going with your horse

[lila]

Ik denk dat je voor je paard wel een leider moet zijn én de verantwoordelijk moet nemen om hem echt te leren kennen en te weten wat hij leuk en niet leuk vind. Net als met een goeie baas in de mensenwereld, dan komt het ook van 2 kanten, maar uiteindelijk neemt de baas de beslissingen. Ik denk als je voelt dat je paard eigenlijk geen zin had in die buitenrit, en je hebt hem toch "overgehaald" om mee te gaan, dat je hem dan de volgende keer iets terug kan geven door iets te gaan doen waarvan je weet dat je paard dat erg leuk vind. Je bent pas happy als je paard zich happy voelt. Voor een oneerlijke baas wil niemand graag werken (paarden hebben helaas soms geen keus...). Respect is erg belangrijk. Je paard moet respect hebben voor jou, maar jij ook voor je paard. Als ik vroeger Ollie meenam op een buitenritje (dat deden we eens per week, puur voor de ontspanning) dan mocht ze echt zelf bepalen waar we naar toe gingen. En de ene week was dat een vrolijk rondje van een half uur, en soms draaide ze zich op de hoek alweer om. Ook goed zei ik dan, dan gaan we toch weer lekker naar huis? Om dan de week erop weer echt op stap te gaan! Verder wil ik graag dat mijn paard (als ie bv de baan inkomt bij een wedstrijd) zich belangrijk voelt en mooi en wat arrogant. Dat ie wat uitstraalt van: hier ben ik, ik ben de mooiste! Wij brengen grenzen aan waar binnen ze zich helemaal moeten kunnen laten gaan en zowel de "baas" als het paard zich vrij voelen. Die vrijheid met elkaar, dat heb je niet zo één twee drie opgebouwd. Maar dat is wel waar ik naar streef.
(verder ken ik Mark Rashid niet , heb voorlopig genoeg aan meneer Parelli.... !)

[cornelie]

Ik denk altijd maar: leiden of geleid worden.
Ik stel mijzelf dan ook regelmatig de vraag: wie leidt wie?
Als pride mij vooral leidt probeer ik dat weer om te draaien zodat ik hem weer leidt.

Een ex stalgenote van mij was ooit eens naar een cursus geweest en dan moest ze naast haar paard lopen in hetzelfde tempo etc. Nou, dat ging zo goed, ze was aan het 'dansen' met haar paard en dacht dat nu ook alles goed was... Totdat die paar honderd kg besloot om wat anders te gaan doen en dan begonnen de problemen meer. Naar mijn idee gaf die vrijheid/blijheid een misplaatst gevoel van leiderschap/veiligheid.

[amber]

Ik weet niet zeker of dit gwyh is, maar ik bepaal wat we gaan doen vaak aan de hand van de bui van mijn paard; is ze lekker actief en vrolijk dan doen we ook actieve dingen, is ze hengstig of chagrijnig of wat dan ook, dan stem ik het daar op af. Let wel op het 'ik bepaal' en 'vaak' , want mijn paard is er in elk geval eentje die dit soort dingen uitermate snel doorheeft en anders zal zij er ongegeneerd misbruik van maken!

[donderwolkje]

Misschien reageer ik veel te laat en schop ik zo een oud topic omhoog, laat me dat dan maar even weten.

'going with your horse' daar had ik voorheen nog nooit van gehoord, maar nu ik dit zo lees herken ik er wel heel veel in.
Zo'n soort relatie had ik namelijk op een gegeven moment met mijn oude merrie.
Als zij nbijvoorbeeld niet wilde rijden, dan gingen we ook niet.
Als ze weg liep in het weiland, dan probeerde ik haar ook niet weer te pakken.
Als ze niet in de bak wilde, dan gingen we op buitenrit etc etc.

Ik denk dat zo'n soort relatie echt moet groeien.
Naar mijn mening moet het namelijk eerst wel duidleijk zijn dat jij de leider bent.
Als dat duidleijk is en het vertrouwen is 100%, dan zou je best wel dit soort compromieën(hoe schrijf je dat?) kunnen sluiten.

[sandra]

heeft niet hoor als een oud onderwerp weer wordt aangehaald. Kan nooit kwaad
Maar ik vraag me af, donderwolkje, hoe jij nog de leider kan zijn als jij je constant laat leiden door wat je paard wil.
Waar merkte je dan aan dat jij nog wél de leider was? En kwam je paard dan nooit in opstand als jij besliste dat wat ze wou op een moment echt NIET kan (bijvoorbeeld in de wei blijven terwijl de veearts komt of zo)

[Feliz]

Het zou nisk voor mij zijn. Ik denk dat het voor je paard veel te onduidelijk is allemaal als jij geen hoogste rang hebt. Hij moet er wel plezier in hebben ej te gehoorzamen natuurlijk en je moet hem niet constant op de huid zitten, maar ik vind voor die paar uur per dag wel dat hij zich naar jou moet schikken. Ik denk dat in gevaarlijke situaties het absoluut belangrijk is dat er geen onduidelijkheid bestaat over jouw positie.
Ook krijg je volgens mij een constant gevecht over de dominantiepositie. Dat lijkt me nou ook enit echt relaxt voor je paard, dat hij nooit weet waar hij ecth aan toe is en wanneer hij echt voor je aan het werk meot.
Je paard zou wel eens op een heel vervelend moment zijn eigen conclusies idee kunnen gaan uiten.