Ben ik nou zo'n watje

[Timbers]

Ik vraag me af hoe anderen omgaan met het volgende.

Timber is eigenlijk liever lui dan moe dus ik ben vandaag aan het loswerken en dat gaat eigenlijk best goed. Overgangen, tempowisselingen gaan best redelijk. Nou heb ik twee problemen.

Probleem 1 Timber is niet snappy, en LB dominant (op vreemd terrein weer mega RB maar dat is een ander verhaal ) dus die gaat past actief lopen als dat "moet"...... en ik heb moeite met fase 4
Weet niet waarom maar ik blijf altijd hangen bij fase 3......

Ok ik weet dat ik zelf ook heel actief in mijn houding moet zijn want anders gaat ze helemaal niet

Probleem 2 Timber vraagt continue, mag ik al stoppen...aaaaah mag het nu dan....een overgang is dan ook BOEM stilstaan.....en dan soort van teleurgesteld als ik haar op een kleine vingerwijzing weer op de hoefslag wil hebben (ze reageert dan wel op een heel subtiel gebaar ).
Als ze braaf is dan laat ik haar idd even stoppen en dan gaan we even friendlyen. Daarna weer aan de slag..... komt 'ie weer die vraag "aaaah mag ik stoppen".

Ja en als ze dan echt braaf is geweest kan ik het weer niet over mijn hart verkrijgen om niet te stoppen. Waarom door zeuren als iets goed is gegaan.....Ik wil dat ze er lol in houdt, aan de andere kant moet ze hoognodig wat aan de slag want nu ze 24/7 op het land staan is ze wel een aar kilootjes aangekomen

Kortom ik voel me echt een watje als ik stalgenoten echt een uur zie trainen......ik werk/speel/rij hoogstens 30 minuten. Heb ik dan een fijn moment dan stop ik.

Dus mijn vraag is ben ik nou zo'n watje en weet mijn paard me goed in te palmen of hebben meerdere mensen hier last van

[Antheman]

Nee hoor!

30 minuten vind ik nog best lang. Ik werk heel vaak maar een kwartier ofzo.

Mijn blonde koudbloed is er eentje die je moet weten te motiveren. Even doorpakken (ja, fase 4 en direct terugtrekken) daarna doet hij alles.
Maar ik ga hem niet vermoeien door hem 30 minuten te laten lopen. Dan proberen we iets nieuws. Er liggen altijd veel balken en blocken op t terrein. Pikken we die even mee. Variatie is het sluetelwoord bij deze man.

Leer ik iets nieuws aan, en het gaat goed, dan herhaal ik het 1 keer en dan stoppen we direct. Ook al hebben we maar 5 minuten iets gedaan.
Daarmee krijgt je paard de ultieme beloning: nl stoppen met werken.

[Pocalover]

hoi

zeker geen watje
kwaliteit heeft niets met tijd te maken

ik zou denken, je bent niet ´provocative´ genoeg
daag Timber veeeeeeeeeel meer uit
zodat ze niet gaat zeggen, mag ik al stoppen, maar zegt, mag ik meer?

het niet geven van een fase 4 (wel of niet letterlijk) vind ik niet zo fijn
staat voor mij een beetje gelijk aan
- jezelf niet serieus nemen want als ze het niet doet, vraag jij dus niet door
- daarmee een sein geven aan Timbers that she is not worth the energy of you going through to the correct phase

ben kort, je snapt wel waarom
go do, you can do it

oh en snappy is volgens mij niet echt een doel, behalve als LB snappy, dan wel leuk

[Timbers]

Boodschap is overgekomen Roos Veel om aan te werkem

Enne Hester ik ben blij dat er nog meer mensen zijn die niet uuuuuuren op hun paard zitten......stalgenoot van mij kan soms wel anderhalf uur rijden dat kan ik echt niet hoor. En dan is ze nog niet tevreden of dan gaat het zo lekker dat ze er bijna niet mee kan stoppen.

Het ging vandaag gewoon fijn, en dan heb ik een fijn moment.....tja dan stop ik gewoon......en dan ga ik niet zoeken naar een nog beter moment.

Fase 4 heb ik moeite mee....misschien zit dat tussen mijn oren, misschien omdat het toch wat dwangmatiger word dan....daar ga ik eens over nadenken.

[Maaike]

Ik ben soms ook wel een uur of meer bezig met grodnwerk en rijden in de bak hoor, voor je het weet heb je er 2 uur opzitten.

