Paard valt koe aan

[donderwolke]

Ik wist niet goed waar ik het ergens moest zetten, dus heb ik het hier maar gezet.

Het probleem is dus, zoals de titel het zegt, dat een paard een koe aanvalt. Nu gaat dit niet over mijn paard, maar over het paard van een lesklant van mij. Zij komt nu met deze vraag af, en ik moet haar echt het antwoord schuldig blijven.

Het gaat om een fjord die tamelijk dominant is, en het gaat zelfs zo ver dat ze de koe echt verwondt...

Ik hoop echt dat jullie mij hierbij kunnen helpen...

xxx julieke

[Nacino]

Het lijkt me niet dat iemand hier antwoord op kan geven met zo weinig informatie.

Staan ze samen? Wat is zijn geslacht, wanneer valt hij aan, hoe valt hij aan, wat doet de koe, heeft hij eerder koeien gezien? Hoe is het paard opgegroeid. enzovoorts..

Ik denk dat je eerst dit allemaal moet doorlopen en dat je dan wellicht zelf tot een antwoord komt.

[Marja]

Paard en koe uit elkaar halen? Ik zou niet weten wat je er anders aan kunt doen.
Staan er nog andere paarden bij, of is die koe het enige gezelschap dat het paard heeft?

[Mafhaf]

Ik kan ook weinig meer bedenken dan wat MArja zegt.

Ohja dit nog: Make the right thing easy and the wrong thing difficult: zorg dat de koe stinkt, prikt, electrische stroom afgeeft en naar wolven ruikt

[E.Zanden]

Mijn vorige pony vond het enigjes om schapen bijeen te drijven en ze dan minimaal 5 keer het weiland rond te jagen. Liefs a-la Babe op een kluitje. Splitsen of een draad ertussen lijkt mij; je kan niet verwachten dat het paard die koe gaat accepteren. Met een groter weiland vermijden ze het probleem zelf, door afstand te bewaren. Grz Els

PS in aanvulling op Mafhaf, maar dan de koemanere versie:
je kan de koe ook beige schminken met een zwarte streep over zijn rug

[Mafhaf]

worden fjorden niet aangevallen dan?

[maya_longlane]

maf haf, goed kijken... rode hartjes als oogjes...

dan vallen paard en koe elkaar in de hoeven...

[E.Zanden]

en ze leefden nog lang en gelukkig, want na het eeuwige jawoord stopt de film Ik zou eerlijk gezegd desondanks, voor een voortijdige scheiding kiezen

[sandra]

heb het topic even verplaatst naar algemeen.

[Mieke]

Waarschijnlijk snapt het paard de taal van de koe niet en omgekeerd.

Staan ze al lang bij elkaar of maar pas? Ik denk dat dat een groot verschil maakt.

[Lacuna]

Tja, ik zit met hetzelfde probleem.

Je moet inderdaad goed de geschiedenis van je paard nakijken. Als hij al ik-weet-niet-hoe-lang alleen staat, hebben paarden zich daar soms aan aangepast, en hebben ze ook geen behoefte meer aan een tweede dier in hun territorium.
Hoe lang staan ze al samen, want plaatsbepalen gebeurd ook in de eerste periode he.
En hoe is je paard in de omgang met andere dieren? Honden, kippen, schapen, andere paarden, en met andere mensen?

De beste oplossing op dit moment is de symptomen gaan bestrijden door inderdaad het weiland te verdelen en ze apart te zetten. Het lost het probleem van je paard niet op, maar het voorkomt in elk geval dat je ineens koeienbiefstuk hebt... En tja, verder moet je natuurlijk heel goed onderzoeken waarom je paard dit gedrag vertoont. Maar daar mag de koe niet onder lijden.

Groetjes, Lacuna

[Marianne]

De meeste boeren zullen zeggen dat paarden en koeien géén goede mix zijn. Je ziet ze maar zelden in één weide staan, het gaat maar zelden goed. Het is ook lang niet altijd de koe die het slachtoffer is- koeien kunnen ook aanvallen en behoorlijk agressief zijn hoor. Ik zou niemand aanraden om het weiland van mijn buurman in te lopen als de koeiengroep daar staat - het hele spul komt nieuwsgierig op je afgedenderd en er is er altijd wel één die probeert de vreemdeling op de horens te nemen en te verdrijven.

Het is wellicht anders als veulen en kalf met elkaar opgroeien, maar als ze 'vreemd' zijn voor elkaar dan lukt het meestal niet om ze bij elkaar te zetten.

[Jossie]

Dat gaat niet werken hoor...
Koeien hanteren hetzelfde principe als paarden in hun lichaamstaal, inclusief fases die opgevoerd worden en de maatregelen die ze treffen om de ander te laten weten dat ze de baas zijn . Kate jaagt een koe zonder pardon door alle draden heen, Son deed dat ook en Wick laat zich hevig intimideren door een koe. Son en Kate zijn beide dominante types en Wick is van nature een volger.

Het probleem is vaak dat hoewel beide diersoorten dezelfde taal spreken, ze beide in een ander dialect praten. Hierdoor verstaat de koe fase 1 van het paard niet en vice versa, en daardoor komt het tot vechten. Koeien zijn daarnaast erg nieuwsgierig, zich totaal niet bewust van hun 600 kilo en verdedigen hun voer en kudde met verve.

