Het paard en beweging?

[sannie]

Hey

Zat nog wat verder te peinzen over dat losrukken en nog een keer je eerste stukje te lezen toen me opviel dat het moment dat het mis gaat zo ongrijpbaar lijkt:

Met grondwerken rukt hij zich nog af en toe los. Ik vind het moeilijk om te omschrijven hoe dat in zijn werk gaat, maar hij duwt zijn schouder “in mij�, ik doe dan vaak een stap naar achteren (fout ik weet het, maar anders heb ik blauwe tenen) en roetsj daar gaat hij.

(Kan ook komen doordat dat bij het paardje waar ik eerder over vertelde altijd het probleem is, ze gaat er altijd vantussen op het moment dat je er even niet aan denkt dat ze dat kan doen.)

Kan hier niet een stukje van de oplossing in zitten? Als je niet goed kunt omschrijven wat er precies gebeurt als Boris ervandoor gaat betekent dat volgens mij dat je je op dat moment niet bewust bent van zijn signalen, en dat je dus met andere dingen bezig bent dan met hem. Misschien let je juist teveel op je eigen houding en besteed je daardoor te weinig aandacht aan het grenzen aangeven aan Boris. Steun zit ergens tussen dwang en loslaten in, en ik heb met rijden geleerd dat mijn paard weliswaar geen behoefte heeft aan dwang, maar evenmin aan helemaal in de steek gelaten worden. Hij loopt veel beter en met veel meer vertrouwen als ik 'm met benen èn handen (en Cook) aangeef welke ruimte hij mag hebben en welke niet. Misschien geeft je Boris die steun wel vanuit het zadel, houd je daar wel contact en geef je 'm met grondwerk eigenlijk teveel ruimte? Meer dan hij eigenlijk wil? (hij duwt z'n schouder in jou, probeert uit te vinden waar de grens is omdat die niet eerder duidelijk is aangegeven, jij wijkt, hij vindt de grens die hij zoekt niet, en laat jou vervolgens net zo hard in de steek als jij hem).
Ofzo? Zit maar wat te filosoferen.

[Timbers]

Mag ik ook nog een rare hersenspinsel loslaten in dit topic....Boris is, blijkt, best dominant, maar staat laagste in rang in zijn koppel, zou dit er ook mee te maken kunnen hebben

Verder vind ik dat idee van Karianne wel een leuke....doe iets wat hij niet verwacht.
Gisteren was ik bijv. met Timber aan het spelen. Zij had de houding a la Remmer op de LB&HB dvd, seen it done that . Ah daar is een krokodil in de sloot daar kan ik wel van schrikken want ik heb verder niks anders te doen Tomtidomtidom. Gewoon schrikken om het schrikken zeg maar.

Tot ik ineens vroeg of ze haar voet op de pion wilde plaatsen, neus erop en haar liet stoppen bij de pion. Van pion naar pion stuurde en de Yoyo deed maar dan alleen de Yo, niet terugvragen maar naar d'r toelopen en d'r aaien. Ik zag die kop " " wat is dit, dacht ze vast. Het was heel simpel, maar blijkbaar toch genoeg om haar aandacht geheel bij mij te krijgen.

Het leuke was dat mijn stalgenootje bij ons in de bak kwam longeren en normaal gesproken is dat aandacht weg en andere paard uitdagen (da's nl. ook een dominante merrie en dat pikt Timber niet) nu bleef ze keurig bij me en achteraf bezien waarschijnlijk omdat ik uitdagend werd om bij te blijven omdat ik dingen deed die ik normaal niet doe (omdat ik daar eigenlijk te lui voor ben ). Zulke simpele dingen die zo veel verschil uitmaken...