Je zou er toch ook prima voor kunnen kiezen om als ze iets goed doet niet helemaal te stoppen, maar gewoon te stoppen met DIE oefening en verder te gaan met iets heel anders.

Als ze het heel snel snapt was je vraag misschien te simpel en kun je het iets moeilijker maken voor haar. Paard kan ook zo suf worden omdat je haar niet genoeg uitdaagt...

[lila]

30 minuten is alweer 10 minuten langer dan dat ik het volhoudt .
Bij mij komt op: je krijgt wat je geeft. Je vind rust en kameraadschap belangrijker dan een correct gevoerde oefening. Als dat zo is, dan herken ik dat....en we komen er gerust. Maar het duurt misschien wat langer....who cares??

[size=99px](niet dat anderen die dit probleem niet hebben niet streven naar rust en kameraadschap maar...ach..nou ja, hopelijk snappen jullie wa ik bedoel..)[/size]

[Timbers]

Ik zou inderdaad misschien moeten kijken hoe ik haar meer kan uitdagen, maar ze is eigenlijk altijd liever lui dan moe geweest. Dat is niet iets van de laatste tijd........Timber is volgens mij net als een paard in een van de Rachid boeken, staat op reserve stand energie te sparen tot het echt nodig is

Toen ik nog a la Voest loswerkte een aantal jaar geleden bijvoorbeeld was ik na 10 minuten bek af en stond zij te kijken "zo baassie genoeg beweging gehad vandaag". Je kon het hele touw naar d'r gooien, maakte geen indruk en ze ging er geen pas harder van lopen.

Circling game a la Parelli....het snappy vertrek heb ik er echt niet in kunnen krijgen of heel snappy vertrekken en vervolgens slof slof slof om me heen lopen.

Ik heb 3 jaar geleden maar die My horse Won't Go dvd gekocht omdat ik hoopte daar uit te halen hoe ik haar actiever zou kunnen krijgen
Maar misschien blijf ik wel te vaak in een fase 3 hangen .....

Het stomme is dat ze echt op de lichtste signalen kan reageren, als ze zin heeft. Gewoon vingertje wijzen is een gang hoger, maar vaak gaat het.....eerst nadenken, overwegen en dan slof slof slof ik ga wel wat harder om vervolgens na 2 passen weer slof slof slof te lopen. Gang terug gaat wel heel snappy

En daar moet ik misschien wat duidelijker gaan worden.......overtuigingskracht is misschien het toverwoord hier....misschien overtuigt mijn houding wel niet voldoende.

Vandaag gingen bijv. tempowisselingen best goed, binnen oortje op mij gericht, buitenoor ontspannen flapperen, maar ik moet er echt bij blijven want even een seconde geen aandacht erbij en BOEM ze staat stil......maar ja als ze dan vervolgens een keurg cirkeltje gesteld en gebogen @liberty om me heen draaft dan denk ik "ach stop ook maar".

Herken dus wat je zegt Lila

Edit: en ik klaag niet hoor, vroeg me het gewoon af....want op zulke momenten twijfel ik enorm aan mezelf of ik het wel goed doe en of ik misschien toch niet strenger moet zijn enz enz. maar ik ben aan de andere kant bang om kwijt te raken wat ik in de afgelopen 7 jaar heb opgebouwd aan band......

[Hanneke1980]

't is menselijk om te twijfelen aan wat je doet, maar ik denk niet (weet zeker) dat je kan verliezen wat je in die 7 jaar hebt opgebouwd, want ook al zul je een fase 4 geven, jij blijft F6, haar leider, haar maatje, alles wat het volgens haar waard maakte om die band op te bouwen.

Ik heb het geloof ik al eens gezegd (en heb er zelf ook moeite mee ) maar een fase 4 of wat dan ook moet je willen geven, niet moeten geven vanjezelf. En dan niet willen omdat je je paard wil slaan ofzo, nee willen omdat jij de leider wil zijn, omdat dat fijner is.
mmm, moeilijk uit te leggen, ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik begrijp wat je bedoelt met watje, ik heb het ook, stond gisteren bv in de binnenbak, tussen 2 longerende paarden in, die allebei heeeel hard moesten werken (lees: als een gek RB rondjes galopperen),
En Boris stond erbij en keek erna, liep superbraaf achterwaarts richting bakrand en was klaar..... wel met een goed gevoel in zijn paddock gezet, maar nee, hij zal hier niet van afvallen.
Dus wat dat betreft begrijp ik je dillema.....