Het kan wel hoor, koe en paard samen, maar dan moeten ze met elkaar opgegroeid zijn, zodat ze elkaars taal kennen en verstaan. Met schapen werkt het eigenlijk precies zo, behalve dat een schaap eerder vlucht als aanvalt, vandaar dat na enige schermutselingen die rust wederkeert en paard en schaap op afstand van elkaar blijven.

[sannie]

Hm, wil hier toch even mijn ervaring aan toevoegen.

Mijn paard heeft op z'n vijfde voor 't eerst een koe gezien (komt niet uit Nl, vandaar). En hij was er snel uit, koeien zijn Monsters. Dat wil zeggen, roodbonte koeien zijn Monsters, want blauwe en zwartbonte en lakenvelders enzovoort zijn uiteraard volkomen andere dieren dan Roodbonte Koeien. Het feit dat op de boerderij waar hij woont ook koeien wonen veranderde daar niets aan. 'Onze' koeien zijn helaas merendeels zwartbont, en de rest is vooral blauw vleesvee.

Twee jaar later kregen hij en z'n zomerweidemaatje opeens gezelschap van 3 pinken. Een blauwe, en 2 roodbonte. Die stonden in de wei toen we 's morgens aankwamen en er is maar 1 manier om erachter te komen wat er dan gebeurt. Dus paardjes erbij en kijken hoe 't gaat.

De oude dame wiens eer mijn paard gewoonlijk verdedigt stapte gedecideerd op de kleuters af, maakte ze zeer duidelijk dat gras waar zij haar zinnen op had gezet niet diende te worden opgegeten door koebeesten en keurde ze vervolgens geen blik meer waardig. Enigszins beteuterd hobbelde mijn paard erachteraan, deed nog een halfslachtige poging z'n macho-imago te redden door de koetjes nog 5 meter verder te jagen en ging toen ook maar gewoon staan eten.

En dat was dat. De paarden bleven samen, de koetjes bleven bij elkaar op gepaste afstand van de paarden en zo hebben ze vredig de rest van de zomer samen geleefd. De volgende zomer kwam er ipv pinken een koppel schapen helpen het gras op de zomerwei te maaien en dat ging nog gemakkelijker. Na twee weken samen gelopen te hebben heb ik zelfs op een ochtend gezien hoe 1 van de schapen mijn paard begroette door even te komen neuzen. Paard en schaap neus aan neus in de ochtendnevel leverde weer een typisch fotomoment op op een moment dat ik geen toestel bij me had maar ik zie het nog zo voor me.

Hoewel m'n paard tegenwoordig dus wel heel tolerant is naar koeien en schapen moet hij van honden nog steeds niks hebben. Die grijpt hij. Dus 't is niet dat hij nooit agressief is naar andere dieren maar koeien en schapen heeft hij leren accepteren.

Wat daarbij wellicht geholpen heeft:

* mijn paard (ruin) had steeds een vast maatje (merrie), ze voelen zich goed bij elkaar maar waren toch maar met z'n tweeën. Een grotere kudde paarden zal misschien eerder de hele wei voor zichzelf opeisen. Ook een enkel paard zal wellicht eerder proberen de vreemdeling(en) weg te jagen, al was het maar om te voorkomen dat de vreemdeling als eerste op het idee komt aan te vallen.
* de zomerwei is ongeveer 0,75 ha groot. Dat biedt de ruimte om elkaar te ontwijken maar niet om elkaar helemaal te ontlopen. Daardoor komen de paarden de koeien / schapen regelmatig tegen en wennen aan hun aanwezigheid.
* De wei is (helaas) niet van onszelf, we brengen de paarden er 's morgens heen en halen ze 's avonds weer op. Mogelijk hebben de paarden minder drang om hun territorium te verdedigen, aangezien het niet echt hun territorium is.
* Zowel bij de koeien als bij de schapen ging het om jonge dieren die zelf nog maar net in de wei stonden (1 nacht) toen de paarden erbij kwamen. Jonge dieren zijn misschien eerder geneigd te accepteren dat de paarden de baas zijn en passen hun gedrag aan de oudere dieren aan. Ik kan me zo voorstellen dat die jonkies beter af zijn in de nabijheid van onaardige mede-prooidieren dan helemaal alleen. Ingeval er opeens toch een leeuw in de wei verschijnt hebben ze nog een kleine kans dat de paarden die leeuw wegjagen, zelf zijn ze zeker kansloos.

Op basis van z'n ervaring met de pinken heeft paardlief zelf besloten dat dat betekent dat de grotere zusjes ook niet meer gevaarlijk zijn. Dus nu kunnen we weer fijn overal rijden en wandelen zonder dat ik rekening hoef te houden met de mogelijkheid dat m'n paard aan de horizon iets ziet dat een roodbonte koe zou kunnen zijn. Erg fijn.

[Hästli]

Ik kan ook weinig meer bedenken dan wat MArja zegt.

Ohja dit nog: Make the right thing easy and the wrong thing difficult: zorg dat de koe stinkt, prikt, electrische stroom afgeeft en naar wolven ruikt

heel creatief! Maar hoe wil je dat voor elkaar krijgen als ik vragen mag?