andaag, woensdag 7 februari, mocht mijn stoere shetlander sunny komen om dienst te doen als proef-patient voor de eind-examenklas van Silverlinde..
De klacht? Zn agressieve gedrag naar (veelal kleinere) dieren en kinderen toe.
mn vriendin Ciska ging gezellig mee, trailertje geregeld (haha weer een anderhalf paards trailer voor een shetlander, maja kreeg mn kleine trailertje niet door de modder van mn land) en een auto geregeld die ervoor mocht, zodanig dat ik er zonder E-rijbewijs mee mocht rijden.
Eenmaal daar aangekomen was hij eigenlijk opmerkelijk rustig. Hij kreeg meteen een stalletje toegewezen, en heeft lekker hooi staan eten. Voor het eerst in zn leventje een automatische drinkbak, haha hij schrok ervan toen hij per ongeluk met zn neus tegen de hendel kwam... hij had de emmer water daarna gauw gevonden.
Eerst heb ik een half uur tot 3 kwartier vragen beantwoord. Hoe oud hij was, ruintje, hoe lang ik hem al heb, etc. Daarna over de geschiedenis van sunny en van de klacht, het ontstaan, of er veranderingen waren in de periode vlak voor het ontstaan van de klacht, vragen over zn huisvesting, zn voeding, zn normale gedrag (waaronder de vraag of ik het karakter van sunny kon beschrijven... das nog best moeilijk haha!) en natuurlijk de hoeveelheid werk, wat voor werk, en hoe hij zich gedraagt tijdens het werk, de verzorging, op stal, in de wei als ik hem wil gaan halen, en wanneer hij gewoon los loopt in zn eigen omgeving. Ook nog vragen over zn medische verleden, nog even gehad over de reden van het castreren, enzovoort.
Toen ging ze hem fysiek onderzoeken. Pony uit de stal geplukt, en een eindje naar voren gehaald, zodat ze de ruimte had om hem overal te bekijken. Erg grappig, wanneer ik zn hoefjes aanraak, tilt hij ze altijd netjes op zodat ik ze kan uitkrabben, maar het was dus erg lastig om te voelen hoe warm de hoefjes waren. Je zag hem ook echt zo kijken van "wat nou? Ik doe het toch goed? Blijf dan van mn voeten af, wil je?!"
Daarna heeft ze wat oliën aangeboden. De Ceder, de Jeneverbes en de Geranium. Jeneverbes vond hij het meest interessant.
Toen kon de groep nog wat aanvullende vragen stellen, en daarna gingen ze terug het lokaal in om alles even door te spreken. Sunny heeft toen in de stal gewacht, en ciska en ik zijn gaan opwarmen bij een bakkie thee.
Na ongeveer een kwartiertje werd ik binnengehaald in het lokaal, en kreeg ik een diagnose/advies:
Waarschijnlijk is hij een beechkarakter, en zou ik hem kunnen behandelen met beech-remedy zodat hij wat milder, verdraagzamer naar anderen zou kunnen gaan reageren. Hij heeft in zn leventje niet veel kans gehad zich de paardentaal eigen te maken, maar hij heeft er ook niet veel behoefte aan gehad. Hij vermaakt zich prima alleen, en voor zijn eigen welzijn hoef ik hem niet samen met andere paarden te zetten. (iets wat mij eigenlijk best verbaasde) Wanneer ik er in de toekomst toch een ander paard bij wil zetten, moet ik goed zoeken wát voor karakter ik daar dan bij wil gaan zetten, en het contact moet ook echt heel rustig opgebouwd worden. Wanneer ik ze bij wijze van spreke gewoon bij elkaar in 1 weiland zet, wordt het zonder twijfel weer knokken.
Ik krijg het volledige verslag nog thuis, en dat zal ik dan ook zeker even posten. Pas als ik dat verslag heb, zal ik ook gaan beginnen met het geven van beech-remedy, om te zien of het ook effect heeft.
Wat ik wel heel leuk vond is dat iedereen hem echt geweldig vond, dat er uigesproken werd dat hij een prachtig hoofd heeft, en een uitstraling heeft alsof er een paard van 6 meter voor je staat. Hij heeft dus een goede indruk gemaakt!
Groetjes, Lacuna
Bladwijzers