[Mafhaf]

Soms waardeert je paard een fase 4 best wel. Omdat je daarmee inderdaad aangeeft dat je het belangrijk vindt dat er contract, communicatie, begrip en duidelijkheid is. Beetje wat Roos zegt: dat het je echt wat uitmaakt of je paard doet wat je vraagt.

Begrijp me goed, ik mep mijn paarden niet zomaar en zeker niet vaak. Is niet nodig .

Maar ze testen de boundaries van je awareness. (beetje Irwin).
Ik merk dat het dan GEWAARDEERD wordt als ik laat merken dat ik die boundaries bewaak.... Want dan ben ik dus een behoorlijk aware leader en DUS bied ik safety....

En dan komt den piemel uit den Lodash zakken en briest hij zachtkens en is VEILIG. En DUS relaxed. Zoiets, maak ik al sense?

Een fase 4 in dit kader kan een keelschrapen zijn als den kont wat teveel naar mij gaat tijdens grazen aan t handje. Als ik een counterbend krijg. Laten merken dat je dat opgemerkt hebt.... maakt verschil...

Nouja, zover mijn 2 centjens.

[stijn]

over de tijd: ik vind het persoonlijk niet echt belangrijk hoe lang je werkt of speelt, zolang het maar plezant blijft, persoonlijk 'werk' ik meestal gemiddeld 30 min ofzo met grote pauze in het midden maar wel bijna elke dag... en op 1 dag of twee dagen in de week gewoon is bezoeken en wat aaien enzo wat ik wel nog wou zeggen is, als je je paard iets nieuws aanleert en dat wil verbeteren binnen afzienbare tijd, je dat bvb in opeenvolgende dagen best doet

bvb: porcupine: je doet wat eerste dag het zit er nog niet in maar je voelt dat het komt, dan is het best dat je de dag erop, daar terug op oefent zodat je kan oppikken waar je bent gebleven, en de volgende dag enz. totdat je denkt dat het er min of meer inzit (hoeft niet perfect te zijn maar dat ze het begrijpt)

als je dagen tussenlaat gaat de vooruitgang veel trager zijn...

[Antheman]

Enne Hester ik ben blij dat er nog meer mensen zijn die niet uuuuuuren op hun paard zitten......stalgenoot van mij kan soms wel anderhalf uur rijden dat kan ik echt niet hoor.

Oh maar ik kan ook 6 uur rijden hoor
Trektochten zijn het leukste wat is er is!

Maar ik kan ook andere dingen

[Marianne]

Een watje? Dat weet ik niet maar ik denk dat je misschien wel te voorzichtig en wellicht wat onduidelijk bent voor je paard.
Een paard kan heel wat meer hebben dan je denkt, op voorwaarde dat je eerlijk en rechtvaardig bent in wat je van haar vraagt! En consequent bent!

Vergeet niet dat een paard als kuddedier helemaal geen moeite heeft met een ander paard/persoon die de leidersrol op zich neemt. Daar voelen ze zich over het algemeen heel wat beter mee dan ons wat 'zweverige' gedrag - daar kán een paard niks mee! Wij willen iets nog wel eens 'in de groep gooien', overleggen, raad vragen, twijfelen.. da's menselijk gedrag wat een paard niet kent.
Nee, ik bedoel niet dat je nu maar meteen als een dril-sergeant aan het werk moet - maar wat je wel kunt doen als ze bv maar een beetje loopt te sloffen is zeggen en uitstralen: kom op meissie, nu wat vlotter en er wat meer druk achter zetten. Kijk nog maar eens naar Irwin, die heeft daar goede tactieken voor. Nooit "luid schreeuwend", maar wel helder, duidelijk en consequent. En opletten wat je paard je zegt. Maar niet bij het eerste sukkeldrafje zeggen: okay.. 't is wel goed zo.. want dan snapt ze er niks meer van. Jij vraagt iets ( binnen redelijke grenzen) en dat moet gedaan worden.

Och, je kunt 'werken' zo lang als je wilt.. een kwartier, een half uur, een uur.. dat maakt niet uit zolang het goed voelt. Maar neem zélf de touwtjes in handen. En.. als het goed gaat, dan stoppen. Niet proberen meteen een stapje verder te gaan. Wat nu goed gaat is voor vandaag goed. Morgen een stapje verder. Is het goed, dan een dikke beloning. En stoppen en ontspannen. Dán is het speeltijd.

