uit de wei halen

**shetfan** · 26-01-05, 17:13

Ik weet niet of dit hier helemaal goed staat maarja.

Ik heb dus al een tijdje een probleem met het uit de wei halen van mijn tinker (groot, snel en vooral grote hoeven). Het ging een hele tijd goed (ik heb hem nog niet zo lang) maar vanaf dat hij me een keer gemept heeft toen ik hem uit de wei ging halen heb ik hem niet meer fatsoenlijk kunnen pakken. (alleen als al zijn vriendjes al binen waren en soms lukt het om eerst een longeerzweep tegen hem aan te zetten, het touwtje te pakken en zodra hij die druk voelde was het oke).

Maar het wil gewoon niet meer. Verder gaat het wel goed. Ik krijg westernles en daarbij ook een hoop uitleg over grondwerk en natural horsmanship. Daar ben ik ook erg blij mee.

Maar ik vroeg me af hoe jullie zoiets nou aan zouden pakken. Ik sla hem niet, kom niet op hem afgerend, doe geen gekke dingen, maar toch gaan elke keer weer die oren in de nek en als ik niet uitkijk heb ik weer twee blauwe plekken van een schop

. En hij blihft gewoon doorgrazen dus om bij zijn hoofd te komen moet ik bukken en ben ik extra kwetsbaar en niet wendbaar.

Ik ga met Parelli beginnen en hoop dat hij me dan gaat respecteren, ook wanneer ik hem van zijn eten afhaal, maar dat pakket laat lang op zich wachten.

Wie heeft er alvast wat tips.

Ik ga ook nog even degene bellen van wie ik les krijg, misschien dat zij me een keer kan helpen.

**donderwolke** · 26-01-05, 20:50

Hey shetfan,

ik ken dit helemaal hoor, echt niet leuk hÃ©. Dat geeft je dan zo'n frustrerend gevoel van: 'jaaah natuurlijk is gras veel interessanter dan ik'! Ik heb hier ook al eens een topic over geopend toen ik nog niet zo lang bezig was met Parelli: http://137.224.239.17/nh/forum/viewtopic.php?t=669. Moet je anders maar eens lezen...

xxx julie

**shetfan** · 03-02-05, 22:27

Vandaag ben ik met Parelli begonnen (het eerste handboekje doorgelezen en aan de slag

).
Eerst even alle oefeningetjes met het touw en de stick gedaan (hihi, voelde me wel een beetje een rare vogel, met zo'n touwtje aan het hek staan zwiepen en het touw staan aaien met de stick,

).

Maargoed, toen de oefeningen met mijn tinkebink gedaan. Gewoon de wei in stappen en straaaal langs hem heen lopen, hij keek wel even raar op

. Na dit een paar keer te hebben gedaan, ging ik stil staan en binnen een halve minuut stond hij naast me

. Jubel en juich. Het liefst had ik een vreugdekreet geslaagd en was ik tien meter de lucht in gesprongen, maarja, dan kun je weer overnieuw beginnen dus ik heb hem zachtjes gekroeld en na een tijdje liep hij weer weg.

Maar hij was ook zoo vrolijk ineens. Ik kon hem de laatste tijd wel schieten om zijn humeur

. Maar vandaag voortdurend de oortjes naar voren, lekker gapen en knuffelen. Zou het nou toeval zijn of zou het komen doordat ik zo zeker van Parelli ben en nu dus ook dat het allemaal wel goed gaat komen? Dat denk ik eigenlijk.

Kortom: GEWELDIG!!!

**shetfan** · 04-02-05, 18:46

Tsjah, vandaag ging het dus wel wat minder. Ik deed precies hetzelfde als gister maar hij vindt gras gewoon zo belangrijk. Hij heeft geen moment zijn snufferd opgetild. Hij kwam een keer langs me heen gegraasd toen ik gehurkt zat maar dat was het dan. Ik ben nog even verder gegaan. Weer langs hem lopen, stil staan, stukje verder lopen maar hij lipe steeds weg en bleef maar grazen.
Toen ik weer naar binnen ging zag ik dat ik gewon anderhalf uur in de wei was geweest zonder het gevoel ook maar enig resultaat te hebben.

Ik denk dat het beter is om dit bijv. in de bak te oefenen maar dan heb ik dus het probleem dat ik eerst dubiel ga staan vangen op een on-nh-manier (oftewel, met een zelf-gefabriceerde vangstok omdat hij soms wil meppen). En dan ineens ga parelliÃ«n. Ik vind dat zo'n gekke overgang. Dat je hem eerst gewoon vangt en mee laat komen om hem vervolgens heel voorzichtig naar je toe te laten komen.

Maarja, in de wei oefenen lijkt me nu gewoon te lastig. Wie weet een oplossing, ik weet het gewoon even niet meer.

