods met de zweep. Het paard MOET lopen want dan blijft de darmbeweging op gang. Vandaar dat er ook mest afkwam toen je ging lopen en dan lucht al vaak veel op.
Over het laten rollen van een paard tijdens koliek bestaan verschillende opvatingen: sommige zeggen dat je het moet voorkomen, andere (o.a. DA's) vinden dat je het kunt toestaan. Het hangt van de situatie af en de soort en ernst van de koliek.

Het 'geestelijk overleden zijn' dat herken ik wel maar vind ik te sterk uitgedrukt.. als een paard pijn heeft, keren ze zich vaak helemaal in zichzelf. Dat heeft ook met het oerinstinct van een vluchtdier te maken - als ze duidelijk demonstreren dat ze pijn hebben of ziek zijn, dan weet een roofdier dat er een makkelijke prooi ligt te wachten. Het is hetzelfde effect als bv een konijn in het wild wel doet: totaal bevroren en roerloos 'dood' spelen.


Maar goed ... het is altijd weer schrikken en het went nooit...

[dekoezegtboe]

jeetje Réban! dat is schrikken!! er is het is echt verschrikkelijk om je paard zo te moeten zien!! ik herken er ook veel van... en je gaat het nooit vergeten... maar wat wel zo is dat Kabriche ook heel goed weet dat jij hem gered hebt!! onthoud dat goed!

Veel sterkte voor jullie allebei!!
enne houd ons op de hoogte van die hartruis?

[henny]

Hoi Reban,

Dat was echt even schrikken he afgelopen zaterdag ?
Je schreef hierboven dat Kabriche in een soort shock zat.
Ik denk dat je dat best goed omschreven hebt. Dit was geen normale 'afwezigheid'

Toen wij kwamen rommelden haar darmen normaal. Niet te hard of te zacht.
Alleen die ondertemperatuur klopte niet. Ze voelde ook zo verschrikkelijk koud aan. Volgens mij stond ze ook in een soort shock.

Toen ik met mijn handen voor haar ogen zwaaide knipperde ze zelfs niet met haar ogen. Verder zag ik haar nauwelijks ademen.
Ik heb vaker paarden gezien met of net na een koliek.
Ze ogen dan meestal afwezig of letargisch. Logisch na zoveel pijn.
Zoals Kabriche erbij stond heb ik nog nooit eerder meegemaakt.
Eerlijk gezegd vond ik dat best even eng.

Gelukkig kwam ze er door de wandeling incl. dazen weer doorheen. Zijn die beesten toch nog ergens goed voor geweest :-)

Ik vind een opmerking als " iedere paardeneigenaar moet dit een keer doormaken want dan weet je ook hoe je moet handelen " nogal dom klinken.
Dat zou dus inhouden dat elke eigenaar een keer een koliekpaard zou moeten krijgen ???
Of bijvoorbeeld dat ieder mens een keer kanker zou moeten krijgen om te weten hoe hij/zij op een chemokuur reageert.

Een koliek van je paard gun ik in elk geval niemand toe. Bovendien zijn er zoveel soorten verschillende kolieken en dan met gevaar dat ze het niet overleven.
Ik hoop dat menigeen dat NOOIT zal meemaken.

Reban ik ben heel blij voor jullie dat het met Kabriche weer de goeie kant op gaat. Ze zal best nog wel wat slomig zijn.
Zoiets heeft een enorme impact op haar gehad. Die heeft echt wel een paar daagjes nodig om weer de oude te worden.
Over de hartruis zou ik me ook echt niet druk maken.
Zoals het geval was bij Kabriche zaterdag, kwam er veel vochtophoping bij kijken. Dat vocht kan ook extra geluiden geven in het hele lichaam.
Tot het hart toe.
Bovendien als haar hart niet helemaal 100 punten was geweest had ze ongetwijfeld wel gezweet na die wandeling en mogelijk moeilijk geademd.
Volgens mij was zij de enige die aardig fit oogde na het lopen. Hadden wij allemaal meer last... ahum :-)

[Dorien66]

Het 'geestelijk overleden zijn' dat herken ik wel maar vind ik te sterk uitgedrukt..

Hoe kun je dit nou schrijven? Réban beschrijft hoe zij e.e.a. ervaren heeft en zij voelde het zo. Dan is het dus zo.

[Marianne]

[quote="henny"]

Ik vind een opmerking als " iedere paardeneigenaar moet dit een keer doormaken want dan weet je ook hoe je moet handelen " ongelooflijk krom k]

......... natúúrlijk vind je dit krom klinken, en bij nadere beschouwing is het misschien ook wel krom geschreven. Maar een goed verstaander begrijpt wellicht wat ik bedoel en dat is dus niet dat ik iemand toewens dat zijn/haar paard een keer koliek krijgt. ( Hoe verzin je het!)
Maar helaas gebeurt het wel, koliek is tenslotte een ruime omschrijving voor buikpijn van mild tot ernstig - en dat kan ieder paard een keer overkomen.En als je het één keer meemaakt, dan weet je voor de rest van je leven hoe te handelen en niet in paniek te raken.

@ Rebanna: het kan heel goed dat Kabriche in shock was - ik heb dat helaas met Pauli ook recentelijk gehad. De oorzaak ( bij Pauli) was een te grote dosis van de medicatie ( verkeerd ingeschat gewicht).

[Marianne]

Het 'geestelijk overleden zijn' dat herken ik wel maar vind ik te sterk uitgedrukt..

Hoe kun je dit nou schrijven? Réban beschrijft hoe zij e.e.a. ervaren heeft en zij voelde het zo. Dan is het dus zo.

En wat wil je daar nou eigenlijk mee zeggen ( buiten de kennelijke behoefte om weer een discussie aan te jagen)?
Wat iemand ervaart dat bestrijd ik niet - ik bedoel ook niet haar op andere gedachten te brengen! Ik zeg alleen maar dat ik het wat te sterk uitgedrukt vind. En wat ik vind dat is voor mij zo. Bezwaar?

[Dorien66]

koliek is tenslotte een ruime omschrijving voor buikpijn van mild tot ernstig - en dat kan ieder paard een keer overkomen.En als je het één keer meemaakt, dan weet je voor de rest van je leven hoe te handelen en niet in paniek te raken.

Het grootste probleem met koliek is m.i. dat het verschillende oorzaken kan hebben en dat ze eigenlijk allemaal op een andere manier aangepakt moeten worden. Je krijgt dus ook niet voldoende ervaring door een keer koliek te hebben meegemaakt.

In dit specifieke geval denk ik dat de belangrijkste oorzaak was dat Kabriche langere tijd heeft vast gelegen (op haar rug) en hierdoor is het spijsverteringssysteem stil komen te liggen. Da's wat anders dan verstoppingskoliek hè? Door het lopen is haar mest weer op gang gekomen, maar ze verkeerde wel in shock. Ik vraag me nu dus af wat je wel en niet moet doen met een paard wat in shock verkeert. Trea; wat moet je eigenlijk met een mens doen wat in shock verkeert?