Op die momenten galmen er weer woorden van medeforummers door mijn hoofd, waar ik wel eens van kan balen , ben je wel uitdagend genoeg voor je paard....geen kritiek hoor Hannek, maar dat weet je wel! Pure ervaring met het zwarte monster en zo ook maar wat hersenspinsels

Boris is een slimme aap, en heeft ook nog eens zijn "boeien" houding en een sterk koudbloed lijf....geen makkelijke jongen, maar ik weet zeker dat als iemand dit met hem aankan is dat jij het bent! Zaterdag jammer genoeg net geen plaatjes kunnen schieten van jullie aai/knuffel moment maar dat was erg mooi om te zien!

He get ik bedacht me net dat ik met Est ook zulke periodes gehad heb.....Die heeft mij zo goed geleerd dat haat en liefde erg dicht bij elkaar liggen. Klinkt hard, maar die kon zich ook zo goed afsluiten op sommige momenten en gewoon haar ding doen, ik voelde me dan zo in de steek gelaten. En om andere momenten weer die warmte, dat gevoel.......en dat gevoel dat zie ik ook als ik naar Boris en jou kijk!

[Pocalover]

Weet je, ik zit nog eens even te denken he. Je hebt Boris 'ingereden en al' gekocht he? Wellicht snapt hij echt geen snars van dat grond werk gedoe en is hij blij dat je gaat rijden omdat hij op dat moment in ieder geval begrijpt wat je van hem verwacht. Is hij daarna ontspannen en blij, zo van, he he, nu weet ik tenminste zeker dat ik het goed doe. Misschien maken al die nieuwe dingen hem wel erg onzeker. En grote stoere mannen gaan bij onzekerheid nou eenmaal altijd op de vlucht.

[Timbers]

Weet je, ik zit nog eens even te denken he. Je hebt Boris 'ingereden en al' gekocht he? Wellicht snapt hij echt geen snars van dat grond werk gedoe en is hij blij dat je gaat rijden omdat hij op dat moment in ieder geval begrijpt wat je van hem verwacht. Is hij daarna ontspannen en blij, zo van, he he, nu weet ik tenminste zeker dat ik het goed doe. Misschien maken al die nieuwe dingen hem wel erg onzeker. En grote stoere mannen gaan bij onzekerheid nou eenmaal altijd op de vlucht.

Absoluut ook een punt! Hij is natuurlijk een beetje ongeinteresseerd van houding dus denk je al snel dat het hem niet uitmaakt. Maar als ik dit zo lees denk ik.....onbekend, weet niet waar ik aan toe ben dus deur dicht.
Zou zeker een mogelijkheid kunnen zijn Hannek!

[dekoezegtboe]

ik geloof er zeker in hoor hanneke!
Als ik met netam ging spelen ging het altijd van "owke moet ik lopen, sjok sjok sjok"
maar sinds wij minimaal 1 keer per week een buitenritje maken gaat het spelen ook ineens
geweldig! hij wordt speelser en ik heb hem in 2 dag 2 nieuwe games geleerd.

ik weet niet hoe het komt maar... maar ik vind het niet erg

Dit verhaal sluit aan op wat Roos schreef, want netam werd bij zijn vorige eigenaar 6 keer per week dresuurmatig in de bak gereden.

[Hanneke1980]

Weet je, ik zit nog eens even te denken he. Je hebt Boris 'ingereden en al' gekocht he? Wellicht snapt hij echt geen snars van dat grond werk gedoe en is hij blij dat je gaat rijden omdat hij op dat moment in ieder geval begrijpt wat je van hem verwacht. Is hij daarna ontspannen en blij, zo van, he he, nu weet ik tenminste zeker dat ik het goed doe. Misschien maken al die nieuwe dingen hem wel erg onzeker. En grote stoere mannen gaan bij onzekerheid nou eenmaal altijd op de vlucht.

Klinkt heel logisch.

[Margot van lare]

Het zou inderdaad een soort van frustratie kunnen zijn bij Boris. Dat hij dingen die hij niet begrijpt ontwijkt en rijden als comfort ziet. Het plotseling gaan grazen in zo'n situatie kan ook heel goed van de stress zijn omdat hij zich niet echt een duidelijke houding kan geven.

Wat zou het toch heerlijk zijn als we elkaars taal nog beter verstonden