En over dat snoepjes geven als je hem mag kroelen, moet dat echt? Ik heb namelijk iets tegen snoepjes geven. Hij was eerst een ontzettende schooier en daar heb ik geen zin in. Hij heeft het net afgeleerd.

**donderwolke** · 05-02-05, 21:40

Hey,

van die snoepjes, waar heb je dat van? Ik geef Shiva nooit snoepjes (heb er zelfs geen).

Voorts oefen ik ook niet meer in de weide waar ze staat. In het begin deed ik dat maar daar heb ik wat problemen mee gehad. Dus ben ik op een andere weide gaan spelen (bij gebrek aan een bak

). Af en toe begin ik nu wel eens gewoon wat kleine spelletjes in haar weide te spelen, maar dan gewoon porcupine of zo of een beetje driving game. Maar ik zou je dus aanraden ergens anders te spelen. Dit omdat het paard zijn weide echt als de zijne kan zien, daar waar hij baas is.

En ik denk trouwens niet dat je dat eerste concept van in de wei gaan en je paard negeren verschillende keren na elkaar moet doen. Ik deed dit Ã©Ã©n keer in het begin, kwam ze ook lief tot bij mij, maar daarna ben ik beginnen spelen. Tussendoor doe ik het soms nog wel eens hoor, gewoon in haar weide gaan zitten en wachten tot ze komt (of niet komt

).

Ik zou je nog willen zeggen de moed zeker niet op te geven hoor! Het was zo leuk om je eerste bericht te lezen maar het lijkt bij het tweede zo helemaal depri. Echt niet doen hoor (zei zij die zelf ook nog bijna dagelijks problemen heeft met frustraties onder controle te houden ivm paard en Parelli). Ik weet dat het soms erg vervelend kan zijn als je paard je negeert en zo, maar ik heb er al wat mee leren leven en ik hoop nog steeds dat het ooit wel goedkomt als ik gewoon voortdoe met Parelli...

Nog veel succes en niet opgeven hoor!

xxx julie

**shetfan** · 05-02-05, 21:52

bedankt voor je reactie. Ik ga zeker niet opgeven.
Hij moet nu wat vaker in de stal en ervoor i.p.v de wei staan (door zijn mok) dus dan kan ik makkelijker even in de bak oefenen.

Mijn zus had ook de theorie dat hij in de wei alles heeft (gras, water) maar nu ik hem sowieso niet te lang in de wei kan zetten moet ik hem steeds hooi geven. Zou hij dat hooi dan verbinden aan mij en dus bedenken dat ik hem in zijn levensbehoefte voorzie? (beetje ingewikkeld gezegd).
En dus ook dat het leuk is als ik kom en als hij op stal staat (wat niet vaak zo is) er lekker uit mag?

**P a i s** · 06-02-05, 01:06

Wat ikzelf juist ervaren heb, is dat mijn relatie met borus verbeterd is toen ik stopte met voeren. De eerste twee maanden dat ik hem had voerde ik 2 of 3 keer per dag. Als ik kwam was het altijd eten Eten ETEN! Nogal irritant als ik eerst met hem wilde spelen. Nu geef ik alleen wat biks wanneer ik klaar ben met spelen en hem weer op stal/paddock achterlaat.
Ik denk wel dat je paard wat 'plakkeriger' aan jou gaat worden en dat kan soms best een voordeel zijn (omdat je paard jou niet ziet staan wanneer hij in het land staat) maar het kan ook dus heel irritant zijn dat je word geassocieerd met eten...

**shetfan** · 07-02-05, 18:15

Dat is ook wel waar ja. Maar ik geef ook niet elke keer eten als ik kom en als ik hooi geef mag hij pas eten als het op de grond ligt, en dat gaat steeds beter. Ik heb er nml zo'n hekel aan als ze al aanvallen terwijl jij nog met het hooi in je armen door het schrikdraad moet klimmen

.

**donderwolke** · 08-02-05, 20:34

Oorspronkelijk Geplaatst door shetfan

Dat is ook wel waar ja. Maar ik geef ook niet elke keer eten als ik kom en als ik hooi geef mag hij pas eten als het op de grond ligt, en dat gaat steeds beter. Ik heb er nml zo'n hekel aan als ze al aanvallen terwijl jij nog met het hooi in je armen door het schrikdraad moet klimmen

.

Haha ja dat heb ik Shiva intussen ook al mooi kunnen aanleren. zowel bij biks als bij hooi wacht ze mooi totdat ik haar de toestemming geef

.

xxx julie

**Mafhaf** · 08-02-05, 23:03

Lodash viel je eerst ongeveer aan als je iets met voer deed, zo van: NU HIER DAT VOER EN HEEL SNEL! Dat was niet zo fijn. Inmiddels eten we samen een appeltje in de bak als cooling down (soms, niet altijd), hel gezellig en niet meer zo agressief. Sommige paarden wil je echt niet met voer paaien als je nog niet genoeg respect hebt!