[RebanKabriche]

Thanks voor dit verhelderende topic F6, ik heb ook dagen dat ik me echt een mega watje voel bij Kabriche.....

[myracara]

Hmm ik heb juist het tegenovergestelde soms...Dan ben ik lekker bezig en vergeet meteen de tijd.
Overigens ook als het niet gaat en ik zou eigenlijk moeten stoppen, dan té hard willen.

Over de fase 4 heb ik ook wel ideeen. Nouja, meer uit ervaring gemerkt dan.
Als ik heel lief ben voor Myra vindt ze me echt tótaal niet interessant. Prima om mee te gaan, want dan krijgt ze musli, maar als ze dan terugkomt in de wei vertrekt ze meteen. Ook is ze dan heel schikkerig en onzeker.

Als Ã*k het gevoel heb dat ik haar 'te hard' heb aangepakt, ben ik altijd weer verbaast over haar reactie. Dan blijft ze bij me en ze is véél minder bang.

Met Fjölnir zelfde verhaal. Gisteren had ik echt een vreselijk mislukkeling gevoel na te hebben geprobeert te longeren. Toen besloot ik er tóch op te gaan en wat rond te gaan rijden in het weiland. (eerst uithuilen op zijn rug....en nee ik ben niet ongesteld )
Toen ging ik rijden en ik was echt even niet van het miepen. Als hij gaat eten terwijl het niet mag geef ik fase 1; teugel optillen -> fase 4; tik op zijn hals met mijn zweepje. Dat ziet er echt vreselijk zielig uit en hij vindt het ook ontzettend stom. Dit was de tweede keer dat we daar gingen rijden en ik heb nog een aantal keer een fase 4 gegeven. Daarnaast zijn we bezig de ors te oefenen en dat moest hij ook echt vaak doen. Op een gegeven moment werd hij even pissig, toen heb ik doorgezet en vanaf dat moment was hij ineens heel zacht en gaf de ors bij het optillen van mijn teugel. Toen gestopt en afgezadeld en laten grazen. Halster af en wat deed hij, binnen een straal van een meter om me heen eten. Dat heeft ie nog nooit gedaan!

Oeps, beetje lang verhaal geworden! Ik hoop dat je het niet erg vindt...en dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel.

PS; je bent géén watje, dat sowieso

[lila]

Toch lijkt het alsof jullie zeggen: geeft niks, af en toe flink aanpakken als het nodig is, vinden ze nog lekker ook... Ik ben toch meer de passive persistent one die stopt bij één gemaakt doelpunt...bij een matige beloon ik matig, maar bij een práchtig doelpunt beloon ik meer en langer. Dus stimuleer alles wat góed gaat en negeer meer dat wat er mis gaat. Met Vash doe ik bijna niks online en fases 4 krijgt hij bijvoorbeeld direct als hij over me heen probeert te lopen. Dan block ik 'm en dan yoyo ik 'm 10 meter achteruit. Dat is voor hem fase 4. Zo is dat voor elk paard anders denk ik. Een boze blik op het juiste moment, het hoeft niet altijd "fysiek geweld" te zijn. Wat jij zegt, Marianne, het spelen komt daarna; ik wil het graag allemaal in de spelmodus te stoppen. Zoals Pat zegt: zodra het als "werk" voelt, ga dan iets anders doen. En die zin schiet toch vrij regelmatig mijn hoofd in tijdens het spelen (waarin we leren). Soms lukt een moeilijke oefening niet en laten we die een week liggen. En dan gaat ie daarna in één keer goed. Dat vind ik nou juist zo mooi. Alsof hij er zelf achteraf ook over loopt na te denken van: wat snapte ik nou niet en dan ooooo!! We spelen trouwens erg weinig, ik ben voornamelijk gewoon samen met 'm. Misschien scheelt dat ook. Ik speel nooit opeenvolgende dagen achter elkaar. Heb het idee dat dat voor Vash een goeie modus is. Vash is van zichzelf wat heet en gespannen. Dan zijn er mensen die zeggen: daar moet je dagelijks mee aan de gang. Ik doe juist contra en probeer veel rust te brengen. Ach ik kl**i ook maar wat hoor....
Dat kan voor een ander paardje wel weer heel anders zijn. Iedere karakter en iedere eigenaar hebben samen een bepaalde dynamiek. En die is uniek. En zolang je progressie maakt, lekker zo doorgaan denk ik dan maar. Leuk topic Timbers!!